อุปมาอุปไมยเวียดนามที่แปลกแต่คุ้นเคย

ทำไมคนเวียดนามมักใช้คำว่า “อร่อย ไม่อร่อย” เพื่อประเมินสิ่งต่างๆ มากมายที่ไม่ใช่อาหาร เช่น รูปร่าง ความสามารถ ฐานะ เครื่องมือ ผลิตภัณฑ์ ฯลฯ

หนังสือเวียดนามแปลกแต่คุ้นเคย

ทำไมเราถึงยังคงใช้คำว่า "lận lộ" (เดินทางไกล) หรือ "hập giang" (ข้ามแม่น้ำ) เวลาเดินบนฝั่ง? ในชีวิตจริงมีคำอุปมาหรือคำนามนัยมากมายที่คุ้นเคยจนเราแทบไม่ได้คิดถึงมันและไม่รู้ว่ามันพิเศษแค่ไหน

หนังสือ ภาษาเวียดนามที่แปลกแต่คุ้นเคยได้ อธิบายเรื่องเหล่านี้ ช่วยให้ผู้อ่านรู้จักสิ่ง "แปลก" ในสำนวนที่คุ้นเคย เพื่อเข้าใจเกี่ยวกับชาวเวียดนามและจิตวิญญาณของชาวเวียดนามมากขึ้น

การดำเนินการทางความคิด

จากการค้นคว้าในหนังสือ Metaphors we live by โดย Lakoff G. และ Johnson M. ในปี 1980 ผู้เขียนได้วิเคราะห์แนวคิดที่เกี่ยวข้องกับภาษาศาสตร์เชิงความรู้ได้ชัดเจนยิ่งขึ้น

ผู้คนโต้ตอบกับ โลก ผ่านประสบการณ์ส่วนตัว ซึ่งพวกเขามีวิธีการสร้างภาพและตีความโลกในแบบฉบับของตนเอง และสร้างระบบแนวคิดเกี่ยวกับโลกในจิตใจของตนเอง

“อุปมาเชิงแนวคิดเป็นการดำเนินการทางความคิด ตัวอย่างเช่น เมื่อใช้อุปมาที่ว่า “เวลาคือเงิน” เราใช้ความเข้าใจของเราเกี่ยวกับเงินเพื่อรับรู้แนวคิดเรื่องเวลา

ภาษาเวียดนามสมัยใหม่มีภาษาที่พิสูจน์เรื่องนี้มากมาย: เวลาเหลือไม่มากแล้ว อย่าเสียเวลา ประหยัดเวลา เสียเวลา... เห็นได้ชัดว่าเรารับรู้เวลาเป็นวัตถุ เป็นเงิน ดังนั้นเราจึงสามารถใช้จ่าย ประหยัด สิ้นเปลือง ประหยัด ตั้งกองทุนเวลา... นั่นคือวิธีที่เราสร้างแนวคิดเรื่องเวลา" ผู้เขียน Trinh Sam ได้วิเคราะห์

จิตสำนึกของชาวเวียดนาม

ผู้เขียนชี้ให้เห็นว่าในภาษาศาสตร์เชิงความรู้ แง่มุมของความเป็นจริงที่ใกล้ชิดและคุ้นเคยที่สุดกับชุมชนการสนทนาจะปรากฏขึ้นบ่อยที่สุดและมีผลกระทบต่อความคิดและการกระทำของพวกเขามากที่สุด

ยกตัวอย่างเช่น แนวคิดเรื่องอาหาร อาหารเป็นสิ่งจำเป็นต่อมนุษย์และเป็นประเด็นที่ชาวเวียดนามจำนวนมากให้ความสำคัญมาเป็นเวลาหลายพันปี ดังนั้น แนวคิดเรื่องแหล่งอาหารจึงกลายเป็นจุดเริ่มต้นของคำอุปมาอุปไมยต่างๆ ของชาวเวียดนาม

รองศาสตราจารย์ ดร. ตรินห์ ซัม เป็นนักวิจัยด้านภาษาศาสตร์ หนึ่งในผู้เชี่ยวชาญชั้นนำด้านภาษาศาสตร์เชิงปริทรรศน์ของเวียดนาม ก่อนหน้านี้ท่านเคยดำรงตำแหน่งหัวหน้าภาควิชาวรรณกรรม มหาวิทยาลัยการศึกษานครโฮจิมินห์

หนังสือเล่มนี้ยกตัวอย่างบางส่วน เช่น ร่างกายมนุษย์ ความสามารถ สถานะทางสังคม ภูมิประเทศ เครื่องมือ (วิธีการ) เช่น อาหาร

นั่นเป็นเหตุว่าทำไมเราจึงมักจะจัดอันดับทุกอย่างเป็นดี/ไม่ดี เช่น การนอนหลับที่ดี สายตาที่ดี รูปร่างที่ดี รถยนต์ที่ดี ที่ดินที่ดี สัญญาที่ดี ตำแหน่งที่ดี ความประพฤติที่ไม่ดี การพูดจาที่ไม่ดี ภาพยนตร์ที่ไม่ดี...

นอกจากนี้ ตามที่นาย Trinh Sam กล่าว แนวคิดเกือบทั้งหมดที่อ้างถึงกิจกรรมที่เกี่ยวข้องกับการแปรรูปอาหาร เช่น การทำอาหารและการเข้าครัวในภาษาเวียดนาม สามารถนำไปใช้ในสาขาอื่นๆ ได้อีกจำนวนหนึ่ง

ตัวอย่าง ได้แก่ การโต้เถียงอย่างตรงไปตรงมา พฤติกรรมที่ตรงไปตรงมา จังหวะที่เหมาะสม การสับไพ่และหนังสือ บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป การจุดไฟรัก การเติมเกลือและพริกไทยเพื่อให้เรื่องราวน่าสนใจยิ่งขึ้น การทำโจ๊กโทรศัพท์ การต้มชิ้นส่วนรถยนต์...

ตัวอย่างหนึ่งที่กล่าวถึงหลายครั้งตลอดทั้งหนังสือเรื่อง Strange but Familiar ในภาษาเวียดนาม คือ อาณาเขตแนวคิดของแม่น้ำและน้ำ

เนื่องจากประเทศของเรามีระบบแม่น้ำที่หนาแน่น ชาวเวียดนามจึงดำรงชีวิตอยู่ด้วยน้ำ อาศัยอยู่ใกล้ชิดกับน้ำมานานนับพันปี ดังนั้น แม่น้ำและน้ำจึงมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในพื้นที่ทางจิตวิญญาณของเรา มีอิทธิพลต่อวิถีชีวิต ความคิด และแม้แต่ปรัชญาพื้นบ้านของเรา

กลับสู่หัวข้อ

ทะเลสาบลัม

ที่มา: https://tuoitre.vn/an-du-tieng-viet-la-ma-quen-20250808093139244.htm