Cisza po bólu wywołanym przez Agent Orange

Wojna dawno minęła, ale jej konsekwencje wciąż odczuwają wiele rodzin ofiar Agent Orange. W cieniu cierpienia kryją się ciężko pracujące matki, żony i siostry, które poświęcają się, by opiekować się swoimi rodzinami i stać się wsparciem dla ofiar.

Chyba nic nie jest w stanie zmierzyć bólu matki, która musi patrzeć, jak jej dzieci rodzą się zdrowe, a potem stopniowo stają się niepełnosprawne umysłowo i sparaliżowane. Po ponad 70 latach powinny cieszyć się spokojnym życiem z dziećmi i wnukami, ale pan Le Dinh Nhac i pani Nguyen Thi Tam z Nui Trang w gminie Phu Ninh od ponad 40 lat nie zaznali spokojnego snu, ponieważ dwoje z ich czworga dzieci cierpi na niepełnosprawność umysłową z powodu działania środka Agent Orange.

Pan Nhac wstąpił do wojska w 1967 roku i walczył na południowych polach bitew, od Quang Ngai po Kon Tum. Pani Tam opowiadała: Mój mąż padł ofiarą Agent Orange, który spowodował wiele chorób, ale zaraził również jego dzieci, a ja nie mogłam powstrzymać łez. Wszystkie osobiste czynności dzieci, takie jak jedzenie, kąpiel i mycie, zależą od innych. Ja sama, jako matka, często choruję, ale mimo to muszę codziennie opiekować się moimi dziećmi. Często jestem zbyt zmęczona, żeby wstać, a myśl o moich dzieciach jeszcze bardziej mnie łamie…

Mimo że ma 34 lata, jest najmłodszym synem pana Nguyen Van Thang ze Strefy 9, gminy Ha Hoa, i nadal płacze jak dziecko.

Żołnierze noszący Agent Orange, pokonując przeciwności losu, odnajdują w życiu optymizm i radość, by zapomnieć o „ranach” wojny. Od ponad 30 lat pani Dao Thi An i pan Nguyen Van Thang ze Strefy 9 w gminie Ha Hoa dyskretnie opiekują się swoim synem, który dzień i noc cierpi z powodu skutków działania toksycznych substancji chemicznych. Choć ma 34 lata, ich syn wciąż jest jak dziecko, uśmiechające się niewinnie tylko od czasu do czasu, a jego życie jest ograniczone i ograniczone do małego domu.

Pan Thang zwierzył się: W 1970 roku wstąpiłem do wojska i walczyłem na polach bitewnych południowego Laosu i Wyżyn Centralnych. W 1971 roku ożeniłem się i miałem czworo dzieci, trzy córki i syna. Los okazał się okrutny, gdy najmłodszy syn, urodzony w 1991 roku, nie był normalnym dzieckiem – niepełnosprawny umysłowo, nie mógł chodzić. Dopiero później dowiedziałem się o konsekwencjach działania środka Agent Orange, które prześladowały moje dziecko… Ale wtedy pomyślałem, że nie mogę po prostu siedzieć i patrzeć na ból przeszłości, muszę być silny, aby być wsparciem dla mojej żony i dzieci. Przez ostatnie 34 lata pan Thang aktywnie uczestniczył w działalności społecznej i poświęcał czas opiece nad swoim 34-letnim synem.

Pani Phung Thi Vien ze Strefy 4, gminy Phung Nguyen, nadal codziennie opiekuje się swoim młodszym bratem, który cierpi z powodu działania środka Agent Orange.

Pani Phung Thi Vien, pochodząca ze Strefy 4, gminy Phung Nguyen, rodziny objętej programem, dzieli ten sam „ból związany z Agentem Orange” z osobami takimi jak pan Nhac, pani Tam, pan Thang i pani An. Oboje rodzice zmarli, a pani Vien poświęciła własne szczęście, aby opiekować się młodszym bratem, Phung Van Chungiem, który od dzieciństwa jest sparaliżowany i upośledzony umysłowo z powodu działania Agenta Orange przez ojca. Pani Vien jest jedyną osobą opiekującą się swoim 46-letnim niepełnosprawnym bratem, ale on zawsze zachowuje się jak dziecko z niepełnym ciałem i umysłem.

Pani Vien ze wzruszeniem wyznała: Nigdy nie przespałam dobrze nocy. Zawsze martwię się, że moje dziecko nie może spać w nocy, cierpi lub musi iść do toalety... Czasami chciałabym móc spać spokojnie, odpocząć i zaznać spokoju, ale nie wiem, kiedy to małe marzenie się spełni...

Cicho cierpiące z powodu środka Agent Orange, słabe kobiety nagle stały się silne, ponieważ w tym czasie stanowiły duchowe wsparcie, łagodząc ból ofiar środka Agent Orange podczas wietrznych i zmiennych warunków atmosferycznych.

W życiu codziennym matki, żony i siostry, które ciężko pracowały i poświęciły życie dla swoich mężów, dzieci i rodzeństwa, są naprawdę bezcenne. Muszą przezwyciężać życiowe tragedie bez narzekania. Te osoby naprawdę potrzebują troski i wsparcia ze strony społeczności, by dzielić się ciężarem, dodawać motywacji i wiary w życie.

Moc Lam

Źródło: https://baophutho.vn/tham-lang-sau-noi-dau-da-cam-237518.htm