„Będę śnić za ciebie, matko”

Trzymając w dłoni portret swojej matki, Anh Thu powiedziała, że ​​z większą pewnością siebie kroczyła, by odebrać rezultaty swoich czteroletnich wysiłków w nauce. Według Anh Thu, dyplom jest darem i dotrzymaną obietnicą złożoną matce: „Będę śnić dla ciebie”. Na scenie, gdy wykładowca zapytał, kim jest osoba na zdjęciu, Anh Thu uśmiechnęła się i odpowiedziała: „Mamo, ona umarła…”.

Anh Thu była wzruszona, gdy trzymała na scenie portret swojej matki, gdy odbierała świadectwo ukończenia szkoły.

W 12. klasie Anh Thu przeżyła szok, gdy dowiedziała się, że jej matka choruje na raka. Anh Thu powiedziała, że ​​odczuwała tak silny ból, że nie mogła płakać, a jej wyniki w nauce również zaczęły się pogarszać. „Na początku nie mogłam zaakceptować prawdy. Kiedy poszłam do szkoły, moje myśli ciągle krążyły wokół mojej matki. Ciągle martwiłam się, że stan jej zdrowia się pogorszy” – wyznała Anh Thu.

Matka Anh Thu musiała udać się do miasta Hue na chemioterapię i w tym czasie opiekował się nią tylko ojciec. Kilka miesięcy później, gdy stan zdrowia matki się ustabilizował, Anh Thu zdołała ułożyć sobie życie. Rodzina Anh Thu nie była zbyt zamożna, więc gdy matka zachorowała, wszystkie pieniądze wydano na leczenie. Wiele osób radziło Anh Thu, aby ukończyła 12. klasę, a następnie poszła do pracy lub nauczyła się zawodu, aby pomóc rodzicom.

Anh Thu bardzo kocha muzykę .

Sama Anh Thu musiała się sporo natrudzić, aby podjąć decyzję o przyszłości: „Naprawdę chciałam kontynuować studia. Życie na wsi, obserwowanie dorastających kobiet, które potrafiły jedynie siedzieć w domu jako gospodynie domowe, a czasem były maltretowane i poniżane, sprawiło, że zapragnęłam dobrej pozycji w społeczeństwie. Ale kochałam też swoją matkę – rodzina w tamtym czasie miała tylko tyle pieniędzy, żeby opłacić leczenie. Widząc moje zmagania, mama zachęcała mnie do pójścia na studia. Powiedziała mi: Jeśli wybierzesz tę drogę, musisz naprawdę się starać, dawać z siebie wszystko, bez względu na to, jak trudne to będzie, nie możesz się poddawać”.

Na pierwszym roku studiów stan matki Anh Thu się pogorszył i lekarz odesłał ją do domu. Anh Thu nigdy nie zapomni chwili, gdy oddech matki osłabł, a ona zmarła w ramionach ojca. Tego dnia Anh Thu czuła się, jakby niebo się zawaliło. Żadne zadośćuczynienie nie mogło ukoić bólu, który musiała znosić 18-letnia dziewczyna. Anh Thu nie miała już matki w swoim życiu.

Anh Thu potrafi grać na kilku instrumentach muzycznych, takich jak gitara, skrzypce i wiolonczela.

„Wspominając dni po chemioterapii, kiedy moja mama mogła wrócić do domu, wyglądała jeszcze bardziej wycieńczona. Nauczyłam się gotować i ugotowałam dla niej rosół z kurczakiem i makaronem. To był pierwszy raz, kiedy dla niej gotowałam, była bardzo szczęśliwa. Żałowałam, że nie mogę się nią bardziej zaopiekować. Teraz mam pracę, mogę kupować ładne ubrania, pyszne jedzenie… ale mojej mamy już nie ma. Mam bardzo mało zdjęć z nią” – zwierzyła się Anh Thu.

Po jej śmierci matka Anh Thu pozostawiła po sobie sumę pieniędzy pokrytą ubezpieczeniem, stypendium, pracę na pół etatu i wsparcie siostry, co pomogło uczennicy opłacić czesne. Po ukończeniu szkoły Anh Thu pozostanie w szkole, aby pracować jako nauczycielka i pomagać uczniom rozwijać ich umiejętności osobiste.

Mistrz Duong Khanh Vinh, Kierownik Wydziału Administracji Biznesowej Uniwersytetu Greenwich w Wietnamie, skomentował: „Anh Thu jest aktywną studentką, jeśli chodzi o zajęcia ruchowe. Na zajęciach utrzymuje bardzo dobre relacje z przyjaciółmi. Anh Thu zawsze emanuje pozytywną energią”.

Źródło: https://thanhnien.vn/nu-sinh-cam-di-anh-me-nhan-bang-tot-nghiep-con-se-uoc-mo-thay-phan-me-185240326135855002.htm