ควันลอยขึ้นจากทุ่งนาในยามเย็น
ตาพร่ามัว ฉีกขาด พ่อ
การเอียงของลม
วัยเด็กของฉัน
ลุกไหม้ในอาณาจักรแห่งความทรงจำ
หลงทางในยามพลบค่ำ ท่ามกลางทุ่งหญ้าเขียวขจี
กิ่งควันบาง ๆ
ชุ่มฉ่ำไปด้วยเส้นใยป่า
ฉันรู้สึกสงสารพ่อที่ต้องเหงื่อออกใต้แสงแดดในฤดูร้อน
รอยเปื้อนเถ้าถ่านที่มุมตาของแม่นั้นลึกลงไปมาก
ว่าวโบยบินในสายลม ดินแดนแห่งความโหยหาอดีต
ล่องลอยไปตามทุ่งนา อบอวลไปด้วยกลิ่นฟางไหม้
ฉันจำได้ว่าเคยกินปลาเพิร์ชย่าง
มันฝรั่งอบในเถ้าถ่านร้อน
ควัน
แต่งแต้มสีสันให้กับเมฆยามเย็น
กล่อมความฝันของฉันให้หลับใหล...
เหงียน ดึ๊ก บา
เผยแพร่เมื่อ: 18:03, 30/04/2024
แหล่งที่มา






การแสดงความคิดเห็น (0)