ฝนแรกของฤดูเรียกวันเก่าๆ อย่างเงียบๆ

ฝนแรกของฤดูร้อนเพิ่งหยุดตกที่หมู่บ้านเล็กๆ แห่งนี้ เริ่มต้นด้วยเสียงฟ้าร้องที่สว่างไสวขึ้นบนขอบฟ้าและก้อนเมฆดำที่ปกคลุมท้องฟ้า ฝนก็ตกลงมาตามกันอย่างกะทันหันและปกคลุมหมู่บ้าน สวน และทุ่งนา ลมชนบทเปรียบเสมือนฝูงเด็กๆ ที่ตื่นเต้นวิ่งกลับมาพร้อมพัดเอาสายลมเย็นพัดผ่านระเบียงที่ว่างเปล่า ทิ้งความรู้สึกแห่งความสุขไว้ในใจ ด้านหน้าบ้านมีดอกคอสมอสสีส้มเหลืองและดอกหงอนไก่สีแดงพลิ้วไหวอย่างแผ่วเบา ราวกับกำลังพยักหน้าอย่างสง่างามให้กับเพื่อนเก่า เพื่อนคนนั้นลูบไล้ท้องฟ้าแห่งดอกไม้และหญ้าด้วยความเย็นสบายและบริสุทธิ์ รดน้ำเมล็ดพันธุ์ด้วยเสียงเรียกของพืชผลและบ้านเกิด

ภาพประกอบ (AI)

ฉันนั่งอยู่หลังหน้าต่างมองออกไปยังลานอิฐ สงสัยว่านกตัวน้อยที่เพิ่งโบยบินข้ามท้องฟ้าจะกลับถึงรังได้ก่อนฝนตกหรือไม่ กลิ่นดินที่เปียกฝนที่แรงปลุกความคุ้นเคยเก่าๆ ขึ้นมา และค่อยๆ ลอกความทรงจำแต่ละชิ้นออกไปและวางลงในใจอย่างอ่อนโยน ขณะที่ฉัน นั่งมองม่านฝนที่อยู่นอกหน้าต่างอย่างเงียบๆ ในใจฉันยังมีฝนที่เทมาจากอดีตอันไกลโพ้นอีกด้วย ในขณะนั้นภาพของแม่มักจะเต็มเปี่ยมไปด้วย ความคิดของฉัน เสมอ ฉันจำดวงตาของแม่ได้ ซึ่งมองออกไปที่ระเบียงที่ฝนตกพรำๆ ราวกับเส้นด้ายบางๆ นับพันเส้น ฉันจำห้องครัวที่เต็มไปด้วยควันมาหลายสิบปี และเงาของแม่ที่อยู่ใต้แผ่นกระเบื้องหลังคาที่เปียกชื้นด้วยตะไคร่น้ำได้

หยดฝนแรกของฤดูกาล กำลังบอกเล่าเรื่องราวจากอดีตอย่างไม่มีที่สิ้นสุดหรือไม่? ฝนที่ตกทำให้ฉันนึกถึงช่วงเวลาที่ทั้งหมู่บ้านต้องประสบกับภาวะแห้งแล้ง พื้นดินแตกร้าวและมีโคลนแห้งอยู่บนทุ่งนาที่รกร้างว่างเปล่า ลำต้นข้าวที่เหี่ยวเฉาและบางเหี่ยวเฉาลงใต้แสงแดดที่แผดเผา และตลอดไปจะเบ่งบานได้เพียงแค่ในความฝันที่พลาดไปเท่านั้น ท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นเตาเผาที่ร้อนแดง แผ่ความร้อนลงมายังท้องทุ่งเหมือนใบหน้าที่มีริ้วรอยเบ้าตาลึกและรอยคล้ำรอบดวงตา เงาของพ่อนั่งอยู่บนขั้นบันไดอย่างเงียบๆ ราวกับเมฆที่ลอยอยู่ ซ่อนเสียงถอนหายใจของเขาไว้ในถ้วยชาที่จู่ๆ ก็กลายเป็นรสขม ทุกบ่ายวันแดดจ้า แม่ของฉันมักจะออกไปที่ระเบียงหลังบ้านและมองขึ้นไปบนท้องฟ้าเพื่อปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเงียบๆ หัวใจของทุกคนโหยหาฝนที่จะชะล้างความแห้งแล้งและความรกร้างว่างเปล่าทั้งหมดออกไป

