คุณเจือง ซวน อันห์ ควอ และภรรยา คุณเจือง ฮวง หง็อก ประจำหมู่บ้าน 4 เขต 4 เมือง ซ็อกจ่าง ทั้งคู่เป็นข้าราชการ ทำงานวันละ 8 ชั่วโมง พวกเขาไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ พวกเขาแบ่งงานบ้านและดูแลลูกๆ ร่วมกัน ทุกบ่ายหลังเลิกงาน มีเวลาพักผ่อนเพียงไม่กี่ชั่วโมงก่อนกลับที่ทำงาน พวกเขายังคงใช้เวลาไปที่ครัว กินข้าว และพูดคุยกับลูกๆ ทุกเที่ยงครัวจะคึกคักไปด้วยเสียงหัวเราะ
นางสาว Truong Hoang Ngoc ณ หมู่ที่ 4 ท้องที่ 4 เมือง Soc Trang (โซก Trang) และลูกๆ ของเธอ กำลังเตรียมอาหารกลางวัน |
ในฐานะภรรยาและแม่ คุณหง็อกต้องการดูแลครอบครัวของเธอเป็นอย่างดีเสมอ การรับประทานอาหารร่วมกันเป็นช่วงเวลาที่เธอสามารถสอนลูกๆ ได้หลายเรื่อง ตั้งแต่การทำอาหาร การดูแลครอบครัว ไปจนถึงบทเรียนชีวิต คุณโคอาก็มีความคิดเห็นเช่นเดียวกันกับภรรยาของเขา เขาเชื่อว่าการรับประทานอาหารร่วมกันในครอบครัว นอกจากจะได้เพลิดเพลินกับอาหารอร่อยๆ แล้ว ยังเป็นโอกาสที่ทุกคนจะได้แบ่งปันทั้งความสุขและความทุกข์ร่วมกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการรับประทานอาหารร่วมกันในครอบครัวมีรสชาติที่มื้ออาหารอื่นๆ ไม่มี
รสชาติพิเศษที่คุณ Khoa พูดถึงนั้น น่าจะเป็นความรู้สึกของใครหลายคนเมื่อได้ร่วมรับประทานอาหารกับครอบครัว นั่นก็คือรสชาติของบ้าน รสชาติอันแสนอร่อยไม่ได้มาจากอาหารหรือเครื่องเทศ หากแต่มาจากความรักและความใส่ใจที่ใส่ลงไปในอาหารแต่ละมื้อ รสชาติที่หลายคนจากบ้าน ไกลจากบ้านเกิด ต่างโหยหาและกัดกินอย่างลึกซึ้ง รสชาติของบ้านยังมาจากเรื่องราวบนโต๊ะอาหาร มุกตลกขบขัน และคำถามที่ถามกัน มันคือเส้นใยที่มองไม่เห็นที่เชื่อมโยงสมาชิกในครอบครัว
มื้ออาหารของครอบครัวนาย Ngo Hoang Canh ในหมู่บ้าน 8 วอร์ด 3 เมืองซ็อกตรัง (ซ็อกตรัง) |
สำหรับครอบครัวของคุณโง ฮวง แก็ง ในหมู่บ้าน 8 เขต 3 เมืองซ็อกจ่าง การรับประทานอาหารร่วมกันเป็นประเพณีที่สืบทอดกันมายาวนาน แม้ว่าครอบครัวนี้จะมีสมาชิกสามรุ่นอาศัยอยู่ด้วยกัน ต่างคนต่างมีงานที่แตกต่างกัน แต่การรับประทานอาหารร่วมกันถือเป็นเรื่องสำคัญเสมอ หากสมาชิกคนใดมีธุระยุ่งและกลับบ้านดึก เขาจะโทรแจ้งทุกคนให้ทราบ ทุกคนในครอบครัวจะรอรับประทานอาหารร่วมกัน บางวันการรับประทานอาหารร่วมกันจะยังไม่เริ่มจนกว่าจะหลัง 19.00 น.
