ດົນຕີຮວ່າງວັນ, ຂົວເຊື່ອມຕໍ່ຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດກັບບ້ານເກີດເມືອງນອນ

ປີ 2025 ແມ່ນຂີດໝາຍສຳຄັນຫຼາຍຢ່າງໃນຊີວິດ ແລະ ອາຊີບຂອງນັກດົນຕີ ຮ່ວາງວັນ. ວັນທີ 24 ກໍລະກົດນີ້ແມ່ນວັນຄົບຮອບ 95 ປີຂອງການເກີດຂອງເພິ່ນ. ເຫດການດັ່ງກ່າວຍິ່ງມີຄວາມໝາຍກວ່າອີກ, ເພາະວ່າບໍ່ເທົ່າໃດເດືອນກ່ອນໜ້ານີ້, UNESCO ໄດ້ຕັດສິນໃຈລວມເອົາ “ລາຍການສະສົມນັກດົນຕີ ຮ່ວາງວັນ” ເຂົ້າໃນລາຍການບັນທຶກຄວາມຈຳໂລກ.

Báo Thừa Thiên Huế•24/07/2025

ຄະນະດົນຕີຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດສະແດງຜົນງານຂອງນັກດົນຕີ ຮ່ວາງວັນໃນຊຸມປີ 1960. ພາບ: TTXVN

ເນື່ອງໃນໂອກາດນີ້, ຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ ຝະລັ່ງ ຫຼາຍຄົນ, ພິເສດແມ່ນບັນດາສະມາຊິກຄະນະດົນຕີບ້ານເກີດເມືອງນອນ ໄດ້ແບ່ງປັນກັບນັກຂ່າວ VNA ຢູ່ ຝະລັ່ງ ດ້ວຍຄວາມຮູ້ສຶກເລິກເຊິ່ງ ແລະ ຄວາມພາກພູມໃຈຕໍ່ນັກດົນຕີທີ່ມີພອນສະຫວັນຂອງປະເທດຊາດ.

ແບ່ງປັນກັບນັກຂ່າວ VNA ຢູ່ ຝະລັ່ງ, ທ່ານນາງ ຫງວ໋ຽນຮ່າ, ຮັບຜິດຊອບຄະນະຂັບຮ້ອງບ້ານເກີດ, ບໍ່ສາມາດປິດບັງອາລົມໄດ້ເມື່ອຫວນຄືນເລື່ອງລາວດ້ວຍ ດົນຕີ ຮວ່າງວັນ. ນາງໄດ້ອອກຈາກຫວຽດນາມກັບພໍ່ແມ່ໄປປະເທດຝຣັ່ງ ເມື່ອນາງມີອາຍຸພຽງ 12 ປີ. ໃນເວລານັ້ນ, ພໍ່ຂອງນາງເປັນຜູ້ນຳພາການເຄື່ອນໄຫວຮັກຊາດຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ, ທັງເປັນຜູ້ດຳເນີນຄະນະດົນຕີປະສານສຽງຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດ.

ນາງໄດ້ຢືນຢັນວ່າ: “ໂດຍບັງເອີນ, ເມື່ອອາຍຸ 12 ປີ, ແມ່ນເຕິດ, ສະມາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດໄດ້ຈັດຕັ້ງການຮ້ອງເພງ “ປະເທດຊາດຂອງພວກເຮົາ” ມີ 5 ບົດ ແລະ ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮ້ອງເພງຮ້ອງເພງຂອງເດັກນ້ອຍ, ໃນເວລານັ້ນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮ້ອງເພງແບບນັ້ນ, ແຕ່ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ສ້າງຕັ້ງຄະນະດົນຕີບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮູ້ວ່າ: ບົດເພງ “ລະນຶກເຖິງບ້ານເກີດ” ແມ່ນບົດເພງ 5 ບົດຂອງທ່ານ.

ແລະສິ່ງມະຫັດສະຈັນແມ່ນວ່າເກືອບ 50 ປີຕໍ່ມາ, ນາງໄດ້ມີໂອກາດສ້າງເພງດຽວກັນ "Reminiscence" ກັບ Homeland Choir, ສ້າງວົງດົນຕີທີ່ສົມບູນໃນຊີວິດຂອງນາງ.

