ນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທິ໋: “ນາງດາຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນນາງຟ້າບິນລົງສູ່ໂລກ”

ເມື່ອໄດ້ຍິນຂ່າວກ່ຽວກັບນັກກະວີ Lam Thi My Da ເຖິງແກ່ມໍລະນະກຳ, ນັກຂຽນບົດເລື່ອງ ຫງວຽນທິຮົ່ງງາ ບໍ່ສາມາດປົກປິດຄວາມໂສກເສົ້າຂອງຕົນ. "ເປັນນັກກະວີທີ່ສວຍງາມແລະມີພອນສະຫວັນ, ດ້ວຍຄວາມອົບອຸ່ນແລະໃຈດີຕໍ່ຫມູ່ເພື່ອນຂອງນາງ, ແລະບຸກຄະລິກກະພາບທີ່ເບີກບານມ່ວນຊື່ນແລະຕະຫລົກ, ເຈົ້າຫມົດໄປ!", ນາງແບ່ງປັນ.

ນັກຂຽນບົດເລື່ອງ ຫງວຽນທິຮົ່ງງ່າດ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ນາງ ແລະນັກກະວີ My Da ໄດ້ຮູ້ຈັກກັນມາແຕ່ຊຸມປີ 70 ຂອງສະຕະວັດກ່ອນ. ທຸກໆຄັ້ງທີ່ນັກກະວີໄປ ຮ່າໂນ້ຍ , ໝູ່ເພື່ອນຈະມາເຕົ້າໂຮມກັນຢ່າງມີຄວາມສຸກ. ບໍ່ວ່ານາງດາຈະຫຍຸ້ງຫລາຍປານໃດກໍຕາມ, ນາງກໍບໍ່ເຄີຍລືມທີ່ຈະຢຸດເຮືອນໄປຢາມແມ່ກັບຜົວ, ພັກເຊົາກິນເຂົ້າ, ແລະ ບາງເທື່ອກໍນອນຫຼັບ. ນາງໄດ້ເຮັດຄືກັນເມື່ອນາງໄປເມືອງ Hue.

“ທ່ານ ຮວ່າງ ຟູ໋ຫງອກທ້ວນ - ຜົວຂອງຂ້ອຍ ດາ - ເປັນພະຍາດເສັ້ນເລືອດຕັນໃນ ແລະ ນອນຢູ່ເທິງຕຽງມາເປັນເວລາກວ່າ 20 ປີ, ໃນຊຸມປີສຸດທ້າຍຂອງຊີວິດ, ລາວສູນເສຍຄວາມຊົງຈຳ, ລືມທຸກຄົນ, ແລະ ແນມເບິ່ງທຸກຄົນດ້ວຍນໍ້າຕາເປົ່າຫວ່າງ ແລະ ບໍ່ມີອາການສະທ້ອນ.

ບັດນີ້ເຈົ້າໄດ້ຈາກໄປແລ້ວ, ຊີວິດແຫ່ງຄວາມສະຫງ່າລາສີແລະຄວາມໂສກເສົ້າ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນໃນຊຸມປີສຸດທ້າຍຂອງຊີວິດຂອງເຈົ້າ. ພັກຜ່ອນໃນສັນຕິພາບ, ທ່ານໄດ້ມີພຽງພໍຄວາມເມື່ອຍລ້າແລະຄວາມຫຍຸ້ງຍາກ. ບິນໄປຢ່າງສະຫງົບສຸກກັບທ້ອງຟ້າສີຟ້າແລະເມກຂາວ,” ນັກຂຽນບົດເລື່ອງ Hong Ngát ແບ່ງປັນອາລົມຈິດ.

ນັກຂຽນບົດເລື່ອງ ຫງວຽນທ໋າຍ ໄດ້ຂຽນດ້ວຍຄວາມເສຍໃຈວ່າ: “ມື້ທີ່ຄູສອນຂອງຂ້ອຍພາຂ້ອຍໄປ ເມືອງເຫ້ວ ເປັນຄັ້ງທຳອິດ, ຂ້ອຍຮັກເມືອງເຫ້ວຫຼາຍ ເພາະວ່າຜູ້ຍິງທີ່ຂ້ອຍໄດ້ພົບແມ່ນນາງ ລຳທິມາດາ.

ນາງມາຈາກບ້ານເກີດເມືອງນອນດຽວກັນກັບອາຈານ, ແຕ່ສໍາລັບຂ້າພະເຈົ້າ, ນາງຍັງ "ເຫວ້ຫຼາຍ", ອ່ອນໂຍນແລະເປັນຜູ້ຍິງ, ເປັນຫ່ວງເປັນໄຍແລະງາມທີ່ສຸດ, ນາງຍັງຄົງຮັກສາ "ທ້ອງຟ້າ" ຂອງນາງຫຼັງຈາກ "ຂຸມລະເບີດ" ຈໍານວນຫຼາຍຂອງຊີວິດ. ເຊົ້າມື້ນີ້, ໃນເມືອງແປກ, ຂ້ອຍໄດ້ຍິນວ່ານາງໄດ້ເສຍຊີວິດ. ຫົວໃຈຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຂ້າມການຕີ, ເປັນທຸກໃຫ້ນາງ, ນັກຂຽນທີ່ມີພອນສະຫວັນ, ແມ່ຍິງທີ່ສວຍງາມ.

