เพลงเดินสวนสนามทหารซอนเดือง...

เกาะ Son Duong เป็นสถานที่ที่เต็มไปด้วยความหลงใหลสำหรับหลายๆ คน ในห่าติ๋ญ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อถึงเทศกาลตรุษจีนและฤดูใบไม้ผลิ และสำหรับนักข่าวรุ่นใหม่เช่นผม ที่นี่ยังเป็นจุดหมายปลายทางในฝันอีกด้วย เป็นสถานที่ที่ผมจะสามารถถ่ายทอดอารมณ์และความรู้สึกเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของทหารในยามสงบได้อย่างสมบูรณ์แบบ

คณะผู้แทน “เยาวชนห่าติ๋ญ กับทะเลและหมู่เกาะบ้านเกิด” ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกที่เกาะเซินเดือง

ทะเล วันที่ไปเกาะ หมอกหนา บรรยากาศนั้นทำให้การเดินทาง "เยาวชนห่าติ๋ญ กับทะเลและเกาะแห่งบ้านเกิด" ปี 2567 ที่จัดโดยสหภาพเยาวชนจังหวัดห่าติ๋ญ ร่วมกับกองบัญชาการทหารจังหวัด น่าดึงดูดใจมากขึ้น ฉันและคนในกลุ่มอีกหลายคนไม่เคยไปเกาะนั้นเลย ไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับเกาะนี้เลย เมื่อเกาะค่อยๆ ปรากฏเป็นสีเขียวเข้มหลังหมอก ทุกคนก็โห่ร้องด้วยความยินดี ไกลออกไปที่ท่าเรือ มีนายทหารและนายทหารโบกมือรอพวกเราอยู่ ทันใดนั้นหัวใจของฉันก็เต็มไปด้วยความขอบคุณและความภาคภูมิใจ ฉันจะได้พบกับใคร เจ้าหน้าที่และทหารอยู่บนเกาะนี้ได้อย่างไร... คำถามมากมายยังคงเกิดขึ้นพร้อมๆ กับเสียงคลื่นซัดฝั่งใต้เรือ

เมื่อก้าวเข้ามาบนเกาะ Phan Van Viet Hoang นักศึกษา การศึกษา ระดับประถมศึกษา K13 มหาวิทยาลัย Ha Tinh ไม่สามารถซ่อนอารมณ์ของเขาไว้ได้ “ฉันได้ยินมาเยอะเกี่ยวกับชีวิตของทหารบนเกาะ แต่เป็นเรื่องจริงที่ว่า “การได้ยินร้อยครั้งไม่ดีเท่ากับการได้เห็นเพียงครั้งเดียว” เพียงแค่ดูดวงตาและจับมือของเจ้าหน้าที่และทหาร ฉันก็สัมผัสได้ถึงความยากลำบากและความทุกข์ทรมานที่พวกเขาต้องเผชิญ และสามารถซึมซับความรักชาติของพวกเขาเข้าไปได้อย่างมาก”

เยาวชนชาวห่าติ๋ญมีการแสดงศิลปะมากมายที่เกาะซอนเดือง

เมื่อเวลาผ่านไปจนเที่ยงวัน เมื่อหมอกจางหายหมดแล้ว ก็เป็นเวลาที่บทเพลงและเสียงร้องของเยาวชนชาวห่าติ๋ญดังขึ้นระหว่างทะเลและท้องฟ้า นายทหารและนายทหารต่างร่วมร้องเพลง ปรบมือ มองด้วยความจริงจัง และบางทีอาจรู้สึกเสียใจเล็กน้อยในใจที่รู้ว่าบรรยากาศแบบนี้จะหายไปในไม่ช้า... เมื่อคิดถึงเรื่องนั้น หางตาของฉันก็รู้สึกเจ็บขึ้นมาทันใด...

ของขวัญทางจิตวิญญาณที่เด็กๆ ชาวห่าติ๋ญส่งให้กับเจ้าหน้าที่และทหารบนเกาะเซินเดือง

แต่ความรู้สึกนั้นก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพราะมีกิจกรรมต่างๆ รออยู่มากมาย เป็นข้อความที่ส่งจากแผ่นดินใหญ่ถึงนายทหารและเจ้าหน้าที่ที่ทำงานบนเกาะผ่านภาพวาดที่แสดงถึงความรักที่มีต่อท้องทะเลและเกาะต่างๆ ถึงทหารที่เฝ้ารักษาทะเลและท้องฟ้าของบ้านเกิด ผ่านทางจดหมายเขียนด้วยลายมืออันอบอุ่นจากนักศึกษาห่าติ๋ญถึงทหาร ผ่านของขวัญต่างๆ เช่น ธงชาติ เสื้อธงแดงดาวเหลือง แผนที่เวียดนาม... จากเยาวชนในจังหวัดถึงแกนนำและทหารที่นี่ การมอบของขวัญดังกล่าวทำให้สมาชิกของคณะผู้แทนทุกคนรู้สึกถึงความตระหนักและความรับผิดชอบในการปกป้อง อำนาจอธิปไตยเหนือ พรมแดนทะเล เกาะ และอาณาเขตของชาติเพิ่มมากขึ้นหลายเท่า...

