 |
ภาพประกอบ |
ผู้คนมักพูดว่าการเป็นพ่อแม่เป็นสัญชาตญาณของแต่ละคน แต่นั่นเป็นความจริงหรือไม่ พ่อแม่สอนให้ลูกเป็นคนดี แต่ในทางกลับกัน ลูกก็เป็น “ครู” ที่สอนพ่อแม่ในเรื่องอันล้ำค่าหลายอย่างที่หากพวกเขาไม่ใช่พ่อแม่ พวกเขาคงไม่มีวันได้เรียนรู้ เช่น พลังแห่งความรักของแม่และพ่อ ความอดทนและการเสียสละ การให้ผู้อื่นเป็นศูนย์กลางของชีวิตและเลี้ยงดูผู้อื่นนั้นไปตลอดชีวิต
สัญชาตญาณช่วยให้เราเป็นพ่อแม่ได้ แต่การจะเป็นพ่อแม่ที่แท้จริงได้นั้น เราจำเป็นต้องเรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่าง การเป็นพ่อแม่ที่ดีนั้นต้องใช้เวลาเดินทางนาน บางครั้งอาจต้องใช้เวลาตลอดชีวิต
ฉันเรียนรู้สิ่งเหล่านี้ตั้งแต่วันที่ลูกของเราเกิดมา ผู้คนมักเหมารวมบทบาทของทั้งสองอย่างไว้ในคำเดียวว่า “การเป็นพ่อแม่” แต่ในความเป็นจริงแล้ว พ่อและแม่ก็คือหนึ่งเดียว แต่ละคนต้องเริ่มเรียนรู้บทเรียนของตนเองตั้งแต่วินาทีที่ลูกเกิดมา ซึ่งถือเป็นการเปิดเส้นทางใหม่ให้กับตนเอง
จากมุมมองของฉัน ฉันเห็นสามีเริ่มต้นเส้นทางการเป็นพ่อ เมื่อฉันลืมตาขึ้นในห้องผ่าตัดหลังจากหมดสติ ฉันก็เห็นชายคนหนึ่งอุ้มทารกน้อยไว้ในอ้อมแขนและส่งทารกน้อยนั้นให้ฉันพร้อมกับรอยยิ้มที่คลอไปด้วยน้ำตา
ตั้งแต่วินาทีนั้นเป็นต้นมาก็เป็นวันที่มีความสุขและเหนื่อยล้า คนที่เปลี่ยนผ้าอ้อมให้ลูกคนแรกไม่ใช่ฉัน แต่เป็นสามีของฉัน คนแรกที่อาบน้ำให้ลูกคือเขาเช่นกัน และเมื่อฉันเจ็บปวดจากแผลผ่าตัดที่ติดเชื้อ สามีของฉันก็เป็นคนดูแลลูกทุกรายละเอียดเช่นกัน ลูกมีอาการตัวเหลืองหลังคลอด แต่ไม่ยอมนอนคว่ำหน้าให้โดนแสง ดังนั้นคุณพ่อจึงอุ้มลูกคว่ำหน้าไว้เพื่อให้แสงส่องไปที่ทั้งสองคน โดยนอนนิ่งอยู่หลายชั่วโมงโดยไม่ขยับตัวเพราะกลัวว่าลูกจะตื่น
เขาคือคนที่คอยอุ้มและปลอบโยนเด็กอย่างอดทนเป็นชั่วโมงๆ เมื่อเด็กร้องไห้ไม่หยุด เป็นคนที่ทำหน้าบูดบึ้งเมื่อเห็นเด็กเจ็บปวดจากอาการจุกเสียดในทารกแรกเกิด เป็นคนที่สามารถใช้เวลาเป็นชั่วโมงๆ ค้นคว้าว่าผ้าอ้อมแบบใดที่สบายที่สุดสำหรับทารก เป็นคนที่เรียนรู้ความรู้ทั้งหมดเกี่ยวกับการเลี้ยงลูก วิธีดูแลเด็ก วิธีอุ้มเด็ก... เพื่อให้เด็กมีพัฒนาการที่ดีที่สุด พ่อที่เต็มใจที่จะเป็นแม่ไก่ขนฟูเมื่อรู้สึกว่าลูกอาจตกอยู่ในอันตราย...
