Bedwelmd door de charme
De lente is aangebroken op het zuidelijke platteland van Quang Ngai en brengt vreugde op het platteland. De emoties liepen hoog op toen we de Tan Diem-bewonersgroep (Pho Thanh Ward, Duc Pho Town, Quang Ngai) een kunstvorm zagen uitvoeren die al generaties lang wordt doorgegeven.
Op 65-jarige leeftijd is meneer Cai (teamleider) Le Co nog steeds gefascineerd door de kunst van talismannen, ondanks vele zorgen. Terugkijkend is hij al meer dan een halve eeuw gefascineerd door de kunst van talismannen. Hij zei dat hij als kind gefascineerd was door het zien van de zingende en dansende talismannen in de lente, wanneer het dorp zich minder zorgen maakte over de rook en het vuur van de oorlog...
Amuletvoorstelling in Sa Huynh
De eeltplekken op de handen van meneer Cai, na vele dagen roeien, netten uitwerpen of zwoegen in de zoutvelden, sloegen behendig op de trom. De muzikant bespeelde de houten klepels vakkundig als een echte kunstenaar. De senh tien in de handen van de jongeman trilde, wat een levendig geluid creëerde dat harmonieerde met de volksliederen van het platteland.
Op dertienjarige leeftijd volgden meneer Co en zijn vrienden de dorpsoudsten op een lente-uitje met de talismandans. In de ondergaande middagzon kwam de talismangroep op verzoek van de lokale bevolking naar het theater om te dansen. Eerst was er het openingslied met de volkstekst: "Open de poort, open de poort/De bovenste ring zit er nog in/De onderste pin zit er nog in... ".
Toen opende de huiseigenaar de deur, zijn gezicht stralend van vreugde, en nodigde het zangteam uit om binnen te komen. Na het zingen en dansen, het eren van de voorouders en het zegenen van de huiseigenaar, ontving het zangteam hun beloning en dankbetuigingen en ging het verder naar het volgende huis, zoals de huiseigenaar had gevraagd.
De wind van zee waaide naar de kust en waaide over de dorpswegen in de koude lentenacht. Veel mensen volgden echter gretig. Ze genoten van de sierlijke dans van meneer Co en zijn vrienden, waarbij het gezang zich vermengde met de levendige muziek.
Meneer Le Co (rood shirt) en het Sac Ngu zang- en dansteam treden op tijdens het visserijfestival.
De zachte, glinsterende lantaarndans in de donkere nacht zorgde voor een magisch tafereel dat de aandacht trok van toeschouwers. Sommige mensen waren zo geboeid door het lantaarngezelschap dat ze het bij hen thuis uitnodigden om voor hun voorouderlijke altaren op te treden.
"De Tet-vakantie in het dorp was erg vrolijk. Veel mensen die de talisman mooi vonden, nodigden ons uit om bij hen thuis te komen zingen en dansen om hen succes te wensen. Het salaris was niet hoog, maar het was een plezier om de dorpelingen te dienen", herinnert meneer Co zich.
"De fakkel doorgeven" aan de jongere generatie
Meer dan tien jaar geleden nam meneer Co de rol van meneer Cai over in het talisman-maakteam, ter vervanging van de ouderen. Hij vreesde dat de talisman verloren zou gaan in het tijdperk van open informatietechnologie en de vele audiovisuele methoden van vandaag. Daarom vonden hij en zijn goede vriend Nguyen Hung Liem een manier om de tieners in het team enthousiast te maken voor het maken van talismans, door hen de gelegenheid te geven om te zingen en te dansen wanneer ze maar konden.
Vlak voor Tet oefenden de twee mannen en de kinderen ijverig. Meneer Co begeleidde de kinderen enthousiast bij elke dansbeweging; hij leerde hen vloeiend te zingen en de tekst te benadrukken om de luisteraars te boeien. Na een paar jaar gingen de kinderen ver weg studeren; hij haalde nieuwe leden over om zich bij het team aan te sluiten en begeleidde hen enthousiast.
