Jak wyglądają kolory na innych planetach?

[reklama_1]

Ludzkie oko i mózg dysponują mechanizmami umożliwiającymi im samoczynne przystosowywanie się do zupełnie nowego otoczenia, na przykład innej planety, zarówno pod względem koloru, jak i intensywności.

Łazik Curiosity NASA robi sobie selfie na Marsie. Zdjęcie: NASA/JPL-Caltech — Łazik Curiosity NASA robi sobie selfie na Marsie. Zdjęcie: *NASA/JPL-Caltech*

Ludzki mózg jest niezwykle sprawny w dostosowywaniu się do zmiennych warunków oświetleniowych. Na przykład, nosząc przyciemniane okulary przeciwsłoneczne, użytkownik początkowo widzi kolory wyraźnie, ale po pewnym czasie zaczynają one wyglądać „normalnie”. Dzieje się to również naturalnie wraz z wiekiem. Soczewki oczu osób starszych stopniowo stają się bardziej żółte niż w młodości. Jednak nie będą one już tak postrzegać kolorów, ponieważ mózg przystosowuje się do różnicy.

Jak więc mózg miałby się przystosować do kolorów w zupełnie nowym środowisku? Eksperci przedstawiają swoje opinie na temat tego, jak kolory mogłyby wyglądać na innych planetach.

Ten sam mechanizm, który reaguje na żółknięcie soczewek i kolorowe okulary przeciwsłoneczne, może działać, gdy astronauci podróżują na inną planetę, według badań Michaela Webstera, naukowca zajmującego się widzeniem poznawczym z Uniwersytetu Nevady. W zależności od dominujących kolorów w nowym otoczeniu, mózg astronauty dostosuje się, aby postrzegać je w sposób bardziej neutralny.

„Moim zdaniem, zanim ludzie dotrą na Marsa, planeta z czasem przestanie wydawać im się czerwona” – powiedział Webster. Zamiast tego marsjański teren zacznie wyglądać bardziej brązowo lub szaro, a marsjańskie niebo w kolorze ochry będzie bardziej niebieskie – nie tak błękitne jak na Ziemi, ale znacznie mniej pomarańczowe niż to, które widzimy dzisiaj.

Jednak nie wszystkie obce nieba z czasem wydają się bardziej niebieskie. Zależy to od dominujących kolorów światła przechodzącego przez atmosferę w porównaniu z dominującymi kolorami krajobrazu. Niebieski jest przeciwieństwem pomarańczowego na kole barw, więc chłodniejsze odcienie mogą stawać się bardziej wyraziste, w miarę jak mózg astronauty stopniowo zmierza w kierunku neutralności. Jeśli jednak astronauta wyląduje na egzoplanecie z fioletową roślinnością i żółtym niebem, jego mózg może się inaczej dostosować.

Ludzki „filtr” nie ogranicza się do koloru; dostosowuje się również do jego intensywności. Na planecie o ograniczonej naturalnej palecie barw mózg przyzwyczaja się do bardzo subtelnych zmian odcienia. Z czasem astronauci zobaczą, jak blade kolory stopniowo stają się bardziej żywe i odwrotnie.

A co, gdyby zamiast czekać, aż oczy i mózgi astronautów zaadaptują się do nowej planety, ludzie wynaleźli automatyczne urządzenie filtrujące dla tego środowiska? Derya Akkaynak, inżynier i oceanograf z Uniwersytetu w Hajfie, wraz ze swoimi współpracownikami z laboratorium bada podobny problem. Jednak jej badania dotyczą środowiska morskiego, a nie kosmosu.

Teoretycznie, znajomość składu atmosfery i oceanów egzoplanety pozwala przewidzieć, jak światło będzie na nią oddziaływać. Eksperci mogliby następnie wykorzystać te informacje do stworzenia filtrów algorytmicznych, które „korygują” kolory otoczenia. Filtry te mogłyby być instalowane w osłonach skafandrów kosmicznych.

Zanim ludzie faktycznie wybiorą się na inną planetę, nie sposób dokładnie przewidzieć, jak będzie przebiegał proces dostosowywania palety barw życia pozaziemskiego. Jednak badania głębinowe mogą dać dobre przybliżenie. Akkaynak zszedł kiedyś na głębokość 30 metrów, wystarczająco głęboko, aby odfiltrować całe czerwone światło. „Wszystko wyglądało na żółte, a nie niebieskie, prawdopodobnie dlatego, że starałem się zrekompensować brak czerwieni. Ale ogólnie rzecz biorąc, widok był szalony” – cytował 27 września portal Live Science słowa Akkaynaka.

Komentarz (0)