รัฐมนตรีเหงียน มานห์ หุ่ง: 'หากคุณต้องการเรียนให้ดี จงถามคำถามเพิ่มเติม'

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการเหงียน มานห์ หุ่ง กล่าวว่า ความกตัญญูต่อครูนั้นอยู่ในใจของนักเรียนทุกคนเสมอ วิธีที่ดีที่สุดในการแสดงความขอบคุณครูคือการเรียนให้ดีขึ้น ปฏิบัติจริงให้มากขึ้น เพื่อเป็นคนที่ดีขึ้นและทำงานให้สำเร็จ

VietNamNet ขอนำเสนอคำปราศรัยฉบับเต็มของรัฐมนตรี ว่าการกระทรวงสารสนเทศและการสื่อสาร เหงียน มานห์ หุ่ง ในโอกาสครบรอบ 60 ปี โรงเรียนมัธยมปลายเยนฟอง หมายเลข 1 จังหวัดบั๊กนิญ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่เขาเคยเรียนในชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 สาขาคณิตศาสตร์ รุ่นที่ 14 (พ.ศ. 2519-2522) นี่ไม่เพียงแต่เป็นคำสารภาพจากอดีตนักเรียนเมื่อได้กลับมาเยี่ยมโรงเรียนเก่าเท่านั้น แต่ยังเป็นความรู้สึกถึงการเรียนรู้และความกตัญญูของนักเรียนที่เติบโตขึ้นมาภายใต้การชี้นำและการสนับสนุนจากครูผู้สอน รวมถึงการดูแลเอาใจใส่ของชาวเยนฟองอีกด้วย

รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสารสนเทศและการสื่อสาร เหงียน มานห์ หุ่ง เข้าร่วมและกล่าวสุนทรพจน์ในพิธีครบรอบ 60 ปี โรงเรียนมัธยมเยนฟอง หมายเลข 1 (จัดขึ้นเมื่อวันที่ 12 พฤศจิกายน) ภาพ: จัดทำโดยโรงเรียน

วันนี้เป็นวันเทศกาลใหญ่ของโรงเรียนอย่างแท้จริง เต็มไปด้วยผู้คนหลายรุ่นมารวมตัวกัน ณ โรงเรียนเย็นพองอันเป็นที่รักแห่งที่ 1 บรรยากาศเต็มไปด้วยความสนุกสนาน ตื่นเต้น อบอุ่น ของครูและนักเรียนของโรงเรียนหลายรุ่น

การได้กลับไปสู่โรงเรียนเก่าเป็นความสุขและความยินดีอย่างยิ่งเสมอ

การได้พบปะกับคุณครู เพื่อนๆ และสนามโรงเรียนเก่า เพื่อดูว่าสถานที่แห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเราแต่ละคน สถานที่แห่งนี้ได้สร้างพวกเราแต่ละคนขึ้นมา เชื่อมโยงพวกเราเข้าด้วยกัน และจะเชื่อมโยงพวกเราต่อไป ไม่ใช่แค่ระหว่างพวกเราเท่านั้น แต่ระหว่างพวกเรากับโรงเรียนแห่งนี้ด้วย

กลับมาที่นี่เพื่อที่เราจะได้ไม่ลืม และเพราะเราไม่ลืมว่าเรามีชีวิตอยู่ เพราะอดีตไม่ใช่อดีต แต่อดีตได้สร้างเราในวันนี้ นั่นหมายความว่าอดีตยังมีชีวิตอยู่

ทุกปีโรงเรียนของเราไม่ได้แก่ขึ้นปีเดียว แต่เติบโตขึ้นปีเดียว ตลอด 60 ปีที่ผ่านมา โรงเรียนเติบโตขึ้นถึง 60 เท่า เพราะจำนวนผู้สำเร็จการศึกษาเพิ่มขึ้นถึง 60 เท่าในช่วง 60 ปีที่ผ่านมา และผู้ที่เคยศึกษาที่นี่ สำเร็จการศึกษา และปัจจุบันทำงานที่นี่ ล้วนเป็นส่วนสำคัญของโรงเรียนเสมอมา และนั่นคือเหตุผลที่ทำให้โรงเรียนของเราแข็งแกร่งอย่างยิ่ง

