การอนุรักษ์ภาษาเวียดนาม: ความรับผิดชอบของนักข่าว!

สื่อมวลชนสื่อมัลติมีเดียเป็นทางเลือกของสื่อมวลชนในประเทศ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะมีนวัตกรรมมากเพียงใด นักข่าวก็ยังคงต้องรับผิดชอบในการรักษาคุณค่าดั้งเดิมของภาษาเวียดนาม

ประเด็นนี้ถูกหยิบยกขึ้นมาโดยบรรณาธิการหนังสือพิมพ์สังคมแห่งหนึ่งในภาคกลาง เมื่อเขาต้องเผชิญกับข้อผิดพลาดมากมายในคำศัพท์ภาษาเวียดนามในการเขียนและการนำเสนอของเพื่อนร่วมงาน “ยกตัวอย่างเช่น ในรายงานข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์จมน้ำที่ ดั๊กลัก ผู้สื่อข่าวในที่เกิดเหตุรายงานว่า “พบศพชายหนุ่มในแม่น้ำ” จะใช้คำว่า “พบศพ” ได้อย่างไร ถือเป็นการละเมิดคำศัพท์อย่างมาก แต่ผู้สื่อข่าวยังคงใช้คำนี้ และมองว่าเป็นวิธีเน้นย้ำเหตุการณ์ “เพื่อให้น่าสนใจยิ่งขึ้น” บรรณาธิการผู้นี้บ่น เขามีข้อผิดพลาดในการใช้คำเหล่านี้มากมาย และยิ่งผู้สื่อข่าวอายุน้อยในอาชีพนี้มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีข้อผิดพลาดในการใช้ภาษาเวียดนามมากเท่านั้น ก็ยิ่งเข้าใจยากขึ้นเท่านั้น

ผู้สื่อข่าวหนังสือพิมพ์ Dak Lak ทำงานด้านมัลติมีเดีย ภาพ: Tram Anh

นักข่าว Tra Quoc Khanh อดีตหัวหน้าผู้แทนหนังสือพิมพ์ Saigon Giai Phong ประจำภาคกลาง เปิดเผยว่าเขาได้พูดคุยกับนักข่าวรุ่นใหม่หลายคนและนักข่าวรุ่นใหม่บางคน ซึ่งแตกต่างจากความคิดของเขา นักข่าวรุ่นใหม่หลายคนไม่ได้ให้ความสำคัญกับความหมาย การสะกดคำ และคำที่ใช้ในบทความมากนัก สำหรับพวกเขา การบรรยายเหตุการณ์อย่างรวดเร็วถือเป็นเรื่องที่ดี ในขณะที่ข้อกำหนดของคำที่แม่นยำ สไตล์การเขียน และวิธีการสื่อความหมายเพื่อให้น่าสนใจและสมเหตุสมผลนั้นขึ้นอยู่กับ... บรรณาธิการ ข้อผิดพลาดในการสะกดคำพื้นฐาน เช่น เครื่องหมายคำถาม การเอียงตัวอักษร พยัญชนะต้นที่ถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง แม้กระทั่งการนำเสนอประโยคที่ซับซ้อนแต่มีความสับสนในคำวิเศษณ์ มักไม่ถือเป็นข้อผิดพลาดที่นักข่าวรุ่นใหม่ต้องแก้ไข

ปัญหาภาษาเวียดนามยิ่งร้ายแรงขึ้นไปอีก เมื่อนักข่าวที่ติดตามข่าวสารปัจจุบัน “ยอมรับ” ที่จะเขียนตามเหตุการณ์สำคัญ “ตามกระแส” ในบริบทปัจจุบัน เครือข่ายสังคมออนไลน์มีผู้คนมากมายที่ “แหกกฎ” ด้วยการใช้ถ้อยคำที่แต่งขึ้นเอง โดยมองว่าถ้อยคำเหล่านั้นเป็น “สไตล์ส่วนตัว” หรือแม้แต่ “ถ้อยคำส่วนตัว” ที่พวกเขาสร้างขึ้น และหลายคนก็เรียนรู้และนำไปใช้

ยกตัวอย่างเช่น คำว่า "bling" เพิ่งปรากฏในเพลงวัยรุ่น และหลายคน "จับได้" ว่า บั๊กนิญ เป็นบั๊กบลิง ทำให้เกิดกระแสและถูกใช้โดยนักข่าวรุ่นใหม่จำนวนมาก อันที่จริง ไม่ว่าคำใหม่นี้จะเหมาะสมหรือไม่ ชุมชนภาษายังคงต้องใช้เวลาพิจารณาและเลือกใช้ เพราะในภาษาเวียดนามไม่มีการผสมคำแบบนี้ แต่สำหรับคนส่วนใหญ่ เมื่อเห็นสื่อใช้คำนี้ คนทั่วไปก็ยิ่งมีแนวโน้มที่จะใช้คำนี้มากขึ้น