ภาพสนทนาระหว่างผู้แทนจากโครงการ “เยาวชนห่าติ๋ญกับทะเลและเกาะของบ้านเกิด” กับเจ้าหน้าที่และทหาร ณ เกาะเซินเดือง

บนเกาะนี้ ฉันได้พบผู้คนมากมาย บางคนมีประสบการณ์ทำงานที่นี่มาหลายปี บางคนเพิ่งมาใหม่ แต่ดวงตาของพวกเขายังคงเป็นประกายด้วยความรักและความไว้วางใจ และในบทสนทนาของพวกเขา พวกเขามักจะมีความตั้งใจแน่วแน่ที่จะทำให้ภารกิจของพวกเขาสำเร็จลุล่วงได้อย่างยอดเยี่ยมเสมอ...

การพูดคุยกับกัปตัน Pham Chung Anh กัปตันกองปืนใหญ่ขนาด 12.7 มม. ซึ่งรับหน้าที่บนเกาะ Son Duong มาเป็นเวลา 5 ปี ทำให้ฉันเข้าใจมากขึ้นถึงความยากลำบากและความยากลำบากที่พวกเขาต้องเผชิญ ไม่เพียงแต่เป็นช่วงวันแห่งการฝึกฝนและการเดินแถวปฏิบัติหน้าที่ยามเท่านั้น แต่ยังรวมถึงคืนอันยาวนานที่ขาดพ่อแม่ ภรรยา และลูกๆ โดยเฉพาะช่วงวันหยุดอีกด้วย และผมจำได้เสมอว่ากัปตัน Pham Chung Anh เคยพูดว่า “ภรรยาของผมอดทนมาก”! แค่นี้ความยากลำบากที่ทหารต้องเผชิญก็กลายเป็นเบาบางลง เมื่อประเทศมีสันติสุขเท่านั้นครอบครัวจึงจะมีความสุข นั่นคือความจริงที่ทหารทุกคนควรจำไว้เสมอเพื่อให้กำลังใจตัวเองและคนที่เขารัก

การเดินทางไปยังเกาะซอนเดืองช่วยให้พวกเราซึ่งเป็นคนรุ่นเยาว์ได้รับบทเรียนอันล้ำลึกมากมายเกี่ยวกับความรักที่มีต่อบ้านเกิดเมืองนอน เกี่ยวกับความรับผิดชอบในการสร้างและพัฒนาประเทศในยุคใหม่...

รอบๆ ตัวเรา มีทั้งแกนนำ ทหาร และเยาวชน ยังคงร้องเพลงอย่างกระตือรือร้น การเดินขบวนอันกล้าหาญผสมผสานกับเสียงคลื่นทะเลที่คำราม ขับไล่ความรู้สึกอันอ่อนแอออกไป “ชีวิตของฉันคือการเดินทัพของทหาร/ ชีวิตของฉันคือบทเพลงของทหาร/ ฉันร้องเพลงนี้อย่างไม่มีวันจบสิ้นตลอดวัน/ บินข้ามภูเขาและป่าไม้บริเวณชายแดนสู่เกาะที่อยู่ห่างไกล” ฉันเพียงนั่งเงียบๆ ชื่นชมภาพเหล่านั้น ปล่อยให้หัวใจของฉันผ่านอารมณ์ต่างๆ มากมาย เหนือบริเวณที่เรานั่งอยู่มีธงชาติโบกสะบัดอย่างสง่างาม ฉันมั่นใจว่าไม่เพียงแต่ฉันเท่านั้น แต่คนรุ่นใหม่ในทริปนี้ได้เรียนรู้บทเรียนอันล้ำลึกมากมายเกี่ยวกับความรักต่อบ้านเกิดและประเทศชาติ เกี่ยวกับความรับผิดชอบในการสร้างและพัฒนาประเทศในยุคใหม่...

หนึ่งวันบนเกาะไม่เพียงพอสำหรับฉันและสมาชิกคนอื่นๆ ในทริปที่จะเข้าใจชีวิตและงานของทหารบนเกาะได้อย่างถ่องแท้ แต่พวกเราแต่ละคนต่างก็ได้นำความรักและความคิดถึงที่เกาะแห่งนี้กลับมา เรือค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป มือที่โบกก็พร่ามัว เกาะกลายเป็นจุดเล็กๆ กลางมหาสมุทร แต่เรารู้สึกว่าเราเติบโตขึ้นมากจริงๆ มีความตั้งใจ ความตั้งใจจริง และความทะเยอทะยานใหม่ๆ ในแผนการของเราเอง... เทศกาลตรุษจีนใกล้เข้ามาแล้ว แต่ทหารของเกาะยังคงทำหน้าที่ปกป้องท้องฟ้าและท้องทะเลของปิตุภูมิต่อไป ฉันเชื่อว่าความรู้สึกที่เราส่งมายังเกาะแห่งนี้ในวันนี้ ความรู้สึกที่ส่งมาจากแผ่นดินใหญ่ทุกๆ วัน จะเป็นพลังให้คุณเอาชนะทุกสิ่ง เพื่อดำเนินภารกิจอันสูงส่งของคุณได้...

ส่งดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิมาให้คุณพร้อมกับความรักของฉัน!

นายทุย

แหล่งที่มา: https://baohatinh.vn/nui-hong-song-la/am-khuc-quan-hanh-son-duong/261337.htm