ເລັ່ງລັດກໍ່ສ້າງເຮືອນຢູ່ສັງຄົມ
ຫວ່າງມໍ່ໆມານີ້, ທີ່ກອງປະຊຸມກ່ຽວກັບຄວາມຄືບໜ້າຂອງໂຄງການພັດທະນາທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງເມືອງ, ໂຄງການທີ່ຢູ່ອາໄສເພື່ອສັງຄົມ, ທີ່ພັກແຮງງານຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ , ທ່ານ ຮ່ວາງແທ່ງກີ້, ຮອງຫົວໜ້າກົມກໍ່ສ້າງ ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ຕາມແຜນການ, ເມືອງມີແຜນຈະພັດທະນາເຮືອນຢູ່ສັງຄົມໃຫ້ໄດ້ປະມານ 26.200 – 35.000 ຫົວໜ່ວຍ (ລວມທັງທີ່ພັກແຮງງານ).
ຕາມທ່ານ ກ໊ຽວແລ້ວ, ປະຈຸບັນ ພະແນກກໍ່ສ້າງນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ພວມສົມທົບກັບບັນດາຫົວໜ່ວຍທີ່ກ່ຽວຂ້ອງສຸມໃສ່ເຮັດສໍາເລັດຕາມຂັ້ນຕອນຂອງກົດໝາຍ ເພື່ອເລັ່ງລັດການຈັດຕັ້ງປະຕິບັດແຜນພັດທະນາທີ່ຢູ່ອາໄສສັງຄົມ ໄລຍະ 2021-2025 ໂດຍຄາດໝາຍສູ້ຊົນພັດທະນາພື້ນທີ່ກໍ່ສ້າງຕື່ມອີກປະມານ 2,5 ລ້ານຕາແມັດ (ເທົ່າກັບປະມານ 35.000 ຫ້ອງແຖວ).
ເຮືອນຢູ່ສັງຄົມ Le Thanh ຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈິມິນ ສ້າງໂດຍວິສາຫະກິດເອກະຊົນ, ໄດ້ດຳເນີນມາເປັນເວລາຫຼາຍປີ.
ນອກຈາກນັ້ນ, ໜ່ວຍງານນີ້ພວມຕີລາຄາຄືນຄວາມຄືບໜ້າທາງດ້ານກົດໝາຍ ແລະ ຄວາມເປັນໄປໄດ້ຂອງໂຄງການທີ່ຢູ່ອາໄສເພື່ອສັງຄົມ, ສະເພາະເຈາະຈົງວ່າໂຄງການທີ່ຢູ່ອາໄສສັງຄົມສຳຄັນອັນໃດທີ່ຕ້ອງໄດ້ພັດທະນາໃນໄລຍະ 2021-2025 ແລະ 2026-2030.
ຂໍ້ມູນຈາກພະແນກກໍ່ສ້າງນະຄອນໂຮ່ຈີມິນໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ມີບັນຊີລາຍການສະເພາະ 37 ໂຄງການ, ໃນນັ້ນມີພຽງແຕ່ 1 ໂຄງການກໍ່ສ້າງສຳເລັດ, 6 ໂຄງການພວມດຳເນີນການກໍ່ສ້າງ, 30 ໂຄງການພວມດຳເນີນຕາມຂັ້ນຕອນຂອງກົດໝາຍ.
ສຳລັບກຸ່ມ 36 ໂຄງການນີ້, ກົມກໍ່ສ້າງມີແຜນຈະໃຫ້ສຳເລັດ ແລະ ນຳໃຊ້ໄດ້ທັງໝົດ 13 ໂຄງການ, ມີຫ້ອງແຖວທັງໝົດ 12.000 ຫ້ອງ, ສ່ວນທີ່ຍັງເຫຼືອແມ່ນຈະໄດ້ເລັ່ງລັດໃຫ້ຄົບຖ້ວນຕາມຂັ້ນຕອນ.
