ວັນນະຄະດີແມ່ນຂາດເຂີນ ຫງວຽນງອກຕູ່ ແລະ ຫງວຽນເຍີດແອງ ເພື່ອສ້າງການເຄື່ອນໄຫວຕະຫຼາດ.

ວັນນະຄະດີທີ່ແປວ່າມີທັງອຸດົມສົມບູນແລະຂາດເຂີນ, ໃນຂະນະທີ່ວັນນະຄະດີພາຍໃນປະເທດຍັງຂາດ “ການລະເບີດ” ເພື່ອຊຸກຍູ້ຕະຫຼາດພິມຈຳໜ່າຍ.

Báo Tuổi Trẻ•08/07/2025

Văn học đang thiếu vắng những Nguyễn Ngọc Tư, Nguyễn Nhật Ánh tạo cú nổ kích thị trường - Ảnh 1. — ມາຮອດປະຈຸບັນ, ຫງວຽນງອກຕູ່ ຍັງຄົງຖືກບັນທຶກໄວ້ໃນບັນດາປະກົດການໃນວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ - ພາບ: TTO

ກ່ຽວກັບຂໍ້ມູນ, ເຫັນໄດ້ວ່າ, ຂະແໜງການພິມຈຳໜ່າຍຂອງຫວຽດນາມ ພວມມີການເຕີບໂຕ.

ປີ 2024 ພຽງແຕ່ມີເກືອບ 600 ລ້ານແຜ່ນພິມອອກດ້ວຍຫົວຂໍ້ 50.000 ກວ່າຫົວ, ລາຍຮັບຂອງອຸດສາຫະກຳທັງໝົດຈະບັນລຸກວ່າ 4.500 ຕື້ດົ່ງ (ເພີ່ມຂຶ້ນ 10,3%), ແມ່ນການເຕີບໂຕສູງສຸດໃນ 3 ປີຜ່ານມາ. ຢ່າງໃດກໍຕາມ, ຄວາມຮູ້ສຶກທົ່ວໄປກ່ຽວກັບຫນັງສືແມ່ນບໍ່ມີ optimistic ຫຼາຍ.

ວັນນະຄະດີທີ່ແປແລ້ວແມ່ນຊ້ຳຊ້ອນແລະຂາດເຂີນ.

ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, ມີນັກພິມຈຳນວນໜຶ່ງໄດ້ມານະພະຍາຍາມນຳວັນນະຄະດີ ໂລກ ໃນປະຈຸບັນມາໃຫ້ຫວຽດນາມ. ຕົວຢ່າງ, ນັກຂຽນຊາວໄອແລນ Sally Rooney, ເກີດໃນປີ 1991, ມີຜົນງານດີເດັ່ນຈຳນວນໜຶ່ງທີ່ຕີພິມຢູ່ ຫວຽດນາມ ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້.

ເພື່ອເຮັດສິ່ງນີ້, ຫນ່ວຍງານຍັງພະຍາຍາມຈໍາກັດຄວາມສ່ຽງໂດຍການເລືອກວຽກງານທີ່ໄດ້ຮັບລາງວັນວັນນະຄະດີທີ່ມີຊື່ສຽງເຊັ່ນ Pulitzer, Goncourt, Booker ... ຫຼືໃນອາຊີມີລາງວັນ Akutagawa ເພື່ອກຽດສັກສີຂອງນັກຂຽນໃຫມ່.

ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ແຕ່ລະຫົວເລື່ອງສ່ວນຫຼາຍແມ່ນຮັກສາການພິມໂດຍສະເລ່ຍ 1,000 ສະບັບ. ແມ່ນແຕ່ຜົນງານທີ່ມີຊື່ສຽງຈາກຕ່າງປະເທດ ຫຼື ຜົນງານທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດລະດັບສາກົນກໍ່ຍາກທີ່ຈະກາຍເປັນປະກົດການເຜີຍແຜ່ໃນປະເທດເຮົາ. ການຂາຍຊ້າ, ບາງຄັ້ງໃຊ້ເວລາ 4-5 ປີ, ເປັນເລື່ອງທໍາມະດາ, ບໍ່ໄດ້ເວົ້າເຖິງໄລຍະເວລາຂອງໂປໂມຊັ່ນ 30-50% ຈາກລາຄາປົກຫຸ້ມ, ບາງຄັ້ງທັງຫມົດແມ່ນລາຄາດຽວກັນ.

