สงครามจบลงแล้ว แต่มรดกของมันยังคงอยู่ มันคือความพิการที่เกิดจากสารพิษเอเจนต์ออเรนจ์ (ไดออกซิน)
เมื่อทราบถึงสถานการณ์ของนางเหงียน ถิ คิม ซึ่งบุตรของเธอติดเชื้อเอเจนต์ออเรนจ์ ครอบครัวของเธอยากจน สามีเสียชีวิต และเธอไม่มีที่อยู่ ฉันจึงไปสืบหาความจริงและเขียนบทความส่งให้หนังสือพิมพ์ตำรวจนคร โฮจิมินห์ ในหัวข้อ “ชีวิตที่โชคร้าย”
ระหว่างทางกลับบ้าน หัวใจฉันปวดร้าวและปวดร้าวเมื่อเห็นลูกของเธอนอนอยู่บนพื้นเย็นๆ เธอยิ้มให้ฉันด้วยรอยยิ้มจางๆ เมื่อหนังสือพิมพ์ลงบทความเรื่อง “โชคชะตาที่ต้องการความช่วยเหลือ” ฉันก็รู้สึกดีใจอย่างที่สุด เพราะมีคนใจดีมากมายมาช่วยเหลือครอบครัวของเธอ คนขับมอเตอร์ไซค์รับจ้างมาบริจาคเงินที่เพิ่งหามาได้ พร้อมเบอร์โทรศัพท์ เพื่อให้คิมติดต่อขอใช้บริการรถฟรี
ฉันมาจ่ายค่าลิขสิทธิ์บทความให้เธอ เธอสะอื้นแล้วขอบคุณฉัน นั่นคือเสียงแห่งความสุขสำหรับฉัน
ความสุขเกิดจากเสียงแห่งชีวิต มันสั่นสะเทือนอยู่ในหัวใจเรา เมื่อเราได้รับความรัก นั่นคือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเช่นกัน
ทุกคนรู้ว่าเวลาถูกแบ่งเท่าๆ กัน แต่โชคร้ายสามารถเกิดขึ้นได้ในทุกครอบครัว
ในบ้านทรุดโทรมหลังหนึ่งที่เปิดโล่งทั้งด้านหน้าและด้านหลัง คุณเหงียน วัน บี อุ้มลูกชายที่เพิ่งเสียชีวิตด้วยโรคร้ายไว้ด้วยความเจ็บปวด ความเจ็บปวดจากการสูญเสียลูกชายและความกลัวความยากจนเข้ามาพร้อมกับความยากจนข้นแค้น ด้วยความยากจนข้นแค้น เขาจึงไม่สามารถจัดงานศพให้ลูกชายได้
ชาวบ้านทั้ง 4 ในเขตท่งเญิ๊ต (ปัจจุบันคือเขตเจิร์นเบียน จังหวัด ด่งนาย ) ต่างร่วมแรงร่วมใจช่วยเหลือคุณบี เงินที่ระดมได้นำไปซื้อโลงศพ ธูปหอม และค่าจัดงานศพให้ครอบครัว ความห่วงใย ความรัก และการแบ่งปันทำให้คุณบีถึงกับหลั่งน้ำตา น้ำตาของเขามีรสชาติเค็มๆ ของความเป็นมนุษย์ รอบตัวเขาเต็มไปด้วยคำพูดให้กำลังใจ ปลอบโยน และการแบ่งปันที่อบอุ่นเปี่ยมไปด้วยความเมตตาและความรัก นั่นคือเสียงแห่งชีวิต เสียงแห่งความสุขของผู้รับ
ในชีวิตนี้ ความสุขบางครั้งก็เป็นเพียงสิ่งเรียบง่าย แต่ความยินดีและความสุขจะคงอยู่ในตัวเราตลอดไป
ในสวนแห่งชีวิตมีดอกไม้นานาพันธุ์ที่บานสะพรั่ง มอบกลิ่นหอมให้ชีวิต แต่ดอกไม้ที่งดงามที่สุดน่าจะเป็นดอกไม้แห่งความสุขที่เกิดจากความเมตตา
หวู ดึ๊ก วินห์
ที่มา: https://baodongnai.com.vn/van-hoa/202511/am-thanh-cua-hanh-phuc-52921dc/






การแสดงความคิดเห็น (0)