 |
| Ο κ. Σαμ Βαν Νταν μίλησε με τους συνέδρους και τον κόσμο για τον ήχο του τυμπάνου Σανχ. |
Διατήρηση της μητρικής γλώσσας
Σήμερα, το χωριό Tan Phu 1 είναι γεμάτο κόσμο σαν σε φεστιβάλ, με τον κόσμο να συρρέει στο πολιτιστικό κέντρο του χωριού. Οι άνθρωποι μιλάνε μεταξύ τους στο Cao Lan: "Ngên nay anh lo, may pay su tich hang pay!", που σημαίνει: "Σήμερα είναι τόσο διασκεδαστικό, αν δεν πάμε, θα το μετανιώνουμε όλο τον χρόνο!".
Οι κάτοικοι του Κάο Λαν στο Φου Λουόνγκ συγκεντρώθηκαν εδώ για να παρακολουθήσουν την τελετή έναρξης του προγράμματος «Δημιουργώντας ένα μοντέλο για τη διατήρηση και την προώθηση των παραδοσιακών λαϊκών χορών του λαού Κάο Λαν». Σε αυτόν τον πολύχρωμο χώρο, οι φωνές του λαού Κάο Λαν απλώνονταν σαν το πρωινό φως του ήλιου, μουρμουρίζοντας σαν το κελάηδημα των πουλιών στα χείλη ηλικιωμένων και νέων. Για αυτούς, οι φωνές τους είναι η πηγή των ριζών τους, αγνές, απαλές και διαρκείς, που ρέουν μέσα από πολλές γενιές, διατηρώντας το πνεύμα των βουνών και των δασών αδιάλειπτο.
Μπροστά σε αυτόν τον πολιτιστικό χώρο με ισχυρή ταυτότητα, πολλοί σύνεδροι εξέφρασαν τον σεβασμό τους για τις προσπάθειες διατήρησης του παραδοσιακού πολιτισμού του λαού Cao Lan. Ο κ. Nguyen Canh Phuong, Αναπληρωτής Διευθυντής του Μουσείου Πολιτισμών των Εθνοτικών Ομάδων του Βιετνάμ, μοιράστηκε συγκινημένος: «Έχω ταξιδέψει σε πολλές χώρες, έχω γνωρίσει πολλές κοινότητες και έχω συνειδητοποιήσει ότι όπου οι άνθρωποι διατηρούν ακόμα την αρχική τους γλώσσα, ο πολιτισμός εξακολουθεί να λάμπει με την ταυτότητά του».
Στα βουνά και τα δάση του Φου Λουόνγκ, οι κάτοικοι της φυλής Κάο Λαν, από τους ηλικιωμένους με τα άσπρα μαλλιά μέχρι τα παιδιά που μόλις έμαθαν να μιλάνε, εξακολουθούν να μιλούν τη γλώσσα Κάο Λαν σε κάθε καθημερινή ιστορία. Διατηρούν τη γλώσσα σαν να λατρεύουν έναν θησαυρό των προγόνων τους, σαν να διατηρούν τον παλμό της ψυχής του έθνους για πολλές γενιές.
 |
| Χορευτική παράσταση στην Τελετή Έναρξης του προγράμματος. Δημιουργία ενός μοντέλου για τη διατήρηση και την προώθηση του παραδοσιακού λαϊκού χορού της εθνοτικής ομάδας Cao Lan. |
Επειδή μόνο όταν μιλούν τη μητρική τους γλώσσα, οι κάτοικοι της φυλής Κάο Λαν μπορούν πραγματικά να κατανοήσουν το βαθύ νόημα κάθε στίχου και μελωδίας στα Σιν Κα, να τραγουδήσουν με όλη τους την ψυχή, έτσι ώστε κάθε κίνηση και χορός να γίνεται ιερός και περήφανος σαν την πηγή του πολιτισμού. Από αυτούς τους χορούς, ο αρχαίος πολιτιστικός χώρος φαίνεται να αναβιώνει, εμφανιζόμενος στη μορφή, στα μάτια, στα βήματα των σημερινών νέων.
