จักรยานสีฟ้า

จากนั้นพ่อก็ส่งสัญญาณให้ฉันรออย่างเงียบๆ… บางทีตลอดชีวิตที่เหลือ ฉันคงไม่มีวันลืมดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความสุขและความยินดีของพ่อในช่วงเวลานั้นเลย แล้วตอนที่พ่อนำจักรยานมาจากสวนหลังบ้าน ฉันก็แปลกใจเพราะฉันไม่รู้ว่าเป็นจักรยานคันเก่าที่ฉันเคยใช้ขี่ไปโรงเรียน พ่อของฉันทาสีฟ้าทั้งคันรถเป็นสีฟ้าท้องฟ้าเลย พ่อก็พ่นสีซี่ลวด คันเบรค ทุกอย่างเป็นสีเขียวแบบนั้น พ่อตบอานม้าอย่างภาคภูมิใจ:

- นั่นคืองานศิลปะของฉัน เมื่อคืนนี้ขณะที่ลูกสาวของฉันนอนหลับ ฉันจึงไม่อยู่บ้านเพื่อทาสีใหม่ให้เธอ เพื่อที่เธอจะมีรถไว้ใช้ไปโรงเรียนในเช้านี้ ลูกสาวของฉันคงจะเท่มากถ้าเธอขับรถคันนี้ ดูสิ สีแห้งแล้ว

ตรงกันข้ามกับท่าทีร่าเริงของพ่อ ฉันกลับมีท่าทีเศร้าหมอง เพราะฉันเห็นว่าพ่อสามารถทำให้รถที่น่าเกลียดน่ากลัวขึ้นได้อีก ดูสิ มันไม่ใช่รถอีกต่อไปแล้ว แต่เป็นเหมือนบล็อกสีเขียวเคลื่อนที่มากกว่า ตอนนั้นฉันแค่อยากร้องไห้เพราะความโกรธ ฉันบอกว่า “ฉันจะให้คุณจ่าย ฉันจะไม่ขี่จักรยานน่าเกลียดนั่นไปโรงเรียน” ความสุขแตกสลายในดวงตาของพ่อ…

ผ่านไปกว่า 10 ปีแล้วกับเรื่องราวในชีวิตที่มีขึ้นมีลงมากมาย แต่ฉันยังคงจำเช้าวันนั้นได้เป็นอย่างดี ฉันปั่นจักรยานสีเขียวไปโรงเรียนโดยไม่กล้าที่จะมองหน้าเพื่อนๆ ด้วยความกลัวว่าพวกเขาจะเข้ามาแกล้งฉัน ตลอดทางไปโรงเรียนฉันเต็มไปด้วยความกลัวจนหัวใจแทบหายใจไม่ออก ฉันจินตนาการว่าสายตาไหนก็ตามที่มองมาที่ฉันในขณะนั้นอยากจะหัวเราะเยาะเย้ย บทเรียนนั้นจึงเป็นการทรมานสำหรับฉัน ฉันพยายามไม่มองจักรยานที่จอดอยู่ใต้ต้นไทร ฉันก็แค่หวังว่าจักรยานจะถูกขโมยไปเพื่อที่ฉันจะไม่ต้องเห็นผู้คนมากมายมารวมตัวกันพูดคุยกัน ตอนนั้นผมคิดว่าเดินกลับบ้าน 5 กิโลเมตรท่ามกลางแสงแดดจ้าดีกว่านั่งอยู่บนจักรยาน

บทเรียนอันหนักหน่วงในที่สุดก็ผ่านไป พ่อยังคงมารับฉันที่ประตูเหมือนเช่นเคย แม้ว่าเขาจะดูเศร้าก็ตาม ช่วยเอาจักรยานเข้าบ้านหน่อยพ่อบอก:

- ไปที่บ่อน้ำ พ่อจะตักน้ำมาให้ล้างหน้าแล้วเข้ามากินข้าว ทั้งครอบครัวยังรออยู่

พ่อไม่หัวเราะเหมือนปกติอีกแล้ว ระหว่างกินข้าวพ่อก็ถอนหายใจเป็นระยะๆ พ่อให้ฉันกินอีก แม้ว่าฉันจะไม่เงยหน้าขึ้นมองแม้แต่ครั้งเดียวระหว่างกินอาหาร แต่ฉันรู้ว่าหลายครั้งที่พ่อจะนั่งดูลูกสาวตัวน้อยกินอาหารอย่างเงียบๆ เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ ฉันก็รวบรวมความกล้าที่จะบอกพ่อแม่ว่า:

- พรุ่งนี้ฉันจะไม่ขี่จักรยานไปโรงเรียนแน่นอน มันดูน่าเกลียดและทรุดโทรม ฉันไม่อยากถูกหัวเราะเยาะ

