In veel geografische werken over Hoang Sa-Truong Sa zijn buitengewoon belangrijke bijdragen van Nghe-intellectuelen te vinden. Het zijn stuk voor stuk originele documenten (oorspronkelijke teksten) van grote waarde op wetenschappelijk, historisch en juridisch gebied, die een grote bijdrage leverden aan de bevestiging van de Vietnamese soevereiniteit over het grondgebied en de territoriale wateren van de twee archipels Hoang Sa en Truong Sa.
Hoang Sa en Truong Sa, met de algemene naam "Bai Cat Vang", zijn twee archipels in de Oostzee die al sinds de oudheid onder de heerschappij van ons land vallen. Dit is de volksnaam die de bewoners van Dang Trong gaven aan de twee grote koraalarchipels in de Oostzee. Later vertaalden sommige geleerden deze uitdrukking in Chinese karakters als Hoang Sa, Hoang Sa Chu... Tegen het einde van de 18e eeuw, met de volwassenheid van de maritieme wetenschap in het algemeen en de maritieme cartografie in het bijzonder, splitste men "Bai Cat Vang" op in twee afzonderlijke archipels.
De Hoang Sa-archipel in het noorden wordt door westerlingen de Paracel-eilanden genoemd; de Truong Sa-archipel in het zuiden de Spratly-eilanden. Namen zoals "Tay Sa", "Nam Sa" en "Tam Sa", die de Chinezen in de 20e eeuw creëerden om "Bai Cat Vang" van Vietnam te noemen, zijn slechts "hypocrieten" om de invasie te rechtvaardigen voor langdurige bezetting. Vietnam heeft voldoende historisch bewijs om zijn soevereiniteit over de Hoang Sa- en Truong Sa-archipels sinds de oudheid en in overeenstemming met het huidige internationale recht te bevestigen.
De soevereiniteit van Vietnam over de Hoang Sa- en Truong Sa-archipels werd al vroeg en voortdurend bevestigd door beroemde mensen uit Nghe An.
Van het eerste werk, Toan tap Thien Nam tu chi lo do thu, geschreven door de confucianistische geleerde Do Ba Cong Dao in 1686, tot het werk Giap Ngo nien binh Nam do door Doan Quan cong Bui The Dat in 1774, of Quang Thuan dao su tap door Doctor Nguyen Huy Quynh in 1774, Dai Viet su ky tuc bien door Hoang giap Pham Nguyen Du (mede-redacteur) of de officiële geschiedenissen van de Nguyen-dynastie later, hadden de hierboven genoemde Nghe-intellectuelen allemaal duidelijke verslagen en beschrijvingen van Hoang Sa en Truong Sa.
Het werk Toan tap Thien Nam tu chi lo do thu is het eerste werk in Vietnam (en in de wereld destijds) dat melding maakt van de heerschappij van de feodale staat Vietnam over de twee archipels Hoang Sa en Truong Sa. Het meest opvallende is dat de confucianistische geleerde Do Ba Cong Dao het veld in ging en een samenstelling samenstelde, voltooide in opdracht van Heer Trinh en aan de Heer overhandigde in de jaren van Chinh Hoa (1680-1705). Dit kan worden beschouwd als een staatsdocument - een officieel werk van de staat.
En ook van de naam "Bai Cat Vang", de algemene naam die de mensen van Dang Trong tegenwoordig aan de twee archipels Hoang Sa en Truong Sa gaven, translitereerden de Confucianistische geleerden van Dang Ngoai deze later in Chinese karakters als "Hoang Sa Chu" of kortweg "Hoang Sa" en gebruikten deze naam officieel in de beroemde officiële geschiedenis- of aardrijkskundeboeken van die tijd, zoals Dai Nam Thuc Luc, Dai Nam Nhat Thong Chi, Dai Nam Nhat Thong Toan Do.
Daarna tekende Doan Quan Cong Bui The Dat de Giap Ngo nien binh Nam do vóór het 35e jaar van Canh Hung en voltooide deze om aan Heer Trinh te schenken vóór de zuidelijke opmars in 1774. Na de inname van Phu Xuan was dit de eerste keer dat het leger van Trinh de hoofdstad van de regering van Dang Trong innam en ambtenaren aanstelde om te regeren. Dankzij deze inname konden de mensen van Dang Ngoai voor het eerst vrijelijk leren en schrijven over het land van Dang Trong.