ກ່ຽວກັບທີ່ພັກຂອງຄົນງານ, ກົມກໍ່ສ້າງໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ທົ່ວເມືອງມີຄົນງານ 2,6 ລ້ານຄົນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ວິສາຫະກິດ. ສະພາບປັດຈຸບັນກອງທຶນທີ່ພັກແຮງງານໃນເຂດດັ່ງກ່າວໄດ້ລົງທຶນແລ້ວ 34 ໂຄງການ ເທົ່າກັບ 6.198 ຫ້ອງ ແລະ ຕອບສະໜອງຄວາມຕ້ອງການທີ່ພັກໃຫ້ໄດ້ 40.600 ຄົນ. ປະຈຸບັນ, ເມືອງດັ່ງກ່າວມີ 6 ຕອນດິນເພື່ອກໍ່ສ້າງທີ່ພັກໃຫ້ຄົນງານ, ມີເນື້ອທີ່ 6,9 ເຮັກຕາ, ເທົ່າກັບ 4.718 ຫ້ອງ.
ຄົນທີ່ເຮັດວຽກຢູ່ນະຄອນໂຮ່ຈີມິນຫຼາຍຄົນຍັງຕ້ອງການເຂົ້າເຖິງເຮືອນຢູ່ສັງຄົມ.
ທີ່ການພົບປະຄັ້ງນີ້, ທ່ານປະທານຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ທ່ານ Phan Van Mai ເນັ້ນໜັກວ່າ: ຮອດປີ 2025, ນະຄອນຕ້ອງປະຕິບັດຫ້ອງແຖວໃຫ້ໄດ້ຢ່າງໜ້ອຍ 26.200 ຫ້ອງ ໃນໂຄງການມອບໝາຍຂອງ ນາຍົກລັດຖະມົນຕີ ແລະ ມີຫ້ອງແຖວໃຫ້ຫຼາຍກວ່າ 35.000 ຫ້ອງ ຕາມແຜນການຂອງນະຄອນ.
ທ່ານປະທານຄະນະກຳມະການປະຊາຊົນນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ໄດ້ມອບໝາຍໃຫ້ບັນດາຫົວໜ້າພະແນກກໍ່ສ້າງສົມທົບກັບບັນດານັກລົງທຶນບັນດາໂຄງການເຮືອນຢູ່ສັງຄົມ ປະຕິບັດບັນດາຄຳໝັ້ນສັນຍາປະຕິບັດບັນດາໂຄງການ.
ການນຳເມືອງຍັງໄດ້ສະເໜີໃຫ້ພະແນກກໍ່ສ້າງກວດກາຄືນ 2 ຂັ້ນຕອນທີ່ດິນປະຊາຊົນ ແລະ ທີ່ດິນຜູ້ລົງທຶນ, ຄວນມີລະບຽບການໃຫ້ທັນເວລາ, ສ້າງຕັ້ງຄະນະວິຊາສະເພາະ ແລະ ກົນໄກການເຄື່ອນໄຫວວຽກງານທັງໝົດ, ຜ່ອນສັ້ນຜ່ອນຍາວໃນຂັ້ນຕອນ, ຈາກນັ້ນ ບັນດາວິສາຫະກິດເຂົ້າຮ່ວມ. ຖ້າເວລາຂອງຂັ້ນຕອນສັ້ນລົງ, ວິສາຫະກິດມີຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຂົ້າຮ່ວມການກໍ່ສ້າງທີ່ຢູ່ອາໄສຂອງສັງຄົມ.
ການກໍ່ສ້າງເຮືອນ "ຄວາມຝັນ".
ໂດຍແມ່ນນະຄອນໜຶ່ງທີ່ມີປະຊາກອນອົບພະຍົບຫຼາຍກວ່າໝູ່ໃນທົ່ວປະເທດ, ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ຍາມໃດກໍ່ແມ່ນສູນກາງເສດຖະກິດ, ການເມືອງ , ສັງຄົມໃນຫຼາຍປີມານີ້, ເຖິງວ່າຈະມານະພະຍາຍາມຢ່າງຕັ້ງໜ້າໃນການພັດທະນາເຮືອນຢູ່ສັງຄົມ ແລະ ທີ່ຢູ່ອາໄສຄົນງານ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ມັນຍັງບໍ່ສາມາດຕອບສະຫນອງຄວາມຕ້ອງການທີ່ຢູ່ອາໄສທີ່ແທ້ຈິງຂອງປະຊາຊົນຈໍານວນຫຼາຍ.
