ដើមកំណើតពិសេសរបស់គ្រូបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសដែលនិពន្ធទំនុកច្រៀងសម្រាប់បទចម្រៀងដែលមានអ្នកចូលមើល 3 ពាន់លានដង

គ្រូ "កូនទាហាន" ឪពុក និងជីតា សុទ្ធតែជា "ទាហានរបស់ពូ"

ក្រៅពីកំណែដើមរបស់វៀតណាមដែលមានអ្នកស្តាប់ជាង 3 ពាន់លាននាក់ បទចម្រៀង "បន្តសរសេររឿងសន្តិភាព" ក៏មានកំណែជាភាសាអង់គ្លេសដែលបង្កើតឥទ្ធិពលមិនតិចនោះទេ។

រូបភាពរបស់និស្សិតស្រីម្នាក់ពាក់អាវស ច្រៀងដោយសម្លេងច្បាស់ និងរំជួលចិត្តជាមួយនឹងអត្ថបទជាភាសាអង់គ្លេស ទទួលបានការ Comment និង Share រាប់ពាន់។ តន្ត្រីករ Nguyen Van Chung ខ្លួនឯងក៏បានណែនាំកំណែជាភាសាអង់គ្លេសនេះនៅលើទំព័រផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ផងដែរ។

សិស្សស្រីដែលច្រៀង "បន្តរឿងសន្តិភាព" ជាភាសាអង់គ្លេសគឺ ង្វៀន សួនម៉ៃ ជាសិស្សនៅសាលាហាណូយ - អាំស្ទែដាំ វិទ្យាល័យសម្រាប់អំណោយ។ អ្នក​បក​ប្រែ​ភាសា​អង់គ្លេស​ក៏​ជា​គ្រូ​នៅ​សាលា​ដ៏​ល្បី​មួយ​នេះ​ដែរ​គឺ​លោក Mai Thanh Son។

លោកគ្រូ Mai Thanh Son និងសិស្ស Nguyen Xuan Mai (រូបថត៖ NVCC)។

ចែករំលែកជាមួយអ្នកយកព័ត៌មាន Dan Tri លោកគ្រូ Mai Thanh Son បាននិយាយថា ជីតាខាងម្តាយរបស់គាត់គឺជាវេជ្ជបណ្ឌិតយោធាដែលបានចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការ Dien Bien Phu ក្នុងឆ្នាំ ១៩៥៤ និងយុទ្ធនាការ Binh Tri Thien ឆ្នាំ ១៩៦៨។

ឪពុករបស់លោក Son បានចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការ Quang Tri ក្នុងឆ្នាំ 1972 ហើយមានវត្តមាននៅក្នុងជួរកងទ័ពដើម្បីរំដោះភាគខាងត្បូងនៅថ្ងៃទី 30 ខែមេសា ឆ្នាំ 1975 ។ ម្តាយរបស់គាត់ធ្លាប់ធ្វើការនៅមន្ទីរការងារ យុទ្ធជនពិការ និងសង្គមកិច្ច ជាកន្លែងដែលនាងតែងតែទាក់ទងជាមួយអតីតយុទ្ធជន និងយុទ្ធជនពិការដែលរងផលប៉ះពាល់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរពីសង្គ្រាម។

“ខ្ញុំបានធំឡើងជាមួយនឹងរឿងរ៉ាវសង្រ្គាមរបស់ឪពុកខ្ញុំ និងតាមរយៈបទពិសោធន៍ជីវិតពិតជាមួយទាហានរបស់ពូហូ។

ដូច្នេះហើយ ការចងចាំ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះទាហានបានជំរុញឱ្យខ្ញុំធ្វើអ្វីមួយ ក្នុងឱកាសដែលប្រទេសទាំងមូលឈានចូលដល់ការប្រារព្ធខួបលើកទី ៥០ នៃទិវារំដោះភាគខាងត្បូង និងការបង្រួបបង្រួមជាតិ។

ខ្ញុំបានជ្រើសរើសបង្ហាញការដឹងគុណរបស់ខ្ញុំដោយការបកប្រែ "បន្តរឿងសន្តិភាព" ជាភាសាអង់គ្លេស។ បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​ខ្ញុំ​គឺ​ដើម្បី​ផ្សព្វផ្សាយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​នៃ​មាតុភូមិ​មិន​ត្រឹម​តែ​ដល់​និស្សិត​ដែល​កំពុង​សិក្សា​នៅ​បរទេស​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ក៏​ដល់​មិត្តភ័ក្តិ​អន្តរជាតិ​ផង​ដែរ។

“បន្តដំណើររឿងសន្តិភាព” របស់តន្ត្រីករ Nguyen Van Chung គឺជាបទចម្រៀងដែលបង្ហាញពីមោទនភាពជាតិ និងវីរភាពជាតិ តាំងពីសាច់ភ្លេងរហូតដល់ទំនុកច្រៀង ជាបទដែលធ្វើឲ្យខ្ញុំរំជួលចិត្ត និង “ផ្តល់ឱ្យខ្ញុំចុកពោះ”។ អ្នកគ្រូ ម៉ៃ ថាញ់សឺន បាននិយាយថា “តាំងពីដំបូងដែលខ្ញុំបានស្តាប់មក ខ្ញុំបានតាំងចិត្តបកប្រែបទនេះ”។