ปัจจุบันมีศิษย์เก่าของโรงเรียนมากมายมาอยู่ที่นี่ ศิษย์เก่าเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของโรงเรียนที่แยกจากกันไม่ได้ พวกเขาเรียนที่นี่ ออกไปทำงานและเติบโตขึ้น แต่ในใจยังคงคิดถึงและอยากกลับมาเสมอ หลายคนอยากมีส่วนร่วม แต่ละคนก็ในแบบของตัวเอง ไม่ว่าจะเป็นทางวัตถุ ทางจิตวิญญาณ หรือแม้กระทั่งความพยายาม แม้เพียงเล็กน้อย หยดน้ำเล็กๆ แต่แม่น้ำและมหาสมุทรก็มาจากหยดน้ำเล็กๆ เช่นกัน นี่คือการมีส่วนร่วมต่ออาชีพการศึกษาของประเทศ ต่อคนรุ่นหลังของประเทศ เพื่อส่งเสริมคุณภาพการศึกษาของโรงเรียนให้ดียิ่งขึ้น เพื่อให้นักเรียนรุ่นหลังได้เรียนดีขึ้นและประสบความสำเร็จมากยิ่งขึ้น

เรียนคุณครูทุกท่าน

ยิ่งนักเรียนออกจากโรงเรียนไปมากเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งคิดถึงโรงเรียนมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งห่างโรงเรียนนานเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งคิดถึงโรงเรียนมากขึ้นเท่านั้น ยิ่งอายุมากขึ้นเท่าไหร่ พวกเขาก็ยิ่งคิดถึงโรงเรียนมากขึ้นเท่านั้น มันเหมือนกับการคิดถึงรากเหง้าที่หล่อหลอมพวกเขาขึ้นมา ในความคิดถึงนั้นคือความกตัญญูอย่างลึกซึ้งต่อครูและโรงเรียน

วันนี้เราขอแสดงความขอบคุณอย่างสุดซึ้งต่อคุณครูทุกท่าน ความกตัญญูนี้อาจไม่ได้ถูกแสดงออกมา แต่ยังคงมีอยู่เสมอ ณ ที่แห่งนี้ ในใจของนักเรียนทุกคน ในความคิดของนักเรียนทุกคน

ยิ่งนักเรียนไม่ได้เรียนนานเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งคิดถึงโรงเรียนมากขึ้นเท่านั้น เหมือนกับคิดถึงรากเหง้าที่หล่อหลอมเขาหรือเธอขึ้นมา ในความคิดถึงนั้นมีความกตัญญูอย่างลึกซึ้งต่อครูและโรงเรียน - รัฐมนตรีเหงียน มานห์ หุ่ง

ครูเปรียบเสมือนพ่อแม่ พ่อแม่และลูกเปรียบเสมือนน้ำตา ความรักที่ครูมีต่อลูกศิษย์นั้นไร้ขอบเขตและไร้เงื่อนไข แม้ว่าลูกศิษย์จะทำให้ครูเสียใจอยู่เสมอก็ตาม ภายหลังที่เรียนจบ เรากลับรู้สึกเสียใจที่ทำให้ครูเสียใจ แต่ความเสียใจนั้นเองที่ทำให้เราเติบโตขึ้นมาเป็นคนดี ดังนั้น การเสียสละของครูจึงมิได้สูญเปล่า

วันนี้เมื่อเห็นศิษย์เก่าของตนเป็นคนดี มีประโยชน์ต่อสังคม ครูคงรู้สึกอบอุ่นใจ

หากเราสามารถหวนคืนสู่โรงเรียนเก่าของเราได้หลากหลายรูปแบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพแวดล้อมดิจิทัล ผ่านการเปลี่ยนแปลงทางดิจิทัล ครูจะรู้สึกอบอุ่นใจยิ่งขึ้น ไม่ต้องรอถึง 60 ปี นานนับปีถึงจะได้มีโอกาสพบกัน เราปรารถนาให้โรงเรียนเย็นฟองอันเป็นที่รักแห่งนี้ได้มีบ้านในโลกไซเบอร์ และในบ้านนั้น ครูและนักเรียนทุกช่วงวัยจะได้พบปะ พบปะ และช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แน่นอนว่าพวกเราทุกคนที่มาอยู่ที่นี่ในวันนี้ และผู้ที่ไม่อาจมาได้ในวันนี้ ต่างก็ปรารถนาเช่นเดียวกัน

นักเรียนที่รัก

ถ้าอยากเรียนเก่งก็ตั้งคำถามให้มากขึ้น การถามคือการเรียนรู้ บรรพบุรุษของเรากล่าวว่า “การเรียนรู้” ประเทศอื่นๆ ส่วนใหญ่ไม่มีคำนี้ การถามคือการคิด การเรียนรู้โดยไม่ถามคือการเรียนรู้โดยไม่คิด การเรียนรู้คือการกิน การถามคือการย่อย การเรียนรู้โดยไม่ถามคือการกินโดยไม่ย่อย การถามคือการค้นหารากเหง้า การเรียนรู้คือยอด

"การถามคือการเรียนรู้ การถามคือการคิด การเรียนรู้คือการกิน การถามคือการย่อย การถามคือการค้นหาต้นตอ การเรียนรู้คือการหาปลาย การถามคือการทำน้อยลง การเรียนรู้คือการทำมากขึ้น การเรียนรู้คือการได้รับความรู้เก่า การถามคือการสร้างความรู้ใหม่" - รัฐมนตรีเหงียน หมัน หุ่ง

