ผู้เล่น Conch ใน Ly Son

ในพิธีรำลึกถึงทหารฮวงซา ณ เกาะลี้เซิน (กวางงาย) ผมรู้สึกประทับใจกับเสียงสังข์อันไพเราะยิ่งนัก เสียงอันศักดิ์สิทธิ์นี้เคยส่งทหารลงเรือไปยังฮวงซาเพื่อปฏิบัติภารกิจปักเครื่องหมายอธิปไตยบนเกาะ เสียงสังข์ยังเป็นเครื่องรำลึกถึงและแสดงความกตัญญูต่อทหารฮวงซาที่จากไปและไม่หวนกลับมาอีกเลย จนถึงทุกวันนี้ ชาวเกาะยังคงจดจำและซาบซึ้งใจทุกครั้งที่ได้ยินเสียงสังข์ดังก้องในบ้านเกิด

นายเลโฮ เล่นสังข์ในพิธีรำลึกทหารฮวงซา

คุณโว ชู และคุณเล โฮ ลุงและหลานชายของหมู่บ้านอันวิงห์ เกาะลี้เซิน เป็นช่างฝีมือผู้เก็บรักษาเสียงของเปลือกหอยไว้มานานหลายทศวรรษ ทุกปีในวันรำลึกถึงทหารฮวงซา เสียงอันทุ้มลึกและโศกเศร้าของเปลือกหอยจะดังก้องกังวานขึ้น ถือเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในพิธีกรรมอันศักดิ์สิทธิ์

คุณเลโฮเล่าว่า ในอดีตชาวบ้านเคยใช้เปลือกหอยสังข์ลาดตระเวนรอบเกาะ ไร่หัวหอม และไร่กระเทียม เมื่อพบเห็นโจรก็จะเป่าเปลือกหอยสังข์เพื่อส่งสัญญาณเตือนภัย แต่เสียงของเปลือกหอยสังข์ไม่ได้ถูกเป่าขึ้นแบบสุ่มสี่สุ่มห้า แต่จะเป่าได้เฉพาะในช่วงพิธีข้าวเลเท่านั้น ชาวบ้านหลีกเลี่ยงการเป่าเปลือกหอยสังข์ภายในบ้านหรือตามพื้นที่อยู่อาศัย เพราะถือว่าเป็นการเรียกวิญญาณ ซึ่งเชื่อมโยงกับความศักดิ์สิทธิ์และความสูญเสีย

คุณเลโฮสอนหลานเล่นสังข์

หลังจากคุณโว่ ชู เสียชีวิต เทคนิคการเป่าหอยสังข์ก็ถูกถ่ายทอดต่อไปยังคุณเล โฮ หลานเขยของเขา เป็นเวลาเกือบ 10 ปีแล้วที่ช่างฝีมือเล โฮ ได้สืบสานงานอนุรักษ์เสียงหอยสังข์อันศักดิ์สิทธิ์บนเกาะ คุณเล โฮ เล่าว่า การจะเป่าหอยสังข์ให้ดังได้นั้น ผู้เป่าต้องฝึกกลั้นหายใจและควบคุมเสียงอย่างสม่ำเสมอ เขาหลงใหลในอาชีพนี้มาตั้งแต่อายุ 18 ปี และได้รับการสอนอย่างกระตือรือร้นจากคุณโว่ ชู ด้วยเทคนิคอันเชี่ยวชาญ เสียงหอยสังข์ที่เขาเป่าจึงสามารถดังก้องกังวานไปได้ไกล ทั้งเสียงสูงและเสียงต่ำ ทำให้ผู้สูงอายุในหมู่บ้านหลายคนสามารถเดาความหมายของเสียงแต่ละเสียงได้เพียงแค่ฟัง

