ความทรงจำกับหนังสือพิมพ์กวางนาม

ผมรู้สึกตกใจขึ้นมาทันทีเมื่อคิดถึงการต้องบอกลาหนังสือพิมพ์กวางนาม หนังสือพิมพ์ที่ผมรักมาเป็นเวลา 20 ปี และมีความทรงจำอันล้ำค่ามากมาย

ผู้เขียนได้สัมภาษณ์เจ้าหน้าที่รักษาชายแดนในเขตอำเภอนามซาง จังหวัดกวางนาม

ผมมีตัวเลือกมากมายเมื่อร่วมงานกับหนังสือพิมพ์ แต่หนังสือพิมพ์กวางนามเป็นตัวเลือกแรกเสมอ แม้ว่าบางครั้งผมอาจกังวลว่าบทความจะสูญหายไป หนังสือพิมพ์ค่อนข้างเข้มงวด แค่ย่อหน้าเดียว ไม่ต้องพูดถึงบทความทั้งบทความที่ตีพิมพ์ที่อื่นก็ถูกปฏิเสธได้ง่าย ในทางกลับกัน หนังสือพิมพ์มีคณะบรรณาธิการที่ทุ่มเทอย่างมาก คอยช่วยเติมชีวิตชีวาให้กับบทความต่างๆ แม้ว่าจะเป็นหนังสือพิมพ์ประจำจังหวัด แต่จำนวนผู้ร่วมงานมีมาก จึงทำให้จำนวนการสั่งซื้อไม่มากนัก (ยกเว้นในกรณีพิเศษ)

โชคดีที่ตามกำหนด ผมยังสามารถมีส่วนร่วมในการเขียนเกี่ยวกับวันหยุดสำคัญๆ และเหตุการณ์สำคัญๆ ของประเทศได้ บางทีอาจเป็นเพราะสาขาที่ผมร่วมงานด้วยนั้นมักจะมีความพิเศษเฉพาะตัว ทั้งสงครามปฏิวัติและนายพลต่างก็ต้องการเอกสารที่ถูกต้องแม่นยำ และโอกาสในการเข้าถึงตัวละครก็เป็นเรื่องยาก ดังนั้นการเขียนบทความจึงต้องใช้ความพยายามอย่างมาก

กวางนาม ดินแดนแห่งความกล้าหาญและความยืดหยุ่น ที่ซึ่งวีรบุรุษอยู่ทุกหนทุกแห่ง เป็นหัวข้อที่ผมไม่เคยลืมเลือน “บ้านที่มีผู้พลีชีพ 14 คน” “บ้านที่มีวีรบุรุษ 3 คน” “บ้านที่มีแม่ชาวเวียดนามผู้กล้าหาญ 3 รุ่น”… ล้วนนำพา การค้นพบ ทางอารมณ์มาสู่ผู้อ่าน

ครั้งหนึ่งมีผู้อ่านท่านหนึ่งในจังหวัดนี้โทรมาถามผมว่า “คุณไปเจอตัวละครดีๆ แบบนี้มาจากไหน” ในบ้านเกิดของผม พวกเขายังคงอยู่ที่นี่ แต่กว่าจะปลดปล่อยได้ก็ปาเข้าไป 30 ปีแล้ว นักเขียนจึงได้พบและนำพวกเขามาสู่ชุมชน...

ผมภูมิใจที่ไม่ได้เขียนอะไรผิดๆ เกี่ยวกับข้อมูล อัตลักษณ์ หรือเหตุการณ์ต่างๆ ที่จะกระทบต่อชื่อเสียงของหนังสือพิมพ์ ในส่วนของนายพลและวีรบุรุษแห่งจังหวัดกว๋างนาม ผมมีข้อได้เปรียบมากมาย เพราะมีโอกาสได้พบปะและใช้ประโยชน์จากเอกสารอันทรงคุณค่า

หลายครั้งที่ฉันอยู่ไกล ฉันขอให้นางสาวตรินห์ ถิ ลัม ฝ่ายบริหารและการเมือง ช่วยส่งหนังสือพิมพ์ไปให้ตัวละครของฉัน และได้รับการสนับสนุนอย่างกระตือรือร้นเสมอ ขณะเดียวกัน เธอก็เล่าว่าบทความเกี่ยวกับสงครามปฏิวัติทำให้เราภาคภูมิใจในบ้านเกิดเมืองนอนมากขึ้น ซึ่งการช่วยเธอคือการแสดงความกตัญญูต่อลุงป้าน้าอาที่จากไปก่อนหน้า

ทุกปี ฉันตั้งตารอเดือนตุลาคมที่จะได้เข้าร่วมการประชุมผู้สนับสนุนที่จัดโดยหนังสือพิมพ์ รถมารับผู้สนับสนุนอาวุโสที่ ดานัง เรามีช่วงเวลาแห่งการกลับมาพบกันที่มีความหมาย

หนังสือพิมพ์กวางนามแตกต่างจากที่อื่นๆ ที่ฉันเคยไป หนังสือพิมพ์ให้ความสำคัญกับองค์ประกอบใหม่ๆ เสมอ โดยเฉพาะเพื่อนร่วมงานรุ่นใหม่ ตั้งแต่การประชุมไปจนถึงงานเลี้ยงอาหารกลางวัน บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่นและเป็นกันเอง ทุกคนรู้สึกเหมือนเป็นครอบครัวเดียวกัน ทำให้เรารักคณะบรรณาธิการและพี่น้องในกองบรรณาธิการมากขึ้น ทำให้เรารู้สึกมีแรงบันดาลใจที่จะร่วมมือกันมากขึ้น เพื่อที่ปีหน้าเราจะได้กลับมาฉลองด้วยกันอีกครั้ง

ผมจำช่วงเวลาแห่งความสุขช่วงเทศกาลเต๊ดได้ดีที่สุด ตอนที่ผมอยู่ในฉบับฤดูใบไม้ผลิ หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ไม่มีอคติใดๆ ต่อ "ต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้ใหญ่" หรือจุดยืนใดๆ ทั้งสิ้น เลือกใช้เฉพาะบทความที่อยู่ในหัวข้อที่กล่าวถึงไปแล้วเมื่อไม่กี่เดือนก่อน และรับประกันคุณภาพ ดังนั้น ทุกคนสามารถมีส่วนร่วมสร้างสรรค์เนื้อหาและรูปแบบการเขียนที่มีชีวิตชีวาและสดใหม่ ทำให้ฉบับพิเศษประจำฤดูใบไม้ผลินี้เป็นที่รอคอยของผู้อ่านเสมอ

ชีวิตเต็มไปด้วยการเปลี่ยนแปลง และในที่สุดเราก็ต้องปรับตัว แต่ความทรงจำอันแสนหวานของหนังสือพิมพ์กวางนามจะคงอยู่ในใจฉันตลอดไป

ที่มา: https://baoquangnam.vn/ky-niem-voi-bao-quang-nam-3199979.html