การเรียนรู้โดยไม่ถามก็เหมือนมีเคล็ดลับแต่ไม่มีราก การถามคือความเข้าใจ การเรียนรู้คือการจดจำ การจดจำมากโดยไม่เข้าใจเรียกว่าการท่องจำ การถามคือการทำน้อยลง การเรียนรู้คือการทำมากขึ้น น้อยคือการจดจำ มากคือการไม่จดจำ ผู้ที่มีความรู้มักจะแสวงหาสิ่งที่น้อยกว่าเสมอ

การเรียนรู้คือการได้รับความรู้เดิม การถามคือการสร้างความรู้ใหม่ หากนักเรียนตั้งคำถาม ครูก็จะคิดและสร้างความรู้ใหม่ขึ้นมา ครูรู้สึกสนใจที่จะมาเรียนทุกวัน เพราะนักเรียนตั้งคำถาม

หากขาดความสนุกสนานในแต่ละวัน บทเรียนก็จะไม่ดี ดังนั้น การตั้งคำถามจึงได้เปลี่ยนห้องเรียนให้กลายเป็นสภาพแวดล้อมที่สร้างสรรค์ การเรียนรู้คือการให้นักเรียนเรียนรู้จากครู การถามคือการให้ครูเรียนรู้จากนักเรียน ในยุค 4.0 การถามคือสิ่งแรกที่ต้องทำในการเรียนรู้

ถ้าอยากเรียนเก่ง ก็ต้องฝึกฝนให้มากขึ้น การฝึกฝนคือการเรียนรู้ บรรพบุรุษของเรากล่าวไว้ว่า "เรียน" แต่ประเทศอื่นส่วนใหญ่ไม่มีคำนี้ การเรียนโดยปราศจากการฝึกฝนเรียกว่าการเรียนรู้แบบว่างเปล่า

ครูรู้สึกสนใจที่จะมาเรียนทุกวัน เพราะนักเรียนตั้งคำถาม การตั้งคำถามทำให้ห้องเรียนกลายเป็นสภาพแวดล้อมที่สร้างสรรค์ ในยุค 4.0 การตั้งคำถามคือสิ่งแรกที่นักเรียนทำ - รัฐมนตรีเหงียน มานห์ ฮุง

กินตอนที่ท้องยังว่าง จงศึกษาและตั้งคำถามเพื่อทำความเข้าใจ แต่การฝึกฝนเท่านั้นจึงจะเข้าใจได้ ความเข้าใจคือเมื่อความรู้กลายเป็นของคุณ การศึกษาโดยไม่ฝึกฝน ความรู้ยังคงเป็นของผู้อื่น ชาวตะวันตกใช้ตรรกะเพื่อทำความเข้าใจ ใช้การถกเถียงเพื่อทำความเข้าใจ

คนตะวันออกทำเพื่อเข้าใจ ผ่านการกระทำเพื่อเข้าใจ ผ่านการปฏิบัติเพื่อเกิดปัญญา เพื่อบรรลุธรรม

นั่นคือเหตุผลว่าทำไมการฝึกฝนจึงสำคัญยิ่งกว่าสำหรับชาวตะวันออก นั่นอาจเป็นเหตุผลว่าทำไมจึงมีคำว่า "การศึกษา" อยู่

ครูรู้สึกสนใจที่จะมาเรียนทุกวันเพราะนักเรียนถามคำถาม ความสนใจทำให้บทเรียนดีขึ้น ภาพ: Hoang Ha

การเรียนรู้ทำให้คุณไม่รู้ว่าต้องเรียนรู้อะไรอีก การฝึกฝนทำให้คุณรู้ว่าคุณขาดอะไรและต้องเรียนรู้อะไรเพิ่มเติม การเรียนรู้โดยปราศจากการฝึกฝนมักจะให้ความรู้สึกว่าซ้ำซาก การเรียนรู้ด้วยการฝึกฝนมักจะให้ความรู้สึกว่าขาดตกบกพร่อง ความขาดแคลนเป็นเงื่อนไขแรกของการเรียนรู้ การเรียนรู้คือการที่ครูสอนและนักเรียนตั้งใจฟัง ดังนั้น จึงเป็นเรื่องยากที่นักเรียนจะเก่งกว่าครู การฝึกฝนคือการที่นักเรียนทำตามที่ครูเห็น

การฝึกฝนคือการเรียนรู้ มีเพียงการฝึกฝนเท่านั้นที่จะตระหนักได้ว่าความรู้เป็นของเราเอง การเรียนรู้คือครูผู้สอน นักเรียนเป็นผู้ฟัง นักเรียนแทบจะดีกว่าครูไม่ได้ การฝึกฝนคือนักเรียนทำในสิ่งที่ครูเห็น นักเรียนสามารถดีกว่าครูได้ - รัฐมนตรีเหงียน มานห์ ฮุง

