เพลงเดินทัพทหารซอนเดือง...

สำหรับหลายๆ คน ในห่าติ๋ญ เกาะเซินเดืองคือแรงบันดาลใจที่เปี่ยมล้นเสมอ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทศกาลตรุษเต๊ตมาถึงและฤดูใบไม้ผลิมาถึง และสำหรับนักข่าวรุ่นเยาว์อย่างผม เกาะแห่งนี้ยังเป็นจุดหมายปลายทางในฝัน เป็นสถานที่ที่ผมจะได้เติมเต็มอารมณ์และความรู้สึกเกี่ยวกับภาพลักษณ์ของทหารในยามสงบ

คณะผู้แทน "เยาวชนห่าติ๋ญ กับทะเลและเกาะบ้านเกิด" ถ่ายภาพที่ระลึกที่เกาะเซินเดือง

ทะเล วันที่เราไปเกาะ หมอกหนาทึบ บรรยากาศแบบนั้นทำให้การเดินทาง "เยาวชนห่าติ๋ญกับทะเลและเกาะแห่งมาตุภูมิ" ในปี 2024 ซึ่งจัดโดยสหภาพเยาวชนจังหวัดห่าติ๋ญ ร่วมกับกองบัญชาการทหารจังหวัด น่าสนใจยิ่งขึ้น ผมและสมาชิกหลายคนในกลุ่มไม่เคยไปเกาะนี้มาก่อน ไม่รู้จักเกาะนี้เลย ดังนั้น เมื่อเกาะค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีเขียวเข้มหลังหมอก ทุกคนจึงส่งเสียงเชียร์ด้วยความตื่นเต้น ไกลออกไปที่ท่าเรือ เจ้าหน้าที่และทหารโบกมือรอเราอยู่ ทันใดนั้น ความรู้สึกขอบคุณและความภาคภูมิใจก็ผุดขึ้นมาในใจ ผมจะได้พบกับใคร เจ้าหน้าที่และทหารใช้ชีวิตอยู่บนเกาะนี้ได้อย่างไร... คำถามมากมายผุดขึ้นมาพร้อมกับเสียงคลื่นซัดฝั่งใต้เรือ

เมื่อก้าวเข้ามาบนเกาะ ฟาน วัน เวียด ฮวง นักศึกษาชั้นประถม ศึกษา ปีที่ 13 มหาวิทยาลัยห่าติ๋ญ ไม่สามารถเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ได้ เขากล่าวว่า "ผมได้ยินเรื่องราวชีวิตของทหารบนเกาะมามาก แต่ความจริงก็คือ การได้ยินร้อยครั้งนั้นไม่เท่ากับการได้เห็นเพียงครั้งเดียว" เพียงแค่มองตาและจับมือกับเหล่านายทหาร ผมก็สัมผัสได้ถึงความยากลำบากและความทุกข์ทรมานที่พวกเขาต้องเผชิญ และซึมซับความรักชาติของพวกเขาได้อย่างลึกซึ้ง"

เยาวชนชาวห่าติ๋ญจัดแสดงศิลปะมากมายที่เกาะเซินเดือง

เมื่อเวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงวัน เมื่อหมอกจางหายหมดสิ้น ก็เป็นเวลาที่บทเพลงและเสียงร้องของเยาวชนชาวห่าติ๋ญดังขึ้นระหว่างท้องทะเลและท้องฟ้า เหล่าทหารและเหล่าทหารร่วมขับขานเสียงเพลงนั้นด้วยเสียงเพลง จังหวะการปรบมือ แววตาเปี่ยมไปด้วยความรัก และบางทีในใจของพวกเขาอาจรู้สึกเสียใจเล็กน้อย เมื่อรู้ว่าบรรยากาศเช่นนี้กำลังจะหายไป... เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หางตาของฉันก็รู้สึกแสบร้อนขึ้นมาทันที...

ของขวัญทางจิตวิญญาณที่เด็กๆ ชาวห่าติ๋ญส่งให้กับเจ้าหน้าที่และทหารบนเกาะเซินเดือง

แต่ความรู้สึกนั้นก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เพราะมีกิจกรรมมากมายรออยู่ นั่นคือสารจากแผ่นดินใหญ่ที่ส่งถึงเจ้าหน้าที่และทหารที่ทำงานบนเกาะ ผ่านภาพวาดที่แสดงถึงความรักที่มีต่อทะเลและหมู่เกาะ ถึงทหารที่ปกป้องทะเลและท้องฟ้าของบ้านเกิด ผ่านจดหมายที่เขียนด้วยลายมืออันอบอุ่นจากนักเรียนห่าติ๋ญถึงทหาร ผ่านของขวัญต่างๆ เช่น ธงชาติ เสื้อธงแดงดาวเหลือง แผนที่เวียดนาม... จากเยาวชนจังหวัดถึงเจ้าหน้าที่และทหารที่นี่ การมอบของขวัญเหล่านี้ทำให้คณะผู้แทนทุกคนรู้สึกถึงความตระหนักและความรับผิดชอบในการปกป้อง อธิปไตย ของทะเล เกาะ และพรมแดนของชาติที่เพิ่มมากขึ้นหลายเท่า...

