ซอยมอสในฮอยอัน

ลึกซึ้งและลึกซึ้ง
ตรอกซอกซอยที่เต็มไปด้วยมอสในเมือง
วัยเด็กของฉันหมดไปกับการเล่นไล่จับ
วิ่งจาก Phan Chu Trinh ผ่าน Cuong De ผ่าน Nguyen Thai Hoc และออกไปยังริมฝั่งแม่น้ำที่มีลมพัดแรง
ลมพัดมาจากแม่น้ำโหน่ย สีฟ้า สดชื่น เย็นสบาย…

ภาพประกอบ: VAN NGUYEN

ซอยในฮอยอัน
มันเป็น โลก ที่เป็นความลับของเด็กๆ ที่เติบโตในเมือง
โลกนั้นมีเสียงจิ้งหรีดร้องเจื้อยแจ้วในฤดูร้อน
ปลากัดสีสันสดใสสะบัดหางในบ่อน้ำโบราณอันลึก
น้ำใสราวกับคริสตัล
เสียงถังกระทบผนังบ่อน้ำทำให้เกิดเสียงดังกริ๊กในคืนเดือนหงาย
เสียงแมวจรจัดร้องเหมียวๆ บนหลังคาบ้านเก่าที่มีกระเบื้องหยินหยาง
เสียงพ่อค้าแม่ค้าขายไข่เป็ดที่ดังกังวานยาวนานยามค่ำคืน...

เงียบสงบและกว้างใหญ่
ตรอกซอกซอยบางครั้งก็ดูไร้เดียงสาเหมือนรักแรกที่ไร้เดียงสา
ข้าวเหนียวเปียกน้ำส้มข้าวโพด
เสียงไม้รองเท้าไม้ดังก้องบนถนนที่รกร้าง
มีความปรารถนาอย่างหนึ่งซึ่งฉันไม่รู้จะเรียกชื่อว่าอะไร
มีคนๆ ​​หนึ่งยืนอยู่ที่มุมซอยลึก รอคอยใครบางคนที่ไม่เคยมา
มีเพียงราตรีอันเงียบสงบเท่านั้นที่ยืนยาวเท่ากับโชคชะตา
เสียงยุงร้องหึ่งๆ อย่างเศร้าสร้อยและเจ็บปวด...

ซอยต่างๆ ของเมืองฮอยอัน
เป็นเส้นเลือดใหญ่ของเมือง
คือชีวิตมนุษย์.
ซอยนี้คุ้นเคยเหมือนเส้นที่อยู่บนฝ่ามือของคุณ
หลับตาแล้วยังจำทุกมุมได้
มุมนี้ตอนเด็กๆ ตอนสิบขวบผมไม่ไปเล่นโรงเรียน
มุมนี้แม่ตี เลยคลานเข้าไปนั่งร้องไห้
มุมนี้เป็นมุมที่ผมหยิบการ์ตูนมาอ่านตอนเที่ยง
มุมนี้เป็นครั้งแรกที่ฉันจับมือเธอ
มุมนี้ปิดหน้าฉันและร้องไห้เงียบๆ เมื่อคุณบอกลา…

ผู้ใหญ่กับคนที่จากไป
คนเก่าไปและคนเดิมอยู่
ไม่มีใครอยู่ในเมืองได้ตลอดไป
ไม่มีใครออกจากเมืองโดยไม่กลับมา
ถนนสายนี้ยาวหลายไมล์และมีภูเขาและลำธารที่กว้างใหญ่…

ซอยนั้นก็ยังคงอยู่ที่นั่น เงียบสงัดเหมือนพยาน
ด้วยแสงอาทิตย์ ด้วยสายลม และสีเขียวมอสตามปี ตามฤดูกาล…

ที่มา: https://thanhnien.vn/hem-reu-o-hoi-an-tho-cua-dinh-le-vu-185250301151400143.htm