Στη φασαρία της σύγχρονης ζωής, η διατήρηση της ταυτότητας είναι σαν να ανάβεις ένα κερί στον άνεμο. Ωστόσο, οι Κάο Λαν εξακολουθούν να διατηρούν επίμονα τη φωτιά και τη γλώσσα των προγόνων τους ως τρόπο «διατήρησης του χρυσού και του νεφρίτη», έτσι ώστε το τραγούδι και η ομιλία να αντηχούν για πάντα στο μεγάλο δάσος, χωρίς να ξεθωριάζουν ποτέ.
Η κα Hoang Ngoc Huong, από το χωριό Dong Xay, στην κοινότητα Phu Luong, μιλούσε την Cao Lan από τότε που ήταν νήπιο. Η φωνή της είναι ζεστή και απλή, ακριβώς όπως η γη που την μεγάλωσε. Χαμογέλασε και είπε: Μου αρέσει πολύ να συμμετέχω σε δραστηριότητες πολιτιστικής ανταλλαγής με συλλόγους Cao Lan. Κάθε φορά που συμμετέχω, έχω την ευκαιρία να γνωρίσω και να μιλήσω με ανθρώπους και να μάθω πολλά ενδιαφέροντα πράγματα.
Για εκείνη, η μητρική γλώσσα δεν είναι μόνο ένα μέσο επικοινωνίας, αλλά και η σάρκα και το αίμα, η πηγή που θρέφει την ψυχή του έθνους. Αυτή η γλώσσα ρέει στα νανουρίσματα της μητέρας της, στις μελωδίες των Σιν τσα που αντηχούν στα φεστιβάλ, στις ιστορίες που λέγονται γύρω από την κόκκινη φωτιά κάθε βράδυ.
Η κα Huong εμπιστεύτηκε: «Μια φορά πήγα σε ένα φεστιβάλ και άκουσα τυχαία το άτομο δίπλα μου να μιλάει Cao Lan, οπότε γύρισα αμέσως να το χαιρετώ στη γλώσσα της εθνικότητάς μου: «Nung chào báo» που σημαίνει «γεια σου αδερφέ». Κι αυτό το άτομο απάντησε με εκείνη τη γνώριμη φωνή. Έτσι, από ξένοι, ξαφνικά ένιωσα τόσο κοντά όσο αδελφοί εξ αίματος. Οπουδήποτε, και μόνο το άκουσμα της φωνής του Cao Lan ζεσταίνει την καρδιά μου, σαν να είχα συναντήσει έναν συγγενή».
Για την κα Huong και πολλούς κατοίκους της φυλής Cao Lan στο Phu Luong, η διατήρηση της μητρικής τους γλώσσας δεν σημαίνει απλώς διατήρηση μιας γλώσσας, αλλά και διατήρηση της ψυχής του λαού τους. Γιατί μόνο όταν η γλώσσα εξακολουθεί να αντηχεί, ο πολιτισμός εξακολουθεί να ζει. Μόνο όταν η γλώσσα μεταδοθεί, η προέλευση δεν θα ξεθωριάσει μέσα στα αδιάκοπα βήματα του χρόνου.
