Sianie liter w lesie kauczukowym

Gwarantowany dochód w sezonie golenia

Rankiem 28 września nasza delegacja przybyła do Dong Phu – Kratie Rubber Company, z siedzibą w gminie Kratie, w mieście Kratie, w prowincji Kratie. Delegację powitali nie tylko przedstawiciele władz wietnamskich, ale także kambodżańskich – młodzi ludzie, którzy studiowali i mieszkali w Wietnamie.

Droga do projektu Dong Phu-Kratie Rubber Company jest dość skomplikowana, z wieloma odcinkami przecinanymi przez duże strumienie. 23-kilometrowa droga od autostrady krajowej nr 7 do projektu często ulega degradacji w porze deszczowej. Obecnie firma posiada 3 gospodarstwa rolne i 1 zakład przetwórczy o wydajności 7500 ton rocznie, obsługujący przetwórstwo gumy Dong Phu-Kratie Rubber Company oraz szereg firm gumowych w prowincji Kratie.

Obecnie firma zatrudnia ponad 1000 lokalnych pracowników, z czego prawie 290 pochodzi z prowincji Kratie; w samym okręgu Sambor pracuje blisko 260 osób, głównie z sąsiednich terenów w obszarze projektu, w gminach Okdia Senchey i Rolus Meanchey, pozostali to pracownicy z innych miejscowości.

Fabryka przetwórstwa lateksu CSR10 w Dong Phu - Kratie Rubber Company

Nasza grupa z entuzjazmem przyglądała się procesowi przetwarzania lateksu kauczukowego w fabryce przetwórstwa lateksu CSR10 (działającej od 2018 roku). Pracownicy fabryki pracowali z entuzjazmem, a rzędy gotowych produktów ustawiały się w kolejce, czekając na wysyłkę do konsumentów. Obecnie fabryka produkuje 50-60 ton gotowych wyrobów gumowych dziennie na eksport do Wietnamu. Fabryka przyjmuje również dostawy lateksu kauczukowego od wielu innych firm. Wszystkie procesy produkcyjne w fabryce są gwarantowane i nie wpływają negatywnie na środowisko. Co ciekawsze, woda po płukaniu lateksu kauczukowego jest filtrowana w systemie oczyszczania ścieków składającym się z 9 naturalnych stawów filtracyjnych, a ostatni staw filtracyjny może być wykorzystywany do hodowli ryb.

Pan Khoen Sothanh, 30 lat, kierownik zespołu produkcyjnego w fabryce przetwórstwa lateksu CSR10

Pan Khoen Sothanh, 30-latek, kierownik zespołu produkcyjnego w fabryce przetwórstwa lateksu CSR10, pracuje tu od około 4 lat. Wcześniej pan Khoen pracował na farmie, ale jego dochody nie wystarczały na utrzymanie 6 członków rodziny. Pan Khoen powiedział, że gdy wódz wioski ogłosił nabór pracowników do firmy gumowej, on i jego żona zgłosili się do pracy. Pan Khoen ma nadzieję, że będzie mógł pozostać w firmie na dłużej, odłożyć pieniądze na budowę domu i zadbać o przyszłość swoich dzieci.

Obecnie fabryka lateksu działa przez 11 miesięcy w roku, z miesięczną przerwą na konserwację maszyn. W tym czasie firma stale tworzy miejsca pracy, aby zapewnić pracownikom dochody, unikając sytuacji, w których pracownicy musieliby rezygnować z produkcji i brać urlopy na pracę w polu.

Po przybyciu na farmę nasza grupa była zachwycona rzędami drzew kauczukowych, wyposażonych w materiały, wsporniki, miski, koryta i osłony przeciwdeszczowe, wszystko schludnie ułożone...

Pan Vu The Duy, zastępca dyrektora generalnego Dong Phu - Kratie Rubber Company, powiedział, że co roku firma może sobie pozwolić na 1-2 miesiące przerwy w zbieraniu kauczuku w sezonie wymiany liści, kiedy to pracownicy najczęściej odchodzą z pracy i bardzo trudno jest ich do niej przywrócić. Z tego też powodu firma zawsze koncentruje się na tworzeniu miejsc pracy dla pracowników, zapewniając im życie w okresie poza sezonem zbierania kauczuku. Z tego samego powodu Dong Phu - Kratie Rubber Company zawsze zatrudnia pracowników rolnych.