บางครั้งเมื่อผมสังเกตพ่อคนนั้น ผมรู้สึกประหลาดใจมาก นี่แหละคือความเป็นพ่อ และผมก็จำพ่อได้ ตอนผมเป็นเด็ก ความทรงจำของผมเลือนลางมาก ผมได้ยินแต่แม่เล่าว่าตอนนั้นแม่เป็นครู พ่อเปิดคลินิกเอกชน ทุกครั้งที่พ่อไปทำงาน พ่อก็จะแบกผมไว้บนหลัง และเมื่อพ่อไปทำงาน พ่อจะดูแลลูกและตรวจคนไข้ ตอนที่ผมกำลังหัดเดิน พ่อจะนั่งในคลินิก ส่วนผมก็จะนั่งบนไม้ค้ำยันที่มีเชือกผูกไว้ ส่วนอีกข้างจะผูกกับขาเก้าอี้ที่พ่อนั่งอยู่ เป็นระยะๆ พ่อจะดึงผมเข้าไปใกล้และลูบหัวผม
วันหนึ่งมีศิลปินคนหนึ่งมาเยี่ยมบ้านเราและถ่ายรูปฉันไว้ ซึ่งพ่อของฉันชอบมาก เขาจึงรีบเอาฟิล์มไปล้างที่โปรแกรมโฟโต้ช็อป เนื่องจากโปรแกรมโฟโต้ช็อปคิดว่าเด็กคนนี้ไม่สวยพอ พ่อจึงโกรธจัดและดุเด็กผู้หญิงคนนั้น เพราะสำหรับเขาแล้ว ลูกสาวของเขาเป็นเด็กที่สวยที่สุดในโลก
รูปถ่ายนั้นถูกแขวนไว้ตรงกลางห้องนั่งเล่น พร้อมกับบทกวีสองบรรทัดที่พ่อของฉันให้กวีเขียนให้ฉัน จนกระทั่งฉันเติบโตขึ้น ก่อนที่จะสร้างบ้านใหม่ รูปถ่ายนั้นก็ยังคงอยู่ในตำแหน่งเดิม บางทีอาจเป็นเพราะว่ามันคุ้นเคยมาก ฉันจึงไม่เคยคิดถึงมันเลย แต่เมื่อโตขึ้นและโดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่มีลูก เมื่อนึกย้อนกลับไป ฉันตระหนักว่าฉันโชคดีแค่ไหนที่มีพ่ออยู่รายล้อมอยู่รอบตัว มันเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่แค่ไหน
คนมักพูดถึงความรักของแม่ เกี่ยวกับพระคุณของแม่ เพราะแม่คือผู้ที่ต้องทนทุกข์กับความทุกข์ยาก ความเสียสละมากมาย การตั้งครรภ์ที่หนักหน่วง การคลอดบุตรที่แสนเจ็บปวด แต่พระคุณของพ่อก็ไม่น้อยหน้าไปกว่าใคร ไม่มีอะไรจะเทียบได้ พ่อไม่เพียงแต่เป็น “เสาหลัก” ที่มองไม่เห็นเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่คอยดูแลความรู้สึกของลูก ค้ำจุนลูกด้วยหัวใจที่อ่อนโยน พ่อเป็นต้นไม้ให้ร่มเงาปกคลุมชีวิตของลูก เป็นผู้เปิดทางกว้างให้ลูก เป็นผู้ปกป้องลูกจากฝนและลม หากลูกมีแม่ ลูกก็จะใช้ชีวิตด้วยความรักที่อ่อนโยน หากลูกมีพ่อ ลูกก็จะเป็นตัวของตัวเองได้
…ตั้งแต่มีลูกสามีก็ใส่ใจเรื่องสุขภาพของตัวเองมากขึ้น เขาละทิ้งความสุขส่วนใหญ่ที่เคยมี เช่น การออกไปเที่ยวกับเพื่อน แบกเป้ท่องเที่ยว ... ก่อนหน้านี้เขาใช้ชีวิตเพื่อตัวเอง ตอนนี้ลูกเป็นสิ่งแรกที่เขาคิดถึงเมื่อทำอะไรก็ตาม สำหรับลูก เขาคิดที่จะออกจากเมืองไปใช้ชีวิตในชานเมืองที่มีต้นไม้และหญ้ามากมาย ที่นั่นเขาจะทำสวนนางฟ้าให้ลูก เขาจะปลูกผักและผลไม้สะอาดให้ลูกกิน ปลูกดอกไม้ให้ลูกชื่นชม สอนลูกว่ายน้ำ ปีนป่าย สอนลูกให้เป็น "ชาวนาตัวน้อย" เล่นกับหมา แมว กระต่าย สร้างลูกให้มีความสุขในความรักของพ่อแม่และผูกพันกับธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง เส้นทางของความเป็นพ่อเพิ่งเริ่มต้น แต่ฉันเชื่อว่าพ่อของลูกสาวจะมอบสิ่งที่ดีที่สุดให้กับลูก สร้างรากฐานทางจิตวิญญาณที่มั่นคงให้กับลูกในชีวิต...
ตั้งแต่มีลูกมา ฉันไม่เพียงแต่เข้าใจถึงความยากลำบากและการเสียสละของแม่เท่านั้น แต่ยังเข้าใจถึงความสูงส่งของพ่อด้วย เรามักจะยกย่อง “ฮีโร่” ในหลาย ๆ ด้านของชีวิต แต่กลับลืมไปว่า “ฮีโร่” ผู้เงียบขรึมที่คอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ นั่นก็คือพ่อ
จู่ๆ ฉันก็นึกขึ้นมาได้ว่าผู้ชายทุกคนที่มาเกิดในชีวิตนี้ อาจไม่จำเป็นต้องสร้างอาชีพที่ยิ่งใหญ่ หรือทิ้งความประทับใจอันลึกซึ้งไว้ในชีวิต แต่ก่อนอื่นเลย แค่อยากเป็นพ่อที่ดี สร้างบ้านที่เต็มไปด้วยความรัก และปล่อยให้ลูกเติบโตขึ้นในอ้อมแขนที่อบอุ่น
ดีมากเพียงพอแล้ว
ที่มา: https://baophapluat.vn/dieu-vi-dai-gian-don-post551699.html
การแสดงความคิดเห็น (0)