Miejsce cichych cudów

Opowiadanie historii za pomocą rąk

Po wielu wstępach do dość cichej kawiarni na wzgórzu sosnowym w centrum Da Lat, byliśmy zaskoczeni, gdy weszliśmy do małego pomieszczenia w Centrum Wspierania Rozwoju Edukacji Włączającej w Prowincji Lam Dong (nr 1, ulica Nguyen Khuyen, okręg Cam Ly - Da Lat, prowincja Lam Dong), gdzie nie ma piosenek, nie ma czułych okrzyków... w cichym świecie dzieci, tylko dzielenie się i marzenie o życiu pełnią życia.

Sklep jest w zasadzie miejscem kształcenia zawodowego dla niesłyszących dzieci i jest prowadzony wyłącznie przez niesłyszącą młodzież, która „przemawia” swoimi zręcznymi dłońmi i wyrazistymi oczami. Każdy napój, każdy ręcznie robiony produkt – od obrazów, przez płócienne torby, po olejki eteryczne – jest krystalizacją cierpliwości, pasji i chęci życia.

„Wszystko jest tu przytulne i ciepłe. Nie ma tu krzykliwości ani głośnych okrzyków, które często słychać w zatłoczonych kawiarniach. Przychodząc tutaj, wybieram sobie miejsce, daję znak, żeby złożyć zamówienie, a obsługa odpowiada z uśmiechem” – powiedziała pani Ha Thanh (turystka z Ho Chi Minh).

Dzięki badaniom dowiedzieliśmy się, że początki sklepu mają bardzo realną historię, której początki sięgają osoby pracującej w turystyce. Pan Vo Anh Tuan, zastępca dyrektora Vietravel Lam Dong (założyciel ośrodka kształcenia zawodowego dla dzieci głuchych), zwierzył się: „Podczas wizyty w Szkole dla Głuchych Lam Dong (obecnie Centrum Wspierania Rozwoju Edukacji Włączającej w Prowincji Lam Dong), zobaczyłem drobne upominki wykonane z igieł sosnowych, skrawków materiału i gliny, a także ciche poświęcenie nauczycieli, co skłoniło mnie do zadania sobie pytania: jak te ręce dostrzegają swoją wartość?”.

Kawiarnia połączona z warsztatem kształcenia zawodowego dla młodzieży niedosłyszącej pod adresem: No. 1, Nguyen Khuyen Street, Cam Ly Ward, Da Lat, prowincja Lam Dong

Od tego pytania rozpoczęła się podróż z głuchą młodzieżą. Nie było potrzeby strategii komunikacji, nie było potrzeby biznesplanu, zrodziła się przestrzeń kształcenia zawodowego z pragnieniem, by pomóc im nabrać pewności siebie, zintegrować się ze społecznością i stać się użytecznymi ludźmi dla społeczeństwa.

„Zapraszamy nauczycieli i instruktorów, którzy podzielają naszą empatię, aby uczyli dzieci rękodzieła, takiego jak malowanie na papierze, szycie w połączeniu z artystycznym haftem, pieczenie, mieszanie napojów itp., kierując się zasadą nauki praktycznego zawodu, który jest dostosowany do sytuacji dzieci i pomaga im utrzymać się samodzielnie” – powiedział pan Vo Anh Tuan.

Warsztaty na temat więzi emocjonalnej

To nie tylko kawiarnia i ośrodek kształcenia zawodowego dla dzieci niepełnosprawnych, ale także otwarta przestrzeń kreatywna, w której odbywają się warsztaty rękodzieła, haftu ręcznego, tworzenia mieszanek olejków eterycznych itp. Odwiedzający mogą tu przyjść, aby napić się kawy i dotknąć prawdziwych historii.

Nguyen Luong Quang (24 lata, pracownik sklepu) po opuszczeniu szkoły dla głuchych wiódł życie w odosobnieniu, zagubiony w przyszłości. Jednak od czasu, gdy zaczął pracować w sklepie, Quang stopniowo odnajduje siebie, odnajduje wartość, wiarę i jaśniejsze marzenia. Niezdarnym, ale stanowczym pismem Quang napisał: „Marzę o otwarciu w przyszłości małej kawiarni, aby stworzyć miejsca pracy dla ludzi takich jak ja”.

Pan Le Kim Phuc, dyrektor We For You Travel Company, zwierzył się: „To kawiarnia, przestrzeń kulturalna, tętniący życiem warsztat i miejsce uzdrawiającej rozrywki. Goście przychodzą nie tylko po to, by delektować się smakiem, ale także po to, by poczuć empatię, o czym czasami zapominamy we współczesnym życiu”. Goście odwiedzający sklep często przywożą do domu więcej niż jedno rękodzieło, poczucie spokoju, przebudzenia i wiarę, że gdzieś wciąż istnieje wiele życzliwości i cichych „cudów”.

„Za każdym razem, gdy rysujemy z dziećmi, przyczepiamy koraliki do woreczków materiałowych lub wlewamy wosk do słoika z balsamem do ust, uczymy się doceniać każdy mały szczegół życia, uczymy się nawiązywać kontakt z emocjami, a nie ze słowami” – powiedziała pani Kim Ngan, stała klientka sklepu od 5 lat.

O dziwo, w miejscu, gdzie język jest niemal nieobecny, ludzie uczą się więcej o słuchaniu. Tutaj nikt nie jest „ułomny”, a tylko ci, którzy żyją każdą chwilą w pełni, wnosząc wkład w życie innych najprostszymi rzeczami, gdzie ludzie uczą się na nowo kochać, doceniać różnice i pielęgnować proste, ale piękne marzenia.

Sklep jest niczym stonowana, ale nie smutna nuta w harmonii górskiego miasteczka Da Lat. Niezastąpione miejsce dla tych, którzy szukają spokoju, dzielenia się i subtelnych wartości w zgiełku życia.

DOAN KIEN

Źródło: https://www.sggp.org.vn/noi-cua-phep-mau-lang-tham-post813853.html