"ฟังเสียงเรือร้องเพลงตอนกลางคืนคิดถึงลุงโฮ"

ในบรรดาผลงานเพลงนับร้อยที่ยกย่องลุงโฮ เพลง "ฟังเรือร้องเพลงตอนกลางคืน คิดถึงลุงโฮ" ของนักดนตรี อัน ถิ่ญ ถือเป็นเพลงที่มีทำนองพื้นบ้านอันทรงพลังของจังหวัดเหงะติญ ซึ่งสามารถสัมผัสหัวใจของคนรักดนตรีนับล้านได้

“เพลงพื้นบ้านอันล้ำลึกแห่งบ้านเกิด/ค่ำคืนแห่งแม่น้ำลัมที่มีคลื่นซัดสาด/สะท้อนเสียงเรือข้ามฟากที่บรรทุกความรักอันเรียบง่ายของมนุษย์/ความปรารถนาอันยิ่งใหญ่และกลิ่นหอมที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในชีวิต”

นักดนตรี อัน ถุยเยน

นักดนตรีอัน ถวิ๋น เล่าว่า เมื่อปี พ.ศ. 2516 ขณะอายุเพียง 24 ปี เขาเป็นเจ้าหน้าที่กรมวัฒนธรรมเหงะอาน ระหว่างเดินทางไปเก็บเพลงพื้นบ้านที่บ้านเกิดของลุงโฮ (กิมเลียน นามดัน) เขาบังเอิญได้ยินหญิงชราคนหนึ่งในหมู่บ้านเซินพูดว่า "ในอดีต ลุงโฮก็มักจะไปฟังการขับร้องของสมาคมผ้า" ภาพลักษณ์ของลุงโฮผู้ยิ่งใหญ่ ผู้มีชื่อเสียงทางวัฒนธรรม ระดับโลก แต่เรียบง่าย รักประเทศชาติและวัฒนธรรมดั้งเดิมของบ้านเกิด เป็นแรงบันดาลใจให้เขาแต่งเพลง

และ “ฟังเรือเฟอร์รี่ร้องเพลงตอนกลางคืน คิดถึงลุงโฮ” เกิดขึ้นในคืนที่อันถิ่เยนเขียนขณะหลั่งน้ำตาแห่งความคิดถึงลุงโฮว่า “วัยเด็กของลุงโฮผ่านไปแล้ว/ ตลอดความยาวของการร้องเพลงบนเรือเฟอร์รี่/ วัยเด็กของลุงโฮได้คงอยู่/ ตลอดความกว้างของเพลงพื้นบ้าน/ และจากนั้นเป็นต้นมา ลุงโฮก็แสวงหาวิธีในการช่วยประเทศชาติ”

อาน ถวิ๋น ได้แต่งทำนองเพลง "ขับขานเรือเฟอร์รี่" เพื่อสรรเสริญลุงโฮ บทเพลงยังสอดแทรกบทเพลงเขื่อน ทำให้บทเพลงเปี่ยมไปด้วยกลิ่นอายของดนตรีพื้นเมืองดั้งเดิม บทเพลงจบลงด้วยความรู้สึกขอบคุณลุงโฮ ผู้ซึ่งนำพาอิสรภาพ เสรีภาพ ความสุข และรักษาคุณค่าทางวัฒนธรรมดั้งเดิมไว้ให้กับชาติ "ในอดีต ข้าพเจ้าติดตามคณะไปฟังบทเพลง/ บัดนี้ลุงได้มอบชีวิตให้พวกเรา/ โอ้ บทเพลงแห่งอิสรภาพและอิสรภาพ/ ที่บัดนี้พวกเราทุกคนร่วมขับขานเสียงดัง/ ความปรารถนาอันเก่าแก่/ มาถึงแล้ว สว่างไสวเหลือเกิน/ บัดนี้ ข้าพเจ้าร้องเพลงเรือเฟอร์รี่/ เมื่อได้เห็นความงดงามอันยิ่งใหญ่ของชีวิต/ ข้าพเจ้ายิ่งคิดถึงลุงโฮมากขึ้นไปอีก คิดถึงท่านอย่างสุดซึ้งในบ้านเกิดเมืองนอน"

นักดนตรีเหงียน อัน ถิ่ญ (1949 - 2015) จากกวี๋ญ ลือ จังหวัดเหงะอาน ท่านเป็นพลตรี อดีตอธิการบดีมหาวิทยาลัยทหารด้านวัฒนธรรมและศิลปะ และรองประธานถาวรของสมาคมนักดนตรีเวียดนาม สมัยที่ 7 ท่านยังมีชื่อเสียงจากเพลง "วีรสตรีเวียดนาม", "ฉันเลือกเส้นทางนี้", "เก้าระดับแห่งความรัก" และ "นีโอ ดอย เบน เกว"... นักดนตรีอัน ถิ่ญ ได้รับเกียรติให้รับรางวัลวรรณกรรมและศิลปะแห่งชาติในปี พ.ศ. 2550 พร้อมด้วยรางวัลอันทรงเกียรติมากมายจาก กระทรวงกลาโหม สมาคมนักดนตรีเวียดนาม และกระทรวง สาขา และท้องถิ่นอื่นๆ

ที่มา: https://hanoimoi.vn/dem-nghe-hat-do-dua-nho-bac-702675.html