ปลาไหลเป็นปลาที่คนชายฝั่งในเขตโกกงไม่คุ้นเคยอีกต่อไป มันเป็นสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก สามารถคลานบนพื้นดินได้อย่างรวดเร็ว ปีนต้นไม้ และเคลื่อนที่ไปบนน้ำได้ด้วยความเร็วประมาณ 30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง พวกมันอาศัยอยู่ในหนองน้ำเค็มและโคลนริมชายฝั่งหลายแห่ง ปลาชนิดนี้มีลักษณะคล้ายกับปลาโกบี้สตาร์ แต่มีผิวหนังหยาบและมีดวงตาขนาดใหญ่สองดวงที่โปนออกมาบนหัว เพราะลักษณะพิเศษนี้ ผู้คนจึงตั้งชื่อให้พวกมันว่า "ปลาบู่ตีน"
ปลาตีนเป็นสัตว์ที่ค่อนข้างก้าวร้าว มีปากที่เต็มไปด้วยเขี้ยว ฟันกรามบนเรียงเป็น 2 แถว ขากรรไกรล่างเรียงเป็นแถวเดียว ดวงตาโต และมีครีบ 2 ครีบที่เหมือนแขน 2 ข้าง ช่วยให้คลานบนโคลนได้สะดวก ปลาตีนมีหัวเป็นรูปทรงกระบอกและมีตาโปนสองข้างอยู่ด้านบน ซึ่งทำให้มีระยะการมองเห็นที่กว้างมาก พวกมันหายใจโดยใช้ปอดและสามารถหายใจบนบกได้ แต่เมื่ออยู่ใต้น้ำ พวกมันจะใช้เหงือกและมักจะออกมาทางถ้ำเมื่อพระอาทิตย์ขึ้น ใครก็ตามที่เคยได้ยินเกี่ยวกับปลาพิการชนิดนี้จะต้องประหลาดใจเมื่อเห็นมันเดิน วิ่ง หรือแม้กระทั่งปีนต้นไม้ จากลักษณะการเคลื่อนไหวดังกล่าว ชาวตะวันตกจึงเรียกสัตว์เหล่านี้ว่า “ปลาเดิน” และองค์กรความหลากหลายทางชีวภาพโลก ถือว่าสัตว์เหล่านี้เป็นหนึ่งในสัตว์ “แปลกประหลาด” ที่สุดหกชนิดบนโลก
ปลาชนิดนี้เป็นปลาที่กินอาหารได้หลากหลายชนิด โดยกินสัตว์ขนาดเล็กเป็นหลัก เช่น กุ้ง ปู ปู และปลาขนาดเล็ก ปลาตีนเป็นปลาที่มีความคล่องตัวและฉลาดมาก พวกมันล่าอาหารบนผิวน้ำและอาศัยอยู่ในถ้ำลึกที่มีความยาว 2 - 3 เมตร พวกมันขุดโพรงด้วยปากที่มีซอกหลืบเชื่อมต่อกันมากมายในสถานที่อันตราย เช่น ติดอยู่ในรากของต้นโกงกาง ต้นโกงกาง ต้นซิคามอร์ และสามารถดำน้ำได้นาน 5 - 10 นาที
ในนิทานพื้นบ้าน มี 3 วิธีในการจับปลาตีน คนๆ หนึ่งจะจับปลาตีนโดยรอให้น้ำลง ปลาตีนจะเข้าไปในถ้ำ ผู้คนจะปิดประตูข้างถ้ำทั้งหมดและวางตาข่ายเล็กๆ ไว้หน้าทางเข้าถ้ำหลัก เมื่อน้ำขึ้น ปลาก็จะออกมาจากถ้ำและติดตาข่าย เมื่อถึงเวลานั้นคนก็แค่ไปเอาอวนตามถ้ำที่ได้ทำการทำเครื่องหมายอวนเอาไว้เท่านั้น นอกจากนี้ด้วยประสบการณ์อันยาวนานของชาวชายฝั่งในพื้นที่โกกง ก็ได้ใช้ไม้ไผ่หรือกิ่งโกงกางที่เรียบ ยาวประมาณ 2 - 3 ม. จับไส้เดือน ตัดลำไส้ทิ้ง ใช้ใบมะพร้าวทำเป็นวงกลม แล้วผูกเข้ากับสายเบ็ด เตรียมอ่างขนาดใหญ่โรยขี้เถ้าหรือรำแห้งไว้ เมื่อน้ำลดลง พื้นที่โคลนจะถูกเปิดเผย และจิ้งจกจะวิ่งเล่นไปทั่วทุกที่ ล่อปลาให้ติดเหยื่อ ดึงเหยื่อขึ้นเบาๆ และปล่อยให้ปลาตกลงไปในชามรำ (หรือขี้เถ้า) อย่างชำนาญ นอกจากนี้ผู้คนยังสามารถไปตกปลาตีนได้ในตอนกลางคืนด้วย เนื่องจากเมื่อแสงสว่างมากเกินไป พวกมันก็จะขยับตัวไม่ได้และถูกจับได้ง่าย
ปลาตีน ถือเป็นผลิตภัณฑ์พิเศษชนิดหนึ่งของภูมิภาคโกกง เนื่องมาจากมีการเคลื่อนไหวตลอดเวลา ทำให้เนื้อปลามีความแน่น หอม และหวาน อย่างไรก็ตามคุณต้องรู้วิธีการเตรียมเพื่อนำความอร่อยที่แท้จริงของปลาชนิดนี้ออกมา ปลาตีนไม่ใช่ปลาที่มีไขมันแต่มีความลื่นมากและมีรสคาวเล็กน้อย ดังนั้นในการแปรรูปจึงต้องทำอย่างระมัดระวังเพื่อเอาเมือกออก เมื่อปรุงสุกและเย็นแล้วเนื้อปลาจะไม่มีกลิ่นคาวอีกต่อไป ถือเป็นจุดเด่นที่โดดเด่นของปลาชนิดนี้ อาหารที่ทำจากปลาตีนมีมากมาย เช่น ผัดพริกไทย ทอด ต้มเปรี้ยว แต่ที่อร่อยที่สุดก็คือ ปลาตีนย่างเกลือพริก วิธีเตรียมปลาตีนย่างเกลือและพริกให้อร่อย เริ่มจากล้างโคลนออกจากตัวปลาตีนก่อน จากนั้นหมักด้วยเกลือและพริก แล้วนำไปย่างบนถ่าน หลังจากย่างบนเตาสักพัก กลิ่นหอมของปลาจะฟุ้งกระจายและผสมผสานเข้ากับกลิ่นพริกเผ็ด ทำให้ผู้รับประทานต้องอุทานถึงรสชาติอันเข้มข้นของเมนูนี้ นอกจากนี้ปลาตีนยังสามารถนำมาตากแห้งได้อีกด้วย ปลาตีนแห้งทอดหรือย่างราดน้ำปลามะขามก็อร่อย
การแสดงความคิดเห็น (0)