เปลวไฟจากเตาผิงในบ่ายวันฤดูหนาว ณ เมืองบ้านเกิดของแม่ฉัน

...บ่ายวันฤดูหนาวมาเยือนอย่างแผ่วเบา ไม่ดังเท่าฝนในฤดูร้อน ไม่เจิดจ้าเท่าแสงอาทิตย์สีทองในฤดูใบไม้ร่วง บ่ายวันฤดูหนาวในบ้านเกิดของแม่มักมาพร้อมกับลมหนาวที่พัดผ่านตรอกแคบๆ กลิ่นควันจางๆ จากหลังคามุงจาก และเสียงไก่รีบเร่งหาที่นอนเมื่อวันเริ่มลับขอบฟ้า และในความทรงจำของฉัน บ่ายวันฤดูหนาวมักเกี่ยวข้องกับเตาผิงเสมอ เตาผิงที่อบอุ่น อดทน และเงียบสงบ ที่ให้ความอบอุ่นแก่บ้านที่ยากจนทั้งหลัง

สมัยนั้นบ้านเกิดของฉันยากจนมาก ฤดูหนาวนำมาซึ่งความกังวลไม่รู้จบ ตั้งแต่เรื่องอาหารไปจนถึงเสื้อผ้า อากาศหนาวจัด ทุ่งนาว่างเปล่า ผู้ใหญ่มีงานทำน้อย และมือของเด็กๆ ก็ม่วงคล้ำระหว่างทางไปโรงเรียน แต่ท่ามกลางความหนาวเย็นของลมมรสุม ไฟในครัวเล็กๆ ก็ยังคงส่องสว่างทุกเย็น ราวกับความอบอุ่นอันอ่อนโยนจากบ้านเกิดสู่ผู้คนที่ทำงานหนัก

เตาผิงของฉันไม่ใหญ่มาก มีแค่หินสามก้อนวางซ้อนกันอย่างง่ายๆ โดยมีหม้ออะลูมิเนียมเก่าๆ วางอยู่ด้านบน ผนังดำไปด้วยเขม่า แต่ก็อบอุ่นกว่ามุมอื่นๆ ของบ้าน ทุกบ่ายในฤดูหนาว แม่ของฉันจะจุดไฟแต่เช้าตรู่ เสียงไม้ขีดไฟกระทบกันเบาๆ เปลวไฟเล็กๆ สั่นไหวเล็กน้อยก่อนจะลุกโชนขึ้น ค่อยๆ เลียฟืนแห้งๆ กลิ่นควันจากครัวผสมกับกลิ่นฟาง มันเทศอบ และใบไม้ที่ไหม้เกรียมเล็กน้อย ทั้งหมดผสมผสานกันเป็นกลิ่นหอมเฉพาะตัว ที่เมื่ออยู่ไกลๆ จะปลุกความโหยหาอย่างลึกซึ้ง

ฉันยังจำภาพแม่นั่งอยู่ข้างเตาผิงได้ หลังของท่านงอเล็กน้อย ผมเริ่มหงอกก่อนวัยอันควรจากการทำงานหนักมาหลายปี มือที่คล่องแคล่วของท่านพลิกฟืนและพัดเปลวไฟ แสงไฟส่องสว่างใบหน้าที่ผอมบางแต่ใจดีของท่าน ภายนอก ลมตะวันออกพัดโหมกระหน่ำผ่านป่าไผ่ ภายใน เสียงไฟแตกเปาะแปะราวกับสอง โลก ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง โลกหนึ่งหนาวเย็นและอ้างว้าง อีกโลกหนึ่งมอบความอบอุ่นและความสบายใจ

ในบ่ายวันฤดูหนาวเหล่านั้น ทั้งครอบครัวจะมารวมตัวกันรอบเตาผิง พ่อของฉันจะซ่อมแหจับปลาเก่าหรือซ่อมจอบที่บิ่น แม่ของฉันจะทำอาหารไปพร้อมกับเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับหมู่บ้าน และพวกเรา เด็กบ้านนอกที่เรียบง่าย จะนั่งใกล้กัน อุ่นมือด้วยไฟ รอให้แม่ของเราย่างมันเทศ ข้าวโพด หรือกล้วยที่เพิ่งสุกงอม การได้ถือมันเทศร้อนๆ ในมือ เป่าลมก่อนกิน ทำให้ฤดูหนาวรู้สึกเบาลงไปครึ่งหนึ่ง ไฟในเตาผิงในหมู่บ้านของแม่ฉันในบ่ายวันฤดูหนาวไม่เพียงแต่ให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายของเราเท่านั้น แต่ยังให้ความอบอุ่นแก่จิตใจน้อยๆ ของเราด้วย มีเสียงหัวเราะ เรื่องราวมากมาย และช่วงเวลาแห่งความสงบสุขเมื่อทุกคนนั่งด้วยกัน ฟังเสียงไฟที่กำลังลุกไหม้ ฟังเสียงลมพัดอยู่ข้างนอก เตาผิงเป็นสถานที่ที่ผูกพันครอบครัวเข้าด้วยกัน เป็นระบบสนับสนุนที่ช่วยให้ผู้คนผ่านพ้นช่วงเวลาที่ยากลำบากไปได้