Pan Vu The Duy przedstawia propozycje prac, które pracownicy mogą wykonywać poza sezonem, aby zapewnić sobie dochód.

Pan Duy ostrożnie wskazywał każdą linię skrobania: „Kiedy drzewo odpoczywa, robotnicy z wyprzedzeniem kreślą formę, która posłuży im jako punkt odniesienia w sezonie skrobania. Jeśli forma nie zostanie narysowana, nachylenie nie będzie prawidłowe; rynny, zabezpieczenia przeciwpożarowe… więc robotnicy zostają z nami i rzadko chodzą gdzie indziej, ponieważ mamy zapewnione źródło dochodu przez cały rok”.

W autobusie jadącym z farmy do ośrodka pomocy społecznej na terenie projektu, usłyszeliśmy, jak pracownicy firmy gumowej opowiadają o początkach pracy lokalnych pracowników na farmie. Na wczesnym etapie rekultywacji i zalesiania większość lokalnych pracowników była „zszokowana”, gdy otrzymywali wysokie miesięczne pensje, jakich nigdy wcześniej nie otrzymywali.

Sianie liter w lesie kauczukowym

Nasz samochód zatrzymał się przed szkołą Dong Phu - Kratie Rubber Company na farmie nr 1, gdzie uczniowie w różnym wieku byli pochłonięci nauką.

Uczniowie w różnym wieku uczą się razem w tej samej klasie.

W tym roku w dwóch szkołach firmy uczy się 181 uczniów – dzieci pracowników przemysłu gumowego. Ponieważ uczniowie są za młodzi, aby podzielić ich na klasy, są grupowani w grupy, a każda klasa liczy około 40-50 uczniów. Lokalny Departament Edukacji i Szkolenia stworzył odpowiednie warunki i pomógł firmie znaleźć nauczycieli.

Podczas przerwy rozmawialiśmy z nauczycielką Keonitą, która uczy w szkole należącej do koncernu gumowego. Keonita powiedziała, że ​​ona i jej mąż byli od dawna przydzieleni do nauczania w tej szkole. Kiedy przyszła do szkoły, nie byli jeszcze małżeństwem. 11 lat temu mąż Keonity został przydzielony do szkoły, a 3 lata później Keonita również została przydzielona do nauczania w tej szkole.

Nauczyciel Keonita w szkole Dong Phu Rubber Company - Kratie

Keonita i jej mąż codziennie chodzą do szkoły oddalonej o około 8 km od domu, jadąc rano i wracając po południu, z wolnymi niedzielami. Keonita przyznała, że ​​nauczanie uczniów w różnym wieku jest dość trudne i napotyka wiele trudności, ponieważ poziom nauczania w każdej klasie jest różny. Szkoła Dong Phu Rubber Company w Kratie uczy do szóstej klasy, a po jej ukończeniu uczniowie przechodzą do innej gminy.

„Chcę tylko, żeby dzieci regularnie przychodziły do ​​szkoły, zdobywały wiedzę, uczyły się i uciekały od ubóstwa. Firma gumowa również bardzo pomaga nauczycielom i dzieciom. Wszyscy nauczyciele chcą zostać w szkole, mają tylko jedno małe marzenie: mieć plac zabaw przed bramą szkoły, miejsce do zabawy dla dzieci” – powiedziała pani Keonita.

Nasz samochód odjechał. Nauczyciele odprowadzili nas do bramy szkoły. Kilku ciekawskich uczniów pobiegło za nami. Uczniowie mieszkający w środku kauczukowego lasu, pomimo niedostatku, zawsze otrzymywali miłość od swoich nauczycieli.

Link źródłowy: https://thanhnien.vn/gieo-chu-giua-rung-cao-su-185231130203741166.htm