
เมื่อถึงฤดูกาล แสงแดดอุ่น ๆ ส่องประกายระยิบระยับใต้ใบไม้รูปหัวใจ พลิ้วไหวไปตามช่อดอกตูมที่มีรูปร่างแหลมคมคล้ายรูปหกเหลี่ยมเล็ก ๆ วันหนึ่ง ขณะกำลังกวาดลานบ้าน ฉันได้กลิ่นหอมอ่อน ๆ และสังเกตเห็นว่าดอกผักบุ้งบานแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้น ดอกไม้แต่ละดอกก็บานเป็นสีเหลืองมะนาวแสนหวาน ดอกผักบุ้งพลิ้วไหวราวกับลูกบอลสีเขียวแวววาว...
พ่อของฉันเตรียมเก้าอี้สูงไว้สำหรับเก็บดอกผักบุ้ง หน้าที่ของฉันคือถือตะกร้าและยืนด้านล่างเพื่อเก็บดอกไม้แต่ละช่อใส่ตะกร้า คิดถึงมื้อเย็นกับดอกผักบุ้งผัดกระเทียมที่อร่อยจนไม่อาจต้านทานได้ ในอดีตครอบครัวของฉันยากจนมาก ดอกผักบุ้งต้องผัดกับกระเทียมเท่านั้น ไม่มีหมูหรือเนื้อให้ผัดเหมือนทุกวันนี้ หรือถ้าพ่อของฉันจับปูนาได้หนึ่งถังก็จะได้ซุปปูกับดอกผักบุ้ง อาหารเหล่านั้นมีชีวิตชีวากว่าที่เคย ในชามซุปปู ดอกผักบุ้งโดดเด่นด้วยสีเหลืองมะนาว เพิ่มรสชาติให้กับชามซุปในวันที่อากาศเย็นและแดดจ้า ทั้งครอบครัวมารวมตัวกันรอบโต๊ะอาหารมื้อค่ำอย่างมีความสุขด้วยอาหารจานง่ายๆ ที่ทำจากดอกผักบุ้ง
เพียงพริบตา หลายสิบปีผ่านไป ฉันอยู่ไกลบ้าน ไกลจากฤดูดอกโมกข์ ฉันแบกความปรารถนาของตัวเองและครอบครัวทั้งหมดไปที่เมืองเพื่อเรียนหนังสือและหาเลี้ยงชีพ แปลกที่เมื่อฉันมองหาดอกโมกข์ ใจของฉันก็รู้สึกสงบ ดอกโมกข์ไม่ใช่แค่อาหารอีกต่อไป แต่เป็นเหมือนการโอบกอดและปลอบโยนเด็กที่อยู่ไกลบ้านอย่างฉัน...
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)