ตอนนั้น ภาพของพ่อผม—ภาพลักษณ์ของผู้ชายในครัวดูแตกต่างจากบ้านเรือนโดยรอบเล็กน้อย วันนั้นผมบังเอิญได้ยินบทสนทนาระหว่างพ่อกับแม่ แม่บอกพ่อว่าอย่าตามใจลูกมากเกินไป พ่อตอบอย่างอ่อนโยนว่า “อีกไม่นานพวกเขาจะ ‘ขนและปีกงอก’ แล้วก็บินหนีไป ลูกๆ ของเราจะกลายเป็นลูกของคนอื่นทันที การกลับบ้านมากินข้าวสักถ้วยที่บ้านไม่ใช่เรื่องง่ายเลย...”
ฉันจะลืมได้อย่างไร สมัยเด็กๆ ฉันเคยเดินตามพ่อไปที่ห้องครัว ข้างเตาไม้ เปลวไฟสีแดงริบหรี่ กลิ่นควัน... และแทบไม่มีกลิ่นใดที่ทำให้ฉันคิดถึง เหมือนกลิ่นควันที่ลอยมาจากห้องครัวเก่าๆ พ่อเป็นคนยุ่งมาก แต่ท่านก็หาเวลาเข้าครัวเสมอ ทุกครั้งที่ท่านเข้าครัว พื้นที่ทั้งหมดดูเหมือนจะสว่างไสวขึ้นด้วยแสงแห่งความรักและความห่วงใยอันอ่อนโยน เสียงที่คุ้นเคยของหม้อและกระทะในครัว กลิ่นหอมของผักและเครื่องเทศแต่ละชนิด ปลุกประสาทสัมผัสทั้งหมดของฉัน ทำให้ฉันมีความสุขอย่างที่สุด
อาหารบ้านๆ ง่ายๆ มักจะเสิร์ฟบนถาดไม้กลมๆ พร้อมเครื่องเคียงที่คุ้นเคย บางครั้งก็เป็นปลาตุ๋น อาหารจานใบมันเทศต้ม บางครั้งก็เป็นซุปปูใส่ปอ ผักโขมหวานเย็นๆ ทานกับมะเขือยาว หรือมันหมูตุ๋นน้ำปลาหอม... แค่นี้เอง ทำไมมันถึงอร่อยกว่าอาหารเลิศรสอื่นๆ เสียอีก? รู้ว่าลูกสาวตัวน้อยชอบกินข้าวไหม้ พ่อก็เลยตั้งใจใส่ถ่านลงไปเยอะๆ แล้วหันหม้อข้าวไปบนเตานานๆ เพื่อให้ข้าวไหม้ติดก้นหม้อ ทันใดนั้น พ่อก็คิดถึงวันเก่าๆ เหลือเกิน! คิดถึงความหนาวเหน็บของภาคเหนือ ความหนาวเหน็บที่ซึมผ่านเสื้อผ้าแต่ละชั้น กระทบหน้า พวกเรามารวมตัวกันรอบหม้อข้าวเหล็กหล่อที่ตั้งไว้ใกล้ไฟแดง พ่อแบ่งข้าวร้อนๆ ไหม้ๆ ให้พวกเราคนละหนึ่งถ้วย เป่ากิน เพลิดเพลินกับกลิ่นไฟ ควันไฟ และข้าวเหนียวอ่อนๆ ช่างน่าอร่อยอย่างประหลาด เราตะโกนอย่างมีความสุขว่า "อร่อยจังเลยค่ะพ่อ! อร่อยจังเลยค่ะพ่อ" จะไม่อร่อยได้ยังไง ในเมื่ออาหารทุกจานที่พ่อทำล้วนอบอวลไปด้วยความรัก รสชาติของพ่อคือความใส่ใจล้วนๆ!
เมื่อฉันเลือกที่จะอยู่ไกลบ้าน ท่ามกลางความวุ่นวายของชีวิตในต่างแดน อาหารที่ปรุงเองที่บ้านกลายเป็นของฟุ่มเฟือย เพราะอาหารทุกจานที่พ่อทำล้วนเชื่อมโยงความทรงจำเกี่ยวกับบ้านอันเป็นที่รัก ก่อเกิดเป็นความทรงจำที่ติดตัวฉันไปตลอดเส้นทางชีวิต เปรียบเสมือนบทเพลงอันไพเราะ แต่ละท่วงทำนองล้วนเปี่ยมไปด้วยความทรงจำอันแสนหวานในวัยเด็ก ทุกครั้งที่ฉันเพลิดเพลินกับมัน รสชาตินั้นก็เหมือนเปิดประตูสู่ความทรงจำ หวนคืนสู่ยามบ่ายอันอบอุ่นบนระเบียงบ้าน
อาหารที่พ่อทำไม่เพียงแต่อร่อยเท่านั้น แต่ยังทำให้ฉันนึกถึงความรัก ความห่วงใย และเรื่องราวของครอบครัว สอนให้ฉันเห็นคุณค่าของรากเหง้าและสัมผัสถึงความรักของครอบครัวอย่างลึกซึ้ง และบางครั้ง สิ่งเรียบง่ายเหล่านี้ก็ทำให้ชีวิตในเมืองช้าลง เครียดน้อยลง และอึดอัดน้อยลง
สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการแล้วตั้งแต่วันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของวิทยุ-โทรทัศน์และหนังสือพิมพ์ บิ่ญเฟื้อก (BPTV) พร้อมสัญญาว่าจะนำคุณค่าอันวิเศษของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่สาธารณชน |
ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/19/172715/bua-com-co-vi-tinh-thuong-cua-bo
การแสดงความคิดเห็น (0)