Daarom verzamelden veel confucianistische geleerden in Bac Ha, naast hun politieke en militaire activiteiten, documenten van confucianistische geleerden in Nam Ha en verrichtten ze veldwerk in de omgeving van Dang Trong om waardevolle geografische werken te schrijven, waaronder Quang Thuan Dao Su Tap van Doctor Nguyen Huy Quynh, samengesteld tussen ongeveer 1774 en 1785. Hierin werd vermeld dat de Hoang Sa-vloot al vroeg verscheen en opereerde, in ieder geval vóór de jaren 1774-1785.
De auteurs waren allen geboren en getogen in Nghe An, niet in het bestuurlijke gebied van "Bai Cat Vang". Ze beschouwden het grondgebied en de territoriale wateren van Dang Trong echter altijd als het vlees en bloed van het vaderland en de bevolking. Daarom hadden ze allemaal de verantwoordelijkheid om al vroeg, volledig, serieus, continu, consistent en uniform te beschermen en vast te leggen. Hieruit blijkt dat het beheer van "Bai Cat Vang" onder de Nguyen-heren een zeer strak en gedisciplineerd systeem was geworden, en, belangrijker nog, het bewustzijn van het Vietnamese volk over het grondgebied en de territoriale wateren, ongeacht het regime of politieke standpunt, wat het recht van het Vietnamese volk op heerschappij over de twee archipels Hoang Sa en Truong Sa al vóór de 17e eeuw bevestigde.
De geografische ligging, de natuurlijke omstandigheden en het beheer en de exploitatie van de Hoang Sa-Truong Sa-archipel in Vietnam zijn objectief en consistent vastgelegd door beroemde mensen uit Nghe An.
De geleerde Do Ba Cong Dao opende de opname en beschreef "Bai Cat Vang" op een waarheidsgetrouwe en volledige manier: "Het rijst op in het midden van de zee (tussen) de Dai Chiem-monding en de Sa Vinh-monding. Van de Dai Chiem-monding duurt het anderhalve dag om hier te komen, en van de Sa Ky-monding duurt het een halve dag om hier te komen." Het gebied is: "ongeveer 400 mijl lang en 200 mijl breed." De natuurlijke omstandigheden zijn: "Elke keer dat er een zuidwestenwind waait, drijven koopvaardijschepen uit landen dicht bij de kust hierheen, en wanneer er een noordoostenwind waait..." , de bijbehorende activiteiten zijn: "koopvaardijschepen die op zee varen, drijven ook hierheen, en verhongeren allemaal. Alle goederen en materialen worden daar achtergelaten." Het allerbelangrijkste is echter dat het bestuur en de controle van de Nguyen-regering in Dang Trong worden bevestigd: "Ieder jaar aan het einde van de winter stuurt de familie Nguyen 18 boten hierheen" en de Vietnamezen exploiteren de eilanden "om goederen te verkrijgen, voornamelijk goud, zilver, valuta, wapens en munitie" .
Dit werk heeft zeer basale informatie verschaft over de geografische ligging, natuurlijke omstandigheden en soevereiniteit van de Phu Xuan-regering over de "Gouden Zandbank". De aantekeningen hier zijn vrij nauwkeurig, hoewel sommige cijfers over lengte, breedte en afstand tot de kust bij benadering zijn. Dit is begrijpelijk, aangezien de confucianistische geleerde Do Ba Cong Dao de kaart tekende toen hij een "spion" was van de regering van de Heer van Trinh, waardoor hij het in het geheim moest doen en niet over veel hulpmiddelen beschikte. Maar dergelijke informatie getuigt van de ernst en nauwgezetheid van de auteur.
Het jaarverslag van Giap Ngo over Nam Do, waarin "Bai Cat Vang" was getekend en geannoteerd, was uiterst eenvoudig en bevatte geen andere annotaties dan de drie Nom-tekens "Bai Cat Vang". Er was dus geen sprake van geografische locatie, natuurlijke omstandigheden, beheer of de vestiging van soevereiniteit door de Phu Xuan-regering, noch van enige aantekening over de Hoang Sa-vloot. Dit is begrijpelijk, omdat dit oorspronkelijk een "Do" (kaart) was en geen "Do Thu" (kaart en boeken).
Bovendien is dit werk puur voor militaire doeleinden en geen geografisch of historisch werk. De auteur, Doan Quan Cong Bui The Dat, richtte zich alleen op het beschrijven en tekenen van punten die nauw verband houden met militaire activiteiten, zoals forten, wallen, wachtposten, enz. Deze set kaarten dient alleen militaire doeleinden, dus waarom is "Bai Cat Vang" dan zo uitgebreid getekend en van aantekeningen voorzien?