ໃນການປົກປັກຮັກສາ ແລະ ເຜີຍແຜ່ດົນຕີຮວ່າງວັນຢູ່ປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ ຝະລັ່ງ, ແມ່ນບໍ່ສາມາດເວົ້າເຖິງບົດບາດສຳຄັນຂອງວົງດົນຕີຮວ່າງວັນ. ໄດ້ຮັບການສ້າງຕັ້ງຂຶ້ນໃນເດືອນ ເມສາ 2009, ວົງດົນຕີປະສານສຽງແມ່ນບ່ອນເຕົ້າໂຮມຂອງບັນດານັກດົນຕີປະຕິວັດ, ກາຍເປັນຂົວຕໍ່ວັດທະນະທຳອັນລ້ຳຄ່າ, ຊ່ວຍໃຫ້ລຸ້ນຄົນຫວຽດນາມ ຢູ່ຝະລັ່ງ ດູດດື່ມໃນບັນດາບົດເພງອະມະຕະຂອງບ້ານເກີດເມືອງນອນ. ມາຮອດປະຈຸບັນ, ຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດມີ 4 ລຸ້ນຄົນ, ແຕ່ເດັກນ້ອຍເຖິງຜູ້ໃຫຍ່, ຮ້ອງເພງ “ລະນຶກ”. ແຕ່ຜົນສໍາເລັດທີ່ພູມໃຈທີ່ສຸດແມ່ນການປະຕິບັດວຽກງານນີ້ກັບ Symphony Orchestra ຂອງ Rouen Conservatory.

ຄະນະຮ້ອງເພງບ້ານເກີດເມືອງນອນ ແລະ ເດັກນ້ອຍຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດໄດ້ດຳເນີນລາຍການ “ລະນຶກ” ຂອງນັກດົນຕີ ຮ່ວາງວັນກັບວົງດົນຕີ Rouen ໃນປີ 2016. ພາບ: TTXVN.

ເມື່ອບົດບັນທຶກສຽງເພງ “ລະນຶກ” ໄດ້ດັງກ້ອງໄປທົ່ວເຂດອະນຸລັກນິຍົມ Rouen ໃນປີ 2016, ບໍ່ມີໃຜຄາດຄິດໄດ້ວ່າ ມັນຈະເປັນໜຶ່ງໃນບັນດາຊ່ວງເວລາທີ່ໜ້າຈົດຈຳທີ່ສຸດໃນປະຫວັດສາດຂອງປະຊາຄົມຊາວ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ຝະລັ່ງ. ເກົ້າສິບຄົນຈາກຫຼາຍລຸ້ນຄົນ - ຈາກເດັກນ້ອຍເຖິງຜູ້ສູງອາຍຸ, ຈາກຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດມາດົນນານເຖິງນັກຮຽນພາຍໃນປະເທດທີ່ພວມຮໍ່າຮຽນ - ໄດ້ເຂົ້າຮ່ວມວົງດົນຕີ Rouen Symphony Orchestra ຢູ່ ຝະລັ່ງ ເພື່ອສ້າງຜົນງານອັນໜຶ່ງຂອງນັກດົນຕີຮວ່າງວັນ. ແລະ ປະຈຸບັນ, ເນື່ອງໃນໂອກາດຄົບຮອບ 95 ປີແຫ່ງວັນເກີດຂອງເພິ່ນ, ພ້ອມກັບຂ່າວດີທີ່ອົງການ UNESCO ໄດ້ຈົດທະບຽນບັນດານັກດົນຕີໃນລາຍການຈົດທະບຽນຄວາມຊົງຈຳ ໂລກ , ຄວາມຊົງຈຳເຫຼົ່ານັ້ນໄດ້ຫວນຄືນສູ່ຄວາມຊົງຈຳຂອງຊາວ ຫວຽດນາມ ຢູ່ ຝະລັ່ງ.

ຂັບຮ້ອງບ້ານເກີດປະຕິບັດບັນດາການປະຕິບັດບັນດາບົດປະພັນ “ສະພາບກາງຄືນ” ຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ. ພາບ: ທູຮ່າ-ນັກຂ່າວ VNA ຢູ່ ຝະລັ່ງ

ນາງ ຫງວ໋ຽນ ຮ່າ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ຢູ່ ຝະລັ່ງ ພວກເຮົາສາມາດປະດິດບົດເພງ “ລະນຶກ” ຂອງນັກດົນຕີຮວ່າງວັນຄືນໃໝ່, ດົນຕີຮ່ວາງວັນ, ເດັກນ້ອຍ, ຜູ້ໃຫຍ່, ນັກຮຽນພາຍໃນປະເທດທີ່ເຂົ້າມາຮໍ່າຮຽນ ແລະຮ້ອງເພງກັບວົງດົນຕີ Symphony Orchestra ຂອງຫໍອະນຸລັກ Rouen ດ້ວຍຈຳນວນຜູ້ເຂົ້າຮ່ວມທັງໝົດ 90 ຄົນ.

