"ຊໍ ivy" ແມ່ນບໍ່ຜິດ

ແຜນ​ງານ​ກະ​ສັດ​ຫວຽດ​ນາມ​ຮຽກ​ຮ້ອງ​ໃຫ້​ສຳ​ເລັດ​ຕົວ​ໜັງ​ສື​ວ່າ: “ໜ້າ​ເສຍ​ໃຈ​ທີ່​ຕົ້ນ​ໄມ້​ເຫລັກ​ຈົມ/ ເມື່ອ​ນຳ​ໃຊ້​ເປັນ​ເສົາ​ຮົ້ວ… … ມັນ​ປີນ”.

ຜູ້ນຕອບຢ່າງໝັ້ນໃຈໃນທັນທີ, "ເພື່ອຄວາມຮຸ່ງເຮືອງເຊົ້າ." ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເຈົ້າພາບເຫັນວ່າຄໍາຕອບບໍ່ຖືກຕ້ອງ, ດັ່ງນັ້ນລາວຈຶ່ງແນະນໍາວ່າ, "ສອງຄໍາ, ສອງຄໍາ!" ຜູ້ນຍັງຕອບຢ່າງຫມັ້ນໃຈ, ໃນເວລານີ້ແມ່ນຈະແຈ້ງກວ່າ, "ສໍາລັບຜັກຕອນເຊົ້າທີ່ຈະປີນ!". ແຕ່ເຈົ້າພາບຍັງສືບຕໍ່ຜິດຫວັງ, "ບໍ່, ບໍ່!", ເຮັດໃຫ້ຜູ້ນເບິ່ງສັບສົນແລະອຸກອັ່ງ, ແລະຫຼັງຈາກນັ້ນຕັດສິນໃຈ "ຂ້າມມັນ," ແລະຄໍາຕອບຂອງລາຍການແມ່ນ "ຄວາມຮຸ່ງເຮືອງເຊົ້າ" (ແຕ່ຫນ້າເສຍດາຍ, ຕົ້ນໄມ້ທາດເຫຼັກໄດ້ຈົມລົງ / ເມື່ອໃຊ້ເປັນເສົາຮົ້ວ, ຜັກບົ້ງສາມາດປີນໄດ້).

ດັ່ງນັ້ນສິ່ງທີ່ຜິດພາດໃນສະຖານະການນີ້?

1- "ຊໍ ບິມ" ບໍ່ຜິດເລີຍ

ຊ່ອງຫວ່າງໃນຂໍ້ຄວາມແມ່ນສະແດງດ້ວຍຮູບຮີສອງຮູບ (... ...): "ໃຊ້ເປັນເສົາຮົ້ວ ... ... ມັນປີນຂຶ້ນ". ຜູ້ນທີ່ຕື່ມໃສ່ສອງຄໍາ "ສໍາລັບ plover" ແມ່ນຖືກຕ້ອງຫມົດ.

ສະບັບ "ໃຫ້ລັດສະຫມີພາບເຊົ້າປີນຂຶ້ນ" ໄດ້ຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນຫນັງສືຫຼາຍກ່ວາສະບັບ "ໃຫ້ລັດສະຫມີພາບຕອນເຊົ້າປີນຂຶ້ນ". ໂດຍສະເພາະ:

- ສະບັບ "...cho iem no leo" (ຜູ້ຫຼິ້ນສະໜອງໃຫ້) ມີເຖິງ 9 ປຶ້ມ (ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນໄດ້ລວບລວມເປັນ Nom script ແລະຕີພິມກ່ອນປີ 1945) ການບັນທຶກ: 1- ບົດກະວີເພງຊາດ (ບໍ່ປະສົງອອກນາມ); 2- Quoc phong thi hop thai (author ton nghi - 1910); 3- ສຸພາສິດ ​ແລະ ​ເພງ​ພື້ນ​ເມືອງ ( ຟ້າ​ມກວາງ​ນາມ - ຮ່າ​ໂນ້ຍ 1932); 4- ແທງຮ໋ວາ ກວາງຟອງ ( ຫວູດຶກທິ້ງ - 1903 ); 5- ສຸພາສິດ ແລະ ບົດເພງພື້ນເມືອງ (ຫງວຽນວັນຫງອກ - 1928); 6- Dai Nam quoc tuy (Ngo Giap Dau - 1908); 7- Nam am su loai (Vu Cong Thanh - 1925); 8- ອານົນ ພົງທົວ (ແຕ່ງໂດຍ ເຈິ່ນຕ໋ຽນວັນ); 9- Li hang ca dao (ບໍ່ປະສົງອອກນາມ),...

- ໃນ​ຂະ​ນະ​ທີ່​ສະ​ບັບ “... ດອກ​ໄມ້​ຮຸ່ງ​ຂຶ້ນ” (ຕາມ​ຄຳ​ຕອບ​ຂອງ​ກະ​ສັດ​ຫວຽດ) ໄດ້​ເກັບ​ກຳ​ໄດ້​ພຽງ​ແຕ່ 2 ປື້ມ​ແມ່ນ Nam giao co kim ly hang ca dao ຫຍໍ້​ໜ້າ (ບໍ່​ເປີດ​ເຜີຍ - 1902 – 1905) ແລະ Hat Phuong vai ( Ninh Viet Giao - ໂຮງ​ພິມ​ວັດ​ທະ​ນະ​ທຳ - 1961).

ພຽງເທົ່ານີ້ກໍພຽງພໍທີ່ຈະຢືນຢັນວ່າຜູ້ຫຼິ້ນບໍ່ຜິດເມື່ອຕອບວ່າ "ປ່ອຍໃຫ້ໄມ້ວິກປີນຂຶ້ນ".

ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ໃນຈຸດນີ້, ຄໍາຖາມທີ່ຫນ້າສົນໃຈເກີດຂື້ນ: ເປັນຫຍັງສະບັບ "ໃຫ້ຜັກບົ້ງປີນຂຶ້ນ" ບັນທຶກໄວ້ໃນຫນັງສືຫຼາຍກ່ວາ "ໃຫ້ຄວາມຮຸ່ງເຮືອງຮຸ່ງເຮືອງຂຶ້ນ"?

ສຳນວນ ແລະ ຄຳສຸພາສິດແມ່ນມັກຈະຫຍໍ້, ສັ້ນ, ແລະຫຍໍ້ໆ, ມີສອງສາມຄຳແຕ່ມີຄວາມໝາຍຫຼາຍ. “ເປັນຕາສົງສານໄມ້ເໝັນທີ່ຈົມຢູ່ແລ້ວ/ ຖືກໃຊ້ເປັນເສົາຮົ້ວເພື່ອໃຫ້ຮຸ່ງເຊົ້າປີນຂຶ້ນ” ແມ່ນຄຳສຸພາສິດໃນແບບເພງພື້ນເມືອງ. ຄຳວ່າ “ບິມ” ນີ້ແມ່ນຕົວຫຍໍ້ຂອງ “ບິມ” (ເຊັ່ນ: “ຮົ້ວລົ້ມ, ຮຸ່ງເຊົ້າປີນຂຶ້ນ” - ສຸພາສິດ; “Sắn bìm tí mệnh con con” / ແມ່ພິມສີຂຽວ, ຈະເປັນສີ່ຫຼ່ຽມມົນ ຫຼື ກົມ - Kiều).

ຄໍາວ່າ "cho" ໃນ "cho bìm no leo" ຫມາຍເຖິງການສ້າງກິດຈະກໍາສະເພາະໃດຫນຶ່ງໃນວັດຖຸ. ເພາະສະນັ້ນ, ຖ້າ "Dem lam ty giau mai moi gai" ແມ່ນພຽງແຕ່ຄວາມບັງເອີນ, ບັງເອີນ, ຫຼັງຈາກນັ້ນ "Dem lam ty giau cho bìm no leo" ຫມາຍເຖິງຄວາມຕັ້ງໃຈແລະເນັ້ນຫນັກເຖິງຜົນສະທ້ອນ. ຕາມນັ້ນແລ້ວ, ສະບັບ “cho bìm no leo” ສະແດງເຖິງຄວາມເສຍໃຈ, ຕຳໜິ, ຕຳໜິຕິຕຽນຫຼາຍກວ່າອີກ. ມັນຄ້າຍຄືກັນກັບຄໍາວ່າ "cho" ໃນກໍລະນີຂອງ Hoai canh mai cho cua perch; ໂຮ້ຍຮົ່ງງື່ມ cho chuot voc/ ຮ່ວາຍ hat ngoc cho ngau vui.

2- ຄໍາຕອບແມ່ນສິ່ງຫນຶ່ງ, ຄໍາແນະນໍາແມ່ນອີກຢ່າງຫນຶ່ງ

ດັ່ງທີ່ຂຽນໄວ້ຂ້າງເທິງ, ຊ່ອງຫວ່າງໃນຂໍ້ຄວາມແມ່ນສະແດງດ້ວຍຮູບສ້ວຍສອງຮູບ “Dem lam tym giau ... ... na leo”, ຊຶ່ງຫມາຍຄວາມວ່າສອງຄໍາຕ້ອງຕື່ມໃສ່. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ເມື່ອລາວເຫັນວ່າມັນບໍ່ກົງກັບຄໍາຕອບ "bìm bìm", ເຈົ້າພາບແນະນໍາ "ສອງຄໍາ, ສອງຄໍາ!" ຢ່າງໃດກໍຕາມ, "bìm bìm" ແມ່ນຄໍາຫນຶ່ງ, ໃນຂະນະທີ່ "cho bìm" ແມ່ນ "ສອງຄໍາ" ທີ່ຖືກຕ້ອງ. ດັ່ງນັ້ນ, ຍ້ອນວ່າລາວບໍ່ສາມາດຈໍາແນກລະຫວ່າງຄໍາສັບແລະປະໂຫຍກ, ເຈົ້າພາບໄດ້ໃຫ້ຄໍາແນະນໍາທີ່ກົງກັນຂ້າມກັບຄໍາຕອບ.

ໃນສັ້ນ, "ສິ່ງທີ່ຫນ້າເສົ້າໃຈຕົ້ນໄມ້ເຫລໍກທີ່ຫຼົ່ນລົງ / ຖືກໃຊ້ເປັນເສົາຮົ້ວສໍາລັບຜັກບົ້ງປີນ" ແລະ "ສິ່ງທີ່ຫນ້າເສົ້າໃຈທີ່ຕົ້ນໄມ້ເຫລໍກທີ່ຫຼົ່ນລົງ / ຖືກໃຊ້ເປັນເສົາຮົ້ວສໍາລັບຄວາມຮຸ່ງເຮືອງເຊົ້າທີ່ຈະປີນ" ແມ່ນສອງສະບັບທີ່ຄ້າຍຄືກັນ, ເຊິ່ງໃນອະດີດແມ່ນສະບັບຕົ້ນສະບັບ, ແລະເປັນທີ່ນິຍົມຫຼາຍກວ່າຮຸ່ນຫລັງ.

Hoang Tuan Cong (ຜູ້ປະກອບສ່ວນ)

ທີ່ມາ: https://baothanhhoa.vn/cho-bim-khong-sai-269080.htm