ໃນຂະນະນັ້ນ, ການແປວຽກງານໜຶ່ງມັກຈະໃຊ້ເວລາດົນ; ຜູ້ຈັດພິມຕ້ອງຕໍ່ອາຍຸລິຂະສິດ, ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍໃນການຜະລິດເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຮັດໃຫ້ລາຄາປົກຫຸ້ມຂອງເພີ່ມຂຶ້ນ, ເຮັດໃຫ້ຜູ້ອ່ານພິຈາລະນາດົນກວ່າກ່ອນທີ່ຈະຊື້ປື້ມທີ່ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການຊື້ໃນເວລາທີ່ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍທັງຫມົດເຄັ່ງຄັດ.

ບັນດາຫົວໜ່ວຍພິມຈຳໜ່າຍມີຄວາມລັງເລໃຈກວ່າໃນການນຳເອົາປຶ້ມໃໝ່/ບັນດາບົດປະພັນອັນລ້ຳຄ່າຂອງໂລກທີ່ຍັງບໍ່ທັນເປັນທີ່ນິຍົມຢູ່ຫວຽດນາມ. ແທນທີ່ຈະ, ພວກເຂົາເລືອກວຽກທີ່ປອດໄພ, ໝູນວຽນກັບຜູ້ຂຽນທີ່ຄຸ້ນເຄີຍ ຫຼື "ຂາຍດີທີ່ສຸດ" ປຶ້ມແປເພື່ອເພີ່ມປະສິດທິພາບຄ່າໃຊ້ຈ່າຍ ແລະເລັ່ງວົງຈອນຊີວິດຂອງປຶ້ມ.

ສິ່ງເຫຼົ່ານີ້ນໍາໄປສູ່ສະຖານະການທີ່ບໍ່ດີ, ທັງເກີນດຸນແລະການຂາດແຄນ: ມີວຽກງານທີ່ມີການແປພາສາຫຼາຍເກີນໄປ, ແລະວຽກງານທີ່ດີແມ່ນຢູ່ນອກຕະຫຼາດການພິມເຜີຍແຜ່ພາຍໃນ.

ເກືອບເປັນໄປບໍ່ໄດ້ທີ່ວຽກງານໄດ້ຮັບລາງວັນວັນນະຄະດີພາຍໃນປະເທດແລະຂາຍປຶ້ມຫຼາຍກວ່າ.

ການເຮັດວຽກໃຫມ່ແມ່ນສູນເສຍ

ຕົ້ນສະບັບຂອງໂລກກໍ່ມີຄວາມໂສກເສົ້າ, ໃຫ້ຢູ່ຄົນດຽວກັບວຽກງານໃຫມ່ຂອງນັກຂຽນພາຍໃນປະເທດ.

ໃນຊຸມປີມໍ່ໆມານີ້, ປະເທດຂອງພວກເຮົາບໍ່ມີການຂາດແຄນລາງວັນສໍາລັບຫນັງສື, ລວມທັງຫນັງສືວັນນະຄະດີ, ແຕ່ໃນປັດຈຸບັນຍັງມີຊ່ອງຫວ່າງລະຫວ່າງລາງວັນກັບປະຊາຊົນ.

ມີຫຼາຍລາງວັນວັນນະຄະດີທີ່ມີຈຸດປະສົງເພື່ອຄົ້ນພົບນັກຂຽນໃຫມ່, ແຕ່ເບິ່ງຄືນ, ຫຼາຍຄົນໄດ້ຖືກປະຖິ້ມໄວ້ເຄິ່ງຫນຶ່ງ. ການແຂ່ງຂັນທີ່ຍາວນານທີ່ສຸດແມ່ນອາດຈະເປັນການແຂ່ງຂັນວັນນະຄະດີອາຍຸ 20 ປີ, ເຊິ່ງໄດ້ຖືກໂຈະໃນປີ 2022 ຫຼັງຈາກຫຼາຍປີກັບສັນຍາວ່າຈະເລີ່ມຕົ້ນໃຫມ່ໃນປີ 2026.