ສຳລັບທ່ານນາງ ຫງວຽນຮ່ວາ, ເພງ “ຮ່ວາງຕື໋” ບໍ່ພຽງແຕ່ແມ່ນຜົນງານດົນຕີເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງແມ່ນຄວາມຊົງຈຳໃນໄວເດັກ ແລະ ຄວາມພາກພູມໃຈຂອງຊາດອີກດ້ວຍ. “ບົດເພງມີຄວາມຍາວບໍ່ຮອດ 12 ນາທີ, ແຕ່ມີທັງພະລັງແຮງ, ເລິກເຊິ່ງ, ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍຮັກບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ເຂົ້າໃຈປະຫວັດສາດ, ການເສຍສະຫຼະຂອງປະເທດຊາດຫຼາຍຂຶ້ນ, ສິ່ງທີ່ພິເສດທີ່ສຸດແມ່ນເພງ “ຮ່ວາງຕື໋” ບັນຈຸຄວາມຊົງຈຳ, ຖ່າຍທອດຈາກລຸ້ນສູ່ຄົນ, ທັງເປັນຂົວເຊື່ອມຕໍ່ເຊື່ອມຕໍ່ຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດກັບບ້ານເກີດເມືອງນອນ”.

ຊາວຫວຽດນາມຢູ່ຕ່າງປະເທດຫຼາຍຄົນໄດ້ຂັບຮ້ອງເພງຮວ່າງວັນແຕ່ຍັງໜຸ່ມ, ແລະປະຈຸບັນ, ໃນອາຍຸຂອງ “ທາທເທບຄັ໋ນ lai hy”, ເຂົາເຈົ້າຍັງຮັກແພງສຽງເພງຮວ່າງວັນ. ນາງ ຟ້າມທິລວນ, ຊາວຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຕ່າງປະເທດ ອາຍຸ 70 ກວ່າປີ, ສະມາຊິກວົງດົນຕີຮ່ວາງບິ່ງ, ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຕັ້ງແຕ່ຍັງນ້ອຍ, ນາງໄດ້ຮ້ອງເພງເດັກນ້ອຍຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ ແລະ ມາເຖິງປະຈຸບັນ ຍັງມີຄວາມຮັກແພງກັບບັນດາຜົນງານດົນຕີຂອງຕົນ, ພິເສດແມ່ນບັນດາບົດເພງກ່ຽວກັບທ້ອງຖິ່ນ, ອາຊີບຄື: “ ກວາງບິ່ງ, ບ້ານເກີດເມືອງນອນ”, “ຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຄົນບໍ່ແຮ່”..., ສໍາລັບຄົນຮັກໃນເມືອງນັ້ນແມ່ນນາງ Luan. ລາວສ້າງຜົນງານອັນເປັນອະມະຕະນັ້ນ, ນັກດົນຕີຮວ່າງວັນແມ່ນໜຶ່ງໃນບັນດາຕົ້ນໄມ້ໃຫຍ່ຂອງບັນດາປະເພດດົນຕີປະຕິວັດ, ພ້ອມກັບ ດົ່ງວັນ, ຮຸຍດູ, ເຈີ່ນຮວ່ານ ແລະ ນັກດົນຕີອື່ນໆຫຼາຍຄົນທີ່ໄດ້ປະກອບສ່ວນຫຼາຍຢ່າງໃຫ້ແກ່ດົນຕີຫວຽດນາມ.

ກອງປະຊຸມປະຕິບັດຂອງການຮ້ອງເພງບ້ານເກີດເມືອງນອນກັບບັນຊີຂອງນັກດົນຕີ Hoang Van. ພາບ: ທູຮ່າ-ນັກຂ່າວ VNA ຢູ່ ຝະລັ່ງ

