ท้องฟ้าอันสงบสุขในใจฉันคือช่วงเวลาวัยเด็กในบ้านเกิดของแม่ มีทุ่งนาที่ประดับประดาด้วยดอกไม้นานาพันธุ์ใต้แสงตะวันยามอาทิตย์อัสดง เสียงขลุ่ยว่าว และควายอ้วนท้วนนอนเล่นอยู่ริมรั้วไผ่ วัยเด็กของฉันเต็มไปด้วยการวิ่งเล่นไปทั่วชนบท ไล่ตั๊กแตนและตั๊กแตน เหงื่อไหลท่วมตัวแต่ก็ยังไม่ลืมที่จะสูดดมกลิ่นข้าวใหม่
ฉันจำได้ถึงวันเวลาที่ฉันตามเขาไปลากอวนที่ตัวเปื้อนโคลน แต่ก็ยังตั้งตารออย่างตื่นเต้นทุกครั้งที่เขายกอวนขึ้นดู "ของที่ปล้นมาจากสงคราม" มีปลา กุ้ง ทั้งตัวใหญ่และตัวเล็กกระโดดไปมาอยู่ในอวน ดังนั้นทุกเย็นเมื่อฉันกลับมา เขาจะเลี้ยงอาหารมื้อใหญ่ให้ฉัน
ภาพประกอบ: baolongan.vn
ความทรงจำในวัยเด็กของฉันรวมถึงวันอันสงบสุขกับคุณยาย พร้อมกับมื้ออาหารง่ายๆ ที่ฝังแน่นอยู่ในใจฉันมาก จนถึงขนาดว่าแม้ว่าฉันจะโตขึ้น ฉันก็ยังคงไม่สามารถลืมรสชาติที่อร่อยและเย็นชื่นใจของมื้ออาหารเหล่านั้นได้
คุณยายของฉันเก่งมาก เธอคอยดูแลให้เรากินอาหารมื้อใหญ่เสมอ ตอนที่ฉันถูกส่งกลับไปอยู่ชนบทกับคุณยาย อาหารสมัยเด็กๆ ของเราไม่ได้มีหลากหลายเหมือนสมัยนี้ มีแค่ซุปธรรมดาๆ สักถ้วย กุ้งสองสามตัว ปลาแห้งสองสามชิ้น หรือเต้าหู้สองสามชิ้น แต่รสชาติเหล่านั้นติดมือฉันมาจนผมหงอก
ฉันมักจะนึกถึงความทรงจำสมัยที่อยู่กับคุณยาย เวลาทานอาหารกับคุณยายบนเสื่อหน้าบ้าน คุณยายจะตักอาหารอะไรก็ได้ที่คุณยายมีให้เสมอ และตอนตักอาหาร คุณยายจะพูดเสมอว่า “กินเถอะลูก!” คุณยายรู้ว่าฉันต้องอยู่ไกลบ้าน ไกลพ่อแม่ บางทีคุณยายอาจจะตามใจฉันมากกว่าลุงป้าน้าอาเสียอีก เวลามันเทศหรือมันสำปะหลังฝังดิน คุณยายจะแบ่งให้ฉันก่อนเสมอ
หลังจากเรียนจบมหาวิทยาลัย ฉันกับพี่สาวก็ยังคงปั่นจักรยานกลับบ้านเกิดอยู่บ่อยๆ บางครั้งป้าก็จะให้มันฝรั่งแก่เรา บางครั้งลุงก็จะให้ปลาและข้าวสารสองสามกิโลกรัมแก่เรา ซึ่งนั่นช่วยให้เราผ่านพ้นความยากลำบากและปัญหาขาดแคลนต่างๆ ไปได้ และช่วย "บ่มเพาะ" ความทรงจำเกี่ยวกับบ้านเกิดของฉันไว้ในใจ
กลิ่นหอมหวานของชนบททำให้ผู้คนที่ใช้ชีวิตเร่งรีบอยากกลับมาอีกครั้ง ท้องฟ้าสงบนิ่ง ทุ่งนาเขียวขจี และเมื่อดอกข้าวบาน ท้องทุ่งทั้งหมดก็กลายเป็นสีเหลืองทอง
ทุ่งนายามบ่ายท่ามกลางควันสีฟ้าครามยามบ่าย กลายเป็นกลิ่นอายของบ้านเกิดในจิตใจ หลังจากห่างหายจากบ้านไปหลายปี ทุกครั้งที่เห็นทุ่งนากว้างใหญ่ กลิ่นอายของบ้านเกิดก็หวนกลับมา แทรกซึมเข้าไปใน "ซอกมุม" ของความทรงจำ ทันใดนั้นฉันก็ตระหนักได้ว่าช่วงเวลาวัยเด็กเปรียบเสมือนการหยุดพักอันสงบสุขของแต่ละคน...
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)