Nhà thơ Nguyễn Quang Thiều: Mỹ Dạ là thiên thần bay xuống trần gian - 1 — ນັກກະວີ Lam Thi My Da ໃນໄວໜຸ່ມ (ພາບ: ເຟສບຸ໊ກ Nguyen Quang Thieu).

ສຳລັບນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທຽວ, ປະທານ ສະມາຄົມນັກປະພັນ ຫວຽດນາມ , ລຳທິມາຍດາ ແມ່ນ “ນາງຟ້າມາສູ່ໂລກ”.

ນັກກະວີ ຫງວຽນກວາງທຽວ ແບ່ງປັນວ່າ: “ເປັນເວລາຫຼາຍທົດສະວັດແລ້ວ, ຂ້າພະເຈົ້າເອີ້ນນາງວ່າ, ເພາະວ່າໃບໜ້າຂອງນາງງາມ ແລະບໍລິສຸດ, ເພາະວ່າຈິດໃຈຂອງນາງບໍລິສຸດບໍ່ມີຂອບເຂດ ແລະ ຍ້ອນບົດກະວີຂອງນາງສະເໝີຕົ້ນສະເໝີປາຍຄືເພງແຫ່ງຄວາມຮັກ, ອ່ອນໂຍນ ແລະ ມີຄວາມງາມອ່ອນໂຍນ ແຕ່ແຜ່ລາມໄປ.

ທ່ານຢືນຢັນວ່າ: ແມ່ນແຕ່ບົດກະວີຂອງນັກປະພັນກ່ຽວກັບຄວາມເສຍຫາຍໃນສົງຄາມກໍ່ສະທ້ອນເຖິງຄວາມສວຍງາມນັ້ນ.

“ມັນເບິ່ງຄືວ່າເຈົ້າມາທີ່ໂລກນີ້ພຽງແຕ່ເພື່ອສະແດງໃບໜ້າທີ່ສວຍງາມ, ຈິດວິນຍານທີ່ບໍລິສຸດ ແລະເພື່ອສະແດງຄວາມຮັກ ແລະການປົກປ້ອງ.

ໃນເວລານີ້, ຂ້າພະເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າດອກໄມ້ທຸກດອກໃນລະດູຮ້ອນເອົາຄວາມງາມຂອງໃບຫນ້າ, ຈິດວິນຍານຂອງທ່ານແລະບົດກະວີຂອງທ່ານ. ຂ້າພະເຈົ້າກົ້ມຫົວໄວ້ໃນຄວາມຊົງຈຳຂອງທ່ານ ແລະ ແນມເບິ່ງແສງສະຫວ່າງບ່ອນທີ່ທ່ານໄດ້ບິນໄປ,” ທ່ານປະທານສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ຂຽນດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກ.

Nhà thơ Nguyễn Quang Thiều: Mỹ Dạ là thiên thần bay xuống trần gian - 2 — ບົດກະວີ “ນິທານພື້ນເມືອງຂອງປະເທດພວກເຮົາ” ຂອງ ລຳທິມີດາ ຖືກພິມໃນປຶ້ມແບບຮຽນຫວຽດນາມ ສຳລັບຊັ້ນປ.4, ເຫຼັ້ມທີ 1, ສຳນັກພິມສຶກສາຫວຽດນາມ ປີ 2019 (ພາບ: ແມ້ງເຕີງ).

ນັກກະວີ Lam Thi My Da ເກີດເມື່ອປີ 1949 ຢູ່ ກວາງບິ່ງ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຢູ່ກັບສາມີ - ນັກປະພັນ, ນັກກະວີ ຮວ່າງ ຝູຫງອກທ້ວນ - ຢູ່ ເຫ້ວ.

Lam Thi My Da ໄດ້ມີຊື່ສຽງໃນວົງການກະວີປີ 1971, ພາຍຫຼັງໄດ້ຮັບລາງວັນທີ 1 ໃນການປະກວດບົດກະວີຂອງໜັງສືພິມວັນນະຄະດີ ແລະ ສິລະປະດ້ວຍບົດກະວີ “ທ້ອງຟ້າ, ຂຸມລູກລະເບີດ” . ວຽກງານນີ້ໄດ້ຖືກລວມເຂົ້າໃນໂຄງການວັນນະຄະດີໂຮງຮຽນມັດທະຍົມ.

ນາງໄດ້ເຂົ້າເປັນສະມາຊິກຂອງສະມາຄົມນັກຂຽນຫວຽດນາມ ໃນປີ 1978, ໄດ້ຮ່ຳຮຽນຢູ່ໂຮງຮຽນຂຽນ ຫງວຽນດູ, ເຂົ້າຮ່ວມການຝຶກອົບຮົມຢູ່ Gorky Academy (ອະດີດສະຫະພາບ ໂຊວຽດ), ແລະ ເປັນສະມາຊິກຄະນະບໍລິຫານງານຂອງສະມາຄົມນັກຂຽນ ຫວຽດນາມ, ເງື່ອນໄຂ III ແລະ IV.

