“ຮ່າໂນ້ຍ 1987” ຂອງນັກຖ່າຍຮູບຊາວຝຣັ່ງ: ການປະຕິບັດການຖ່າຍຮູບມະນຸດສະທຳ

ນັກຖ່າຍຮູບ ຝະລັ່ງ Jean-Charles Sarrazin ໄດ້ອອກປື້ມຮູບຖ່າຍ “ຮ່າໂນ້ຍ ປີ 1987”, ບັນທຶກຊີວິດຂອງຊາວ ຮ່າໂນ້ຍ ໃນຍຸກສະໜິດສະໜົມ, ພ້ອມກັບ ຫວຽດນາມ ຍາມໃດກໍ່ອຸດົມສົມບູນໄປດ້ວຍເອກະລັກ ແລະ ອາລົມຈິດ.

ນັກ​ຖ່າຍຮູບ Jean-Charles Sarrazin ​ໄດ້​ສະ​ແດງ​ຮູບ​ພາບ​ກ່ຽວ​ກັບ​ການ​ສະ​ເຫຼີມ​ສະ​ຫຼອງ​ບຸນ​ເຕັດ​ກັບ​ເພື່ອນ​ມິດ​ຫວຽດ​ນາມ ແຕ່​ປີ 1987-1988. (ພາບ: Minh Anh/Vietnam+)

ໃນ​ຂອບ​ເຂດ​ງານ​ມະ​ໂຫລານ​ຮູບ​ພາບ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ ປີ 25, ນັກ​ຖ່າຍຮູບ ຝະລັ່ງ Jean-Charles Sarrazin ​ໄດ້​ຈັດ​ຕັ້ງ​ປື້ມ​ຮູບ “ ຮ່າ​ໂນ້ຍ 1987” ( ຈັດ​ພິມ​ໂດຍ​ສຳນັກ​ພິມ​ຈຳໜ່າຍ ທອງ​ເຕິ​ນ ​ແລະ ບໍລິສັດ ຮ່າ​ນາມ).

ຄວາມຈິງກັບຫົວຂໍ້ຂອງປື້ມ, Jean-Charles Sarrazin ໄດ້ບັນທຶກຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຊີວິດ, ຄົນແລະພູມສັນຖານຂອງນະຄອນຫຼວງໃນໄລຍະຕົ້ນຂອງການປັບປຸງໃຫມ່. ນີ້​ແມ່ນ​ຮ່ອງຮອຍ​ຂອງ​ສົງຄາມ​ໃນ​ອະດີດ, ການ​ປະດິດ​ສ້າງ ​ດ້ານ​ເສດຖະກິດ , ສັງຄົມ ​ແລະ ການ​ພັດທະນາ​ຊີວິດ​ດ້ານ​ວັດທະນະທຳ, ສິລະ​ປະ.

“ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ໄດ້​ຮູ້​ສຶກ​ເຖິງ​ໄລ​ຍະ​ຊີ​ວິດ, ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ ແລະ ຄວາມ​ງາມ​ແບບ​ດັ້ງ​ເດີມ​ຂອງ​ຊາວ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ, ທັງ​ໝົດ​ນີ້​ໄດ້​ຊຸກ​ຍູ້​ໃຫ້​ຂ້າ​ພະ​ເຈົ້າ​ເກັບ​ຮັກ​ສາ​ສິ່ງ​ທີ່​ປ່ຽນ​ແປງ” - Jean-Charles Sarrazin ເວົ້າ​ວ່າ.

ປື້ມປົກຫຸ້ມຂອງໂດຍ Jean-Charles Sarrazin.

