ລອງບຽນບໍ່ແມ່ນພຽງແຕ່ຂົວເທົ່ານັ້ນ

ແຕ່ຖ້ານັກຂຽນທີ່ກ່າວມາຂ້າງເທິງຂຽນຈາກຈິດສຳນຶກຂອງຊາວຫວຽດນາມແລ້ວ, ເມື່ອທຽບໃສ່ກັບ ດົ່ງດິງ ໃນ ເລື່ອງເດັກນ້ອຍຂົວລອງບຽນ , ນາງເບິ່ງນະຄອນຫຼວງໃນການເຄື່ອນໄຫວຂອງໂລກາພິວັດ ແລະ ທັນສະໄໝດ້ວຍວິທີພິເສດ.

Long Biên không chỉ là một cây cầu- Ảnh 1. — ປຶ້ມຫົວນີ້ຈັດພິມໂດຍປຶ້ມ Tri Thuc Tre ແລະສຳນັກພິມສະມາຄົມນັກຂຽນ.

ຂົວລອງບຽນແມ່ນບ່ອນທີ່ລູກຫຼານໃນລຸ້ນຂອງນັກຂຽນມີຄວາມຊົງຈຳທີ່ສວຍງາມ. ມັນເປັນ "ສະຫວັນ" ຂອງການຫຼີ້ນຫຼີ້ນມ່ວນຊື່ນພາຍໃຕ້ຂົວທີ່ມີບ່ອນລີ້ຊ່ອນ, ໂດດເຊືອກ, ບານສົ່ງ ... ຍັງເປັນເວລາທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ພັກຜ່ອນໃນຕອນບ່າຍ, ເຊື້ອເຊີນກັນຂຶ້ນຂົວໄປຫາຫາດຊາຍກາງເພື່ອຊອກຫາສາລີແລະມັນຕົ້ນ, ສວນມັນຕົ້ນ, ແລ້ວປີ້ງກິນ ...

ຂົວແຫ່ງນີ້ຍັງເປັນພະຍານເຖິງຄວາມສຳພັນທີ່ນຳເອົາຜູ້ຂຽນໄປສູ່ຄົນພິເສດ. ໃນຫນັງສືເຫຼັ້ມນີ້, ໃນຂະນະທີ່ເຄິ່ງຫນຶ່ງແມ່ນອຸທິດໃຫ້ຄວາມຊົງຈໍາໃນໄວເດັກ, ອີກເຄິ່ງຫນຶ່ງແມ່ນເລື່ອງຊີວິດຂອງນາງເອງ. ໃນການພົວພັນຮ່ວມມືກັບຊາຍແດນຕ່າງປະເທດທີ່ນາງຊື່ຕົງໂດກ, ຫລານຊາຍຊາວຝະລັ່ງ ໄດ້ປະກອບສ່ວນກໍ່ສ້າງຂົວລອງບຽນ, ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມແຕກຕ່າງກັນໃນທັດສະນະຂອງຊາວຕ່າງປະເທດຕໍ່ວັດທະນະທຳ ແລະ ປະຊາຊົນຫວຽດນາມ, ໄດ້ຢືນຢັນ ແລະ ຊີ້ແຈງຈຸດດີຂອງຮີດຄອງປະເພນີ, ຂອງແມ່ຍິງ ຫວຽດນາມ ແລະ ການຕ້ອນຮັບ, ຄວາມເຄົາລົບນັບຖືຄວາມເຊື່ອ... ຕົນເອງ.

ຫຼາຍກວ່າຄວາມຊົງຈຳ ແລະ ເລື່ອງສ່ວນຕົວ, ຂົວລອງບຽນ ຍັງເປັນບ່ອນເຊື່ອມຕໍ່ລະຫວ່າງອະດີດ ແລະ ປັດຈຸບັນ. ຢູ່ທີ່ນັ້ນ, ພວກເຮົາເຫັນຜູ້ເຖົ້າແກ່ທີ່ປະກອບດ້ວຍພໍ່ແມ່ຜູ້ມີຄຸນຄ່າຮີດຄອງປະເພນີ, ພ້ອມກັບຄົນລຸ້ນໜຸ່ມທີ່ມີການປ່ຽນແປງວິຖີຊີວິດ, ທັດສະນະຂອງໂລກ ຫຼື ທັດສະນະຂອງຊີວິດ... ໜັງສືດັ່ງກ່າວບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນບົດຂຽນກ່ຽວກັບຮ່າໂນ້ຍເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມແຕກຕ່າງ ແລະ ການປ່ຽນແປງຂອງຍຸກສະໄໝ, ຍຸກສະໄໝຂອງທົ່ວໂລກ.

ທີ່ມາ: https://thanhnien.vn/long-bien-khong-chi-la-mot-cay-cau-185250203221435067.htm