ในภาษาเวียดนามยุคปัจจุบัน คำศัพท์ใหม่ๆ ที่ปรากฏอยู่มากมาย ต่างจากภาษาดั้งเดิม ที่น่าสังเกตคือ แม้ว่าองค์กรและสถาบันทาง วิทยาศาสตร์ ที่มีหน้าที่การงานจะยังไม่ได้ออกความเห็นหรือยืนยันคำศัพท์ใหม่ๆ เหล่านี้ แต่สังคมออนไลน์ได้เผยแพร่คำศัพท์เหล่านี้ออกไป และสื่อมวลชนบางส่วนก็ได้นำคำศัพท์เหล่านี้มาใช้ในการสื่อสารข้อมูลของตนทันที อาจารย์ประจำภาควิชาวรรณคดี มหาวิทยาลัยเว้ กล่าวว่า "สื่อมวลชนคุ้นเคยกับการใช้คำศัพท์ที่แปลกใหม่ เช่น "การเขียนเหมือนการพูด" หรือแม้แต่การใช้คำที่บิดเบือนความหมายและเนื้อหาอย่างสิ้นเชิง หากไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้าและการเตือนอย่างจริงจัง สถานะและความรับผิดชอบของสื่อมวลชนในด้านภาษาสังคมก็จะไม่มีเหลืออยู่อีกต่อไป หากสื่อมวลชนประนีประนอมกับภาษาสมัยใหม่ ล้มล้างแนวคิดทางภาษาแบบดั้งเดิม ปัญหานี้จะเป็นอันตรายอย่างยิ่ง"

สิ่งที่สร้างความกังวลให้กับนักเขียนหลายรุ่นคือ ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลงของกิจกรรมสื่อสารมวลชนมัลติมีเดียในปัจจุบัน ปัญหาการรักษาความบริสุทธิ์ของภาษาเวียดนามจึงเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่ นักข่าวและบรรณาธิการหลายคนยังสับสนเมื่อพบว่ายากที่จะปรับปรุงข้อกำหนดของคำศัพท์ภาษาเวียดนามที่ปรับปรุงใหม่และที่มาจากภาษาเวียดนามเดิมให้ถูกต้องแม่นยำ ในขณะที่ยังมีคำศัพท์ภาษาเวียดนามโบราณจำนวนมากที่ยังไม่เป็นที่เข้าใจอย่างถ่องแท้ ความผิดพลาดและความสับสนที่เป็นอันตรายเกี่ยวกับการใช้คำศัพท์ภาษาเวียดนามที่มีความหมายไม่ถูกต้องและเนื้อหาที่ทำให้เกิดความเข้าใจผิดเกิดขึ้นมากมายในรายงานข่าวและบทความต่างๆ ส่งผลให้นักเขียนต้องเผชิญผลที่ตามมา แต่ในความเป็นจริงแล้ว คำศัพท์ภาษาเวียดนามเหล่านั้น มีความหมายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงตามพฤติกรรมการใช้ของคนส่วนใหญ่ และจำเป็นต้องถูกนำไปใช้ในบริบทที่แตกต่างกันเพื่อให้เกิดความเข้าใจที่แตกต่างกัน แล้วเกณฑ์และพื้นฐานใดที่จะช่วยให้นักข่าวและนักเขียนตระหนักถึงปัญหา พิจารณา และเลือกได้อย่างถูกต้อง?

เห็นได้ชัดว่าในบริบททางสังคมปัจจุบัน ความหลากหลายและความซับซ้อนของข้อมูลจำเป็นต้องอาศัยการใช้ภาษาอย่างเชี่ยวชาญ ซึ่งต้องจริงจังและครบถ้วนสมบูรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาษาเวียดนาม จิตวิทยาสังคมโดยทั่วไปถือว่าภาษาแม่คือภาษาแม่ ทุกคนสามารถพูดและเข้าใจได้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว คำศัพท์กี่คำที่เข้าใจได้อย่างถูกต้องเมื่อเทียบกับปริมาณภาษาที่แต่ละคนได้รับ นี่เป็นประเด็นสำคัญทางสังคมศาสตร์ที่นักวิจัยและองค์กรวิทยาศาสตร์เฉพาะทางต้องประเมิน ก่อนที่จะสามารถบังคับใช้ข้อกำหนดนี้ได้ นักข่าวและนักเขียนเองจะต้องเป็นผู้บุกเบิกในการเลือกและตัดสินใจใช้ การกระทำที่ประนีประนอมง่ายๆ เช่น "ตามกระแส" เพื่อดึงดูดความคิดเห็นและความชอบจากกลุ่มคน โดยปราศจากความถูกต้องและแม่นยำในประเด็นภาษาที่นักข่าวแสดงออก จะนำไปสู่ความเข้าใจผิดอย่างร้ายแรงในชุมชนได้อย่างง่ายดาย

ที่มา: https://baodaklak.vn/xa-hoi/202506/giu-gin-tieng-viet-trach-nhiem-cua-nha-bao-4c70146/