ตอนนั้นภาพพ่อของฉันซึ่งเป็นผู้ชายในครัวก็ดูจะแปลกไปจากบ้านที่อยู่รอบๆ บ้างเล็กน้อย วันนั้นฉันได้ยินบทสนทนาของพ่อกับแม่โดยบังเอิญ แม่บอกพ่อว่าอย่าตามใจลูกมากเกินไป พ่อของฉันตอบอย่างอ่อนโยนว่า “พวกมันจะบินหนีไปเมื่อพวกมันโตเต็มที่ และลูกๆ ของเราจะกลายเป็นลูกของคนอื่นทันที การกลับมาบ้านเพื่อกินข้าวสักถ้วยที่บ้านไม่ใช่เรื่องง่าย…”
ฉันจะลืมสมัยที่ยังเป็นเด็กได้อย่างไร เมื่อก่อนฉันมักจะเดินตามพ่อไปที่ห้องครัว ข้างเตาไม้ที่มีไฟสีแดงระยิบระยับและมีกลิ่นควัน… และแทบไม่มีกลิ่นใดที่ค้างคาและทำให้คิดถึงอดีตได้เท่ากับกลิ่นควันที่ลอยออกมาจากห้องครัวเก่าๆ พ่อเป็นคนยุ่งแต่ก็ยังหาเวลาทำอาหารเสมอ ทุกครั้งที่พ่อเข้ามาในครัว พื้นที่ทั้งหมดดูเหมือนจะสว่างไสวด้วยแสงแห่งความรักและความเอาใจใส่อันอ่อนโยน เสียงที่คุ้นเคยของเสียงหม้อและกระทะในครัว กลิ่นหอมของผักและเครื่องเทศแต่ละชนิดปลุกเร้าทุกประสาทสัมผัสของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก
อาหารบ้านๆ ง่ายๆ มักจะเสิร์ฟบนถาดไม้กลมพร้อมกับเครื่องเคียงที่คุ้นเคย บางครั้งก็เป็นหม้อปลาร้าต้มเนื้อแน่น จานใบมันเทศต้ม บางครั้งก็เป็นซุปปูกับปอและผักโขมมะขามป้อม เย็นและหวานด้วยมะเขือยาว หรือหนังหมูตุ๋นน้ำปลาหอมๆ เพียงเท่านี้ก็อร่อยกว่าอาหารอันโอชะใดๆ แล้ว เพราะทราบว่าลูกสาวตัวน้อยชอบกินข้าวไหม้ พ่อจึงตั้งใจใส่ถ่านจำนวนมากและหมุนหม้อข้าวบนเตาเป็นเวลานานเพื่อให้ข้าวไหม้ที่ก้นหม้อ จู่ๆก็นึกถึงวันเก่าๆพ่อ! เมื่อนึกถึงความหนาวเย็นของภาคเหนือ ความหนาวเย็นที่แทรกผ่านเสื้อผ้าทุกชั้นมากระทบหน้า เราทุกคนก็มารวมตัวกันรอบหม้อข้าวเหล็กหล่อที่วางอยู่ใกล้กองไฟสีแดง พ่อแจกข้าวไหม้ร้อนๆ ให้เราคนละหนึ่งถ้วย พลางเป่าลมใส่ข้าวและกินไปพลาง เพลิดเพลินกับกลิ่นไฟ ควัน และข้าวเหนียวอ่อนๆ ที่แสนอร่อยอย่างประหลาด เด็กๆ ต่างพูดอย่างมีความสุขว่า “อร่อยมากค่ะคุณพ่อ อร่อยมากค่ะคุณพ่อ” จะไม่ให้อร่อยได้อย่างไร เพราะทุกเมนูที่พ่อทำก็เต็มไปด้วยรสชาติแห่งความรัก การปรุงรสของพ่อคือความใส่ใจ!
เมื่อฉันเลือกที่จะอยู่ห่างไกลจากบ้าน ท่ามกลางความวุ่นวายของชีวิตในต่างแดน การทำอาหารกินเองที่บ้านจึงกลายมาเป็นเรื่องฟุ่มเฟือย เพราะอาหารทุกจานที่พ่อทำมีความเชื่อมโยงกับความทรงจำในบ้านอันเป็นที่รัก เป็นชิ้นส่วนความทรงจำที่ติดตามฉันตลอดเส้นทางชีวิต เป็นเหมือนเพลงไพเราะที่ทำนองแต่ละเพลงเต็มไปด้วยความทรงจำอันแสนหวานในวัยเด็ก ทุกครั้งที่คุณเพลิดเพลินกับรสชาติเหล่านั้น คุณจะหวนนึกถึงความทรงจำในยามบ่ายอันอบอุ่นบนระเบียงอีกครั้ง
อาหารที่พ่อทำไม่เพียงแต่รสชาติดีเท่านั้น แต่ยังเตือนเราถึงความรัก ความเอาใจใส่ และเรื่องราวของครอบครัว สอนให้เรารู้จักชื่นชมรากเหง้าของตนเองและสัมผัสถึงความรักของครอบครัวอย่างลึกซึ้ง และบางครั้ง สิ่งง่ายๆ เหล่านี้ก็ทำให้ชีวิตในเมืองช้าลง มีความเครียดน้อยลง และไม่อึดอัดน้อยลง
สวัสดีความรัก ซีซั่น 4 ธีม "พ่อ" เปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 27 ธันวาคม 2567 บนสื่อสิ่งพิมพ์ 4 ประเภทและโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลของวิทยุ-โทรทัศน์และหนังสือพิมพ์บิ่ญเฟื้อก (BPTV) สัญญาว่าจะนำคุณค่ามหัศจรรย์ของความรักอันศักดิ์สิทธิ์และสูงส่งของพ่อมาสู่ประชาชน |
ที่มา: https://baobinhphuoc.com.vn/news/19/172715/bua-com-co-vi-tinh-thuong-cua-bo
![[ภาพ] นายกรัฐมนตรี Pham Minh Chinh เป็นประธานการประชุมเรื่องการต่อต้านการลักลอบขนของ การฉ้อโกงการค้า และสินค้าลอกเลียนแบบ](https://vphoto.vietnam.vn/thumb/1200x675/vietnam/resource/IMAGE/2025/5/14/6cd67667e99e4248b7d4f587fd21e37c)
การแสดงความคิดเห็น (0)