បទចម្រៀងនេះត្រូវបានបង្ហោះដោយលោក Son នៅលើ Channel YouTube ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ "Nhac Dich" កាលពីថ្ងៃទី 30 ខែមេសា បន្ទាប់មកត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយយ៉ាងទូលំទូលាយនៅលើបណ្តាញសង្គម។

ការ​ប្រមូល​ផ្ដុំ​នៃ​ជាង 40 បទ​ចម្រៀង​ដែល​បាន​បកប្រែ​ជា​ភាសា​អង់គ្លេស​

លោកគ្រូ Mai Thanh Son បានចាប់ផ្តើមបកប្រែតន្ត្រីក្នុងឆ្នាំ 2009 ជាមួយនឹងបទចម្រៀងជាភាសាជប៉ុន ប៉ុន្តែពិតជាមានចំណង់ចំណូលចិត្តចំពោះការងារនេះ បន្ទាប់ពីបានចូលរួមក្នុងការប្រលង "គម្រប" សម្រាប់ខ្សែភាពយន្ត "Mat Biec" ។

គ្រូបានបកប្រែបទចម្រៀង "ពីពេលនោះមក" ដោយតន្ត្រីករ Phan Manh Quynh ជាភាសាអង់គ្លេស ហើយឱ្យសិស្សរបស់គាត់ឈ្មោះ Xuan Mai ច្រៀងវា។ បទចម្រៀងនេះបានទាក់ទាញចំណាប់អារម្មណ៍របស់សហគមន៍អនឡាញភ្លាមៗ។

ពី​អានុភាព​នេះ លោក សឺន បាន​បង្កើត​ប៉ុស្តិ៍​យូធូប "ញ៉ុក ឌីច"។ ចំនួន​បទ​ចម្រៀង​ដែល​បាន​បក​ប្រែ និង​បោះពុម្ព​មាន​ប្រមាណ​ជា ៤០​បទ។

លោកគ្រូ Mai Thanh Son ជាម្ចាស់ឆានែលយូធូប "Nhac Dich" ដែលរួមបញ្ចូលបទចម្រៀងជិត 40 បទជាមួយនឹងអត្ថបទភាសាវៀតណាមដែលត្រូវបានបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេស (រូបថត៖ NVCC) ។

គ្រូបង្រៀននៅសាលា Ams បាននិយាយថា ការបកប្រែតន្ត្រីគឺជាវិធីដើម្បីបន្ធូរអារម្មណ៍បន្ទាប់ពីម៉ោងធ្វើការដ៏តានតឹង។

“ខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់តែងតែចង់ធ្វើការប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត ក្រៅពីការបកប្រែតន្ត្រី ខ្ញុំក៏សរសេរសៀវភៅផងដែរ។

ភ្លេងវៀតណាមល្អណាស់ មិនអន់ជាងភ្លេងបរទេស។ ការបកប្រែតន្ត្រីទៅជាភាសាអង់គ្លេសអាចជួយឱ្យបទចម្រៀងល្អពេញនិយម។

ក្រៅ​ពី​នេះ ខ្ញុំ​បកប្រែ​ភ្លេង​សម្រាប់​សិស្ស​របស់​ខ្ញុំ។ សម្រាប់ខ្ញុំ អ្នកគឺជាត្បូងដ៏ក្រៀមក្រំដែលត្រូវតែកេងប្រវ័ញ្ច។ បើគ្រូត្រូវអភិវឌ្ឍ និងជំរុញសិស្សឱ្យមានឱកាសបញ្ចេញពន្លឺ នោះក៏ដូចគ្នាដែរ ចំពោះអ្នកបកប្រែភ្លេងដូចខ្ញុំ យើងត្រូវបង្កើនសមត្ថភាពសិស្សឱ្យច្រើន»។

ទោះបីជាការបង្រៀនភាសាអង់គ្លេសក៏ដោយ ក៏លោក Son តែងតែផ្តោតលើការបញ្ចូលខ្លឹមសារប្រវត្តិសាស្ត្រទៅក្នុងមេរៀនរបស់គាត់ ដើម្បីធ្វើឱ្យការបង្រៀនរបស់គាត់កាន់តែចាប់អារម្មណ៍។ នោះក៏ជាវិធីដែលលោក សឺន ដាស់តឿន លើកតម្កើងជាតិ ដឹងគុណអតីតកាល គោរពសន្តិភាព និងបំផុសការរៀនសូត្រដល់សិស្ស ជួយឱ្យពួកគេយល់ពីអត្ថន័យ និងតម្លៃនៃការរៀនសូត្រ និងការលះបង់។

ប្រភព៖ https://dantri.com.vn/giao-duc/xuat-than-dac-biet-cua-thay-giao-viet-loi-tieng-anh-ca-khuc-3-ty-luot-xem-20250506162208461.htm