Ciepłe relacje wojskowo-cywilne w czasie burzy

Pośród burzy w Kalmaegi wiara zajaśniała w sercach ludzi - wiara w dzielenie się, w bliską relację między armią a ludźmi, wiara w ducha niepozostawiania nikogo w tyle pośród strasznych klęsk żywiołowych.

Po południu 6 listopada, gdy na Morzu Wschodnim szalała zażarta burza nr 13 (sztorm Kalmaegi), a porywy wiatru przekraczały poziom 17 w skali Beauforta, zmierzając prosto w kierunku regionu południowo-centralnego, atmosfera pilnej potrzeby zapobiegania i kontroli sztormu ogarnęła cały obszar przybrzeżny Dak Lak .

W dwóch gminach Xuan Canh i Xuan Loc, które prawdopodobnie zostaną najbardziej dotknięte, setki policjantów, żołnierzy, sił milicji i przedstawicieli władz lokalnych ciężko pracowały, aby pomóc ludziom w ewakuacji i zapewnić bezpieczne zakwaterowanie przed uderzeniem burzy.

Pan Bui Ngoc Tam, przewodniczący Ludowego Komitetu Gminy Xuan Canh, poinformował: Cała gmina składa się z 11 wiosek, w których ponad 140 gospodarstw domowych mieszka na obszarach zagrożonych przypływami, osuwiskami i powodziami. Rząd propagował, mobilizował i wspierał ewakuację ludności w bezpieczne miejsca, aby uniknąć burz i powodzi.

W gminie Xuan Loc władze sprawdziły i ewakuowały ponad 200 gospodarstw domowych na terenach nisko położonych i przybrzeżnych, zanim sztorm dotarł do lądu.

Żołnierze, milicja i lokalne władze zapewniły ludziom bezpieczne schronienia.

Po południu 6 listopada policja, wojsko i siły milicji koordynowały działania z lokalnymi komitetami partyjnymi i władzami, aby zakończyć ewakuację setek gospodarstw domowych z niebezpiecznych obszarów i zapewnić ludziom tymczasowe schronienie w siedzibie policji gminy, na posterunku straży granicznej Xuan Hoa i w szkołach...

Lekarze wojskowi z posterunku Straży Granicznej Xuan Hoa sprawdzają stan zdrowia osób starszych, które schroniły się przed burzą w jednostce. Zdjęcie: Dang Vu

Nie tylko liczby, ale i każda ewakuacja to wyraz dzielenia się i troski. Na posterunku Straży Granicznej Xuan Hoa, 19 gospodarstw domowych liczących 44 osoby, w rejonie dotkniętym przypływami i osuwiskami w wiosce Hoa An (gmina Xuan Canh), otrzymało tymczasowe zakwaterowanie.

Na zewnątrz wiał wiatr i lał deszcz, ale w koszarach ludzie gromadzili się wokół gorącego posiłku, a lampy naftowe oświetlały ich wzruszone twarze. Strażnicy graniczni nie tylko zapewniali zakwaterowanie, ale także gotowali i przygotowywali posiłki dla ludzi.

Burzliwy posiłek mieszkańców Hoa An na posterunku straży granicznej Xuan Hoa. Zdjęcie: Dang Vu

W małym pokoju pani Le Thi Hay z wioski Hoa An zwierzyła się ze wzruszenia: „Wczesnym rankiem żołnierze przyszli do każdego domu, pomagając ludziom w przeprowadzce w bezpieczne miejsce, a także zorganizowali odpowiednie zakwaterowanie. Jest tu bardzo bezpiecznie, jest jedzenie, woda i bezpieczne miejsce do spania. Słyszałam, że burza uderzy w ląd dziś w nocy, ale dzięki temu, że żołnierze tak się nami opiekują, wszyscy czują się bezpiecznie i są bardzo wdzięczni!”

Obok niego pan Nguyen Thu – samotny staruszek, którym opiekowali się pracownicy medyczni placówki straży granicznej Xuan Hoa – powiedział drżącym głosem: „Jestem stary, żyję sam i za każdym razem, gdy słyszę o burzy, zaczynam się martwić. Teraz, kiedy mnie tu przywieźliście, zaopiekowaliście się mną, daliście mi wystarczająco dużo jedzenia i picia… Czuję się tak ciepło w środku!”

Te proste, ale wzruszające obrazy to właśnie to, co podpułkownik Nguyen Thai Hung, naczelnik placówki straży granicznej w Xuan Hoa, zawsze podkreśla, mówiąc o obowiązkach żołnierzy na pierwszej linii frontu: „Pomoc ludziom w trudnych czasach to dla nas nie tylko rozkaz płynący z serca, ale także wyraz uczuć i odpowiedzialności strażników granicznych wobec ludzi”.

Nie tylko władze, ale i wiele gospodarstw domowych z solidnymi domami w okolicy aktywnie otworzyło swoje drzwi, aby powitać sąsiadów – tych mieszkających w tymczasowych domach, domach z dachami, które łatwo zrywają się z dachów – i schronić się przed burzą. W ciepłym pokoju, wśród gwałtownej burzy, odgłosy rozmów i śpiewu dzieci to chwile spokoju, w których sąsiedzka miłość staje się wsparciem, ogrzewając serca ludzi.

Pośród burzy w Kalmaegi, w sercach mieszkańców Xuan Canh i Xuan Loc, zajaśniała wiara – wiara w dzielenie się, w bliską relację między armią a ludem, w dzielenie się i jednomyślność w pokonywaniu trudności, w duchu „niepozostawiania nikogo w tyle” pośród okrutnych klęsk żywiołowych.

Khanh An

Źródło: https://baodaklak.vn/an-ninh-quoc-phong/202511/am-tinh-quan-dan-trong-mua-bao-a6328ba/