สื่อมวลชนเผยแพร่ชีวิตทางวัฒนธรรม

บั๊กซาง - บทกวีที่นักเขียนแต่งเสร็จแล้วเก็บใส่กระเป๋าเสื้อ เมื่อเจอเพื่อนฝูง จะมีคนสังเกตเห็นเพียงไม่กี่คน หากบทกวีนั้นถูกอ่านในงานประชุมหรือสัมมนา จำนวนคนที่รู้จักบทกวีนั้นก็จะมากขึ้น แต่ก็ยังมีเพียงไม่กี่ร้อยคนเท่านั้น แต่หากบทกวีนั้นถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ ผู้อ่านหลายล้านคนก็จะเข้าถึงได้ทันที และคนรักบทกวีก็จะรู้จักบทกวีและตัวนักเขียนมากขึ้น หากบทกวีนั้นดี บทกวีนั้นจะ "คงอยู่" ในใจของผู้อ่าน ถูกตีพิมพ์ในหนังสือ หรือแม้กระทั่งถูกเลือกให้ไปสอนในโรงเรียน...

โดยทั่วไปแล้ว งานร้อยแก้ว (เรื่องสั้น บทความ บันทึกความทรงจำ ฯลฯ) มักมีกระบวนการเผยแพร่สู่สาธารณชนผ่านหนังสือพิมพ์และสื่ออื่นๆ มีน้อยคนนักที่จะอ่านเรื่องสั้นให้เพื่อนฟังเพื่อความบันเทิง แบบฟอร์มนี้มีไว้สำหรับการแสดงความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น เพลง ภาพถ่าย และบทละครเวทีจะแพร่หลายมากขึ้นหากได้รับการตีพิมพ์และเผยแพร่ในหนังสือพิมพ์ (ทั้งฉบับพิมพ์และอิเล็กทรอนิกส์)

ผลงานวรรณกรรมบางชิ้นของนักเขียนในจังหวัดนี้ตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ บั๊กซาง ภาพโดย Quynh Huong

ในยุคดิจิทัล ช่องทางข้อมูล เครือข่ายสังคมออนไลน์ และศิลปินแต่ละคนสามารถ "เผยแพร่ผลงานของตนเอง" บนหน้าเพจส่วนตัว (เช่น Zalo, Facebook, Viber ฯลฯ) ได้ แต่ทางออกที่ดีที่สุดคือการพึ่งพาสื่อสิ่งพิมพ์ ด้วยจุดแข็งและกลุ่มผู้ชมที่หลากหลาย สื่อสิ่งพิมพ์จึงสามารถเผยแพร่ชีวิตทางวรรณกรรมและศิลปะได้อย่างกว้างขวางและลึกซึ้งยิ่งขึ้น ภาพบุคคล ชีวิต และผลงานของนักเขียนและศิลปินที่ปรากฏบนสื่อสิ่งพิมพ์ ล้วนสะท้อนบรรยากาศ รูปแบบ และเนื้อหาของชีวิตทางวรรณกรรมและศิลปะอย่างแนบเนียน ขณะเดียวกัน สื่อสิ่งพิมพ์ยังสะท้อนถึง โลก แห่งจิตวิญญาณของสาธารณชนส่วนหนึ่ง ส่งเสริมคุณค่าอันดีงามให้กับคนส่วนใหญ่ สื่อสิ่งพิมพ์บั๊กซางได้ดำเนินการเช่นนี้มาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี

หนังสือพิมพ์และนิตยสารเป็นสถานที่สำหรับตีพิมพ์และแนะนำผลงานวรรณกรรมและศิลปะของนักเขียน ผู้อ่านสามารถติดตามการเติบโตและความสำเร็จของนักเขียนที่พวกเขารักได้ ตั้งแต่บทกวีและเรื่องสั้นเล่มแรกๆ ในอดีต หรือบางทีในปัจจุบัน นักเขียนคนนั้นอาจเป็นกวีหรือนักเขียนชื่อดัง ปัจจุบัน ที่น่าสนใจคือ ผู้อ่านสามารถติดต่อสื่อสารกับกองบรรณาธิการหรือผู้เขียนบทความได้โดยตรงผ่านอินเทอร์เน็ต ซึ่งช่วยเพิ่มแรงจูงใจให้กับนักเขียน