We weten dat het Hoang Sa-team onder de Nguyen-heren werd opgericht om economische voordelen te benutten. Daarnaast had het Hoang Sa-team ook de taak om klaar te staan voor de strijd bij een invasie van buitenaf. Hierdoor kunnen we duidelijk zien dat het management van Hoang Sa-Truong Sa onder de Nguyen-heren een niveau van perfectie had bereikt, zowel qua systeem als qua regelgeving. Daarom kon Doan Quan Cong bij het tekenen van de Giap Ngo Nien Binh Nam Do een uiterst belangrijk gebied zoals "Bai Cat Vang" niet missen.
De Quang Thuan Dao Su Tap van dokter Nguyen Huy Quynh was completer en gedetailleerder dan de Toan Tap Thien Nam Tu Chi Lo Do Thu van de confucianistische geleerde Do Ba Cong Dao, omdat het gedetailleerde informatie bevatte over het thuisland van de Hoang Sa-vloot. Dokter Nguyen Huy Quynh legde de geografische locatie, de route en de reistijd duidelijk vast: "Van de Dai Chiem-poort naar de Hap Hoa-poort duurt het 4 uur, van de Hap Hoa-poort naar de Chau O-poort duurt het 3 uur, van Chau O naar Da Dien duurt het 3 uur, van Da Dien naar de Dai Quang Ngai-poort duurt het 3 uur" , en meer specifiek : "Buiten deze poort ligt het eiland Ly Son, op de berg wonen bewoners, de An Vang-commune." De uiterst belangrijke informatie was de specifieke vermelding van het thuisland van de Hoang Sa-vloot en gedetailleerde informatie over de activiteiten van het team : "Deze commune heeft een vloot, de Sa Hoang Nhi-vloot. Elk jaar varen achttien schepen de zee op naar Sa Hoang om goederen en goud te verzamelen." Hierdoor zien we het nieuwe punt dat het Hoang Sa Nhi-team van de An Vang-commune, na alle goederen en producten te hebben verzameld, moest terugkeren naar de hoofdstad Phu Xuan.
Door dit detail kunnen we duidelijk zien dat Hoang Sa Nhi zich altijd moest houden aan de regelgeving en instellingen van de overheid, zowel qua organisatie als qua uitvoering. Waarom werden de twee eerdere werken, Toan tap Thien Nam tu chi lo do thu en Giap Ngo nien binh Nam do, dan niet vastgelegd? We kunnen zien dat de confucianistische geleerden Do Ba Cong Dao en Doan Quan Cong Bui The Dat het vastleggings- en beschrijvingswerk in het geheim en ver van de hoofdstad Phu Xuan moesten uitvoeren, waardoor ze het schema dat de regering van de Nguyen-heer voor de vloot had opgesteld, niet goed konden begrijpen. Maar nadat het leger van de Trinh Phu Xuan had veroverd, konden confucianistische geleerden uit Dang Ngo, zoals dokter Nguyen Huy Quynh, het regime raadplegen en veldwerk verrichten om de gegevens vast te leggen.
Bovenstaande werken zijn persoonlijke documenten, terwijl de Dai Viet Su Ky Tuc Bien, mede-uitgegeven door de Koninklijke Dokter Pham Nguyen Du, de officiële geschiedenis is, dat wil zeggen de officiële geschiedenis van de staat. Via de documenten over de Hoang Sa- en Truong Sa-archipels in de officiële geschiedenis van de Dai Viet Su Ky Tuc Bien is dit de eerste keer dat informatie over "Bai Cat Vang" officieel is opgenomen in het nationale geschiedkundige systeem.
De werken van de intellectuelen van Nghe An lijken op documenten van veel andere landen over de soevereiniteit van Vietnam over de Hoang Sa-Truong Sa-archipel.
In 1696 werd in het boek "Overseas Chronicles" van de Eerwaarde Thach Liem Thich Dai San (1633 - 1704) het volgende over Hoang Sa - Truong Sa opgetekend: "...de zandduinen liggen recht langs de kust, van het noordoosten naar het zuidwesten; de hoge grotten zijn zo steil als muren, de lage stranden liggen ook op zeeniveau; het zandoppervlak is droog en hard als ijzer, als een boot het per ongeluk aanraakt, zal het worden vernietigd; de zandbank is honderden kilometers breed, de lengte is zo diep dat het niet kan worden geteld, het wordt Van Ly Truong Sa genoemd, tijdens de regeerperiode van de vorige koning stuurde hij elk jaar "dien xa" boten om langs de zandbank te gaan, om goud, zilver en gereedschap op te halen van alle kapotte schepen" [1] .
