นายเลโฮ เล่นสังข์ในพิธีรำลึกทหารฮวงซา
คุณโว ชู และคุณเล โฮ สองลุงหลานชายจากหมู่บ้านอันวิงห์ เกาะลี้เซิน เป็นช่างฝีมือผู้เก็บรักษาเสียงของเปลือกหอยไว้มานานหลายทศวรรษ ทุกปีในวันพิธีรำลึกถึงทหารฮวงซา เสียงอันทุ้มลึกและโศกเศร้าของเปลือกหอยจะดังก้องกังวานขึ้น ถือเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในพิธีศักดิ์สิทธิ์นี้
คุณเลโฮเล่าว่า ในอดีตชาวบ้านเคยใช้เปลือกหอยสังข์ลาดตระเวนรอบเกาะ ไร่หัวหอม และไร่กระเทียม เมื่อพบโจรก็จะเป่าเปลือกหอยสังข์เพื่อส่งสัญญาณเตือนภัย แต่เสียงของเปลือกหอยสังข์ไม่ได้ถูกเป่าขึ้นอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า แต่จะเป่าเฉพาะในช่วงพิธีข้าวเลเท่านั้น ชาวบ้านหลีกเลี่ยงการเป่าเปลือกหอยสังข์ภายในบ้านหรือตามพื้นที่อยู่อาศัย เพราะถือว่าเป็นการเรียกวิญญาณ ซึ่งเชื่อมโยงกับความศักดิ์สิทธิ์และความสูญเสีย
คุณเลโฮสอนหลานชายเป่าเปลือกหอยสังข์
หลังจากคุณโว่ ชู เสียชีวิต เทคนิคการเป่าหอยทากก็ได้สืบทอดต่อไปยังคุณเล โฮ หลานชายของภรรยา เล โฮ ช่างฝีมือผู้นี้สืบสานงานอนุรักษ์เสียงหอยทากศักดิ์สิทธิ์บนเกาะมาเกือบ 10 ปีแล้ว คุณเล โฮ เล่าว่า การเป่าหอยทากให้ได้ผลดีนั้น ผู้เป่าต้องฝึกกลั้นหายใจและควบคุมเสียงอย่างสม่ำเสมอ เขาหลงใหลในอาชีพนี้มาตั้งแต่อายุ 18 ปี และได้รับการสอนอย่างกระตือรือร้นจากคุณโว่ ชู ด้วยเทคนิคอันเชี่ยวชาญ เสียงหอยทากที่เขาเป่าจึงสามารถดังก้องกังวานไปทั่ว ทั้งเสียงสูงและเสียงต่ำ ทำให้ผู้สูงอายุในหมู่บ้านหลายคนสามารถเดาความหมายของเสียงแต่ละเสียงได้เพียงแค่ฟัง
เสียงที่ดังและต่อเนื่องเป็นสัญญาณเตือนภัย มักใช้เมื่อตรวจจับโจรได้ เสียงที่ยาวและเศร้าโศกคือเสียงสังข์ในพิธีสาบานตน ซึ่งเป็นการอำลาทหารที่เดินทางไปฮวงซาแล้วไม่กลับมาอีกเลย
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างพิธีปล่อยเรือลงน้ำ เสียงของเปลือกหอยสังข์จะต้องดังก้องเหมือนแตรรบ สื่อถึงความปรารถนาที่จะ "เดินเรืออย่างราบรื่น" เติมพลังทางจิตวิญญาณให้กับทหารของฮวงซาในอดีตที่ออกเดินทางปฏิบัติภารกิจอันศักดิ์สิทธิ์เพื่อมาตุภูมิ
คุณโฮแนะนำที่มาของหอยทากให้แขกได้รู้จัก
คุณเลโฮไม่เพียงแต่ยังคงประกอบอาชีพเป่าหอยสังข์ต่อไปเท่านั้น แต่ยังได้รับการสอนวิธีทำเรือถวายและประกอบพิธีกรรมสำคัญในพิธีรำลึกถึงทหารฮวงซาจากคุณโว ชู ลุงของเขาอีกด้วย ปัจจุบันคุณเลโฮมีอายุมากกว่า 60 ปีแล้ว สุขภาพของเขากำลังทรุดโทรมลงเรื่อยๆ เขาจึงเริ่มมุ่งเน้นการถ่ายทอดทักษะของเขาให้กับคนรุ่นใหม่ในหมู่บ้าน
ทุกวันหลังเลิกงานในไร่ เขาจะใช้เวลาสอนลูกๆ เป่าสังข์ให้ก้องกังวาน ดังเป็นจังหวะ และมีจิตวิญญาณที่ถูกต้อง คุณเลโฮพร้อมเสมอที่จะนั่งเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับอาชีพเป่าสังข์ให้กับนักท่องเที่ยวและนักวิจัยทางวัฒนธรรมที่มาเยือนเกาะแห่งนี้เป็นชั่วโมงๆ อาชีพที่ไม่เพียงแต่มีเสียงเท่านั้น แต่ยังถ่ายทอดจิตวิญญาณแห่งประวัติศาสตร์อันศักดิ์สิทธิ์ของหมู่เกาะบ้านเกิดอีกด้วย
คุณโว่ชู ครูผู้สอนคุณโฮเล่นสังข์
พระอาทิตย์ตกที่ลี้เซิน
ปัจจุบัน คุณเล โฮ กำลังบ่มเพาะแนวคิดที่จะเปลี่ยนบ้านของตนเองให้เป็นพิพิธภัณฑ์บ้านขนาดเล็ก จัดแสดงโบราณวัตถุที่เกี่ยวข้องกับเสียงของหอยสังข์ฮวงซา ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของความทรงจำอันศักดิ์สิทธิ์ของเกาะลี้เซิน เขาหวังว่าจะได้รับความสนใจและการสนับสนุนจากนักวิจัย หน่วยงานท้องถิ่น และกรมวัฒนธรรมและ การท่องเที่ยว จังหวัดกว๋างหงาย เพื่อให้ความปรารถนานั้นเป็นจริง
เขากล่าวว่า พื้นที่ที่เก็บรักษาความทรงจำอันแจ่มชัดเช่นนี้จะมีคุณค่ายิ่งกว่าบ้านเรือนทางวัฒนธรรมที่ถูกสร้างขึ้นแล้วถูกทิ้งร้างจนไม่มีชีวิตชีวา เพราะสถานที่แห่งนี้ไม่เพียงแต่เก็บรักษาโบราณวัตถุเท่านั้น แต่ยังเป็นสถานที่ที่ผู้คนและนักท่องเที่ยวสามารถรับฟังเรื่องราวและเสียงที่สะท้อนก้องอยู่ในทะเลและท้องฟ้าของฮวงซาจากผู้คนที่เกี่ยวข้องได้โดยตรง
ที่มา: https://baodantoc.vn/nguoi-thoi-oc-uo-ly-son-1748490700535.htm
การแสดงความคิดเห็น (0)