ด้วยจุดแข็งและกลุ่มผู้อ่านที่หลากหลาย สื่อสิ่งพิมพ์จึงสามารถเผยแพร่ชีวิตวรรณกรรมและศิลปะได้อย่างกว้างขวางและลึกซึ้งยิ่งขึ้น ภาพบุคคล ชีวิต และผลงานของนักเขียนและศิลปินที่ปรากฏในสื่อสิ่งพิมพ์ ล้วนสะท้อนบรรยากาศ รูปแบบ และเนื้อหาของชีวิตวรรณกรรมและศิลปะอย่างแนบเนียน ขณะเดียวกัน สื่อสิ่งพิมพ์ยังสะท้อนถึงโลกแห่งจิตวิญญาณของสาธารณชนส่วนหนึ่ง ส่งเสริมคุณค่าอันดีงามให้แก่คนส่วนใหญ่ สำนักพิมพ์บั๊กซางได้ดำเนินการเช่นนี้มาอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายปี

ไทย ผู้อ่านผ่านสื่อสิ่งพิมพ์ในครั้งหนึ่งรู้จักผลงานของนักเขียนที่มีชื่อเสียง เช่น: Nguyen Tuan, Nam Cao, Ngo Tat To, Vu Trong Phung, Nguyen Binh, To Hoai, Huy Can, Xuan Dieu... ต่อมามีบทกวีและงานวรรณกรรมที่ "สอดคล้องกับปี" หรือพกพาลมหายใจของยุคสมัยของนักเขียนและกวี: Nguyen Dinh Thi, Pham Tien Duat, Luu Quang Vu, Xuan Quynh, Nguyen Thi, Nguyen Minh Chau, Nguyen Trung Thanh, Bao Ninh, Trung Trung Dinh, Thanh Thao, Huu Thinh... ต่อมาเป็นโอกาสที่จะเข้าถึงผลงานด้วยลมหายใจใหม่ที่แตกต่างของนักเขียนและกวี: Viet Phuong, Nguyen Huy Thiep, Nguyen Quang Thieu, Nguyen Thi Thu Hue... และนักเขียนวรรณกรรมรุ่นต่อไปอีกมากมาย

สื่อมวลชนทำให้สาธารณชนรับรู้ถึงกิจกรรมทางศิลปะในรูปแบบต่างๆ เช่น ดนตรี ภาพถ่าย วิจิตรศิลป์ ละครเวที ฯลฯ ในแต่ละยุคสมัย ซึ่งล้วนมีคุณค่าเฉพาะตัว มีชนชั้นทางสังคมที่สร้างส่วนตลาดในชีวิตศิลปะปัจจุบัน สาขาศิลปะการแสดง ดนตรี ภาพยนตร์ และวิจิตรศิลป์ ล้วนแสดงให้เห็นอย่างชัดเจน สื่อมวลชนยังเป็นพื้นที่ให้ผู้อ่านค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับนักเขียนและผลงานที่ตนเองชื่นชอบ นิทรรศการศิลปะหลายแห่งขายภาพวาดได้เป็นจำนวนมากจากการประชาสัมพันธ์ผ่านสื่อ คอนเสิร์ตต่างๆ สามารถขายหมดเกลี้ยงได้เพราะข้อมูลในสื่อ

กล่าวได้ว่าสื่อไม่เพียงแต่มีส่วนร่วมในการเผยแพร่ชีวิตทางวรรณกรรมและศิลปะเท่านั้น แต่ยังเป็นเพื่อน เป็นพื้นที่ที่ศิลปินและนักเขียนไว้วางใจให้ส่งผลงานสร้างสรรค์ของพวกเขา ส่วนตัวแล้ว ก่อนที่จะเป็นนักเขียน ผมมีผลงานตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์บั๊กซางหลายฉบับ ต่อมาเมื่อได้ทำงานที่กองบรรณาธิการนิตยสารซ่งเทือง ผมจึงตระหนักได้อย่างแจ่มชัดยิ่งขึ้นว่า สื่อ โดยเฉพาะสื่อวรรณกรรม เป็นเวทีสำหรับนักเขียนผู้หลงใหลและรักในวรรณกรรมและศิลปะอย่างแท้จริง ปัจจุบัน สมาคมวรรณกรรมและศิลปะบั๊กซางมีสมาชิก 185 คน และสมาชิกถึง 2 ใน 3 ของสมาชิกมีผลงานตีพิมพ์และนำเสนอในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นและหนังสือพิมพ์ภาคกลาง