เสียงที่ดังและต่อเนื่องเป็นสัญญาณเตือนภัย มักใช้เมื่อตรวจจับโจรได้ ส่วนเสียงที่ยาวและเศร้าโศกคือเสียงสังข์ในพิธีสาบานตน ซึ่งเป็นการอำลาทหารที่เดินทางไปฮวงซาแล้วไม่กลับมาอีกเลย

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างพิธีปล่อยเรือลงน้ำ เสียงของเปลือกหอยสังข์จะต้องดังก้องเหมือนแตรรบ สื่อถึงความปรารถนาที่จะ "เดินเรืออย่างราบรื่น" เติมพลังทางจิตวิญญาณให้กับทหารของฮวงซาในอดีตที่ออกเดินทางปฏิบัติภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์เพื่อมาตุภูมิ

คุณโฮแนะนำที่มาของหอยทากให้แขกได้รู้จัก

คุณเลโฮไม่เพียงแต่ยังคงสานต่ออาชีพการเป่าหอยสังข์เท่านั้น แต่คุณโว ชู ลุงของเขายังสอนวิธีทำเรือถวายและประกอบพิธีกรรมสำคัญในพิธีรำลึกถึงทหารฮวงซาอีกด้วย ปัจจุบัน คุณเลโฮมีอายุมากกว่า 60 ปี สุขภาพของเขาเริ่มทรุดโทรมลงเรื่อยๆ เขาจึงเริ่มมุ่งมั่นถ่ายทอดอาชีพนี้ให้กับคนรุ่นใหม่ในหมู่บ้าน

ทุกวันหลังเลิกงานในไร่ เขาใช้เวลาสอนลูกๆ เป่าสังข์ให้ก้องกังวาน ดังเป็นจังหวะ และมีจิตวิญญาณที่ถูกต้อง คุณเลโฮพร้อมเสมอที่จะนั่งเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอาชีพเป่าสังข์ให้กับนักท่องเที่ยวและนักวิจัยทางวัฒนธรรมที่มาเยือนเกาะแห่งนี้เป็นชั่วโมงๆ อาชีพที่ไม่เพียงแต่ให้เสียงอันไพเราะเท่านั้น แต่ยังถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งประวัติศาสตร์อันศักดิ์สิทธิ์ของหมู่เกาะบ้านเกิดของเขาอีกด้วย

คุณโว่ชู ครูผู้สอนคุณโฮเล่นสังข์

พระอาทิตย์ตกที่ลี้เซิน

ปัจจุบัน คุณเล โฮ กำลังบ่มเพาะแนวคิดที่จะเปลี่ยนบ้านของตนเองให้เป็นพิพิธภัณฑ์บ้านขนาดเล็ก จัดแสดงโบราณวัตถุที่เกี่ยวข้องกับเสียงของหอยสังข์ฮวงซา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำอันศักดิ์สิทธิ์ของเกาะลี้เซิน เขาหวังว่าจะได้รับความสนใจและการสนับสนุนจากนักวิจัย หน่วยงานท้องถิ่น และกรมวัฒนธรรมและ การท่องเที่ยว จังหวัดกว๋างหงาย เพื่อให้ความปรารถนานั้นเป็นจริง

เขามองว่าพื้นที่สำหรับเก็บรักษาความทรงจำอันสดใสเช่นนี้จะมีคุณค่ามากกว่าบ้านเรือนทางวัฒนธรรมที่สร้างขึ้นแล้วถูกปล่อยทิ้งร้างจนไร้ชีวิตชีวา เพราะสถานที่แห่งนี้ไม่เพียงแต่เก็บรักษาโบราณวัตถุเท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่ที่ผู้คนและนักท่องเที่ยวสามารถรับฟังเรื่องราวและเสียงที่สะท้อนก้องอยู่ในทะเลและท้องฟ้าของฮวงซาจากผู้คนที่เกี่ยวข้องได้โดยตรง

ที่มา: https://baodantoc.vn/nguoi-thoi-oc-uo-ly-son-1748490700535.htm