វង្វេងនៅក្នុងពិភពនៃសៀវភៅ - ដំណើរនៃការដឹងគុណចំពោះវិជ្ជាជីវៈនិងមនុស្សបង្កើតសៀវភៅ

ពីទំព័រដែលពោរពេញដោយក្តីអាឡោះអាល័យ រូបគំនូរ និងការដឹងគុណ លោក Le Huy Hoa បានបង្ហាញពីជំនាន់នៃអ្នកសរសេរសៀវភៅដែលមានចំណង់ចំណូលចិត្ត បទពិសោធន៍ និងក្លាហាន។

បន្ថែមពីលើការជឿជាក់លើវិជ្ជាជីវៈរបស់គាត់ អ្នកនិពន្ធក៏បានចែករំលែករឿងពិសេសមួយ ដែលជារបៀបដែលគាត់ចាប់ផ្តើមបកប្រែប្រលោមលោកអក្សរសាស្ត្ររុស្ស៊ីអំពីទាហានរុស្ស៊ី - ដែលល្បីល្បាញមុនពេលការដួលរលំនៃសហភាពសូវៀត - ជាការបង្ហាញពីស្មារតីនៃការចូលរួមរបស់អ្នកនិពន្ធនិងអ្នកបោះពុម្ពពិតប្រាកដ។

អ្នកយកព័ត៌មាន៖ លោកម្ចាស់ ចាប់ពីភាគទី១ រហូតមកដល់ពេលនេះ ភាគ២ នៃ សៀវភៅ Lost in the World of Books ត្រូវបានចេញផ្សាយ តើអ្នកអាចចែករំលែកអ្វីដែលធ្វើឲ្យអ្នកសម្រេចចិត្ត «វង្វេងផ្លូវ» ក្នុងការសរសេរសៀវភៅនៅពេលចូលនិវត្តន៍បានទេ?

Le Huy Hoa៖ តាមពិតទៅ កំណើតនៃសៀវភៅដំបូងក៏ជា "វាសនា" ដែរ។ វាគឺដោយចៃដន្យដែលនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំរបស់អ្នកសរសេរសៀវភៅជើងចាស់ខ្ញុំបានទទួលការអញ្ជើញឱ្យចូលរួមវិភាគទានអត្ថបទមួយ។ បន្ទាប់មក មិត្តភ័ក្តិរបស់ខ្ញុំបានអានវាហើយលើកទឹកចិត្តខ្ញុំថា "ហេតុអ្វីបានជាអ្នកមិនប្រមូលវា ប្រាប់បន្ថែម ហើយបន្តសរសេរ?"

ការលើកទឹកចិត្តដោយស្មោះទាំងនោះបានក្លាយជាប្រភពនៃការបំផុសគំនិតសម្រាប់ខ្ញុំឱ្យវិលត្រឡប់មករកអាជីពរបស់ខ្ញុំវិញម្តង តាមរយៈពាក្យសំដីរបស់ខ្ញុំផ្ទាល់ ដើម្បីបង្ហាញពីការដឹងគុណចំពោះវិជ្ជាជីវៈ និងអ្នកដែលបានរួមដំណើរជាមួយខ្ញុំពេញមួយទសវត្សរ៍នៃការបង្កើតសៀវភៅ។

ដូច្នេះតើ Lost in the World of Books គឺជា កំណត់ហេតុ ការងារ ឬអ្វីផ្សេងទៀត?

ជាការពិតណាស់ ការបាត់បង់ក្នុងពិភពសៀវភៅ មិនមែនគ្រាន់តែជាកំណត់ត្រានៃអាជីពនោះទេ ប៉ុន្តែជាការចងចាំដ៏រស់រវើកនៃពេលវេលាមួយ ជំនាន់នៃមនុស្សដែលបង្កើតសៀវភៅ រស់នៅជាមួយសៀវភៅ និងសម្រាប់សៀវភៅ។

ភាគទី 1 ភាគច្រើនជារូបភាពរបស់សហសេវិក និងមិត្តភក្តិផ្នែកអក្សរសាស្ត្រ - មនុស្សដែលខ្ញុំកោតសរសើរ ដែលបានធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីបង្កើតឈុតបោះពុម្ពក្នុងអំឡុងពេលជួសជុល។