ຮຽນ​ຈົບ​ດ້ານ​ການ​ຖ່າຍ​ຮູບ​ແລະ​ການ​ອອກ​ແບບ​ກາ​ຟິກ​ຢູ່​ປະ​ເທດ​ຝ​ຣັ່ງ, ​ໂອ​ກາດ​ຂອງ​ຊ່າງ​ພາບ​ຝ​ລັ່ງ​ໄດ້​ຜ່ານ​ການ​ພົບ​ປະ​ກັບ​ທ່ານ Cu Huy Can. ປີ 1986, ທ່ານ Jean-Charles Sarrazin ໄດ້​ມີ​ໂອກາດ​ພົບ​ປະ​ກັບ​ນັກ​ກະວີ (ຕອນ​ນັ້ນ​ເປັນ​ລັດຖະມົນຕີ​ຮັບຜິດຊອບ​ວັດທະນະທຳ ​ແລະ ສິລະ​ປະ​ຢູ່​ສຳນັກງານ​ຄະນະ​ລັດຖະມົນຕີ​ຫວຽດນາມ) ​ແລະ ​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ແນະນຳ​ໃຫ້​ມາ ຫວຽດນາມ.

ໂດຍໄດ້ຮັບທຶນການສຶກສາຈາກກະຊວງ ການຕ່າງປະເທດ ຝຣັ່ງ, ທ່ານ Jean-Charles Sarrazin ມາຫວຽດນາມ ໃນປີ 1987. ທ່ານໄດ້ຮຽນແຕ້ມຮູບຢູ່ມະຫາວິທະຍາໄລວິຈິດສິນ ແລະ ມະຫາວິທະຍາໄລອຸດສາຫະກຳວິຈິດສິນ ຢູ່ຮ່າໂນ້ຍ, ມີໂອກາດໄດ້ສຳຜັດກັບຊີວິດການເປັນຢູ່ຂອງນະຄອນນີ້ຢ່າງເລິກເຊິ່ງ.

Jean-Charles Sarrazin ວາດ​ພາບ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ ຜ່ານ​ການ​ເຄື່ອນ​ໄຫວ​ຂອງ​ລົດ​ຖີບ, ລົດ​ຖີບ, ລົດ​ລາງ, ລົດ​ໄຟ; ​ແລະ ​ຫຼາຍ​ແຂວງ, ນະຄອນ​ທາງ​ພາກ​ເໜືອ, ຜ່ານ​ການ​ໄປ​ຢ້ຽມຢາມ ​ແລະ ​ເຮັດ​ວຽກ​ງານ​ບຸນ​ຢູ່​ທ້ອງ​ຖິ່ນ...

ຈຸດ​ພົ້ນ​ເດັ່ນ​ອັນ​ໜຶ່ງ​ຂອງ​ທ່ານ​ຜູ້​ອ່ານ​ໃນ​ມື້​ນີ້​ແມ່ນ​ບັນດາ​ຮູບ​ພາບ​ຊີວິດ​ຢູ່​ເທິງ ​ແລະ ອ້ອມ​ແອ້ມ​ລົດ​ລາງ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ. ບໍ່ຄືກັບນັກຖ່າຍຮູບຕ່າງປະເທດຫຼາຍຄົນທີ່ມັກຈະຖ່າຍຮູບລົດລາງຈາກພາຍນອກ, Jean-Charles Sarrazin ມີຄວາມໃກ້ຊິດກັບຄົນຢູ່ໃນລົດໄຟ. ຜູ້​ຊົມ​ສາມາດ​ເຫັນ​ຈັງຫວະ​ຊີວິດ​ໃນ​ລະຫວ່າງ​ກາງ​ເວັນ ​ແລະ ​ເຖິງ​ແມ່ນ​ໃນ​ຕອນ​ກາງຄືນ​ພາຍຫຼັງ​ທີ່​ລົດ​ໄຟ​ຢຸດ​ແລ່ນ.

ຢູ່ທີ່ 22 Hang Buom, ຮູບພາບຂອງລາວຖືກວາງຢູ່ເທິງຝາແລະໃນແບບລົດລາງເກົ່າ, ເພື່ອສ້າງບັນຍາກາດແລະສະຖານທີ່ເກົ່າແກ່ບາງຢ່າງ. (ພາບ: Minh Anh/Vietnam+)

​ໃນ​ໄລຍະ​ຮຽນ​ຢູ່​ຮ່າ​ໂນ້ຍ, ທ່ານ Jean-Charles Sarrazin ​ໄດ້​ກາຍ​ເປັນ​ເພື່ອນ​ກັບ​ບັນດາ​ນັກ​ສິລະ​ປະ​ຫວຽດນາມ​ຫຼາຍ​ຄົນ, ​ໃນ​ນັ້ນ​ມີ​ຈິດຕະກອນ Tran Trong Vu (ລູກ​ຂອງ​ນັກ​ກະວີ Tran Dan) ​ແລະ ​ໄດ້​ຝາກ​ຄວາມ​ປະທັບ​ໃຈ​ໃຫ້​ລາວ.

