
ความทรงจำในวัยเด็กไม่ชัดเจนแต่เต็มไปด้วยความรัก ฤดูมะเฟือง มื้ออาหารกับครอบครัวก็ง่ายๆ เพราะพ่อของฉันไม่มีงานทำ แม่ไปที่ทุ่งนาเพื่อปลูกข้าว บางครั้งก็จับหอยแอปเปิลมานึ่งกับตะไคร้ หรือจับกุ้งหรือปลานึ่งได้หนึ่งกำมือ เพื่อให้มื้ออาหารธรรมดาๆ น่าดึงดูดใจมากขึ้นสำหรับคุณย่า ฉันก็เลยเกิดไอเดียทำกุ้งผัดมะเฟืองเปรี้ยวขึ้นมา
แม่ของฉันนำกุ้งทุ่งกลับบ้านหลังจากที่ลุยน้ำในทุ่งนามาทั้งบ่าย แช่กุ้งในอ่างน้ำเพื่อขจัดโคลนและสิ่งสกปรกออกจากปากกุ้ง ล้างกุ้งให้สะอาดแล้ววางบนตะกร้าไม้ไผ่เพื่อสะเด็ดน้ำ
ในขณะที่เธอกำลังเตรียมหมักหัวหอม กระเทียม และเครื่องเทศ ฉันก็ปีนขึ้นไปบนต้นมะเฟืองและเก็บผลไม้สีเขียวบางส่วนมา บางครั้ง เมื่อเป็นเด็กซน ฉันจะกัดแทะขอบมะเฟืองแล้วทำหน้าบูดบึ้ง "เปรี้ยวมาก!" คุณย่ายิ้มและลูบหัวฉัน พร้อมกับดุฉันอย่างรักใคร่ รอยยิ้มไร้ฟันนั้นทำให้ฉันจดจำมันไปตลอดชีวิต
เลือกมะเฟืองแต่ละผล ตัดขอบออก หั่นเป็นชิ้นบางๆ จัดเรียงให้เรียบร้อยด้านหนึ่งพร้อมต้นหอม ส่วนกุ้งน้ำจืด หลังจากสะเด็ดน้ำแล้ว หมักด้วยน้ำปลา เกลือ น้ำตาล พริกไทย... จนแห้งดี
จากนั้นเมื่อไฟอ่อนให้ใส่กระทะเหล็กหล่อลงไปเพื่อละลายน้ำแข็ง เมื่อกลิ่นหอมเริ่มโชยก็ใส่กุ้งลงไปผัดจนเปลือกเป็นสีชมพูอ่อน
สุดท้ายใส่มะเฟืองทั้งหมดลงไปแล้วผัดให้เข้ากัน รสเปรี้ยวของมะเฟืองจะต้องถูกปรับสมดุลกับรสเค็มหวานของกุ้งอย่างแน่นอน เมื่อโรยต้นหอมลงบนจาน ก็เป็นเวลาที่ทั้งครอบครัวของฉันมารวมตัวกันเพื่อทานอาหารมื้อร้อนๆ ในฤดูหนาว
พอเห็นมะเฟืองฉันส่ายหัวและปฏิเสธที่จะกินมันเพราะกลัวมันจะเปรี้ยว คุณย่าเตรียมน้ำปลาพริกกระเทียมหวานและเผ็ดไว้ในชามแยก แล้วเทใส่ชามข้าว จากนั้นหยิบกุ้งและมะเฟืองหั่นบาง ๆ มาให้ฉันกิน คุณย่าบอกว่า “มะเฟืองมีรสเปรี้ยว แต่เมื่อผัดกับกุ้ง รสเค็มและหวานจะกลบรสของมะเฟืองไป อาหารจานนี้มีรสชาติดี และทำให้ท้องและหัวใจอบอุ่น”
ตั้งแต่ผมและพี่ชายได้รู้จักเมนูผัดมะเฟืองกุ้งแม่น้ำนี้ ผมก็มักจะขอร้องคุณยายให้ทำกับข้าวสวยร้อนๆ ก่อนไปโรงเรียนอยู่เสมอ
ยิ่งฉันอายุมากขึ้น คุณย่าของฉันก็ยิ่งอายุมากขึ้นเช่นกัน จากนั้นเธอก็กลับมายังโลก แม้ว่าฉันจะอยากทานอาหารจานเก่าๆ อย่างผัดมะเฟืองกุ้งแม่น้ำก็ตาม แต่ฉันก็กินไม่ได้ ฉันรู้สึกสงสารเธอ เลยบอกให้พ่อกับแม่เก็บต้นมะเฟืองไว้เป็นของที่ระลึก
บางครั้งฉันก็ซื้อกุ้งแม่น้ำมาผัดให้สามีและลูกๆ ทาน ฉันเล่าเรื่องเมนูมะเฟืองผัดกุ้งให้คนที่ฉันรักฟังอย่างยากลำบาก อาหารมีรสชาติเช่นเดียวกับประสบการณ์ชีวิต
เมื่อมองออกไปเห็นต้นมะเฟืองเก่าแก่ ก็มีช่อมะเฟืองสีเขียวและสีเหลืองห้อยระย้าอยู่บนกิ่งก้านอย่างหนาแน่น ฉันรู้สึกหัวใจอ่อนล้าลง ความทรงจำทั้งหมดถูกปลุกให้ตื่นขึ้นในหัวใจ...
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)