វគ្គទី 2 ពង្រីកបន្ថែមទៀត ដោយបន្ថែមផ្នែកជាច្រើននៃវប្បធម៌អាន មនុស្សដែល«ឆ្លងភ្លើង» និង«កាន់ពាក្យ» ដើម្បីបង្កើតសៀវភៅ។ ពួកគេគឺជាអ្នកនិពន្ធ អ្នកបកប្រែ អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ "អ្នកបើកបរសៀវភៅ" អ្នកគ្រប់គ្រងទីភ្នាក់ងារបោះពុម្ព... ទាំងអស់ត្រូវបានភ្ជាប់ទៅនឹងសៀវភៅជាជោគវាសនា។ ខ្ញុំហៅវាថា "ពិភពនៃសៀវភៅ" ហើយខ្ញុំ "វង្វេង" មិនមែនដើម្បីគេចចេញពីការពិតនោះទេ ប៉ុន្តែដើម្បីស្គាល់ខ្លួនឯង និងជំនាន់របស់ខ្ញុំឡើងវិញពីជម្រៅវប្បធម៌។

អ្នកអានម្នាក់សួរបែបលេងសើចថា៖ «ឯងមិនកត់ចំណាំទេ ហេតុអ្វីបានជាអ្នកនិយាយដូច្នេះ? - តើអ្នកយល់យ៉ាងណាចំពោះរឿងនេះ?

(សើច)។ បាទ វាជាការពិតដែលខ្ញុំមិនមានទម្លាប់សរសេរជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែមនុស្សដែលមានចិត្តល្អ ស្រស់ស្អាត និងលះបង់ដែលខ្ញុំបានជួប ពួកគេបានបន្សល់ទុកនូវសញ្ញាដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយមកលើខ្ញុំ។ ការចងចាំរបស់ពួកគេគឺដូចជាបណ្ណសារដែលស្ងប់ស្ងាត់ ប៉ុន្តែយូរអង្វែង។

ខ្ញុំសរសេរនេះមិនមែនដើម្បីអួត ឬរំលឹកទេ ប៉ុន្តែជាការដឹងគុណដោយស្មោះចំពោះពួកគេ និងចំពោះ "វិជ្ជាជីវៈដែលអាចហៅថាទាំងការសប្បាយ និងការងារលំបាក" - bookmaking ។

សាស្ត្រាចារ្យរង បណ្ឌិត អ្នកនិពន្ធ Nguyen Huu Dat បានអត្ថាធិប្បាយថា៖ “Le Huy Hoa បង្កើតរូបភាពដោយផ្នត់គំនិតរបស់មនុស្សដែលមានបទពិសោធន៍ ស្ងប់ស្ងាត់ និងប្រុងប្រយ័ត្ន”។ តើអ្នកគិតថាវាក៏ជាលក្ខណៈពិសេសមួយក្នុងរចនាប័ទ្មសរសេររបស់អ្នកដែរឬទេ?

ខ្ញុំមិនហ៊ានទទួលស្គាល់ទេ ប៉ុន្តែវាជាការពិតដែលការសរសេររបស់ខ្ញុំមិនសូវជាកំណាព្យទេ។ ខ្ញុំលែងមានអាយុដេញតាមវោហារសាស្ត្រផ្កាហើយ។

ការសរសេរសម្រាប់ខ្ញុំគឺនិយាយអំពីការបង្កើតឡើងវិញនូវអ្វីដែលខ្ញុំពិតជាមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំត្រូវសរសេរ។ ខ្ញុំធ្លាប់ជាទាហាន ជាអ្នកកែសម្រួល និងជាអ្នកគ្រប់គ្រងការបោះពុម្ព ដូច្នេះពាក្យជាឧបករណ៍សម្រាប់ខ្ញុំក្នុងការបញ្ជាក់នូវអ្វីដែលខ្ញុំជឿ។ នៅពេលខ្ញុំសរសេររូបភាព ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បង្ហាញពីអារម្មណ៍ស្មោះស្ម័គ្រ ដើម្បីរំកិលអ្នកអានឆ្លងកាត់គ្រាដ៏សាមញ្ញ ប៉ុន្តែពិតប្រាកដ។

ក្នុងសៀវភៅទាំងពីរក្បាល គាត់បានជ្រើសរើសរូបគំនូររបស់អ្នកនិពន្ធ អ្នកស្រាវជ្រាវ វិចិត្រករជាច្រើនរូប... ដូច្នេះតើអ្វីទៅជាលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យសម្រាប់ការជ្រើសរើសអត្ថបទ?

