
ผมมีตัวเลือกมากมายเมื่อร่วมงานกับหนังสือพิมพ์ แต่หนังสือพิมพ์กวางนามเป็นตัวเลือกแรกเสมอ แม้ว่าบางครั้งผมอาจกังวลว่าบทความของผมจะหายไป หนังสือพิมพ์ค่อนข้างเข้มงวด แค่ย่อหน้าเดียวหรือบทความทั้งบทความที่ตีพิมพ์ที่อื่นก็อาจถูกปฏิเสธได้ง่ายๆ ในทางกลับกัน หนังสือพิมพ์มีคณะบรรณาธิการที่ทุ่มเทอย่างมาก ซึ่งช่วยเติมชีวิตชีวาให้กับบทความต่างๆ แม้ว่าจะเป็นหนังสือพิมพ์ประจำจังหวัด แต่จำนวนผู้ร่วมงานมีมาก จึงทำให้มีคำสั่งซื้อไม่มากนัก (ยกเว้นในกรณีพิเศษ)
โชคดีที่ตามกำหนด ผมยังสามารถมีส่วนร่วมในวันหยุดสำคัญๆ และเหตุการณ์สำคัญๆ ของประเทศได้ บางทีอาจเป็นเพราะสาขาที่ผมร่วมงานด้วยนั้นมักจะมีความพิเศษเฉพาะตัว สงครามปฏิวัติและนายพลต่างต้องการข้อมูลที่แม่นยำ และโอกาสในการเข้าถึงตัวละครก็ยากลำบาก ดังนั้นการเขียนบทความจึงต้องใช้ความพยายามอย่างมาก
กวางนาม ดินแดนแห่งความกล้าหาญและความยืดหยุ่น ที่ซึ่งวีรบุรุษอยู่ทุกหนทุกแห่ง เป็นหัวข้อที่ไม่มีวันจบสิ้นของฉันเสมอมา “บ้านของ 14 วีรชน” “บ้านของสามวีรบุรุษ” “บ้านของแม่ชาวเวียดนามผู้กล้าหาญสามรุ่น”… ได้นำ การค้นพบ อันน่าประทับใจมาสู่ผู้อ่าน
ครั้งหนึ่งมีผู้อ่านท่านหนึ่งในจังหวัดนั้นโทรมาถามผมว่า “คุณไปเจอตัวละครดีๆ แบบนี้มาจากไหน” จริงๆ แล้วพวกเขาอยู่ในบ้านเกิดของผม พวกเขายังอยู่ที่เดิม แต่กว่าจะปลดปล่อยได้ก็ปาเข้าไป 30 ปีแล้ว นักเขียนถึงได้พบและพาพวกเขามาสู่ชุมชน...
ผมภูมิใจที่ไม่ได้เขียนอะไรผิดๆ เกี่ยวกับข้อมูล อัตลักษณ์ หรือเหตุการณ์ต่างๆ ที่จะกระทบต่อชื่อเสียงของหนังสือพิมพ์ ในส่วนของนายพลและวีรบุรุษแห่งจังหวัดกว๋างนาม ผมมีข้อได้เปรียบมากมาย เพราะมีโอกาสได้พบปะและใช้ประโยชน์จากเอกสารอันทรงคุณค่า
หลายครั้งที่ฉันไม่อยู่ ฉันขอให้คุณ Trinh Thi Lam ฝ่ายบริหารและการเมือง ส่งหนังสือพิมพ์มาให้ตัวละครของฉัน และได้รับการสนับสนุนอย่างกระตือรือร้นเสมอ ขณะเดียวกัน เธอก็เล่าว่าบทความเกี่ยวกับสงครามปฏิวัติทำให้เราภาคภูมิใจในบ้านเกิดเมืองนอนมากขึ้น การช่วยเหลือเธอคือการแสดงความกตัญญูต่อลุงป้าน้าอาที่จากไปก่อนหน้า
ทุกปี ฉันตั้งตารอเดือนตุลาคมที่จะได้เข้าร่วมการประชุมผู้สนับสนุนที่จัดโดยหนังสือพิมพ์ รถมารับผู้สนับสนุนอาวุโสที่ ดานัง เรามีช่วงเวลาแห่งการกลับมาพบกันที่มีความหมาย
หนังสือพิมพ์กวางนามแตกต่างจากที่อื่นๆ ที่ฉันเคยไป หนังสือพิมพ์ให้ความสำคัญกับสิ่งใหม่ๆ เสมอ โดยเฉพาะนักเขียนรุ่นใหม่ ตั้งแต่การประชุมไปจนถึงงานเลี้ยงอาหารกลางวัน บรรยากาศเป็นกันเองและคึกคัก ทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำให้เรารักคณะบรรณาธิการและเพื่อนร่วมงานมากขึ้น ทำให้เรารู้สึกมีแรงบันดาลใจที่จะร่วมมือกันมากขึ้น เพื่อที่เราจะได้กลับมาพบกันอีกครั้งในปีหน้า
ฉันจำช่วงเวลาแห่งความสุขช่วงเทศกาลเต๊ดได้ดีที่สุด ตอนที่ฉันอยู่ในฉบับฤดูใบไม้ผลิ หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ไม่มีอคติใดๆ ต่อ "ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้ใหญ่" หรือจุดยืนใดๆ ทั้งสิ้น เลือกใช้เฉพาะบทความที่อยู่ในหัวข้อที่วางไว้เมื่อไม่กี่เดือนก่อนเท่านั้น และรับประกันคุณภาพ ดังนั้น ทุกคนสามารถมีส่วนร่วมสร้างสรรค์เนื้อหาและรูปแบบการเขียนที่มีชีวิตชีวา สดใหม่ ทำให้ฉบับพิเศษฤดูใบไม้ผลินี้เป็นที่รอคอยของผู้อ่านเสมอ
ชีวิตเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง และเราจะค่อยๆ ปรับตัว แต่ความทรงจำอันแสนหวานของหนังสือพิมพ์กวางนามจะคงอยู่ในใจฉันตลอดไป
ที่มา: https://baoquangnam.vn/ky-niem-voi-bao-quang-nam-3199979.html
การแสดงความคิดเห็น (0)