การเล่าเรื่องด้วยมือคุณ
หลังจากได้แนะนำร้านกาแฟที่ค่อนข้างเงียบสงบบนเนินสนใจกลางเมืองดาลัดอยู่หลายครั้ง เราก็รู้สึกประหลาดใจเมื่อได้เข้าไปในพื้นที่เล็กๆ ในศูนย์สนับสนุนการพัฒนาการ ศึกษา รวมทุกภาคส่วนในจังหวัดลัมดง (เลขที่ 1 ถนนเหงียนเคอเยน แขวงกามลี - ดาลัด จังหวัดลัมดง) ซึ่งไม่มีเสียงเพลงหรือเสียงร้องเรียกที่แสนหวาน... ในโลกอันเงียบสงบของเด็กๆ มีเพียงการแบ่งปันและความฝันที่จะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่
ร้านนี้เป็นพื้นที่ฝึกอาชีพสำหรับเด็กหูหนวก และดำเนินการโดยเยาวชนหูหนวกล้วนๆ พวกเขา “พูด” ด้วยมืออันชำนาญและสายตาอันเฉียบคม เครื่องดื่มแต่ละแก้ว ผลิตภัณฑ์ทำมือแต่ละชิ้น ตั้งแต่ภาพวาด กระเป๋าผ้า ไปจนถึงน้ำมันหอมระเหย ล้วนเป็นผลึกแห่งความอดทน ความมุ่งมั่น และความปรารถนาที่จะมีชีวิตอยู่
“ทุกอย่างที่นี่อบอุ่นและเป็นกันเอง ไม่มีความฉูดฉาดหรือเสียงตะโกนโวยวายที่มักพบเห็นในร้านกาแฟที่แออัด เมื่อมาถึงที่นี่ ฉันเลือกที่นั่งเอง ส่งสัญญาณสั่งอาหาร และพนักงานก็ยิ้มแย้มแจ่มใส” คุณฮา แถ่ง (นักท่องเที่ยวจากนครโฮจิมินห์) กล่าว
จากการศึกษาค้นคว้า เราได้เรียนรู้ว่าการกำเนิดของร้านนี้มีเรื่องราวที่แท้จริง เริ่มต้นจากแรงกระตุ้นของคนที่ทำงานด้านการท่องเที่ยว คุณหวอ อันห์ ตวน รองผู้อำนวย การ Vietravel ลัมดง (ผู้ก่อตั้งศูนย์ฝึกอาชีพสำหรับเด็กหูหนวก) เล่าให้ฟังว่า "ระหว่างที่ไปเยี่ยมโรงเรียนสอนคนหูหนวกลัมดง (ปัจจุบันคือศูนย์สนับสนุนการพัฒนาการศึกษาแบบองค์รวมในจังหวัดลัมดง) ผมได้เห็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่ทำจากใบสน เศษผ้า และดินเหนียวที่นักเรียนทำขึ้น ประกอบกับความทุ่มเทอย่างเงียบๆ ของครูผู้สอน ซึ่งทำให้ผมตั้งคำถามกับตัวเองว่า มือเหล่านั้นจะเห็นคุณค่าของตัวเองได้อย่างไร"

จากคำถามนั้น การเดินทางร่วมกับเยาวชนหูหนวกจึงเริ่มต้นขึ้น ไม่จำเป็นต้องมีกลยุทธ์การสื่อสาร ไม่จำเป็นต้องมีแผนธุรกิจ พื้นที่ฝึกอบรมอาชีพจึงถือกำเนิดขึ้นด้วยความปรารถนาที่จะช่วยให้พวกเขามีความมั่นใจที่จะปรับตัวเข้ากับชุมชน และกลายเป็นคนที่มีประโยชน์ต่อสังคม
“เราขอเชิญคุณครูและผู้สอนที่มีความเห็นอกเห็นใจเดียวกันมาสอนเด็กๆ ให้ทำหัตถกรรม เช่น การวาดภาพด้วยกระดาษ การเย็บผ้าผสมผสานกับการปักผ้า การทำขนม การผสมเครื่องดื่ม ฯลฯ โดยยึดหลักการเรียนรู้อาชีพที่เหมาะสมกับสถานการณ์ของเด็กๆ และช่วยให้พวกเขาสามารถเลี้ยงตัวเองได้” คุณหวอ อันห์ ตวน กล่าว