ต่อมาเมื่อฉันโตขึ้น ฉันจึงรู้ว่านั่นเป็นประโยคที่โหดร้ายที่สุด และประโยคนั้นก็ยังหลอกหลอนฉันอยู่ ฉันยังจำภาพพ่อลุกจากชามข้าวได้อย่างชัดเจน ฉันได้ยินเขาถอนหายใจ แต่พ่อของฉันยังคงยิ้มและพูดว่า “กินข้าวแล้วพักผ่อนเถอะ พรุ่งนี้จะมีรถบัสไปโรงเรียนอีกคัน ฉันสัญญา” วันนั้นพ่อเข้าออกคนเดียวเงียบสงัดเหมือนเงาในบ้าน เช้าวันรุ่งขึ้นเมื่อฉันลืมตาขึ้น ภาพแรกที่ฉันเห็นคือรอยยิ้มอ่อนโยนของพ่อ พ่อยืนอยู่ข้างจักรยานของฉัน และทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติแล้ว เช้าวันนั้นฉันขี่จักรยานไปโรงเรียนพร้อมร้องเพลง… ฉันไม่รู้เลยว่าพ่อของฉันนอนดึกเพื่อขูดสีออกจากจักรยานทุกชั้นอย่างพิถีพิถัน ขูดจนกระทั่งไม่มีรอยสีฟ้าเหลืออยู่

จักรยานเก่าที่พ่อแม่ของฉันเก็บสะสมไว้เพื่อซื้อให้ฉันไปโรงเรียนยังคงจอดอยู่ที่มุมห้องครัว หลายครั้งที่ฉันนั่งข้างจักรยานของฉันเป็นเวลาหลายชั่วโมงเพียงเพื่อพยายามหาร่องรอยของสีฟ้านั้น แต่ฉันรู้ว่าเป็นคำพูดที่ไม่ใส่ใจของฉันในวันนั้น ที่ทำให้พ่อต้องทำงานหนักตลอดทั้งคืนเพื่อขูดสีเขียวของความรัก ความหวังและความคาดหวังออกไป ท้องฟ้าสีฟ้านั้นเองที่กระตุ้นให้ฉันมองไปยังขอบฟ้าอันไกลโพ้นเพื่อกางปีกและบินไปให้ไกลตามความฝันของฉัน และสิ่งที่ฉันมีวันนี้ก็เริ่มต้นมาจากสีเขียวของความรักที่ฉันปฏิเสธไปอย่างไม่ใส่ใจ บางครั้งท่ามกลางฝูงคนที่พลุกพล่าน ฉันก็มองเห็นสีเขียวอันเงียบสงบได้ทันที และฉันคิดถึงพ่อมาก เขาทำงานหนักตลอดชีวิตเพื่อฉัน

ในฝัน ฉันเห็นตัวเองขี่จักรยานสีน้ำเงิน ร้องเพลงดัง ๆ อยู่บนถนนไปโรงเรียน เต็มไปด้วยดอกไม้ป่า...

สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของวิทยุ-โทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ บิ่ญเฟื้อก (BPTV) สัญญาว่าจะนำคุณค่ามหัศจรรย์ของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่ประชาชน
กรุณาส่งเรื่องราวสุดซึ้งเกี่ยวกับพ่อของคุณมาที่ BPTV โดยการเขียนบทความ เขียนความรู้สึก บทกวี เรียงความ วิดีโอ คลิป เพลง (พร้อมบันทึกเสียง) ... ทางอีเมล chaonheyeuthuongbptv@gmail.com สำนักงานเลขานุการบรรณาธิการ สถานีวิทยุโทรทัศน์และหนังสือพิมพ์บิ่ญเฟื้อก เลขที่ 228 Tran Hung Dao เขต Tan Phu เมือง Dong Xoai จังหวัดบิ่ญเฟื้อก หมายเลขโทรศัพท์ 0271.3870403 กำหนดส่งผลงานคือวันที่ 30 สิงหาคม 2568
บทความคุณภาพจะได้รับการตีพิมพ์ จ่ายค่าลิขสิทธิ์ และได้รับรางวัลพิเศษ 1 รางวัล และรางวัลยอดเยี่ยมอีก 10 รางวัลเมื่อจบหัวข้อ
เรามาเขียนเรื่องของพ่อต่อกับ “Hello Love” ซีซั่น 4 กันเถอะ เพื่อให้เรื่องราวของพ่อได้แพร่หลายไปสัมผัสหัวใจของทุกๆ คน!

ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/19/172770/chiec-xe-dap-mau-xanh-da-troi