ໃນໄລຍະປະກອບອາຊີບກະວີ, Lam Thi My Da ໄດ້ຮັບລາງວັນທີ່ມີຊື່ສຽງຫລາຍຢ່າງເຊັ່ນ: ລາງວັນວັນນະຄະດີຂອງສະມາຄົມນັກປະພັນຫວຽດນາມ ສຳລັບ ບົດກະວີບໍ່ມີປີ; ລາງວັນບົດກະວີ A ຈາກຄະນະກໍາມະການແຫ່ງຊາດຂອງສະມາຄົມວັນນະຄະດີ ແລະສິລະປະຫວຽດນາມ ປີ 1999; ລາງວັນບົດກະວີ A ຈາກລາງວັນວັນນະຄະດີ ແລະ ສິລະປະນະຄອນຫຼວງບູຮານ (1998-2004) ຈາກຄະນະປະຈຳພັກແຂວງ ແລະ ສະມາຄົມວັນນະຄະດີ ແລະ ສິລະປະເມືອງທຸລະຄົມ.

ຜົນງານທີ່ໂດດເດັ່ນຂອງນັກກະວີ Lam Thi My Da ລວມມີ: ຫົວໃຈເກີດ (ບົດກະວີ, 1974), ບົດກະວີບໍ່ມີເວລາ (ບົດກະວີ, 1983), ເພງທີ່ມີຊື່ສຽງຂອງແຜ່ນດິນ (ເລື່ອງເດັກນ້ອຍ, 1984), ກວາງ ແລະສາຍນໍ້າ (ເລື່ອງເດັກນ້ອຍ, 1987), ລາງວັນນິລັນດອນ (ເດັກນ້ອຍ, 1987)

ໃນປີ 2005, ຊຸດບົດກະວີຂອງນາງ Green Rice ໄດ້ຖືກແປເປັນພາສາອັງກິດ, ພິມແລະພິມໃນສະຫະລັດ.

ໃນນັ້ນ, ບົດກະວີ 3 ບົດຄື: ຫົວໃຈເກີດ (1974), ບົດກະວີບໍ່ມີເວລາ (1983), ການອຸທິດຕົນເພື່ອຄວາມຝັນ (1988) ໄດ້ຮັບລາງວັນຂອງລັດກ່ຽວກັບວັນນະຄະດີ ແລະສິລະປະຈາກປະທານປະເທດໃນປີ 2007.

ໃນຊີວິດຂອງນາງ Lam Thi My Da ເຄີຍເວົ້າວ່າ: “ບົດກະວີແມ່ນທັງບ່ອນເຮັດໃຫ້ບາດເຈັບຫຼາຍແຫ່ງ ແລະ ເປັນສະຖານທີ່ປິ່ນປົວພະຍາດ, ແຕ່ບໍ່ແມ່ນສວນປິ່ນປົວຢ່າງແທ້ຈິງ, ເພາະວ່າຖ້າຫາກວ່າເປັນແນວນັ້ນ, ທຸກຄົນຈະໂດດລົງໄປ.

ບົດກະວີຄືຊີວິດ, ເຕັມໄປດ້ວຍບາດແຜ. ໃນທາງທີ່ນັ້ນ, ມັນຈະມີຮອຍຂີດຂ່ວນ, ແຕ່ເມື່ອໄປຮອດ, ນັ້ນແມ່ນຈຸດໝາຍສຸດທ້າຍ.

ເມື່ອໃຫ້ຄຳເຫັນກ່ຽວກັບບົດກະວີ, ນັກກະວີ ແລະ ນັກຄົ້ນຄ້ວາວັນນະຄະດີຂອງ Lam Thi My Da ໄດ້ຂຽນວ່າ: “ບົດກະວີຂອງ Lam Thi My Da ແມ່ນມີຄວາມໝາຍຢ່າງເລິກເຊິ່ງ, ແນວຄິດກະວີແມ່ນໜ້າປະຫຼາດໃຈສະເໝີ, ເບິ່ງຄືວ່າ ຖ້າບົດກະວີບໍ່ສາມາດສ້າງຄວາມຄິດທີ່ແປກປະຫຼາດໄດ້, ຍັງຄົງຢູ່ໃນຈິນຕະນາການ”.

ໃນຂະນະນັ້ນ, ນັກກະວີ ຫງວຽນວັນຝູ ກໍ່ໃຫ້ຄຳເຫັນວ່າ: “ບົດປະພັນຂອງ Lam Thi My Da ແມ່ນສວຍງາມໃນສະພາບກະທັນຫັນ, ຄວາມວຸ້ນວາຍ, ແລະ ອາລົມຈິດຂອງຜູ້ຍິງ”.

ແຫຼ່ງທີ່ມາ