แล้ววันหนึ่งก็มาถึงหลังจากที่รอคอยและคาดหวังมาอย่างยาวนาน จนในที่สุดฝนก็ตกลงมา แม่บอกว่าเป็นฝนแรกของฤดูกาล หยดน้ำอันล้ำค่าดูเหมือนจะชื่นชมยินดีกับเสียงเด็กๆ ที่ส่งเสียงร้องและหัวเราะเสียงดัง และวิ่งออกไปที่สนามหญ้าหน้าบ้าน ชาวบ้านต่างพากันขยันขันแข็งนำโอ่งมารองน้ำ ดวงตาของพวกเขาสว่างไสวด้วยความหวัง เสมือนแสงอาทิตย์อ่อนๆ ที่ลอดผ่านสายฝน ช่อดอกและใบแต่ละช่อแกว่งไกวอย่างสนุกสนาน ชำระล้างตัวเองด้วยหยดน้ำสวรรค์ที่อบอวลไปด้วยกลิ่นอายของบ้านเกิด ทุ่งนาอันเงียบสงบท่ามกลางสายฝนสีขาวเงินที่ปกคลุมทุ่งนาและริมฝั่ง ที่ดินทุกตารางเมตรได้รับการรดน้ำอย่างชุ่มฉ่ำ สัญญาว่าจะมีฤดูกาลแห่งผลไม้รสหวานและสารอาหารสำหรับบ้านเกิด

ฉันผ่านฝนมานับไม่ถ้วนในชีวิตของฉัน ฝนที่ตกในวัยเยาว์ของฉันเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะอันแจ่มใส ส่งให้ฤดูแล้งผ่านไป ฝนผสมผสานเข้ากับสีม่วงของดอก Lagerstroemia ทำให้ท้องฟ้าเปียกโชกด้วยดอกโป๊ยเซียน่า และกลีบดอกที่ขี้อายซึ่งซ่อนอยู่ในความฝันสมัยเรียน แล้วฝนตกในแดนต่างแดนอันไกลโพ้น เมืองที่มีหมอกและตึกสูงตระหง่าน เรียกหาความคิดถึงอย่างเงียบๆ เหมือนกับนกอพยพที่ร้องเพลงเศร้าแห่งแดนไกล ฝนยังคงตกเหมือนเดิม มีเพียงฉันเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงระหว่างแต่ละขั้นของการได้และขาดทุน ความสำเร็จและความล้มเหลว มีช่วงหนึ่งที่มองดูสายฝนที่ตกลงมา ใจของฉันก็เต็มไปด้วยความรู้สึกส่วนตัวที่ลึกซึ้ง เมื่อตระหนักว่าไม่มีความสุขใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่าการมีระเบียงให้ฉันได้หลบฝน จับมือแม่เพื่อให้ความอบอุ่นแทรกซึมไปทั่วหัวใจ ฟังเสียงฝนแรกของฤดูกระซิบอยู่ข้างนอกระเบียงที่ว่างเปล่า และความเหงาอะไรจะยิ่งใหญ่ไปกว่าการหลงทางท่ามกลางสายฝนบนถนนแปลกๆ และโหยหาความอบอุ่นจากไฟในครัวที่ปลายถนนกลับบ้าน

ฝนแรกของฤดูมาและไปอย่างกะทันหัน รองเท้าส้นสูงในช่วงฤดูร้อนเคลื่อนตัวผ่านระเบียงที่มีลมพัดแรงอย่างช้าๆ แสงแดดยามบ่ายที่สาดส่องสะท้อนเงาของบุคคลคนหนึ่งที่กำลังนั่งครุ่นคิด บางทีอาจกำลังทะนุถนอมความทรงจำอันไม่รู้จบแต่ละชิ้นอยู่ก็เป็นได้

ตรัน วัน เทียน

ที่มา: https://baolongan.vn/mua-dau-mua-tham-goi-ngay-xua-a196198.html