Bovendien hadden veel beroemde Chinese figuren soortgelijke gegevens. Net als in het boek Hai Quoc Do Ky schreef Ta Thanh Cao in zijn boek Hai Luc : "Van Ly Truong Sa (Hoang Sa) is een lange zandstrook in zee die als hekwerk werd gebruikt om de buitengrens van An Nam te beschermen" [2] . Veel Chinese werken bevestigden rechtstreeks dat Hoang Sa - Truong Sa onder het beheer en de exploitatie van het Vietnamese volk viel. Dit is des te betekenisvoller omdat er destijds geen territoriaal geschil bestond, waardoor Chinese auteurs een objectieve houding hadden bij het erkennen van de soevereiniteit van Dai Viet over zijn territoriale wateren en eilandenstelsel.
Daarom zijn de Overzeese Kronieken of de Zeeverslagen en vele Chinese historische werken zoals de Taiping Universum Kroniek, de Guangji van het Land van de Zee, de Overwinning van de Paracel-eilanden, enz. allemaal betrouwbare originele werken. Enerzijds erkennen ze dat Hoang Sa en Truong Sa tot de soevereiniteit van Vietnam behoren, anderzijds geven ze duidelijk aan, definiëren ze en registreren ze dat het zuidelijkste punt van China alleen het eiland Quynh Chau (Hainan) is. De twee bovengenoemde factoren hebben onomstotelijk bevestigd dat de Chinezen nooit de eigenaren van Hoang Sa en Truong Sa zijn geweest.
Naast de werken van de Chinezen is het systeem van kaarten en documenten van de Europeanen ook een zeer belangrijk kader om de soevereiniteit van Vietnam over Hoang Sa en Truong Sa te bevestigen. Tot de oudste kaarten van de Oostzeeregio behoort de kaartenset die Van Langren van Nederland in 1595 tekende. Deze kaartenset is rijk aan veel duidelijke details toen de auteur de plaatsnamen van ons land tekende. Naast het vasteland ligt de kust van Costa da Paracel, tegenover Pulocanton (Cu Lao Re) in de provincie Quang Ngai, en daarbuiten zijn de Hoang Sa- en Truong Sa-archipels getekend als zwaluwstaartvlaggen [3] . Of zoals de 17e-eeuwse kaart van Azië die werd gepubliceerd door de Verenigde Oostindische Compagnie, toont het het Hoang Sa-gebied liggend op de belangrijke strategische internationale maritieme verkeersroutes onder de soevereiniteit van Vietnam.
Het meest opvallend zijn de twee sets kaarten: Partie de la Cochinchine gedrukt in de Atlas Universel (1827) samengesteld door geograaf Philippe Vandermaelen en gepubliceerd in België in 1827. Deze kaart toont de Hoang Sa-archipel met de internationale naam Paracels en een inleiding tot het koninkrijk An Nam [4] ; en de kaart Tabula Gesographica imperii Anammitici - An Nam Dai Quoc Hoa Do door bisschop Jean Louis Taberd gepubliceerd in 1838, toont de Hoang Sa-archipel met de internationale naam Paracels gelegen in het Vietnamese zeegebied met het onderschrift "Paracels seu Cat Vang" [5] ... Het is dus duidelijk dat westerlingen naar de zeegebieden van Hoang Sa en Truong Sa kwamen van het einde van de 15e eeuw tot het begin van de 16e eeuw, en erkenden de soevereiniteit van de feodale staat van Vietnam over deze twee archipels.
Zo zijn van de eerste vijf werken over "Bai Cat Vang" vier werken geschreven (of mede geschreven) door de Nghe An-bevolking. Dit is een ware trots voor het land en de bevolking van Nghe An, en tegelijkertijd een drijvende kracht om het creatieve werk van de Nghe An-bevolking verder te stimuleren in het proces van integratie en innovatie van het land in de moderne tijd.
____________
[1] Thich Dai San (2016), Overseas Chronicles, Hanoi Pedagogical University Publishing House, blz. 182.
[2] 海錄, 粤東謝清高著, 補讀軒藏版.
[3] Volkscomité van de stad Da Nang (2016), Hoang Sa Jaarboek, Informatie- en Communicatie Uitgeverij, Hanoi.
[4] Volkscomité van de stad Da Nang (2016), Hoang Sa Jaarboek, Informatie- en Communicatie Uitgeverij, Hanoi.
[5] Volkscomité van de stad Da Nang (2016), Hoang Sa Jaarboek, Informatie- en Communicatie Uitgeverij, Hanoi.
Bron
![[Foto] Premier Pham Minh Chinh zit de tweede vergadering voor van het stuurcomité voor particuliere economische ontwikkeling.](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/1200x675/vietnam/resource/IMAGE/2025/11/01/1762006716873_dsc-9145-jpg.webp)
Reactie (0)