สวัสดีเดือนสิงหาคม สวัสดีต้นฤดูใบไม้ร่วง

(ĐN) - เดือนสิงหาคมมาถึงแล้ว ไม่ต้องดูปฏิทิน ไม่ต้องฟังรายงานอากาศ แค่ตื่นขึ้นมาตอนเช้าวันหนึ่ง เปิดหน้าต่างแล้วได้กลิ่นอ่อนๆ หอมหวานอบอวลในอากาศ ฉันรู้ว่าฤดูใบไม้ร่วงกำลังมาเยือนแล้ว แม้จะแผ่วเบา แต่ความรู้สึกนั้นก็ค่อยๆ คืบคลานเข้ามาในใจฉัน ราวกับมีใครคนหนึ่งผ่านเข้ามาในชีวิต ยังไม่เอ่ยปากพูดอะไร แต่ยังคงทิ้งความรู้สึกที่ติดค้างอยู่

ภาพ: อินเตอร์เน็ต

สวัสดีเดือนสิงหาคม เดือนแห่งการเปลี่ยนแปลงอันเปราะบาง ท้องฟ้าค่อยๆ หยุดฝนที่ตกกระทันหันเหมือนเดือนกรกฎาคม แสงอาทิตย์ไม่สดใสเท่าวันฤดูร้อนสีแดงอีกต่อไป ลมไม่ร้อนอบอ้าวอีกต่อไป แต่เริ่มนำพาความหนาวเย็นมาสู่กาย เบาบางราวกับมือของใครบางคนที่ปัดผ่านเส้นผมโดยไม่ได้ตั้งใจ ใบไม้ยังคงเขียวขจี แต่บางใบเริ่มเปลี่ยนสี ร่วงหล่นอย่างเงียบเชียบราวกับรู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงรู้สึกตื่นเต้นแปลกๆ ทุกครั้งที่ฤดูใบไม้ร่วงมาถึง ไม่ได้วุ่นวายเท่าฤดูใบไม้ผลิ ไม่ได้เร่าร้อนเท่าฤดูร้อน ไม่ได้หม่นหมองเท่าฤดูหนาว ฤดูใบไม้ร่วงคือฤดูกาลแห่งจิตวิญญาณที่เติบโตเต็มที่ แก่พอที่จะรู้จักกับความคิดถึง เยาว์วัยพอที่จะยังคงฝัน และเดือนสิงหาคมคือคำทักทายแรกของฤดูใบไม้ร่วง

ครั้งหนึ่งฉันเคยได้ยินคนพูดว่าเดือนสิงหาคมคือเดือน “กลางๆ” ระหว่างความร้อนระอุกับความเย็นสบายที่ทำให้คุณอยากดื่มกาแฟร้อนๆ สักถ้วย ระหว่างสายฝนปรอยๆ กับแสงแดดอ่อนๆ ของฤดูใบไม้ร่วงที่ค่อยๆ เติมเต็มพื้นที่ ระหว่างความกังวลไร้ชื่อกับสิ่งที่ยังไม่เสร็จสิ้นในฤดูร้อน เดือนสิงหาคมคือเดือนที่เรายังไม่ลืมความวุ่นวาย แต่ยังไม่จมดิ่งสู่ความเงียบสงบ หัวใจของเราจึงสั่นไหวราวกับยืนอยู่หน้าประตู ไม่รู้ว่าจะเดินต่อไปหรือหันกลับไปมองอีกครั้ง...

สำหรับฉัน ฤดูใบไม้ร่วงมักจะเกี่ยวข้องกับเรื่องเล็กๆ น้อยๆ เสมอ มันคือการล้างหน้าด้วยน้ำเย็นในตอนเช้า และรู้สึกผิวเย็นๆ เล็กน้อย มันคือตอนที่ฉันตากผ้าเสร็จ แดดไม่แรงอีกต่อไป แต่ยังคงมีกลิ่นหอมของเสื้อผ้าที่เพิ่งซักเสร็จใหม่ๆ มันคือตอนที่ฉันเดินผ่านแถวต้นไม้ที่คุ้นเคยระหว่างทางไปทำงาน แล้วทันใดนั้นก็เห็นใบไม้ร่วงหล่นลงมา ไร้เสียง ไร้การเตือนล่วงหน้า ราวกับเวลาของมันที่มันอยู่บนกิ่งก้านได้สิ้นสุดลงแล้ว สิ่งเล็กๆ เหล่านี้มาบรรจบกัน ก่อเกิดความรู้สึกอ่อนโยนที่มีเฉพาะในฤดูใบไม้ร่วงเท่านั้น