ຄວາມຮັກແພງເປັນພິເສດຂອງປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ ຝລັ່ງ ທີ່ມີຕໍ່ນັກດົນຕີ ຮ່ວາງວັນ ບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ສະແດງອອກຜ່ານຜູ້ອາຍຸສູງເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງແຜ່ລາມອອກສູ່ລຸ້ນໜຸ່ມອີກດ້ວຍ. ທ່ານ ເຈີ່ນດຶກຕ໋ວນ ແບ່ງປັນທັດສະນະຂອງຊາວໜຸ່ມວ່າ: “ສຳລັບໄວໜຸ່ມຄືພວກຂ້າພະເຈົ້າ, ນັກດົນຕີຮວ່າງວັນແມ່ນນັກດົນຕີທີ່ມີຜົນງານພິເສດໃນວົງດົນຕີຮວ່າງວ໋າ, ແຕ່ຄາວຍັງນ້ອຍ, ເດັກນ້ອຍໄດ້ຕິດພັນກັບບັນດາຜົນງານຄື: “ຂ້ອຍຮັກໂຮງຮຽນ”, ດົນຕີຮວ່າງວັນ, ບັນດາບົດເພງຍາມໃດກໍ່ຫວນຄິດເຖິງຄູສອນ, ເພື່ອນ, ໂຮງຮຽນ. ບັນດາບົດເພງຍ້ອງຍໍຄວາມງາມຂອງບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ອາຊີບທີ່ແຕກຕ່າງກັນ, ບັນດາບົດເພງສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມຮັກແພງຂອງຊາວຫວຽດນາມທີ່ມີຕໍ່ປະເທດຊາດ, ຕໍ່ບ້ານເກີດເມືອງນອນ”.

ໝໍດົນຕີ Le Y Linh, ລູກສາວຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ ແນະນຳບັນດາຜົນງານຂອງພໍ່. ພາບ: ທູຮ່າ-ນັກຂ່າວ VNA ປະຈຳ ຝະລັ່ງ

ຕາມທ່ານ ເຈີ່ນງອກຕ໋ຽນແລ້ວ, ທ່ານ ຮວ່າງວັນແມ່ນນັກດົນຕີທີ່ມີອາຍຸສູງສຸດ, ໄດ້ຜ່ານຜ່າຫຼາຍໄລຍະປະຫວັດສາດຂອງຫວຽດນາມ, ນັບແຕ່ໄລຍະຕ້ານຝະລັ່ງ, ຮອດໄລຍະຕ້ານອາເມລິກາ ແລະ ຍຸກປະຈຸບັນ. ທົບທວນຄືນບັນດາບົດເພງພື້ນເມືອງຄື: “ຈ່າງແທ່ງດ້ຽນບຽນ”, “ໂຮ່ຈີ່ຟາວ” ຈາກສະໄໝຕໍ່ຕ້ານຝະລັ່ງ, ຫຼື “ຫງວ່ຽນຈ້ຽນຊີແອ໋” ໃນການຕໍ່ຕ້ານຊາວອາເມລິກາ, ພ້ອມກັບບັນດາຜົນງານການໂຄສະນາເຜີຍແຜ່ຄື “ຕອຍລາ ຫງວ໋ຽນເທາະ” ແລະ “ບ໋າຍຊົ້ງເຍີນ”, ທ່ານ ຫງວ໋ຽນທຽນ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ຮວ່າງວັນ” ຕະຫຼອດໄລຍະປະຫວັດສາດຂອງລາວ.

“ສຳລັບລຸ້ນໜຸ່ມ, ຜູ້ທີ່ຍັງບໍ່ທັນໄດ້ປະສົບກັບເຫດການປະຫວັດສາດໂດຍກົງ, ການຮ້ອງເພງຮວ່າງວັນໄດ້ກາຍມາເປັນວິທີເພື່ອຝັງໃຈໃນສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນ ແລະ ຮູ້ສຶກເຖິງການສູນເສຍ ແລະ ການເສຍສະລະຂອງບັນພະບຸລຸດໃນເມື່ອກ່ອນ, ເພື່ອປະຈຸບັນໄດ້ດຳລົງຊີວິດເອກະລາດ, ເສລີພາບ”.

ທ່ານນາງ Mai Vu Hai Anh, ສະມາຊິກຄະນະດົນຕີບ້ານເກີດ, ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ສຳລັບຂ້າພະເຈົ້າ, ນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ ແມ່ນນັກດົນຕີເກັ່ງຂອງຫວຽດນາມ, ດົນຕີຂອງລາວບໍ່ພຽງແຕ່ມີຄວາມຫຼາກຫຼາຍ, ອຸດົມສົມບູນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງເລົ່າເລື່ອງປະຫວັດສາດອັນເລິກເຊິ່ງກ່ຽວກັບປະຫວັດສາດ ຫວຽດນາມ, ຄວາມຮູ້ສຶກຂອງຂ້ອຍເມື່ອຮ້ອງເພງ ຮວ່າງວັນ ແມ່ນຄວາມຮູ້ສຶກເອື້ອເຟື້ອເພື່ອແຜ່, ຄວາມພາກພູມໃຈຂອງປະເທດຊາດ ແລະ ຄວາມລະນຶກເຖິງບ້ານເກີດເມືອງນອນ, ປະຫວັດສາດຂອງຊາດ”.

ຊຸດສະສົມຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ ລວມມີ 700 ກວ່າບົດດົນຕີປະກອບ ແຕ່ປີ 1951 – 2010, ສະແດງໃຫ້ເຫັນຢ່າງເລິກເຊິ່ງເຖິງການປ່ຽນແປງຂອງປະເທດຊາດ, ຊີວິດຈິດໃຈຂອງຊາວ ຫວຽດນາມ ຜ່ານຫຼາຍໄລຍະປະຫວັດສາດ. ດ້ວຍການສົມທົບກັນຢ່າງກົມກຽວຂອງດົນຕີຄລາສສິກເອີຣົບ ແລະ ດົນຕີພື້ນເມືອງ, ບັນດາຜົນງານຂອງເພິ່ນບໍ່ພຽງແຕ່ມີຄຸນຄ່າດ້ານສິລະປະສູງເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງແມ່ນເອກະສານອັນລ້ຳຄ່າເພື່ອຮັບໃຊ້ໃຫ້ແກ່ການຄົ້ນຄວ້າວັດທະນະທຳ, ສັງຄົມ ແລະ ປະຫວັດສາດດົນຕີຫວຽດນາມ. ໂດຍຮັບຮູ້ການປະກອບສ່ວນຂອງຕົນ, ວັນທີ 10 ເມສາ, ຢູ່ນະຄອນຫຼວງ ປາຣີ, ຄະນະບໍລິຫານງານ UNESCO ໄດ້ເຫັນດີເປັນເອກະສັນລວມ “ຊຸດສະສົມຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ” ເຂົ້າໃນລາຍການຄວາມຊົງຈຳໂລກ, ເປັນຄັ້ງທຳອິດທີ່ຊຸດສະສົມດົນຕີ ຫວຽດນາມ ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງເປັນມໍລະດົກໂລກ.

ຂ່າວດີນີ້ບໍ່ພຽງແຕ່ເປັນກຽດສັກສີຂອງຄອບຄົວນັກດົນຕີເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງແມ່ນຄວາມພາກພູມໃຈຂອງທົ່ວປວງຊົນທັງຊາດ, ພິເສດແມ່ນມີຄວາມໝາຍສຳລັບຊາວຫວຽດນາມ ອາໄສຢູ່ຫ່າງໄກສອກຫຼີກ. ທ່ານນາງ ຫງວ໋ຽນຮ່າ ສະແດງຄວາມພາກພູມໃຈວ່າ: “ເປັນທີ່ຄາດບໍ່ເຖິງທີ່ ທ່ານ ຮວ່າງວັນ ໃຊ້ເວລາຕະຫຼອດຊີວິດການແຕ່ງ ແລະສ້າງບົດເພງຫຼາຍບົດ, ເລົ່າຄືນປະຫວັດຄວາມເປັນມາ, ການເສຍສະຫຼະຂອງຊາດ, ສ້າງຊຸດສະສົມທີ່ໄດ້ຮັບການຮັບຮອງຈາກອົງການ UNESCO… ນີ້ແມ່ນຄວາມພາກພູມໃຈ ແລະກຽດສັກສີອັນໃຫຍ່ຫຼວງຂອງຫວຽດນາມ”. ທ່ານນາງ ຟ້າມທິລວນ ໄດ້ແບ່ງປັນອາລົມຈິດວ່າ: “ຊຸດດົນຕີຮ່ວາງວັນຖືກລວມເຂົ້າໃນ UNESCO ໄດ້ສະແດງໃຫ້ເຫັນຄວາມສະຫຼາດສ່ອງໃສ ແລະ ລັກສະນະສູງສົ່ງຂອງຊາວຫວຽດນາມ ໄປຮອດທົ່ວໂລກ. ແມ່ນຄວາມພາກພູມໃຈແທ້ໆ!