ดังนั้นนักเรียนจึงสามารถเก่งกว่าครูได้ เหมือนกับโค้ช กีฬา นักเรียนสามารถเล่นฟุตบอลได้เก่งกว่าโค้ช ในอดีตถ้ามีหนังสือน้อย การเรียนก่อนแล้วจึงฝึกฝนก็เป็นสิ่งที่ถูกต้อง ถ้ามีหนังสือมากมายเหมือนในปัจจุบัน ก็จงรู้ก่อนว่าเราขาดอะไร จากนั้นก็หาหนังสืออ่าน หาครูมาถาม ตอนนี้ เพราะเหตุนี้ ฝึกฝนก่อนแล้วจึงค่อยศึกษา ดังนั้นจงฝึกฝนให้มากขึ้น ฝึกฝนตลอดไป ศึกษาให้มากขึ้น ศึกษาตลอดไป

นักเรียนชั้น ม.10A6 โรงเรียนมัธยมเยนฟอง หมายเลข 1 ถามคำถามกับคุณครู ภาพ: เฟซบุ๊กโรงเรียน

หากคุณต้องการขอบคุณคุณครู วิธีที่ดีที่สุดคือตั้งใจเรียนให้มากขึ้น ตั้งใจปฏิบัติจริงมากขึ้น ตั้งใจเรียนเพื่อพัฒนาตนเอง ตั้งใจทำงาน หลังจากเรียนจบแล้ว จงตั้งใจทำงาน พัฒนาตนเองให้เป็นคนเก่ง อุทิศตนเพื่อพัฒนาประเทศชาติ สร้างความเจริญรุ่งเรือง สร้างเกียรติยศให้กับครอบครัว บ้านเกิด และโรงเรียนเย็นฟอง 1 แล้วคุณจะกลับมาช่วยโรงเรียน พัฒนาโรงเรียนให้มีสภาพการเรียนการสอนที่ดีขึ้นเรื่อยๆ เพื่อคนรุ่นหลัง

ชาวเย็นผ่องที่รัก

47 ปีที่แล้ว ชั้นเรียนคณิตศาสตร์ฮาบั๊กของเราในปี พ.ศ. 2519-2522 ได้เหยียบย่างบนผืนดินเยนฟองตั้งแต่เราอายุเพียง 13-14 ปี ครั้งแรกที่เราอยู่ห่างบ้าน ห่างไกลจากพ่อแม่ เราได้รับการต้อนรับจากญาติพี่น้อง ลุงป้าน้าอา และได้รับการดูแลเอาใจใส่เหมือนลูกของเราเอง ปัจจุบันเราอายุ 60 กว่าปีแล้ว เป็นปู่ย่าตายาย แต่เรายังคงจดจำและซาบซึ้งในความทรงจำในสมัยนั้นที่อดอยากและเปี่ยมล้นด้วยความรักจากมนุษย์ การเลี้ยงดูลูกของเราเองเป็นเรื่องยาก แต่เราต้องเลี้ยงดูลูกของคนอื่น

วันนี้พวกเราอดีตนักเรียนโรงเรียนเย็นฟอง ขอแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจและเคารพจากก้นบึ้งของหัวใจ ต่อคุณครู ผู้ที่สั่งสอนและดูแลพวกเราจนเติบโตเป็นมนุษย์ บางทีในบรรดาคุณค่ามากมายที่ช่วยให้เราเติบโตเป็นมนุษย์ คุณค่าแห่งความกตัญญูอาจสำคัญที่สุด เราจะสืบทอดการเลี้ยงดูนี้ไปจนชั่วชีวิต และจะส่งต่อคุณค่านี้ไปยังคนรุ่นต่อไป

โรงเรียนมัธยมปลายเยนฟองหมายเลข 1 ( บั๊กนิญ ) ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2506 และเป็นหนึ่งในหน่วยงานชั้นนำของโรงเรียนมัธยมปลายของจังหวัด ในช่วงสงครามกับสหรัฐอเมริกา โรงเรียนแห่งนี้ได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งใน 7 โรงเรียนมัธยมปลายที่ดีที่สุดในภาคเหนือ โรงเรียนยังได้รับการยกย่องหลายครั้งในฐานะหน่วยงานเรือธงของภาคโรงเรียนมัธยมปลาย ในปีการศึกษา 2555-2556 โรงเรียนได้รับรางวัลเหรียญแรงงานชั้นหนึ่ง ในปีการศึกษา 2565-2566 โรงเรียนมีนักเรียนมากกว่า 90% สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้

Vietnamnet.vn