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา สำนักข่าวต่างๆ ของจังหวัด เช่น หนังสือพิมพ์บั๊กซาง สถานีวิทยุโทรทัศน์จังหวัด และนิตยสารซ่งเทือง เป็นแหล่งเผยแพร่ผลงานวรรณกรรมและศิลปะมาโดยตลอด หนังสือพิมพ์บั๊กซางตีพิมพ์รายวัน และหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์และรายเดือนจะมีหน้าพิเศษที่เน้นวรรณกรรมและศิลปะโดยเฉพาะ ผู้อ่านที่ติดตามจะได้พบกับทีมศิลปินและนักเขียนที่แข็งแกร่งในจังหวัด ซึ่งมีความต่อเนื่องและความสำเร็จอันน่าชื่นชมมากมาย นักเขียนรุ่นหลังที่เขียนผลงานในช่วงสงครามต่อต้านอเมริกา ได้แก่ โง ดัต, ตรัน เกวียน, ตรินห์ ดิ่ง เจี๋ยว, เหงียน อัน ทู, บุ่ย เต๋อ เกิ่น, เตอ นี เกิ่น... ต่อมาอีกไม่นานก็มี โด๋ญัต มินห์, โต ฮวน, ดุย พี, อันห์ หวู, โด๋ วินห์... ตามมาด้วย ตัน กวาง, เหงียน ถิ ไม เฟือง, วัน แถ่ง, กวาง ได... และนักเขียนรุ่นใหม่คนอื่นๆ อีกมากมาย

ผู้อ่านรู้จักศิลปินบนเวที: Van Tan, Tran Thong, Huong Que, Hong Tinh, Thanh Nhan, Hung Viet, Thanh Hai, Quang Lam, Quynh Mai, Hong Lien…; ช่างภาพ: Vuong Lam, Linh Giang, Nguyen Huu Thong, Viet Hung, Trung Uyen…; นักวิจัยวัฒนธรรมพื้นบ้าน: Nguyen Dinh Buu, Nguyen Xuan Can, Tran Van Lang, Nguyen Van Phong…; จิตรกร: Truong Dinh Hao, Van Ton, Luu The Han, Duy Lap, Vu Cong Tri, Bui Ngoc Lan…; นักดนตรี: Tran Minh, Ta Quang To, Luong Ngoc Chan, Tuan Khuong, Ba Dat, Ngoc Thach, Xuan Oanh… และศิลปินอื่นๆ อีกมากมาย สถาปนิกที่เชี่ยวชาญด้านสถาปัตยกรรมยังได้มีส่วนร่วมในการออกแบบและก่อสร้างโครงการขนาดใหญ่หลายโครงการในจังหวัด

ชีวิตด้านวรรณกรรมและศิลปะในจังหวัดนี้ได้รับการนำเสนออย่างชัดเจนยิ่งขึ้นผ่านสื่อต่างๆ เช่น ข่าวและบทความเกี่ยวกับเทศกาลภาพถ่าย นิทรรศการศิลปะ สัมมนา การบรรยายเกี่ยวกับศิลปะ สรุปค่ายสร้างสรรค์ ฯลฯ

ในยุคปัจจุบัน เมื่อปัญญาประดิษฐ์ (AI) พัฒนาขึ้น ได้เปลี่ยนแปลงมุมมองของคนส่วนใหญ่ไปอย่างสิ้นเชิง AI ได้เข้ามาแทนที่สิ่งต่างๆ มากมายสำหรับมนุษย์ รวมถึงกิจกรรมบางอย่าง เช่น การเขียน การวาดภาพ และการเรียบเรียง แต่สิ่งหนึ่งที่ AI ไม่สามารถแทนที่ได้ นั่นคือ อารมณ์ความรู้สึกจากใจของศิลปิน แน่นอนว่า AI ไม่สามารถแทนที่นักข่าวในการสร้างสรรค์ผลงานเฉพาะทาง ด้วยมุมมองเชิงอภิปรัชญาและมุมมองที่แยกจากกัน สื่อมวลชนยังคงเป็นเครื่องมือโฆษณาชวนเชื่อที่ดีที่สุด เผยแพร่ความรู้สู่สาธารณชนในทุกสาขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเผยแพร่ชีวิตทางวรรณกรรมและศิลปะ เพื่อหล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของมนุษย์ และช่วยให้คุณค่าทางจิตวิญญาณคงอยู่ต่อไป

เหงียน ทิ ไม ฟอง

ที่มา: https://baobacgiang.vn/bao-chi-lan-toa-doi-song-van-nghe-postid420294.bbg