ภาพการสนทนาระหว่างผู้แทนเข้าร่วมโครงการ “เยาวชนห่าติ๋ญกับทะเลและเกาะบ้านเกิด” กับเจ้าหน้าที่และทหาร ณ เกาะเซินเดือง

บนเกาะนี้ ฉันได้พบกับผู้คนมากมาย ซึ่งบางคนทำงานที่นี่มาเป็นเวลานาน บางคนเป็นพนักงานใหม่ แต่ดวงตาของพวกเขาก็ยังคงเป็นประกายด้วยความรักและความไว้วางใจ และในบทสนทนาของพวกเขา พวกเขาก็มักจะมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้ภารกิจของพวกเขาสำเร็จลุล่วงอย่างยอดเยี่ยมอยู่เสมอ...

การได้พูดคุยกับร้อยเอกฝ่าม ชุง อันห์ หัวหน้าหมู่ปืนใหญ่ 12.7 มม. ซึ่งประจำการอยู่บนเกาะเซินเดืองมาเป็นเวลา 5 ปี ทำให้ผมเข้าใจถึงความยากลำบากที่พวกเขาต้องเผชิญมากขึ้น ไม่ใช่แค่ช่วงเวลาแห่งการฝึกฝนและการเดินทัพยามเท่านั้น แต่ยังรวมถึงค่ำคืนอันยาวนานที่ต้องคิดถึงพ่อแม่ ภรรยา และลูกๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงวันหยุด และผมยังจำคำพูดของร้อยเอกฝ่าม ชุง อันห์ ที่ว่า "ภรรยาของผมเข้มแข็งมาก" ได้เสมอ! ความยากลำบากและความยากลำบากทั้งหมดที่ทหารต้องเผชิญก็จะกลายเป็นเรื่องง่ายดาย มีเพียงเมื่อประเทศชาติสงบสุขเท่านั้นที่ครอบครัวจะมีความสุข นั่นคือความจริงที่ทหารทุกคนจะจดจำไว้เสมอเพื่อให้กำลังใจตนเองและคนที่ตนรัก

การเดินทางไปยังเกาะเซินเดืองช่วยให้เรา - คนรุ่นใหม่ - ได้รับบทเรียนอันล้ำลึกมากมายเกี่ยวกับความรักที่มีต่อบ้านเกิดและประเทศของเรา เกี่ยวกับความรับผิดชอบในการสร้างและพัฒนาประเทศในยุคใหม่...

รอบตัวเรา เหล่าแกนนำ ทหาร และเยาวชนยังคงขับขานบทเพลงอย่างกระตือรือร้น การเดินขบวนอันกล้าหาญราวกับผสานเข้ากับเสียงคลื่นทะเลที่โหมกระหน่ำ ขับไล่อารมณ์อันอ่อนล้าออกไป “ชีวิตของฉันคือการเดินขบวนทหาร/ ชีวิตของฉันคือบทเพลงของทหาร/ เราขับขานบทเพลงนั้นอย่างไม่มีวันสิ้นสุดตลอดวัน/ โบยบินเหนือขุนเขาและผืนป่าชายแดนสู่หมู่เกาะอันไกลโพ้น” ฉันเพียงแต่นั่งเงียบๆ ซึมซับภาพเหล่านั้น ปล่อยให้หัวใจของฉันซึมซับอารมณ์ต่างๆ มากมาย เหนือจุดที่เรานั่งอยู่ ธงชาติโบกสะบัดอย่างภาคภูมิใจ ฉันเชื่อมั่นว่า ไม่ใช่แค่ฉันเท่านั้น แต่เยาวชนในการเดินทางครั้งนี้ ได้เรียนรู้บทเรียนอันลึกซึ้งมากมายเกี่ยวกับความรักที่มีต่อแผ่นดินเกิด เกี่ยวกับความรับผิดชอบในการสร้างและพัฒนาประเทศในยุคใหม่...

วันหนึ่งบนเกาะ เวลานั้นไม่เพียงพอสำหรับฉันและเพื่อนร่วมเดินทางที่จะเข้าใจชีวิตและการทำงานของทหารบนเกาะอย่างถ่องแท้ แต่พวกเราแต่ละคนได้นำความรักและความคิดถึงกลับคืนสู่แผ่นดินใหญ่ เรือค่อยๆ เคลื่อนห่างออกไป มือที่โบกพร่ามัว เกาะก็กลายเป็นเพียงจุดเล็กๆ กลางมหาสมุทร แต่เรารู้สึกว่าเราเติบโตขึ้นมากจริงๆ ด้วยความมุ่งมั่น ความตั้งใจ และแรงบันดาลใจใหม่ๆ ในแผนการของเราเอง... เทศกาลตรุษจีนใกล้เข้ามาแล้ว แต่ทหารบนเกาะยังคงปฏิบัติหน้าที่ปกป้องท้องฟ้าและท้องทะเลของแผ่นดินใหญ่ต่อไป ฉันเชื่อว่าความรู้สึกที่เรามอบให้เกาะในวันนี้ ความรู้สึกที่ส่งมาจากแผ่นดินใหญ่ทุกวัน จะทำให้พวกเขามีกำลังใจมากขึ้นในการเอาชนะทุกสิ่ง เพื่อปฏิบัติภารกิจอันสูงส่ง...

ส่งดอกไม้ฤดูใบไม้ผลิมาให้คุณพร้อมกับความรักของฉัน!

นายทุย

แหล่งที่มา: https://baohatinh.vn/nui-hong-song-la/am-khuc-quan-hanh-son-duong/261337.htm