 |
| Κάτοικοι της κοινότητας Φου Λουόνγκ με παραδοσιακές φορεσιές της εθνοτικής ομάδας Κάο Λαν. |
Μην «χάνετε» τον πολιτισμό
Για να διατηρήσουν τον πολιτισμό του λαού τους, όπως ακριβώς διατηρούν ένα αγνό ρυάκι που ρέει για πάντα στα βουνά και τα δάση, στο Φου Λουόνγκ υπάρχουν τεχνίτες που έχουν αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή τους στο να διατηρούν ζωντανή τη φωτιά της παραδοσιακής γλώσσας, των τραγουδιών και των χορών. Είναι ήσυχοι αλλά επίμονοι, σαν φύλακες μιας ανεξάντλητης πηγής πολιτισμού. Ανάμεσά τους, ο Λαϊκός Τεχνίτης Σαμ Βαν Ντουν είναι ένας από τους «ζωντανούς θησαυρούς» του πολιτισμού Κάο Λαν. Αν και φέτος είναι πάνω από ογδόντα, κάθε φορά που αναφέρει την εθνική κουλτούρα, τη γνώριμη μελωδία Σιν τσα, τα μάτια του λάμπουν, η φωνή του είναι ζωντανή και ενθουσιώδης, σαν να επιστρέφει η νεότητα. Τις τελευταίες δεκαετίες, αποτελεί μια διαρκή «γέφυρα» μεταξύ του παρελθόντος και του παρόντος, μεταξύ της ψυχής του πολιτισμού Κάο Λαν και γενεών νέων. Κάθε φορά που ακούγονται τα τύμπανα του φεστιβάλ, ο κ. Ντουν φαίνεται να ξυπνάει με αναμνήσεις. Τα χέρια του τρέμουν αλλά παραμένουν σταθερά με κάθε χτύπημα του τυμπάνου, κάθε κίνησή του φαίνεται να ξυπνά μια ολόκληρη πολιτιστική περιοχή. Αυτός ο ήχος είναι ο ρυθμός του φεστιβάλ του χωριού, το κάλεσμα των προγόνων που αντηχεί μέσα από πολλές γενιές. Συγκινημένος είπε: «Στο παρελθόν, οι κάτοικοι του Κάο Λαν χρειάζονταν μόνο να ακούσουν τον ήχο του τυμπάνου για να καταλάβουν ότι ήταν η ώρα για το φεστιβάλ. Τώρα, διδάσκοντάς το στη νεότερη γενιά, ελπίζω μόνο να θυμούνται αυτόν τον ήχο του τυμπάνου. Να θυμούνται να γνωρίζουν ποιοι είναι, ώστε να μην χάσουν το κάλεσμα της πατρίδας τους».
Ο κ. Σαμ Βαν Ντάο, ο νεότερος γιος του τεχνίτη Σαμ Ντουν, έχει πλέον γίνει ένα από τα τυπικά νεαρά πρόσωπα στο ταξίδι για τη διατήρηση και τη διάδοση του πολιτισμού Κάο Λαν. Συνεχίζοντας την παράδοση του πατέρα του, φέρνει τα τύμπανα και τους χορούς του λαού του σε όλα τα χωριά όπου ζουν οι κάτοικοι της Κάο Λαν εντός και εκτός της επαρχίας. Είτε πρόκειται για χορούς Τσιμ Γκάου, Κάι Ντεν ή Ταμ Ταν..., έχει πάθος να διδάσκει στη νέα γενιά κάθε κίνηση και κάθε χτύπο τυμπάνου, με την επιθυμία να τους ενσταλάξει υπερηφάνεια και αγάπη για τις ρίζες τους.
Όχι μόνο δίδασκε, αλλά ο Ντάο οργάνωνε επίσης εκπαιδευτικά σεμινάρια με τον πατέρα του για τεχνίτες του Κάο Λαν σε όλη την περιοχή, ώστε όλοι να μπορούν να εκτιμήσουν και να είναι περήφανοι για την αυθεντική κουλτούρα των προγόνων τους. Τώρα, στην κοινότητα Φου Λουόνγκ, υπάρχουν πιο εργατικά παιδιά όπως οι Σαμ Μαν Χάο, Σαμ Βαν Χι, Λι Βαν Καν... οι οποίοι είναι τεχνίτες που τροφοδοτούν το κίνημα για τη διατήρηση της εθνικής κουλτούρας.
Δίδαξαν ο ένας στον άλλον κάθε χτύπο τυμπάνου, κάθε κίνηση του χεριού, κάθε βήμα, έτσι ώστε κάθε στροφή, κάθε κλίση στη σκηνή να μην ήταν πλέον απλώς μια καλλιτεχνική παράσταση, αλλά να γίνει η πνοή και η ψυχή του λαού Κάο Λαν. Αυτοί οι ήχοι και οι κινήσεις αφυπνίστηκαν, αντηχούσαν και ζούσαν για πάντα στη σημερινή ζωή.
Καν Τρουκ
Πηγή: https://baotuyenquang.com.vn/van-hoa/202511/lua-am-van-hoa-cao-lan-71a4c59/
Σχόλιο (0)