Yüksek zekâlı çocuklar genellikle bu dört sıra dışı davranışı sergilerler!

Birçok ünlü bilim insanı ve mucit, çocukken bazı "sıradışı" davranışlar sergilemiştir. Örneğin, dahi Albert Einstein, çocukken hafızası zayıf olduğu ve başkalarının söylediklerini her zaman hatırlayamadığı için sık sık "aptal" olarak adlandırılırdı. Herkes Einstein'ın beceriksiz biri olarak büyüyeceğini düşünüyordu, ancak beklenmedik bir şekilde dünyaca ünlü bir fizikçi oldu.

Einstein ünlü olduktan sonra bir röportajda hafızasının zayıflığıyla ilgili bir soruya cevap verdi.

Anlaşılan o ki, Einstein'ın zihninde zayıf bir hafızası yoktu; sadece kitaplardan edindiği bilgiler veya başkalarının söyledikleri gibi gereksiz gördüğü şeyleri hatırlamak istemiyordu. Kendini kısıtlayarak araştırmalarına odaklanıyor ve dış dünyadan gelen dikkat dağıtıcı unsurlardan kaçınıyordu. Bu olağanüstü öz denetim, büyük başarılarına yol açtı.

Einstein gibi "zayıf bir hafızaya" sahip bir çocuk için çoğu ebeveyn, çocuklarının "yeterince zeki olmadığını" varsayabilir. Bu önyargı, ebeveynlerin çocuklarının "dahiliğini" besleme fırsatlarını istemeden kaçırmalarına neden olur. Gerçekte, yüksek IQ'ya sahip çocuklar çeşitli yönlerde bazı "tuhaflıklar" sergileyebilirler. Ebeveynler dikkatlice gözlem yapmalı ve çocuklarının "dahiliğini" bastırmakta acele etmemelidir.

Buna göre, yüksek zekâ seviyesine sahip çocuklarda genellikle şu "sıradışı özellikler" görülür:

1. Yeni ve heyecan verici şeylere ilgi duyar.

Çoğu çocuk öğretmenlerinin söylediklerini itaatkâr bir şekilde takip eder. Ancak bazı çocuklar "alışılmadık" davranışlar sergileyebilir; odaklanma eksikliği, öğretmene itaatsizlik ve yeni ve heyecan verici şeylere kolayca ilgi duyma gibi. Bu tür davranışlar yetişkinlerin gözünde kötü olarak değerlendirilebilir, ancak aslında çocuğun gözlem becerilerini gösterme biçimidir.

Örnek görsel

2. Küçük detayları gözlemlemekten keyif alın.

Çocuklar küçük şeyleri gözlemlemekten gerçekten keyif alırlar. Örneğin, yerde karıncalar hareket ediyorsa, oturup onları izleyebilirler.

Ebeveynler bu dönemde çocuklarının öğrendiklerinin anlamlı olup olmadığına bakmaksızın müdahale etmemeli, sadece özgürce gelişmelerine izin vermelidir. Bu, en büyük anlayıştır.

3. Bir şeye uzun süre boyunca sık sık bakmak.

İnsan beyni sürekli hareket halindedir. Ancak bir çocuk boş boş bir şeye bakıyorsa, bu mutlaka düşünmediği anlamına gelmez. Bu durum, özellikle bir çocuk bir şeye uzun süre baktığında geçerlidir. Merakını uyandıran bir şeyi düşünüyor veya gözlemliyor olabilir.

4. Yabancılara veya çevresel değişikliklere karşı hassasiyet.

Tanıdık olmayan ortamlara girdiklerinde ağlamaya başlayan ve yabancılardan kaçınan bebekler mutlaka içe dönük değildir. Bir çocuk yabancılara veya tanıdık olmayan ortamlara hızlı tepki verebiliyorsa, bu sadece çocuğun son derece uyanık olduğunu ve zekâsının bir işareti olduğunu gösterir.

Eğer bir çocuk "yüksek zekâ" potansiyeliyle doğmuşsa, ebeveynler bu yeteneğin uzun vadede gelişebilmesi için çocuğu uygun şekilde yönlendirmeli ve eğitmelidir. Aksi takdirde, çocuğun gelişimini engelleyecektir.

Peki, yüksek zekâlı çocukların potansiyelini nasıl en üst düzeye çıkarabiliriz? Birincisi, çocuğunuzun "tuhaflıklarını" engellemeyin. Çocuğunuz oturup karıncaları izlemekten hoşlanıyorsa, bırakın otursun ve izlesin. İkincisi, çocuğunuzu yeni şeyler öğrenmesi için teşvik edin ve fırsatlar yaratın.

Eğer ebeveynler çocuklarında bir yetenek keşfederlerse, çocuğun bu yeteneği profesyonel olarak geliştirmesi için fırsatlar yaratabilirler. Bazen çocukların fikirleri olur ama bunları takip etme cesaretleri olmaz; ebeveynler onları teşvik etmelidir. Ayrıca, ebeveynler çocuklara not almayı ve keşiflerini kaydetmeyi öğretmelidir.

Kaynak: https://giadinh.suckhoedoisong.vn/nhung-dua-tre-iq-cao-thuong-co-4-hanh-vi-lap-di-nay-172240520111731676.htm