ທ່ານ Phan Trung Hoa (ຊາວ ກວາງບິ່ງ) ປະຈຸບັນເຮັດວຽກຢູ່ສວນອຸດສາຫະກຳ ເຕີນບິ່ງ (ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ) ແບ່ງປັນວ່າ: “ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ເຮັດວຽກຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ເປັນເວລາ 15 ປີແລ້ວ, ສ້າງຄອບຄົວ ແລະ ດຳລົງຊີວິດຢູ່ທີ່ນີ້, ເພາະວ່າທັງຜົວ ແລະ ເມຍ ລ້ວນແຕ່ເປັນກຳມະກອນ, ລາຍຮັບຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສູງ, ຄ່າຄອງຊີບຢູ່ນະຄອນກໍ່ແພງ, ການລ້ຽງດູລູກນ້ອຍເຮັດໃຫ້ເສດຖະກິດມີເຮືອນພັກ ແລະ ການຫາກິນຢູ່ຫຼາຍປີ. ໃນ, ດັ່ງນັ້ນເມື່ອພວກເຮົາອ່ານຂໍ້ມູນທີ່ເມືອງກໍາລັງກໍ່ສ້າງເຮືອນຫຼາຍຫຼັງແລະມີຄວາມຕັ້ງໃຈທີ່ຈະເຮັດສໍາເລັດໃນໄວໆນີ້, ມັນເຮັດໃຫ້ພວກເຮົາມີຄວາມຫວັງຫຼາຍຂຶ້ນ.”
ຖ້າຫາກມີເຮືອນຢູ່ສັງຄົມແລະບ່ອນພັກແຮງງານຂອງຄົນງານຖືກສ້າງຂຶ້ນຢ່າງເໝາະສົມ, ຜູ້ມີລາຍຮັບຕ່ຳ ແລະ ຄົນອອກແຮງງານຈະບັນລຸ "ຄວາມຝັນ" ໃນການມີເຮືອນຢູ່ໃນຕົວເມືອງໄດ້ງ່າຍຂຶ້ນ.
ເຮັດວຽກຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ເປັນເວລາ 6 ປີກວ່າ, ຄອບຄົວ ຍານາງ ກາວທ໋າຍ (ແຂວງ ແທງຮ໋ວາ) ແບ່ງປັນວ່າ: “ເມື່ອ 3 ປີກ່ອນ, ຂ້ອຍ ແລະ ຜົວສຳເລັດຂັ້ນຕອນການຊື້ເຮືອນສັງຄົມທີ່ບໍລິສັດເອກະຊົນກໍ່ສ້າງຢູ່ ບິ່ງເຕິນ, ແຕ່ຍ້ອນພວກເຮົາບໍ່ເຂົ້າໃຈລະບຽບກົດໝາຍ, ການຍື່ນໃບສະໝັກຈຶ່ງຊ້າ ແລະ ໃຊ້ເວລາດົນ, ສະນັ້ນ ຄອບຄົວຂ້ອຍຈຶ່ງບໍ່ສາມາດຊື້ເຮືອນຢູ່ສັງຄົມໄດ້. ມັນຍາກແທ້ໆທີ່ຈະຊື້ເຮືອນບໍ່ວ່າພວກເຮົາຈະປະຫຍັດເທົ່າໃດ.
ເງິນເດືອນຂອງແຮງງານແມ່ນຕໍ່າ, ພຽງແຕ່ພຽງພໍທີ່ຈະກວມເອົາຄ່າໃຊ້ຈ່າຍດໍາລົງຊີວິດຂອງເຂົາເຈົ້າ. ຖ້າລັດຖະບານສະໜັບສະໜູນການກໍ່ສ້າງທີ່ຢູ່ອາໄສໃຫ້ສັງຄົມ, ສ້າງເງື່ອນໄຂໃຫ້ຊື້-ຈ່າຍເປັນງວດຕາມນະໂຍບາຍທີ່ພວມສື່ສານ, ນັ້ນຈະເປັນການດີ ແລະໃຫ້ຄວາມຫວັງແກ່ຜູ້ທີ່ຢູ່ຫ່າງໄກ ແລະຢາກຢູ່ກັບດິນແດນແຫ່ງນີ້ຢ່າງຍາວນານ.”
ອີກກໍລະນີໜຶ່ງແມ່ນຄອບຄົວຂອງ ທ່ານ ຫງວຽນຕ໋ວນຕ໋ວນ (ແຂວງ ບິ່ງທ້ວນ) ແບ່ງປັນວ່າ: ເຄີຍໄປເຮັດວຽກ ແລະ ເຊົ່າເຮືອນໃຫ້ຄົນງານ Sadeco, ເຂດອຸດສາຫະກຳສົ່ງອອກ ເຕີນທວານ (ເມືອງ 7) ເພື່ອຄອບຄົວດຳລົງຊີວິດ.
