ทุกครั้งที่ฉันกลับบ้าน ไม่ว่าจะยุ่งแค่ไหน ฉันมักจะหาเวลาค้นหาความทรงจำในวัยเด็กในตลาดหมู่บ้าน ตลาดหมู่บ้านของฉันตั้งอยู่บนที่ดินเปล่าใกล้กับบ้านวัฒนธรรมประจำหมู่บ้าน บนที่ดินผืนนั้น ผู้คนได้สร้างบ้านชั่วคราวหลายหลังจากไม้ไผ่ ไม้ไผ่ และมุงจากด้วยใบปาล์ม เพื่อใช้ขายผ้า เสื้อผ้า และของถวายในกรณีที่ฝนตกกระทันหัน สินค้าที่เหลือส่วนใหญ่ขายกลางแจ้ง สิ่งที่น่าประทับใจที่สุดน่าจะเป็นต้นไทรโบราณที่ยืนต้นสูงตระหง่านอยู่ตรงหัวมุมตลาด กิ่งก้านและใบเขียวชอุ่ม แม้แดด ฝน และลมหนาว บ้านไทรโบราณก็ยังคงดึงดูดฝูงนกกิ้งโครง นกกระสา หรือแม้แต่นกกระสาขนาดใหญ่ให้บินผ่านมาพักผ่อน ส่งเสียงร้องเจื้อยแจ้วตลอดทั้งวันและคืน ต้นไทรโบราณยังเป็นที่ที่คนแปลกหน้ามาถามทาง เพราะถนนหนทางไปตลาดล้วนเป็นถนนลูกรังไร้ชื่อ
![]() |
ภาพ: GC |
เช่นเดียวกับหมู่บ้านอื่นๆ ตลาดประจำหมู่บ้านของฉันแทบจะขายแต่ผลผลิตที่ผลิตโดยชาวนาผู้ขยันขันแข็งในไร่นาของหมู่บ้านเท่านั้น ในวันตลาด ที่นี่จะคึกคักและแออัดยิ่งกว่าที่เคย ชาวบ้านต่างรีบเร่งไปตลาดก่อนรุ่งสาง ฉันร่วมเดินขบวนไปกับผู้คนที่แบกสัมภาระ พูดคุยและหัวเราะกัน ข้ามทุ่งนาไปตามถนนลูกรังที่เต็มไปด้วยฝุ่น สัมผัสความหนาวเย็นจากทุ่งนาหลังเก็บเกี่ยว เหลือเพียงตอซัง น้ำค้างยามเช้า และเสียงร้องเจื้อยแจ้วของแมลง
ตลาดชนบทมีสินค้าไม่มากนัก แต่สินค้าที่ขายที่นี่เป็นของดีและอร่อยที่สุดที่คนท้องถิ่นนำมาขาย ต้นตลาดมีแผงขายผลไม้เรียงราย กล้วยเหลืองสด ส้มโอลูกโต ลูกพลับแดงสด ฯลฯ ถัดมาเป็นแผงขายข้าว ตะกร้าใส่ข้าวเหนียวขาวแท้ เมล็ดกลมๆ อวบๆ วางเรียงราย ตรงกลางตลาดขายเสื้อผ้า กระดาษสา และของแห้งอื่นๆ ถัดมาเป็นแผงขายเนื้อสัตว์ ปลา และผักใบเขียว ผักใบเขียวทุกชนิดถูกมัดอย่างประณีตด้วยเชือกที่ฉีกจากใบตองแห้งที่แช่น้ำให้นิ่ม กุ้งแม่น้ำที่เพิ่งตักขึ้นมาเมื่อเช้านี้ยังมีชีวิตอยู่ กระโดดโลดเต้น เปล่งประกายระยิบระยับไปด้วยสีเงิน
การที่ผู้คนพลุกพล่านอยู่ในตลาดชนบท ทำให้ฉันมีความสุขเมื่อเห็นใบหน้ายิ้มแย้ม การต้อนรับที่อบอุ่นและกระตือรือร้นของชาวนาที่รีบเร่งไปตลาดก่อนจะไปยังทุ่งนา รู้สึกถึงกลิ่นหอมหวานของน้ำเชื่อมที่ลอยมาจากหม้อข้าวเหนียว และรสชาติที่เข้มข้นของเมล็ดงาจากกระดาษข้าวกรอบ
การไปตลาดชนบทเปรียบเสมือนการหวนรำลึกถึงความทรงจำในวัยเด็ก ผู้คนมาที่นี่เพื่อซื้อของเล็กๆ น้อยๆ บ้างก็ขายผักบ้างก็ซื้อกุ้ง ตลาดชนบทยังเป็นที่ที่ผู้หญิงและคุณแม่มาพบปะกัน บางครั้งก็มาทักทายญาติพี่น้องตั้งแต่ต้นหมู่บ้านจนถึงปลายหมู่บ้าน ซึ่งก็เพียงพอที่จะทำให้เสียงหัวเราะของตลาดคึกคักยิ่งขึ้น
ปัจจุบัน ท่ามกลางชีวิตที่เร่งรีบ ตลาดชนบทยังคงเป็นส่วนสำคัญที่ขาดไม่ได้ในชีวิตทางวัฒนธรรมของชาวบ้านในหมู่บ้านของฉัน เด็กๆ ที่อยู่ห่างไกล ทุกครั้งที่กลับมายังหมู่บ้าน มักจะไปตลาดแบบดั้งเดิม ไม่ใช่เพื่อซื้อของขาย แต่เพื่อหวนรำลึกถึงความทรงจำในวัยเด็ก และค้นหาความสงบสุขเล็กๆ น้อยๆ ในจิตใจ
ทะเลสาบอันห์เม่า
แหล่งที่มา
การแสดงความคิดเห็น (0)