กระทรวงศึกษาธิการและการฝึกอบรมได้ออกหนังสือเวียนหลายฉบับที่เกี่ยวข้องกับการมอบรางวัลประจำปีและตำแหน่งเกียรติยศต่างๆ
ตามหนังสือเวียนฉบับที่ 22 ปี 2021 ของกระทรวงศึกษาธิการและการฝึกอบรม ตำแหน่ง "นักเรียนดีเด่น" ในระดับมัธยมศึกษาตอนต้นและตอนปลาย มอบให้แก่นักเรียนที่มีผลการเรียนและพฤติกรรมดีตลอดปีการศึกษา (คะแนนเฉลี่ย 6.5 ขึ้นไป โดยมีอย่างน้อย 6 วิชาที่ได้คะแนน 8.0 ขึ้นไป) ส่วน "นักเรียนดีเด่น" ต้องมีผลการประเมินอย่างน้อย 6 วิชา โดยใช้การประเมินทั้งเชิงคุณภาพและเชิงตัวเลขร่วมกัน และมีคะแนนเฉลี่ย 9.0 ขึ้นไป
โดยเฉพาะสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 8, 9, 11 และ 12 ในการดำเนินงาน ตาม แผนการ ศึกษา ปี 2549 การประเมินและการให้เกรดนักเรียนจะอิงตามหนังสือเวียนฉบับที่ 58 ปี 2554 และหนังสือเวียนฉบับที่ 26 ปี 2563 ของกระทรวงศึกษาธิการและการฝึกอบรม
ในฐานะครูที่มีประสบการณ์สอนในโรงเรียนมัธยมต้นมา 37 ปี ดิฉันขออธิบายว่าเหตุใดการแข่งขันชิงรางวัลจึงสร้างแรงกดดันให้กับนักเรียน
การแข่งขันและความสำเร็จ
ในความเป็นจริง ครูประจำชั้นต้องการให้ห้องเรียนของตนมีนักเรียนที่เก่งและโดดเด่นจำนวนมาก เพื่อที่ฝ่ายบริหารโรงเรียนจะได้ยกย่องห้องเรียนนั้นว่าเป็นห้องเรียนที่ก้าวหน้า
สำหรับครูผู้สอนเฉพาะวิชา การได้รับการประเมินว่าเป็นครูที่ดี มีทักษะและความทุ่มเทสูง ถือเป็นเกณฑ์หนึ่งในการพิจารณาประเมินผลการปฏิบัติงานประจำปีโดยพิจารณาจากคุณภาพของวิชาที่สอน
ครูใหญ่ต้องการให้โรงเรียนมีนักเรียนที่มีผลการเรียนดีเยี่ยมจำนวนมาก เพื่อที่เมื่อสิ้นปีการศึกษา จะได้นำผลการเรียนดังกล่าวมาใช้เป็นเกณฑ์ในการจัดอันดับโรงเรียนว่าเป็นโรงเรียนที่มีความก้าวหน้าหรือดีเยี่ยมในระดับเขต เมือง หรือจังหวัด
ดังนั้น ครูหลายคนจึงเป็นเหมือน "เจ้าหนี้" ของเกรดนักเรียน เมื่อนักเรียนไม่ได้เตรียมตัวมาสอบทบทวน แทนที่จะให้เกรดต่ำ ครูหลายคนด้วยความห่วงใยในคุณภาพการสอบปลายปี จึงอนุญาตให้นักเรียน "ติดหนี้" เกรดนั้นได้จากการสอบครั้งต่อไป บางครั้ง ด้วยความรักที่มีต่อนักเรียน ครูจึงไม่ตรวจข้อสอบอย่างจริงจังหรือเข้มงวดนัก
ก่อนการสอบประจำภาคเรียน (สอบกลางภาคและสอบปลายภาค) เพื่อความใส่ใจในคุณภาพของวิชา ครูผู้สอนจึงจัดเตรียมหลักสูตรและติวเสริมที่สอดคล้องกับข้อสอบอย่างใกล้ชิด โดยมีคติประจำใจว่า "ตั้งใจเรียน แล้วจะได้คำตอบที่ถูกต้อง" ส่งผลให้นักเรียนส่วนใหญ่ได้คะแนนสูง
ครูบางคนถึงกับกล่าวว่า "การปล่อยให้นักเรียนได้เกรดต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ย แล้วการให้พวกเขาสอบใหม่ก็เป็นเรื่องยากมาก ถือเป็นเรื่องผิดมหันต์ อย่าพยายามหลอกลวงนักเรียนอีกต่อไปเลย"
หรือในตอนสิ้นปี อาจมีกรณีที่ครูประจำชั้นด้วยความเห็นใจนักเรียน "ขอคะแนนพิเศษ" จากครูผู้สอนวิชาต่างๆ เพื่อช่วยให้นักเรียนได้รับตำแหน่งนักเรียนดีเด่นหรือยอดเยี่ยม เนื่องจากคะแนนของพวกเขาขาดไปเพียง 0.1 หรือ 0.2 คะแนนเท่านั้นที่จะได้คะแนน 8.0