​ໃນ​ບົດ​ແນະນຳ, ນັກ​ສິລະ​ປິນຂຽນ​ວ່າ: “ຈາງ [​ອອກສຽງ​ຫວຽດນາມ​ຂອງ​ຈີ​ນ] ຮູ້ຈັກ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ​ດີ​ກ່ວາ​ຊາວ​ທ້ອງ​ຖິ່ນ. ລາວ​ຮູ້​ຮ້ານ​ອາ​ຫານ​ທີ່​ບໍ່​ມີ​ຊື່​ສຽງ, ເຊື່ອງ​ຊ້ອນ, ມີ​ອາຫານ​ທີ່​ຂ້າພະ​ເຈົ້າ​ບໍ່​ເຄີຍ​ໄດ້​ຊິມ. ລາວ​ຮູ້ຈັກ​ຄົນ​ຫວຽດນາມ​ຫຼາຍ​ຄົນ​ທີ່​ຂ້າພະ​ເຈົ້າ​ເຄີຍ​ໄດ້​ຍິນ, ຈາງ​ມັກ​ເຂົ້າ​ໄປ​ໃນ​ຖະໜົນ​ນ້ອຍ ​ແລວ​ທາງ​ແຄບ.

ພ້ອມ​ກັບ​ທ່ານ ເຈີ່ນ​ຈ້ອງ​ຫວູ, ທ່ານ Jean-Charles Sarrazin ໄດ້​ມີ​ໂອ​ກາດ​ໄປ​ຢ້ຽມ​ຢາມ​ບັນ​ດາ​ຈິດ​ຕະ​ກອນ Bui Xuan Phai ຫຼາຍ​ຄັ້ງ. ຊ່າງ​ພາບ​ຊາວ​ຝະຣັ່ງ​ຮັກ​ແພງ​ໂອ​ກາດ​ໄດ້​ພົບ​ປະ​ກັບ​ຈິດ​ຕະ​ກອນ​ທີ່​ມີ​ຊື່​ສຽງ, ແຕ່​ກໍ​ສະ​ແດງ​ຄວາມ​ເສຍ​ໃຈ.

“ເສຍໃຈທີ່ບໍ່ໄດ້ຖ່າຍຮູບ ບຸ່ຍຊວນເຟື້ອງ ມີໂອກາດໄດ້ໄປຢາມລາວຫຼາຍເທື່ອ, ແຕ່ແຕ່ລະຄັ້ງກໍພຽງແຕ່ສຸມໃສ່ເບິ່ງຮູບແຕ້ມຂອງລາວ ແລະ ໃຊ້ເວລາກັບອາລົມເທົ່ານັ້ນ, ນອກຈາກນັ້ນ, ລາວຍັງອ່ອນເພຍຫຼາຍ, ລາວໄດ້ໃຫ້ພາບແຕ້ມບາງອັນເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຊື່ນໃຈຫຼາຍ, ຂ້ອຍຮູ້ສຶກຊື່ນຊົມກັບຄວາມສາມັກຄີລະຫວ່າງນັກສິລະປິນເກົ່າຫວຽດນາມ ແລະໜຸ່ມຊາວຝຣັ່ງຄືຂ້ອຍໃນເວລານັ້ນ”.