"In het begin was het erg moeilijk om Sac Bua te leren zingen en dansen, maar oom Co moedigde ons altijd aan en gaf ons met enthousiasme instructies, dus we probeerden te oefenen. We zongen veel en raakten eraan gewend. Dankzij hem leerden we zingen en van Sac Bua houden...", vertrouwde Ngo Thi Tuyet Ngan ons toe.
De heer Le Co (rechts) en de heer Nguyen Hung Liem hebben de tekst van het spreukenlied bewerkt
Op de ochtend van de eerste dag van het Chinese Nieuwjaar verzamelden de teamleden zich in de tuin van het plaatselijke cultuurhuis om de vlag te groeten aan het begin van het nieuwe jaar. Na het beluisteren van de nieuwjaarsbrief van de president , trad het team op met een levendige melodie om de komst van de lente te vieren. Na de zang- en dansvoorstelling volgde een lang applaus.
Op de derde dag van het Chinese Nieuwjaar zong en danste het hele team, gekleed in sjaals en jurken, tijdens het visserijfestival in de Sa Huynh-monding. Iedereen keek aandachtig naar de sierlijke dans en luisterde naar de melodieuze liederen in de vroege ochtendzon. De liederen spoorden de vissers aan om hun vissersboten naar zee te sturen...
Veel toeristen komen naar Sa Huynh om te genieten van het wilde en poëtische landschap, meer te leren over de Sa Huynh-cultuur die zo'n 3000 jaar teruggaat, en te genieten van heerlijke gerechten gemaakt van verse vis. Ze kijken ernaar uit om het werk van de zoutwerkers op de Sa Huynh-zoutvelden te zien. Veel mensen verblijven hier en zeggen dat ze erg geïnteresseerd zijn in het zingen en dansen van de Sac Bua...
"De voorstellingsvergoeding is slechts genoeg om de kinderen mee uit eten te nemen voor een kop zoete soep of een kom pap, maar het is wel erg leuk. Zo kunnen we bezoekers van ver kennis laten maken met het land en de mensen van Sa Huynh...", vertrouwde meneer Co toe.
Volgens de heer Le Minh Phung, vicevoorzitter van het Volkscomité van de wijk Pho Thanh, zetten de heer Le Co en de heer Nguyen Hung Liem zich actief in voor het behoud van de kunst van het maken van talismannen. De heer Co is ijverig in het onderzoeken en componeren van liederen met nieuwe teksten, die de veranderingen in zijn thuisland direct weerspiegelen.
"Zijn liedjes bemoedigen mensen na vermoeiende werkuren en dragen bij aan het behoud van de lokale culturele identiteit. De heer Co en zijn team promoten de inheemse cultuur bij toeristen, nemen deel aan gemeenschapsactiviteiten ter bescherming van het milieu en behouden traditionele zoutvelden... Zijn bijdragen worden vertrouwd en bewonderd door ambtenaren en de bevolking", aldus de heer Phung.
Het lied spoort de harten van de mensen aan
Volgens de ouderen in de wijk Pho Thanh is het niet duidelijk wanneer de talisman is ontstaan. Ze weten alleen dat "plattelandsartiesten" gekleed in rode, blauwe of gele kleding enthousiast zongen en dansten en het publiek betoverden. De talisman werd gedragen tijdens festivals, waar hij het land en de mensen van Sa Huynh introduceerde en zong om bezoekers te verwelkomen aan het begin van de lente. De tekst werd aangepast aan de veranderingen in het leven.
De tekst van het lied spoort vissers aan om zich aan de zee te houden en zo bij te dragen aan het beschermen van de soevereiniteit van de zee en de eilanden van het vaderland: "Hier is Hoang Sa - daar is Truong Sa / Twee archipels van ons land, al generaties lang / Boten varen de zee op / Ze vangen zeevruchten in de uitgestrekte zee en de lucht / Hoang Sa ligt heel dicht bij Truong Sa / Dit is de archipel die van onze voorouders is doorgegeven... Vandaag begint het nieuwe jaar / We wensen de zee en de eilanden eeuwige vrede".
Bron: https://thanhnien.vn/nguoi-luu-giu-sac-bua-ben-chan-song-185250128104648142.htm
Reactie (0)