ການແບ່ງປັນຢ່າງຈິງໃຈຈາກປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຝະລັ່ງ, ເນື່ອງໃນໂອກາດສະເຫຼີມສະຫຼອງ 95 ປີແຫ່ງວັນກຳເນີດຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ, ບໍ່ພຽງແຕ່ສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງຄວາມຮັກແພງຂອງນັກດົນຕີທີ່ມີພອນສະຫວັນເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງສະແດງໃຫ້ເຫັນເຖິງບົດບາດສຳຄັນຂອງດົນຕີໃນການອະນຸລັກຮັກສາ ແລະຖ່າຍທອດເອກະລັກວັດທະນະທຳຂອງຊາດ. ດົນຕີຮວ່າງວັນໄດ້ກາຍເປັນຂົວເຊື່ອມຕໍ່ອັນສັກສິດລະຫວ່າງບ້ານເກີດເມືອງນອນກັບຜູ້ທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ, ລະຫວ່າງອະດີດເຖິງປະຈຸບັນ, ລະຫວ່າງລຸ້ນຄົນ. ແລະໃນປັດຈຸບັນ, ດ້ວຍການຮັບຮູ້ຂອງອົງການ UNESCO, ບັນດາບົດເພງອັນເປັນອະມະຕະນັ້ນ ບໍ່ພຽງແຕ່ຢູ່ໃນໃຈຂອງຊາວ ຫວຽດນາມ ເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງໄດ້ຮັບການຮັບຮູ້ຈາກໂລກວ່າແມ່ນສ່ວນໜຶ່ງຂອງຊັບສົມບັດດ້ານວັດທະນະທຳຂອງໂລກ, ປະກອບສ່ວນເພີ່ມພູນຄູນສ້າງມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງມວນມະນຸດ.

ບາງຜົນງານດົນຕີຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ. ພາບ: ທູຮ່າ-ນັກຂ່າວ VNA ຢູ່ ຝະລັ່ງ

ໃນຖານະທີ່ເປັນຜູ້ປະພັນປຶ້ມ “ນັກດົນຕີ ຮ່ວາງວັນ - ເພື່ອອະນາຄົດ” ກ່ຽວກັບຊີວິດ ແລະ ການເຮັດວຽກຂອງພໍ່, ນັກຄົ້ນຄ້ວາດົນຕີ ທ່ານດຣ ເລອີ້ລິງ ເຊື່ອໝັ້ນວ່າ ບໍ່ແມ່ນຢູ່ທຸກແຫ່ງຂອງວົງການດົນຕີຄືດັ່ງນີ້. "ພວກເຮົາມີຄວາມຮັກຊາດ, ພວກເຮົາກັງວົນກ່ຽວກັບສັນຕິພາບ, ກ່ຽວກັບສົງຄາມ, ສິ່ງທັງຫມົດເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນສະທ້ອນໃຫ້ເຫັນຢູ່ໃນຈິດວິນຍານຂອງນັກດົນຕີເພື່ອສ້າງຜົນງານເຫຼົ່ານີ້."

ດ້ວຍຄວາມຫວັງຢາກໃຫ້ປະຊາຄົມຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຝະລັ່ງ ບໍ່ພຽງແຕ່ໄດ້ຊົມດົນຕີຮວ່າງວັນເທົ່ານັ້ນ, ຫາກຍັງມີພາລະກິດເຜີຍແຜ່ບັນດາຄຸນຄ່າວັດທະນະທຳນີ້, ລູກສາວຂອງນັກດົນຕີ ຮວ່າງວັນ ປາດຖະໜາວ່າ: “ຄວາມປາດຖະໜາໃຫຍ່ທີ່ສຸດຂອງຂ້າພະເຈົ້າແມ່ນຢາກໃຫ້ຊາວຫວຽດນາມ ຢູ່ຕ່າງປະເທດຢູ່ຝະລັ່ງ ແລະ ຕ່າງປະເທດຮູ້ຈັກບັນດາຜົນງານຂອງ ຮວ່າງວັນ, ຮູ້ຈັກບັນດາບົດເພງຮັກແພງ, ເຄື່ອງດົນຕີ, ຜົນງານອັນໃຫຍ່ຫຼວງເພື່ອຍົກສູງຄວາມພາກພູມໃຈ, ມີຄວາມເອກອ້າງທະນົງໃຈ, ວັດທະນາຖາວອນຂອງຊາວຫວຽດນາມ”.

ຕາມ baotintuc.vn

ທີ່ມາ: https://huengaynay.vn/van-hoa-nghe-thuat/nac-hoang-van-cau-noi-viet-kieu-voi-que-huong-155994.html