ยามเช้าตรู่เมื่อพระอาทิตย์เพิ่งขึ้น ชายหาดกวีเญินก็เต็มไปด้วยความสุขด้วยเสียงหัวเราะของครอบครัวที่มาเล่นน้ำ อาบแดด หรือกลุ่มที่เล่นโยคะ เล่นวอลเลย์บอลบนผืนทราย...

สำหรับคุณเหงียน ถิ มินห์ ทัม (เกิดปี พ.ศ. 2497 เขตกวีเญิน) ทะเลไม่เพียงแต่เป็นพื้นที่สำหรับชื่นชมทิวทัศน์เท่านั้น แต่ยังเป็นเพื่อนคู่ใจในทุกๆ วันอีกด้วย “ฉันว่ายน้ำในทะเลเกือบทุกวัน เฉพาะเวลาที่สุขภาพไม่อำนวย ฉันก็จะนั่งรับลมทะเลบนผืนทรายที่เรียบและสะอาด ทุกครั้งที่ไปทะเล น้ำเย็นๆ จะทำให้จิตใจของฉันแจ่มใสขึ้น” คุณทัมยิ้มอย่างอ่อนโยน
จากอากาศยามเช้าที่สงบ ชายหาดจะเปลี่ยนไปในโอกาสพิเศษ เช่น เทศกาลศิลปะว่าว ซึ่งท้องฟ้าจะประดับประดาไปด้วยว่าวหลากสีสันนับสิบตัว...
ว่าวแบบดั้งเดิม ว่าวแอโรไดนามิก และว่าวสามมิติ บินได้ทั้งกลางวันและกลางคืน ว่าวขนาดใหญ่ต้องใช้คน 5-7 คนในการประสานงานเพื่อดึงเชือก ทอดสมอ และปรับว่าวให้สอดคล้องกับทิศทางลม ท่ามกลางท้องฟ้าสีครามหรือแสงไฟระยิบระยับยามค่ำคืน ว่าวเหล่านี้สร้างสีสันให้กับมุมหนึ่งของทะเล ดึงดูดสายตาทั้งชาวท้องถิ่นและนักท่องเที่ยว
คุณเหงียน เล กวินห์ ชี (เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2528 จากนคร โฮจิมินห์ ) ซึ่งเป็นหนึ่งในนักท่องเที่ยวที่มีโอกาสได้ไปเที่ยวชายหาดกวีเญินในช่วงเทศกาลศิลปะว่าว ได้เล่าว่า "การได้เห็นภาพว่าวหลากสีสันนับสิบตัวลอยอยู่บนท้องฟ้า สะท้อนบนผิวน้ำที่ใสสะอาด... เป็นความรู้สึกที่ทั้งคึกคักและเงียบสงบ เป็นความรู้สึกที่มิอาจลืมเลือน"
ในพื้นที่แห่งนี้ ทุกบ่ายวันหยุดสุดสัปดาห์ ชายหาดหน้าโครงการ Convergence - Development Park จะกึกก้องไปด้วยเสียงหัวเราะสดใสของเด็กๆ กว่า 2 ปีแล้วที่ คุณ Pham Dong Chi Thinh (เกิดปี 1987 เขต Quy Nhon) และเพื่อนๆ ได้ดูแล "สนามเด็กเล่นสุดสัปดาห์ - หาด Quy Nhon" โดยไม่เสียค่าใช้จ่ายใดๆ ทั้งสิ้น เขาจัดเตรียมลำโพง ไมโครโฟน ของเล่น และทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุมเกมโดยตรง

ท่ามกลางเสียงดนตรีที่คึกคัก กลุ่มเด็กๆ ต่างตะโกนเรียกกันและกัน พร้อมกับเสียงเชียร์และกำลังใจที่ดังก้องไปทั่วพื้นทราย ผู้ใหญ่ต่างเฝ้าดูและปรบมือเพื่อให้กำลังใจ ใบหน้าของพวกเขายิ้มแย้มเมื่อลูกๆ ของพวกเขาชนะหรือกล้าที่จะเข้าร่วมเกมอย่างกล้าหาญ
“จุดประสงค์คือการมอบพื้นที่เล่นที่ดีต่อสุขภาพให้กับเด็กๆ แทนที่จะใช้เวลาหลายชั่วโมงกับอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ นอกจากนี้ เราหวังว่าสนามเด็กเล่นจะช่วยให้เด็กๆ พัฒนาทักษะใหม่ๆ ได้เพื่อนใหม่ๆ และผูกพันกับทะเลบ้านเกิดมากขึ้น” คุณทินห์กล่าว

ทะเลไม่เพียงแต่รั้งคนที่อยู่ต่อไว้ แต่ยังเรียกคนที่อยู่ไกลบ้านให้กลับมาอีกด้วย โด มินห์ เหงียต (เกิดปี พ.ศ. 2544 เขตกวีเญินเตย) ปัจจุบันทำงานอยู่ในเมือง ดานัง ทุกครั้งที่กลับบ้านเกิด เธอจะออกไปหาทะเล
เหงียตสารภาพว่า “หลังจากเดินทางไปหลายที่ ฉันก็ตระหนักว่าทะเลที่ฉันเกิดยังคงสวยงามที่สุด ไม่เพียงเพราะทะเลเป็นสีฟ้าใสสะอาดเท่านั้น แต่ยังมีความทรงจำในวัยเด็ก การได้ว่ายน้ำกับเพื่อน ๆ ครอบครัว... ที่ฉันจะไม่มีวันลืม”
จากนิสัยง่ายๆ อย่างการว่ายน้ำทะเลทุกบ่าย การเล่น กีฬา การดูว่าว ไปจนถึงเสียงหัวเราะร่าเริงของเด็กๆ ในสนามเด็กเล่นในวันหยุดสุดสัปดาห์... ทั้งหมดนี้ล้วนสร้างสรรค์วิถีชีวิตริมชายฝั่งที่ทั้งสงบสุขและเปี่ยมไปด้วยพลัง ชายหาดกวีเญินเป็นสถานที่ที่ชุมชนมาพบปะ แบ่งปัน และปลูกฝังความรักต่อบ้านเกิดเมืองนอนตลอดหลายปีที่ผ่านมา
ที่มา: https://baogialai.com.vn/than-thuong-bien-quy-nhon-post563566.html










การแสดงความคิดเห็น (0)