មិនមែនទាល់តែសោះ ព្រោះបើខ្ញុំប្រកាន់តាមលក្ខណៈវិនិច្ឆ័យ នោះវាងាយក្លាយជា cliché។ ខ្ញុំគ្រាន់តែសរសេរដោយផ្អែកលើអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំអំពីមនុស្សដែលបានបន្សល់ទុកនូវសញ្ញាណរបស់ពួកគេលើអាជីពរបស់ខ្ញុំ។

មានមនុស្សដែលខ្ញុំធ្លាប់ធ្វើការជាមួយសៀវភៅ មនុស្សដែលខ្ញុំតែងតែសរសើរ មនុស្សដែលខ្ញុំបានជួបជាងកាហ្វេ ប៉ុន្តែមានអារម្មណ៍ថាខ្ញុំត្រូវការដើម្បីរក្សា។ ខ្ញុំមិនជ្រើសរើសដោយផ្អែកលើកេរ្តិ៍ឈ្មោះទេ ប៉ុន្តែអាស្រ័យលើអារម្មណ៍។

អ្នកនិពន្ធ ម៉ា វ៉ាន់ខាំង ធ្លាប់និយាយថា “វង្វេងក្នុងពិភពសៀវភៅ” ធ្វើឲ្យយើងអានយ៉ាងជក់ចិត្ត និងងាយយល់ ជាសៀវភៅល្អគួរឱ្យភ្ញាក់ផ្អើល!” - តើអ្នកយល់យ៉ាងណាចំពោះមតិយោបល់នោះ?

ខ្ញុំបានប៉ះខ្លាំងណាស់។ អ្នកនិពន្ធ ម៉ា វ៉ាន់ខាំង គឺជាមនុស្សម្នាក់ដែលខ្ញុំកោតសរសើរជាយូរមកហើយ។ ដោយគាត់បានអាននិងសរសើរខ្ញុំបែបនោះ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាការខិតខំរបស់ខ្ញុំមិនឥតប្រយោជន៍ទេ។ អរគុណចំពោះរឿងនេះ ខ្ញុំមានកម្លាំងចិត្តបន្ថែមទៀតដើម្បីបញ្ចប់ភាគទីពីរ។

វាត្រូវបានគេដឹងថានៅក្នុង Lost in the World of Books 2 គាត់បានបញ្ចូលការបកប្រែអក្សរសិល្ប៍រុស្ស៊ីដែលជាប្រលោមលោកមួយ ( ដែលធ្លាប់បានធ្វើឱ្យមានការរំជើបរំជួលនៅក្នុងមតិសាធារណៈនៅក្នុងប្រទេសជិតខាង ) ។

នេះក៏ជាអត្ថបទដាច់ដោយឡែកដែលខ្ញុំចង់បញ្ចូលដោយគោរព។ វាជារឿងប្រលោមលោករបស់អ្នកនិពន្ធជនជាតិរុស្សីម្នាក់អំពីភាពវឹកវរ និងវិបល្លាសនៅក្នុងអង្គភាពហ្វឹកហ្វឺននៃ កងទ័ព សូវៀតក្នុងសម័យសន្តិភាព ដែលជាឆ្នាំចុងក្រោយមុនការដួលរលំនៃសហភាពសូវៀត។ សៀវភៅនេះត្រូវបានមិត្តភ័ក្ដិម្នាក់ប្រគល់ឲ្យខ្ញុំពេលគាត់ត្រឡប់មកពីបរទេសវិញ។