ຜູ້ຂຽນໃຫມ່ພຽງແຕ່ສາມາດຫວັງວ່າ "ຕາສີຂຽວ" ຂອງການວິພາກວິຈານວັນນະຄະດີໃນຫນັງສືພິມ, ຮູບແບບທີ່ໄດ້ສູນເສຍນ້ໍາຂອງຕົນໃນປັດຈຸບັນ. ໂດຍບໍ່ມີການສົ່ງເສີມທີ່ເຫມາະສົມ, ວຽກງານໃຫມ່ພົບວ່າມັນຍາກທີ່ຈະສ້າງຄວາມປະທັບໃຈໃຫ້ກັບຜູ້ອ່ານ.

ເມື່ອປຽບທຽບກັບເມື່ອກ່ອນ, ວຽກງານການພິມເຜີຍແຜ່ແມ່ນງ່າຍຂຶ້ນເນື່ອງຈາກການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງເວທີສື່ມວນຊົນສັງຄົມແຕ່ວ່າມັນງ່າຍທີ່ຈະຕົກຢູ່ໃນຄວາມຫຼົງໄຫຼ. ດັ່ງນັ້ນ, ໃນແຕ່ລະປີ, ເຖິງແມ່ນວ່າຈໍານວນວຽກງານໃຫມ່ແມ່ນບໍ່ນ້ອຍ, ແຕ່ພວກມັນຖືກສູນເສຍໄປໃນ "ປ່າ" ຂອງການພິມທຸກປະເພດ.

ຂາດ "ການລະເບີດ"

ເພື່ອຄວາມຍຸຕິທໍາ, ມີຫຼາຍປື້ມໂດຍນັກຂຽນໃຫມ່, ແຕ່ວ່າມີຈໍານວນເທົ່າໃດ?

ດົນນານມາແລ້ວ, ວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ຍັງຂາດ “ການລະເບີດ” ຄື ຫງວຽນຮ່ວາທິບ, ຫງວຽນເຍີດແອງ ຫຼື ຫງວຽນຫງອກຕື…, ຜູ້ທີ່ເອົາຊະນະຜູ້ອ່ານໃນລະດັບສິລະປະ ຫຼື ນິຍົມ.

Nguyễn Ngọc Tư - Ảnh 2. — ປຶ້ມຂອງ Sally Rooney ທີ່ພິມອອກໃນຫວຽດນາມ ຍັງບໍ່ມີຄວາມນິຍົມເກີນໄປ.

ແມ່ນເລື່ອງຫຍໍ້ຂອງ ຫງວຽນຮ່ວາທ້ວນ ໃນຊຸມປີ 1980 ໄດ້ປຸກລຸກການເຄື່ອນໄຫວ “ວັນນະຄະດີຮູບແຕ້ມ” (ຄຳເວົ້າຂອງນັກປະພັນ ຫງວຽນແມ້ງເຊີນ).

ຫຼືໃນປີ 2005, ທົ່ງນາບໍ່ສິ້ນສຸດຂອງ ຫງວຽນງອກຕູ່ ໄດ້ສ້າງປະກົດການທີ່ບໍ່ເຄີຍມີມາກ່ອນໃນເວລານັ້ນຄື: ພິມຄືນ 4 ຄັ້ງ ດ້ວຍຈຳນວນພິມທັງໝົດ 25.000 ສະບັບ, ເປັນຕົວເລກສູງສຸດຂອງປຶ້ມວັນນະຄະດີຫວຽດນາມ ໃນປີນັ້ນ.