นอกจากนี้ โรงเรียนหลายแห่งยังกำหนดไว้ว่า หากนักเรียนสองในสามของชั้นเรียนได้คะแนนต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยในการสอบ ครูผู้สอนจะต้องรายงานเรื่องนี้ต่อฝ่ายบริหารโรงเรียนเพื่อให้นักเรียนสอบใหม่ เพื่อให้ได้คะแนนที่ดีขึ้น
การกระทำดังกล่าวข้างต้นส่งผลให้จำนวนนักเรียนที่มีความสามารถพิเศษทางวิชาการเพิ่มสูงขึ้น
ความกดดันในการทำคะแนนสอบให้สูงสร้างความเครียดให้กับนักเรียนเป็นอย่างมาก
ควรยกเลิกเกณฑ์การมอบตำแหน่ง "นักเรียนดีเด่น"
จำนวนนักเรียน "ดีเด่น" ที่มากเกินไปนั้น ส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากระเบียบการประเมินและจัดอันดับที่ระบุไว้ในหนังสือเวียนฉบับที่ 58
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตามมาตรา 13 ของหนังสือเวียนฉบับที่ 58 เงื่อนไขสำหรับการได้รับตำแหน่งนักเรียนดีเด่น ได้แก่ คะแนนเฉลี่ย 8.0 หรือสูงกว่าในทุกวิชา (รวมถึงคะแนนเฉลี่ย 8.0 หรือสูงกว่าในหนึ่งในสามวิชา ได้แก่ คณิตศาสตร์ วรรณคดี หรือภาษาอังกฤษ) ไม่มีวิชาใดที่มีคะแนนเฉลี่ยต่ำกว่า 6.5 และทุกวิชาที่ประเมินโดยการประเมินเชิงคุณภาพได้คะแนนผ่านเกณฑ์
ดังนั้น นักเรียนจึงจำเป็นต้องตั้งใจเรียนวิชาต่างๆ เช่น ประวัติศาสตร์ ภูมิศาสตร์ และสังคมศึกษา เพื่อ "ชดเชย" วิชาที่ยาก เช่น คณิตศาสตร์ วรรณคดี และภาษาอังกฤษ ทำให้การได้เกรดเฉลี่ย 8.0 หรือสูงกว่านั้นง่ายขึ้น
จากสถานการณ์ดังกล่าว ระเบียบข้อบังคับเกี่ยวกับการประเมินผลนักเรียนที่ใช้กับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 8, 9, 11 และ 12 จึงไม่เหมาะสมอีกต่อไป
นอกจากนี้ นักเรียนหลายคนไม่ซื่อสัตย์ในระหว่างการสอบเพื่อให้ได้คะแนนสูงสุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพื่อเอาใจครูและผู้ปกครอง ดังนั้น ผู้ปกครองไม่ควรใช้เกรดเป็นตัววัดความสามารถของบุตรหลานเพียงอย่างเดียว
ผู้ปกครองไม่ควรใช้เกรดเป็นตัวชี้วัดความสามารถของบุตรหลานเพียงอย่างเดียว
ด้วยความปรารถนาให้ลูกๆ ประสบความสำเร็จทางการเรียนอย่างยอดเยี่ยม ผู้ปกครองจำนวนมากจึงรีบส่งลูกไปเรียนพิเศษกับครูคนเดียวกับที่สอนวิชาปกติในโรงเรียน พวกเขาหวังว่าลูกๆ จะได้รับการดูแลเป็นพิเศษจากครูในชั้นเรียนพิเศษ ทำให้ได้รับสิทธิพิเศษและได้เกรดสูงขึ้น
ปัจจัยทั้งหมดข้างต้นสร้างแรงกดดันให้กับนักเรียน ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความต้องการตำแหน่งที่ได้เปรียบในการแข่งขัน ดังนั้น โรงเรียนควรยกเลิกการตั้งเป้าหมาย ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน และมาตรฐานคุณภาพของวิชาต่างๆ
นอกจากนี้ สิ่งสำคัญอย่างยิ่งคือครูต้องยึดมั่นในหลักการ "การสอนที่แท้จริง การเรียนรู้ที่แท้จริง การทดสอบที่แท้จริง คุณภาพที่แท้จริง" เพื่อไม่ให้รางวัลการแข่งขันสร้างแรงกดดันให้กับนักเรียน
[โฆษณา_2]
ลิงก์แหล่งที่มา






การแสดงความคิดเห็น (0)