“ພາຍຫຼັງມາດຳລົງຊີວິດ ແລະ ເຮັດວຽກຢູ່ທີ່ນີ້ເປັນເວລາຫຼາຍປີ, ຍ້ອນຄ່າເຊົ່າຕ່ຳ ແລະ ຊີວິດການເປັນຢູ່ທີ່ໝັ້ນຄົງ, ຂ້າພະເຈົ້າໄດ້ຮັບການໜູນຊ່ວຍຈາກຄອບຄົວ ແລະ ກູ້ຢືມເງິນຈາກທະນາຄານ, ສະນັ້ນ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງສາມາດຊື້ເຮືອນຮ້ານຢູ່ບິ່ງດິ້ງ ແລະ ເຄື່ອນໄຫວຢູ່ທີ່ນີ້.
ຂ້າພະເຈົ້າຄິດວ່າ ການສ້າງທີ່ພັກໃຫ້ຄົນງານຢູ່ສວນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ເຂດປຸງແຕ່ງສົ່ງອອກແມ່ນຈຳເປັນຫຼາຍ ເພາະບໍ່ພຽງແຕ່ສ້າງສະພາບແວດລ້ອມການດຳລົງຊີວິດ ແລະ ການເຮັດວຽກທີ່ສະດວກເທົ່ານັ້ນ ຫາກຍັງຊ່ວຍໃຫ້ຄົນງານຄືພວກເຮົາມີແຮງຊຸກຍູ້ໃນການຊື້ເຮືອນ, ກ້າວໄປສູ່ອະນາຄົດທີ່ດີກວ່າ”.
ເຂດເຮືອນຢູ່ສັງຄົມທີ່ໄດ້ຮັບການກໍ່ສ້າງຢ່າງດີຢູ່ແຂວງ ບິ່ງເຢືອງ.
ເຫັນໄດ້ວ່າ ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ແມ່ນທ້ອງຖິ່ນໜຶ່ງທີ່ມີສວນອຸດສາຫະກຳ ແລະ ເຂດປຸງແຕ່ງສົ່ງອອກຫຼາຍທີ່ສຸດໃນທົ່ວປະເທດ ແລະ ນີ້ແມ່ນບ່ອນທີ່ຄົນເຂົ້າເມືອງ ແລະ ຄົນງານເປັນຈຳນວນຫຼວງຫຼາຍມາເຕົ້າໂຮມກັນເພື່ອເຮັດວຽກ ແລະ ດຳລົງຊີວິດ. ຄວາມຕ້ອງການເຮືອນຢູ່ຂອງນະຄອນໂຮ່ຈິມິນເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງສູງ.
ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ອອກແຮງງານຢູ່ໄດ້ຍາວນານ ເມື່ອເລືອກນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ເປັນບ້ານເກີດເມືອງນອນທີ່ສອງ, ນອກຈາກການເບິ່ງແຍງດູແລປະກັນສັງຄົມເປັນຢ່າງດີແລ້ວ, ນະໂຍບາຍກໍ່ສ້າງເຮືອນຢູ່ສັງຄົມເພື່ອຊ່ວຍໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີເຮືອນ “ຕັ້ງຖິ່ນຖານ”, “ຫັນ” ຄວາມໄຝ່ຝັນຢາກເປັນເຈົ້າຂອງເຮືອນໃຫ້ປະກົດຜົນເປັນຈິງ, ອຳນາດການປົກຄອງເມືອງທຸກຂັ້ນກໍ່ໄດ້ຮັບຄວາມເອົາໃຈໃສ່.
ດ້ວຍຄວາມມານະພະຍາຍາມ ແລະ ນະໂຍບາຍທີ່ໄດ້ວາງອອກໃນປະຈຸບັນ, ຄາດວ່ານະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ ຈະ “ມອບປີກ” ໃຫ້ “ຄວາມໄຝ່ຝັນ” ໃນການຕັ້ງຖິ່ນຖານຂອງປະຊາຊົນ ແລະ ຊາວຜູ້ອອກແຮງງານໃນໄລຍະຈະມາເຖິງ.
ທີ່ມາ
(0)