ตอนเด็กๆ ทุกครั้งที่เดือนสิงหาคมมาถึง แม่จะพูดว่า “เดือนนี้เป็นเดือนแห่งการเตรียมตัวรับฤดูกาลเก็บเสื้อผ้าบางๆ หยิบเสื้อแขนยาวออกมารีดให้เรียบร้อยนะลูก” ตอนนั้นฉันก็แค่ฟังเฉยๆ ไม่ได้สนใจ แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว ไม่ใช่ว่าแม่กลัวหนาวนะ เพียงแต่ท่านมีนิสัยชอบเตรียมตัวล่วงหน้าสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นเสมอ ราวกับว่าชีวิตนี้ก็ต้องรีดให้เรียบร้อยก่อนออกเดินทางต่อไป ฉันก็ได้เรียนรู้นิสัยนี้มาบ้างเหมือนกัน พอถึงเดือนสิงหาคม ฉันก็อยากจะทำความสะอาดบ้าน เช็ดวงกบหน้าต่าง พับผ้าเก่าๆ ขึ้นมาทันที บางครั้งก็ไม่มีเหตุผล แค่อยากทำ บางทีนั่นอาจเป็นวิธี “ต้อนรับฤดูกาล” ในแบบฉบับของตัวเองก็ได้

เพื่อนฉันถามว่า “ทำไมฉันถึงรู้สึกเศร้าทุกครั้งที่ฤดูใบไม้ร่วงมาถึง ทั้งที่ฉันไม่เข้าใจว่าทำไม” ฉันไม่ได้ตอบทันที เพราะฉันก็เคยรู้สึกแบบเดียวกัน ฤดูใบไม้ร่วงไม่ได้ทำให้ใครเศร้า แต่มันทำให้เราช้าลง ฟังมากขึ้น และเมื่อเราเงียบนานพอ เราก็จะเริ่มจดจำ จดจำสิ่งที่เราลืมไปแล้ว จดจำความรักอันบริสุทธิ์สมัยเรียน จดจำเส้นทางเก่าที่เราเคยเดินทุกวัน จดจำญาติพี่น้องที่เราไม่ได้เจอกันมานาน และบางครั้งเราก็จำตัวเองได้ เวอร์ชันไร้เดียงสาและเพ้อฝันที่มักจะเขียนไดอารี่และเชื่อว่าถ้าเรารักอย่างจริงใจ เราก็จะได้รับความรักตอบ ความทรงจำเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องชัดเจน แค่อยู่ในฤดูกาลที่เหมาะสมแล้วมันจะไหลกลับมาเองโดยอัตโนมัติ

ฉันชอบดื่มชาในวันฤดูใบไม้ร่วง ไม่ใช่ชานม ชามะนาว หรืออะไรหรูหราอะไร แค่ชาอุ่นๆ สักถ้วย นั่งอยู่บนระเบียง มองแสงอาทิตย์สีเหลืองอ่อนสาดส่องลงมาบนโครงไม้เลื้อย จิบทีละจิบ ชาไม่ได้หอม แต่อุ่นพอให้หัวใจรู้สึกสงบ และฤดูใบไม้ร่วงก็เช่นกัน ไม่สดใสพอที่จะดึงดูดความสนใจ แต่ก็อ่อนโยนพอที่จะทำให้คุณอยากอยู่ต่ออีกหน่อย

เมื่อเดือนสิงหาคมมาถึง ฉันไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายนัก ฉันแค่หวังว่าหัวใจของฉันจะเบาสบายพอที่จะรับสายลม สงบพอที่จะสัมผัสกลิ่นหอมของดอกไม้และหญ้า และอ่อนโยนพอที่จะไม่ปล่อยวันเวลาที่ฉันมีชีวิตอยู่ไป หากเป็นไปได้ ขอให้เราค่อยๆ ผ่อนคลายลงบ้างในฤดูใบไม้ร่วง เพื่อให้ใบไม้แต่ละใบร่วงหล่นลงมาอย่างสวยงาม ให้สายลมแต่ละสายมีเสียงของมันเอง และทุกเช้าที่ฉันตื่นขึ้นมา ฉันรู้สึกขอบคุณที่ฉันยังมีชีวิตอยู่ท่ามกลางท้องฟ้ายามฤดูใบไม้ร่วง

ฮาลินห์

ที่มา: https://baodongnai.com.vn/van-hoa/chao-nhe-yeu-thuong/202507/chao-thang-tam-chao-nhung-ngay-chom-thu-c2a1c3f/