ដោយដឹងថាខ្ញុំជាអ្នកនិពន្ធសៀវភៅអក្សរសាស្ត្រនៅគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពកងទ័ពប្រជាជន គាត់បានសុំឱ្យខ្ញុំអាន និងណែនាំវា។ គាត់បាននិយាយថានៅក្នុងប្រទេសរុស្ស៊ីសៀវភៅនេះត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជា "បាតុភូត" ព្រោះវាហ៊ាន "លាតត្រដាង" កិច្ចការផ្ទៃក្នុងអវិជ្ជមាននៅក្នុងជួរកងទ័ព - ដែលប្រសិនបើមិនដោះស្រាយឆាប់ៗនេះនឹងនាំឱ្យមានគ្រោះមហន្តរាយ។ វាបានក្លាយជាការពិត នៅពេលក្រោយ ...

ខ្ញុំបានលើកបញ្ហាជាមួយអ្នកបកប្រែ Doan Tu Huyen ដែលជាឈ្មោះដ៏មានកិត្យានុភាព - បន្ទាប់ពីអានចប់ គាត់ចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង ហើយនិយាយថា "នេះជាការងារល្អ មានតម្លៃក្នុងការបកប្រែ ប៉ុន្តែខ្ញុំមិនហ៊ានទទួលយកទេ ព្រោះខ្ញុំមិនធ្លាប់ជាទាហាន វានឹងពិបាកក្នុងការបង្ហាញពីស្មារតីពិតនៃការងារ។ ទីពីរ សៀវភៅនេះប្រើពាក្យស្លោកយោធាច្រើនណាស់ បើអ្នកបកប្រែវាមិនមានបទពិសោធន៍ក្នុងការងារ"។ ហើយលោក Huyen បានណែនាំខ្ញុំឱ្យបកប្រែដោយក្លាហាន។

ពីការប្រគល់ខ្លួននោះ ខ្ញុំបានបកប្រែសៀវភៅនេះយ៉ាងក្លាហាន មុនការចាកចេញ 100 ថ្ងៃ ហើយវាត្រូវបានបោះពុម្ពជាលើកដំបូងនៅឯគ្រឹះស្ថានបោះពុម្ពអក្សរសាស្ត្រ។ លើកនេះខ្ញុំបន្តបង្ហាញវានៅក្នុង រឿង Lost in the World of Books 2 ជារឿងមួយទៀតអំពីដំណើរអាជីពរបស់ខ្ញុំ។

ការសរសេរ ការសរសេរការរិះគន់ និងការបកប្រែសៀវភៅ - តាមគំនិតរបស់ខ្ញុំ - គឺជាកិច្ចការទាំងអស់ដែលអ្នកកែសម្រួលត្រូវព្យាយាម ដើម្បីយល់កាន់តែច្បាស់ពីការងាររបស់អ្នកសហការ ដើម្បី "ស្រូបយក" ជីវិតនៃអក្សរសិល្ប៍ពីខាងក្នុង។

អ្នកបោះពុម្ពសៀវភៅ «ឆ្លង» បកប្រែអក្សរសិល្ប៍ យោធា រុស្ស៊ី ពិតជាពិសេស!

(សើច)។ ខ្ញុំមិនគិតថាខ្ញុំ«ឆ្លងកាត់»នោះទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែគិតថាខ្ញុំត្រូវបោះជំហានមួយជំហានទៀតដើម្បីយល់និងតាំងចិត្តកាន់តែខ្លាំងចំពោះអាជីព។ ហើយវិជ្ជាជីវៈបង្កើតសៀវភៅ គឺជាការប្តេជ្ញាចិត្តមិនចេះចប់…

សូមអរគុណសម្រាប់ការសន្ទនានេះ។ ខ្ញុំសូមជូនពរឱ្យអ្នកមានសុខភាពល្អ ដើម្បីបន្តដឹកនាំអ្នកអាន ជាពិសេសយុវជនជំនាន់ក្រោយ ទៅកាន់ពិភពសៀវភៅ ដែលជា ពិភព ដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ជាច្រើនដើម្បីស្វែងរក និងយកឈ្នះ!

VAN BINH (សម្តែង)

ប្រភព៖ https://www.sggp.org.vn/lac-vao-coi-sach-mot-hanh-trinh-tri-an-nghe-va-nguoi-lam-sach-post803196.html