ในบางช่วงบ่าย อากาศหนาวกว่าปกติ ลมพัดแรงและมีฝนปรอยลงมาเล็กน้อย แม่จุดไฟในเตาให้ลุกโชนขึ้น ใส่ไม้และฟางเพิ่มเข้าไป เปลวไฟสีน้ำตาลแดงส่องสว่างหยาดฝนที่ปะปนกับควัน ฉันนั่งอยู่ข้างเตา ซบหน้าลงกับเข่าของแม่ ฟังเสียงหัวใจที่เต้นเป็นจังหวะสม่ำเสมอของแม่ และรู้สึกถึงความสงบอย่างผิดปกติ ในเวลานั้น ฉันคิดอย่างไร้เดียงสาว่า ตราบใดที่มีไฟอยู่ในเตาผิง ฤดูหนาวใดก็ผ่านพ้นไปได้

ปีแล้วปีเล่าผ่านไปอย่างเงียบงันราวกับความฝัน! แล้วฉันก็เติบโตขึ้น ฉันจากบ้านเกิดไปเรียนและทำงาน ในช่วงฤดูหนาวที่ผ่านมา ฉันอาศัยอยู่ในเมือง ในตึกสูงที่มีหน้าต่างกระจก เครื่องทำความร้อนและเครื่องปรับอากาศที่ทันสมัย ​​แต่ท่ามกลางความสะดวกสบายเหล่านั้น ฉันก็ยังรู้สึกว่าขาดอะไรบางอย่างไปลึกๆ ในช่วงบ่ายของฤดูหนาวอันหนาวเย็นในเมือง ผู้คนต่างรีบเร่งเดินผ่านกันไปมา แสงไฟสว่างไสวแต่ก็ไม่เพียงพอที่จะทำให้หัวใจฉันอบอุ่น และฉันก็จำเตาผิงของแม่ได้ – กลิ่นควัน เสียงไม้ที่กำลังไหม้ ภาพของแม่ที่นั่งเงียบๆ อยู่ข้างเตาผิงทุกบ่ายของฤดูหนาว

เมื่อได้กลับไปยังบ้านเกิด หลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไป ครัวเก่าหายไป ถูกแทนที่ด้วยเตาแก๊ส บ้านกว้างขวางขึ้น และชีวิตก็สะดวกสบายมากขึ้น แต่ลึกๆ แล้ว ฉันยังคงมองหาภาพเตาผิงจากอดีต แม่ของฉันแก่ลงแล้ว สายตาเริ่มพร่ามัว มือสั่น แต่เมื่อใดก็ตามที่อากาศหนาว แม่ก็ยังคงนั่งใกล้เตาผิงเสมอ แม้เพียงเพื่ออบอุ่นร่างกาย หรือเพื่อรำลึกถึงวันเวลาที่ผ่านไป ฉันจึงเข้าใจในทันทีว่า เตาผิงในบ้านเกิดของแม่ในบ่ายวันฤดูหนาวนั้น ไม่ใช่แค่ภาพแห่งความทรงจำ แต่เป็นสัญลักษณ์ของสายสัมพันธ์ การปกป้อง และรากเหง้า ไม่ว่าพวกเขาจะไปอยู่ที่ไหน ลึกๆ ในใจของทุกคนที่อยู่ห่างไกลจากบ้าน ยังคงมีเตาผิงที่ลุกโชนอยู่ เตาผิงแห่งบ้านเกิด ของแม่ และของวันเวลาที่ไม่มีวันหวนกลับมา

บ่ายวันหนึ่งในฤดูหนาว ณ เมืองที่ไม่คุ้นเคยแห่งนี้ จู่ๆ ก็รู้สึกอบอุ่นในหัวใจเมื่อนึกถึงเตาผิงในบ้านเกิดของแม่ ข้างนอกลมยังคงพัดแรง ฤดูหนาวยังคงหนาวเหน็บ แต่ภายในใจฉัน เปลวไฟแห่งวันวานยังคงลุกโชนอยู่เงียบๆ อย่างไม่หยุดยั้ง ส่องสว่างอาณาจักรแห่งความทรงจำที่ไม่อาจลืมเลือน…

ไมลี่

ที่มา: https://baodongnai.com.vn/dong-nai-cuoi-tuan/202512/bep-lua-chieu-dong-que-me-12a195e/