ແຕ່ລະຮູບຂອງ Jean-Charles Sarrazin ມາພ້ອມກັບຄຳບັນຍາຍນ້ອຍໆ ຫຼືເລື່ອງລາວທີ່ລາວຄົ້ນພົບ. (ພາບ: Minh Anh/Vietnam+)

​ເມື່ອ​ເບິ່ງ​ຮູບ​ຖ່າຍ​ຂອງ​ເພື່ອນ​ຮ່ວມ​ງານ​ຊາວ​ຝະລັ່ງ, ນັກ​ຖ່າຍຮູບ ຫງວຽນ​ຮ່ວາ​ບ໋າວ ​ໃຫ້​ຄຳ​ເຫັນ​ວ່າ, ນີ້​ແມ່ນ​ເອກະສານ​ທີ່​ຫາ​ຍາກ​ທີ່ “ເຫັນ​ໄດ້​ຄື​ຄວາມ​ເຊື່ອ”, ຊ່ວຍ​ສ້າງ​ປະຫວັດສາດ​ໄລຍະ​ໜຶ່ງ​ທີ່​ນັກ​ຖ່າຍຮູບ​ພາຍ​ໃນ​ປະ​ເທດ​ຍັງ​ຂາດ​ເຂີນ. ທ່ານ​ກ່າວ​ວ່າ, ປຶ້ມ​ຮູບ​ຖ່າຍ​ຂອງ​ທ່ານ Jean-Charles Sarrazin ​ເປັນ​ຄື​ກັບ “ປຶ້ມ​ແບບ​ຮຽນ” ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ຄົນ​ລຸ້ນຫຼັງ​ໄດ້​ເຂົ້າ​ໃຈ​ເລື່ອງ​ລາວ​ໃນ​ອະດີດ ​ແລະ ຍຸກ​ສະ​ໄໝ.

ຜູ້ຮັກສາການຖ່າຍຮູບຮ່າໂນ້ຍ '25 Nguyen The Son ຕີລາຄາວ່າ: ຮູບພາບຂອງ Jean-Charles Sarrazin ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນການຖ່າຍຮູບຕາມຖະໜົນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງລັກສະນະມະນຸດສະທຳຂອງການຖ່າຍຮູບຢ່າງຈະແຈ້ງ.

ພາບ​ສີ​ຂອງ​ຜູ້​ເຖົ້າ​ຜູ້​ໜຶ່ງ​ທີ່​ເຮັດ​ວຽກ​ເປັນ​ນັກ​ເລົ່າ​ນິ​ທານ​ຢູ່​ຖະ​ໜົນ​ຫົນ​ທາງ​ຮ່າ​ໂນ້ຍ, ອາຊີບ​ທີ່​ໄດ້​ຫາຍ​ສາບ​ສູນ​ມາ​ແຕ່​ດົນ​ນານ. (ພາບປະກອບ)

ຮູບ​ພາບ​ບາງ​ຢ່າງ​ຂອງ cyclos ຖ່າຍ​ໂດຍ​ຊ່າງ​ພາບ​ຝຣັ່ງ. (ເກັບຮູບພາບ)

ພາຍຫຼັງມາ ຫວຽດນາມ ໃນປີ 1987, Jean-Charles Sarrazin ສືບຕໍ່ແມ່ນຂົວເຊື່ອມຕໍ່ວັດທະນະທຳລະຫວ່າງ ຫວຽດນາມ ແລະ ຝະລັ່ງ. ທ່ານ​ໄດ້​ກັບ​ຄືນ​ເມືອ ຫວຽດນາມ ຫຼາຍ​ຄັ້ງ​ໃນ​ຖາ​ນະ​ເປັນ​ຊ່າງ​ຖ່າຍຮູບ, ນັກ​ແຕ້ມ​ຮູບ, ​ໄດ້​ນຳ​ເອົາ​ບັນດາ​ການ​ປະດິດ​ສ້າງ​ດ້ານ​ສິລະ​ປະ​ທີ່​ໄດ້​ຮັບ​ການ​ດົນ​ໃຈ​ຈາກ​ວັດທະນະທຳ​ເຂດ​ພູດ​ອຍ, ນິທານ​ພື້ນ​ເມືອງ​ຂອງ​ຫວຽດນາມ, ​ແລະ ​ເຊື່ອມ​ໂຍງ​ກັບ​ເດັກນ້ອຍ​ຢູ່​ຫຼາຍ​ແຂວງ, ນະຄອນ.../.

(ຫວຽດນາມ+)

ທີ່ມາ: https://www.vietnamplus.vn/ha-noi-1987-cua-tay-may-nguoi-phap-nhung-thuc-hanh-cua-nhiep-anh-nhan-van-post1076348.vnp