ด้วยความเคารพในประเพณี ท่านจึงเข้าใจถึงความยากลำบากของลูกๆ ที่มักไม่สามารถกลับบ้านได้ในเวลาอาหาร สิ่งที่ท่านต้องการคือให้ลูกๆ พยายามรักษาประเพณีนี้ไว้ เพื่อให้คนรุ่นหลังได้รับประทานอาหารร่วมกันเป็นประจำ เพราะตามที่ท่านกล่าว นั่นคือหนทางที่จะรักษาไฟในบ้านให้ลุกโชน คุณแคนห์กล่าวว่า “การรับประทานอาหารร่วมกันในครอบครัวคือที่ที่สามีภรรยาได้แบ่งปันซึ่งกันและกัน สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมที่ทำงานวันนี้ สิ่งที่เกิดขึ้นกับภรรยาที่ทำงาน ชีวิตและงานของลูกๆ เป็นอย่างไร พวกเขาเป็นอย่างไร พวกเขาเป็นอย่างไร การรับประทานอาหารร่วมกันยังช่วยให้เรา ได้เรียนรู้ ทั้งด้านดีและด้านไม่ดีในชีวิตของลูกๆ บางครั้งเมื่อผมโกรธ ลูกๆ ก็ยังให้คำแนะนำผม เพื่อให้ผมสามารถมองย้อนกลับไปและแก้ไขได้ทันที”
ความเร่งรีบของชีวิต ความวุ่นวายในการทำงาน แรงดึงดูดของความบันเทิงสมัยใหม่ การพึ่งพาเทคโนโลยี ฯลฯ ล้วนเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำระหว่างคนต่างรุ่น ยิ่งไปกว่านั้น การรับประทานอาหารร่วมกันก็ลดน้อยลงเช่นกัน การรับประทานอาหารร่วมกันไม่ใช่แค่ความพยายามของแต่ละคน แต่เป็นความพยายามของสมาชิกในครอบครัวแต่ละคน
คุณโง ฮวง มี ซวีน (ลูกสาวของคุณโง ฮวง แก็ง) เล่าว่า “สำหรับคนรุ่นใหม่ทุกวันนี้ มีหลายสิ่งที่มีอิทธิพลต่อพวกเขา ทั้งเรื่องงานที่ต้องพึ่งพากัน เราพึ่งพาเทคโนโลยีมากเกินไปจนลืมเรื่องการรับประทานอาหารร่วมกันในครอบครัว การรับประทานอาหารร่วมกันช่วยเชื่อมโยงคนรุ่นต่อรุ่นในครอบครัวเข้าด้วยกัน หลังจากทำงานหนักมาทั้งวัน เมื่อกลับถึงบ้าน คุณสามารถเล่าให้พ่อฟังถึงงานในวันนี้ หรือเล่าให้แม่ฟังถึงความยุ่งวุ่นวายในวันนี้ สำหรับฉันแล้ว สิ่งนี้สำคัญมาก”
การรับประทานอาหารร่วมกัน ค่ำคืนที่ใช้เวลาร่วมกันในพื้นที่เดียวกัน เรื่องราวต่างๆ ความห่วงใยที่จริงใจ ไม่ว่าจะเล็กน้อยหรือเรียบง่ายเพียงใด ล้วนเป็นสายใยที่เชื่อมโยงสมาชิกในครอบครัวเข้าด้วยกัน ชีวิตนั้นโดยเนื้อแท้แล้วประกอบด้วยสิ่งเรียบง่าย การสร้างและรักษาครอบครัวก็มาจากการรักษาไฟแห่งความรักให้ลุกโชน คอยหล่อเลี้ยงเรื่องราวเหล่านั้นให้คงอยู่ต่อไปในทุกๆ วัน
ฮาฟอง
ที่มา: https://baosoctrang.org.vn/doi-song-xa-hoi/202507/giu-lua-am-gia-dinh-tu-nhung-bua-com-chung-55405f5/
การแสดงความคิดเห็น (0)