Dialect met kenmerken van Nghe-volksliederen

Als we het over de Nghe-cultuur hebben, kunnen we niet anders dan volksliederen noemen, en omgekeerd: als we het over Nghe-volksliederen hebben, hebben we het over een typische uiting van de traditionele cultuur. Een van de belangrijkste factoren bij het beschrijven van de kenmerken van volksliederen in een regio is taal. Samen met muziek bepalen de teksten de waarde en kenmerken van Nghe-volksliederen. De Nghe-taal met het lokale accent en de lokale woordenschat is de factor die het kenmerk en de uniciteit ervan bepaalt.

Vi Giam-optredens klinken door in de combinatie van Vi-, Giam- en Ca Tru-volksliederen, uitgevoerd door studenten. Foto: My Ha

De vorm en inhoud van Vi en Giam verschillen enigszins, maar het zijn beide gedichten, de meest unieke volksliederen. De woorden die in Giam worden gebruikt, zijn heel eenvoudig en oprecht, net als in het dagelijks leven. De muziek is minder vloeiend en de teksten zijn minder gepolijst dan in Vi, omdat het een lied is met veel teksten, sterk verhalend, dat het dagelijks leven weerspiegelt met verhalen, gebeurtenissen en het uitdrukken van houdingen, gevoelens en gedachten van het Nghe-volk.

De systematische verandering van een reeks hoofdklanken in het Nghe-Tinh ten opzichte van de noordelijke taal heeft een duidelijke nuance in uitspraak gecreëerd, wat het karakteristieke Nghe-accent , de Nghe-taal en de regionale kenmerken in Vi en Giam heeft gecreëerd, waardoor de volksliederen van deze regio niet vermengd raken met andere regio's. Voor het Nghe-Tinh-volk zijn die klank en stem diep in het vlees en bloed doorgedrongen , dus luisteren naar Vi- en Giam-volksliederen is het horen van de nabijheid, ernst en genegenheid als de stem van iemands hart. Daarom is de taal van Nghe-Tinh-volksliederen onschuldig, natuurlijk, zeer dicht bij de gesproken taal, en draagt ​​niet de schoonheid van een uitgebreid kunstwerk . Naast het kenmerk van het gebruik van woorden volgens gewoonte, ligt de uniciteit van Nghe-Tinh-volksliederen misschien in de keuze om lokale woorden te gebruiken in plaats van nationale woorden in omstandigheden waarin die keuze op zich in zekere zin gepast is, zowel qua inhoud als artistieke expressie.

Referenties

1. Nguyen Chi Ben, Bui Quang Thanh, Volksliederen van Nghe - Tinh , Culture and Information Publishing House, Hanoi , 2013.

2. Hoang Trong Canh, Lokale woorden met dubbele structuur in Nghe Tinh-volksgedichten - Behoud en promotie van de waarden van Nghe An-volksliederen, Nghe An Publishing House, 2012.

3. Ninh Viet Giao, Het wetenschappelijke karakter van de teksten van Nghe An-volksliederen - Het behouden en bevorderen van de waarden van Nghe An-volksliederen, Nghe An Publishing House, 2012.

4. Vu Ngoc Khanh, Enkele commentaren op volksliederen van Nghe Tinh , Nghe Tinh Literature and Arts Magazine, nr. 21, 1996, p.117.

Bron: https://baonghean.vn/phuong-ngu-voi-dac-trung-cua-dan-ca-xu-nghe-post283740.html