เวิร์คช็อป “การเชื่อมโยงอารมณ์”
ไม่เพียงแต่เป็นร้านกาแฟและศูนย์ฝึกอาชีพสำหรับเด็กพิการเท่านั้น แต่ยังเป็นพื้นที่เปิดโล่งสำหรับสร้างสรรค์ผลงาน โดยจัดเวิร์กช็อปเกี่ยวกับงานหัตถกรรม งานปักมือ การผสมน้ำมันหอมระเหย ฯลฯ ผู้เยี่ยมชมสามารถมาที่นี่เพื่อจิบกาแฟและสัมผัสเรื่องราวในชีวิตจริง
เหงียน เลือง กวง (อายุ 24 ปี พนักงานของร้าน) เคยใช้ชีวิตอย่างสันโดษหลังจากออกจากโรงเรียนสอนคนหูหนวก เขาสับสนกับอนาคต แต่หลังจากเข้ามาที่ร้าน กวงก็ค่อยๆ ค้นพบตัวเองอีกครั้ง ค้นพบคุณค่า ศรัทธา และความฝันที่ชัดเจนขึ้น ด้วยลายมือที่ดูงุ่มง่ามแต่ก็มุ่งมั่น กวงเขียนว่า "ผมใฝ่ฝันที่จะเปิดร้านกาแฟเล็กๆ ในอนาคต เพื่อสร้างงานให้กับคนอย่างผม"
คุณเล กิม ฟุก ผู้อำนวยการบริษัท We For You Travel เผยว่า “นี่คือร้านกาแฟ พื้นที่ทางวัฒนธรรม เวิร์กช็อปที่มีชีวิตชีวา และประสบการณ์การเยียวยาจิตใจ นักท่องเที่ยวไม่เพียงแต่มาลิ้มลองรสชาติเท่านั้น แต่ยังมาสัมผัสถึงความเห็นอกเห็นใจ ซึ่งเป็นสิ่งที่เราบางครั้งอาจลืมไปในชีวิตสมัยใหม่” นักท่องเที่ยวที่มาที่ร้านมักจะได้งานฝีมือทำมือกลับบ้านมากกว่าหนึ่งครั้ง สัมผัสถึงความสงบ ความตื่นรู้ และความเชื่อมั่นว่ายังมีความเมตตาและ “ปาฏิหาริย์” อันเงียบสงบอีกมากมายอยู่ที่ไหนสักแห่ง
“ทุกครั้งที่เราวาดรูปกับเด็กๆ ติดลูกปัดกับถุงผ้า หรือเทขี้ผึ้งลงในขวดลิปบาล์ม เราก็เรียนรู้ที่จะชื่นชมทุกรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในชีวิต เรียนรู้ที่จะเชื่อมโยงกับอารมณ์ความรู้สึกแทนคำพูด” คุณคิม เงิน ลูกค้าประจำของร้านมาเป็นเวลา 5 ปี กล่าว
น่าแปลกที่ในที่ที่ภาษาแทบจะไร้ผู้คน ผู้คนกลับเรียนรู้การฟังมากขึ้น ที่นี่ไม่มีใคร “บกพร่อง” มีแต่ผู้คนที่ใช้ชีวิตทุกขณะอย่างเต็มที่ มีส่วนร่วมกับสิ่งที่เรียบง่ายที่สุด ที่ซึ่งผู้คนเรียนรู้ที่จะรักอีกครั้ง ชื่นชมความแตกต่าง และบ่มเพาะความฝันอันเรียบง่ายแต่งดงาม
ร้านนี้เปรียบเสมือนเสียงดนตรีเบาๆ แต่แฝงไว้ด้วยความเศร้า ท่ามกลางบรรยากาศอันกลมกลืนของเมืองดาลัตบนภูเขา เป็นสถานที่ที่ขาดไม่ได้สำหรับผู้ที่แสวงหาความสงบ การแบ่งปัน และคุณค่าอันลึกซึ้งท่ามกลางความวุ่นวายของชีวิต
ที่มา: https://www.sggp.org.vn/noi-cua-phep-mau-lang-tham-post813853.html
การแสดงความคิดเห็น (0)