Święto Qingming w marcu…

Dla Azjatów w ogóle, a zwłaszcza Wietnamczyków, groby przodków są niezwykle ważne. Każdy pragnie „spokojnego i pięknego grobu”, a jak głosi powiedzenie: „kto żyje dla grobu, ten nie żyje dla miski ryżu”. Ludzie najbardziej boją się „zakłócenia spokoju grobu”.

Nie jest jasne, kiedy narodził się zwyczaj „zamiatania grobów” z okazji święta Qingming. W pierwotnym znaczeniu słowa „Thanh” oznacza „oczyszczenie”, „czystość”, „świeżość”, a „Minh” oznacza „jasny”. Qingming to niebo w tym czasie, czyste i jasne. Qingming to jeden z 24 terminów słonecznych w tradycyjnym kalendarzu wschodnim, przypadający zazwyczaj około 4 lub 5 kwietnia kalendarza słonecznego, około pół miesiąca po równonocy wiosennej.

Jeśli chodzi o pogodę, od czasów panowania Thanh Minh na północy mżawka i wilgoć praktycznie ustały. Pogoda stopniowo zmienia się na letnią, staje się pogodniejsza i przyjemniejsza. Dzięki temu po zimie trawa i drzewa, które dotąd kryły się pod szronem, również mają szansę na bujny wzrost i wykiełkowanie.

W przeszłości prawie wszystkie groby znajdowały się na polach, przysypane ziemią, a nie budowane z solidnych cegieł i cementu, jak dziś. Z tej okazji członkowie rodziny i krewni zebrali się, aby udać się na pola i „zamieść groby”, odwiedzając wszystkie groby swoich przodków. Wykarczowano gęstą trawę, uzupełniono brakujące miejsce, umyto stelę, naniesiono na nią nowy tusz, zapalono trzy kadzidełka i położono je na grobie, aby uczcić ich pamięć.

„Odwiedzanie grobów podczas święta Qingming to jeden z najświętszych aktów szacunku, jaki żywi mogą okazać zmarłym. Jak wiemy, w Wietnamie groby są przechowywane z szacunkiem aż do śmierci rodziny. Nikt w rodzinie nie ma prawa przenosić grobu ani nawet dokonywać drobnych zmian bez zgody całej rodziny” – napisał w swoim badaniu uczony Nguyen Van Huyen.

„Spośród stu dobrych uczynków, synowska cześć jest najważniejsza”. W głębokiej synowskiej czci ludzie co roku obchodzą święto Qingming. Odprawiając rytuały i odwiedzając groby zmarłych, żywi nie tylko wzmacniają więź z bliskimi, „zbliżając się do zmarłych”, myśląc, że „śmierć jest jak narodziny, śmierć jest jak istnienie”, jakby ich bliscy wciąż gdzieś się kryli.

A w ciszy dymu kadzidła, ciszy pośród grobów, w medytacji, w niewidzialnej nici, ludzie nie tylko wspominają postacie, które „przeszły na drugą stronę góry”, ale także mają okazję pomyśleć o własnym życiu. O skończonym i kruchym ludzkim życiu. Wtedy ja, jak wszyscy inni, będę tylko kopcem ziemi „w tym samotnym świecie”…

„Thanh minh w trzecim miesiącu księżycowym/Ceremonia to odwiedzanie grobów, święto to spacer” – napisał Nguyen Du w „Opowieści o Kieu”. A pan Nguyen z wioski Tien Dien, który współczuł kruchemu życiu ludzi, napisał „Mówę pochwalną dla dziesięciu rodzajów istot żywych” i tak współczuł nieodebranym grobom: „Kupy ziemi na poboczu szeleszczą/Trawa jest w połowie żółta, w połowie zielona, smutna/Dlaczego podczas święta Thanh minh/Dym kadzidła jest tu tak pusty”?

Większość grobów na cmentarzu w Quang Ba zapadła się i od dłuższego czasu nie była pielęgnowana. (Zdjęcie: GH)

… Przypadkiem, podczas tegorocznego Święta Qingming, miałem okazję odwiedzić mało znany cmentarz w samym sercu Hanoi , w strefie „złotej krainy” nad Jeziorem Zachodnim, w dzielnicy Quang Ba. Cmentarz chińskiej społeczności, która kiedyś mieszkała w Hanoi.

Zmienne koleje losu sprawiły, że większość grobów na tym cmentarzu jest zaniedbana, wiele z nich zawaliło się i spłaszczyło. Nawet nagrobki są przechylone, na wpół zanurzone w ziemi. Gęsta roślinność stała się obszarem skomplikowanym, zmuszając władze gminy do wywieszenia tablicy z napisem „teren cmentarny, surowo wzbroniony – kupno, sprzedaż i przekazywanie”.

Thanh minh, zapal kadzidełko za samotne dusze i miej nadzieję na „rozsądne” rozwiązanie dla kraju. To też dobry uczynek!

Giang Hoang

Źródło: https://baophapluat.vn/thanh-minh-trong-tiet-thang-ba-post544932.html