Nieoczekiwana „gwiazda” kasowa

Seria filmów grozy wykorzystujących elementy ludowe i przesiąkniętych kulturą wietnamską w ostatnich latach stale rośnie, co pokazuje, że widzowie darzą ten gatunek filmowy ogromną sympatią.

Film „Cam” – horror będący adaptacją baśni „Tam Cam” w reżyserii Tran Huu Tana – oficjalnie trafił do kin 20 września. Według statystyk Box Office Vietnam, do południa 1 października film zarobił ponad 85,8 miliarda VND.

Ponadto niektóre filmy grozy wykorzystujące kulturę rdzennych mieszkańców, takie jak „The Devil Dog” w reżyserii Luu Thanh Luana i „The Soul Eater” w reżyserii Tran Huu Tana, które trafiły do ​​kin pod koniec 2023 roku, również przyniosły dobre przychody.

Ludzie z branży wierzą, że filmy grozy wykorzystujące motywy ludowe i rdzennych kultur, jeśli zostaną dobrze przekazane, sprawią, że historia będzie bardziej przerażająca i niepokojąca, a tym samym podbije serca widzów. Znane historie mają tę zaletę, że są znane wszystkim, ale jednocześnie zmuszają filmowców do kreatywności w dodawaniu znajomemu nuty oryginalności, tworząc niespodzianki dla widzów.

Film „Cam” w reżyserii Tran Huu Tan. (Źródło dostarczone przez producenta)

Debaty, porównania starego z nowym, wskazywanie na słabe strony, mieszane pochwały i krytyka to także pozytywne sygnały dla dzieła, ponieważ dowodzą, że film jest oczekiwany i kształtuje opinię publiczną.

Choć obecnie porównywany jest do „gwiazdy” wietnamskiego box office'u ze względu na liczne filmy tego samego gatunku, które generują przychody, to jednak osoby z branży podkreślają, że filmy, które nie są dobrej jakości, nie są angażujące i pozbawione atrakcyjnej fabuły, nadal są zagrożone porażką. „Obecnie widzowie lubią oglądać dobre filmy. Będą oglądać dobre filmy niezależnie od gatunku, nie tylko horrory. Jeśli horrory nie będą się nadawały do ​​oglądania i nie będą dobrej jakości, trudno będzie utrzymać publiczność w kinach” – skomentował kiedyś reżyser Vo Thanh Hoa.

W niedalekiej przyszłości w kinach pojawią się projekty horrorów kulturowych, takie jak: „Linh Mieu – Quy Nhap Trang”; „Den Hon”, „Duoi Bot Ho”… Oczywiście, w kontekście rywalizacji, wiele filmów koncentruje się również na kulturze rdzennej, co wymaga od twórców wysiłku w celu poprawy jakości ich dzieł. Zaufanie publiczności nie jest bowiem łatwe do zbudowania, a można je zbudować jedynie poprzez dzieła o coraz lepszej jakości.

Dopiero wtedy na wietnamskim rynku filmowym pojawią się udane dzieła, które będą miały wystarczająco dużo dochodów, aby zainwestować je w kolejne filmy.

Źródło: https://baoquangninh.vn/ngoi-sao-phong-ve-it-ai-ngo-3321936.html