“ການລະເບີດ” ອີກອັນໜຶ່ງແມ່ນນັກຂຽນ ຫງວຽນແມ້ງແອງ. ທີ່ການພົບປະແລກປ່ຽນໃນເດືອນ 5 ຢູ່ນະຄອນ ໂຮ່ຈີມິນ, ທ່ານນາງ Quach Thu Nguyet, ອະດີດຜູ້ອຳນວຍການ, ບັນນາທິການໃຫຍ່ຂອງສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍ Tre ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: ເມື່ອຂ້າພະເຈົ້າ Beto ແລະ ມອບປີ້ໃຫ້ຂ້າພະເຈົ້າໃນໄວເດັກ, ເຂົາເຈົ້າທັງສອງໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍຢ່າງຫຼວງຫຼາຍ, ແຕ່ລະພິມຄືນມີເຖິງຫຼາຍໝື່ນຫົວ.

ຫຼື ປຶ້ມ Blue Eyes, ສຳນັກພິມຈຳໜ່າຍ Tre ໄດ້ແຈ້ງໃຫ້ທ່ານ Tuoi Tre ໃຫ້ຮູ້ວ່າ, ນັບແຕ່ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍຄັ້ງທຳອິດໃນປີ 1990, ໄດ້ພິມຈຳໜ່າຍຄືນໃໝ່ກວ່າ 60 ສະບັບ ດ້ວຍຈຳນວນ 100.000 ກວ່າສະບັບ.

ທ່ານນາງ Quach Thu Nguyet ໃຫ້ຮູ້ວ່າ: “ດົນນານມາແລ້ວ, ພວກເຮົາມັກຈະເວົ້າວ່າພວກເຮົາແມ່ນ “ໝໍຕຳແຍ” ຂອງນັກປະພັນປຶ້ມ, ແຕ່ຄວາມຈິງແລ້ວ, ຍ້ອນນັກປະພັນຄື ຫງວຽນແທ໋ແອງ, ພວກເຮົາຍັງໄດ້ຮັບຄວາມຮັກແພງຈາກຜູ້ອ່ານ.

ຂະຫຍາຍ, ການແບ່ງປັນຂ້າງເທິງນີ້ບໍ່ຈໍາກັດພຽງແຕ່ ຫງວຽນເຍີດ, ແຕ່ຜູ້ຂຽນຜູ້ໃດສາມາດສ້າງ "ຄື້ນຟອງ". ເຫຼົ່ານີ້ແມ່ນນັກຂຽນທີ່ວຽກງານພິມໄດ້ຖືກຕ້ອນຮັບຢ່າງອົບອຸ່ນຈາກຜູ້ອ່ານ, ເຮັດໃຫ້ຫນ່ວຍງານພິມ "ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບ" ແລະສ້າງຄວາມເຂັ້ມແຂງພາຍໃນຂອງວັນນະຄະດີນັ້ນ.

ວັນນະຄະດີທີ່ແປແມ່ນສໍາຄັນແຕ່ມັນບໍ່ແມ່ນທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງ. ຫຼັງຈາກທີ່ທັງຫມົດ, ພວກເຮົາບໍ່ສາມາດລໍຖ້ານັກປະພັນຍຸກປະຈຸບັນໃນໂລກທີ່ຈະບອກກ່ຽວກັບຫວຽດນາມຂອງພວກເຮົາ.

ບັນດາຜູ້ອ່ານຫວຽດນາມ ພວມລໍຖ້າບັນດາອາລົມຈິດຂອງຫວຽດນາມ ໃນສະພາບຕົວຈິງຫວຽດນາມໃໝ່ ເພື່ອເປັນເພື່ອນມິດ ແລະ ແບ່ງປັນໃນຍຸກສະໄໝໃໝ່ ແລະ ການປ່ຽນແປງໃໝ່.

ປ່າໄມ້ຍິງ

ທີ່ມາ: https://tuoitre.vn/van-hoc-dang-thieu-vang-nhung-nguyen-ngoc-tu-nguyen-nhat-anh-tao-cu-no-kich-thi-truong-20250708102453287.htm