Gen Z: การเขียนประวัติศาสตร์อย่างมีน้ำใจใน 'กาลปัจจุบัน'

ในฐานะคนรุ่นใหม่ของคนรุ่น Gen Z ฉันตระหนักมากขึ้นถึงสิ่งหนึ่ง: ความเห็นอกเห็นใจไม่ใช่สิทธิพิเศษที่ธรรมชาติมอบให้ แต่เป็นกระบวนการของการตระหนักรู้ที่ก่อตัวขึ้นในอกด้านซ้ายของแต่ละคน จากหัวใจที่รู้จักเห็นอกเห็นใจชีวิตที่ไม่แน่นอน

คนรุ่นเราดูเหมือนจะเกิดมาพร้อมกับยีนแห่งความเห็นอกเห็นใจ ที่ไหนสักแห่งตามท้องถนน ในกลุ่มอาสาสมัคร ฉันมักจะเห็นภาพเงาของนักเรียน หรือแม้แต่นักเรียนมัธยมต้นและมัธยมปลาย คนที่ไม่เคยมีรายได้ที่มั่นคง แม้กระทั่งต้องพึ่งพาครอบครัว อย่างไรก็ตาม ในแววตาของพวกเขาเปี่ยมไปด้วยความรัก ในมือเล็กๆ เหล่านั้นคือกล่องข้าวอุ่นๆ ขนมปังธรรมดาๆ ที่บรรจุท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยความเมตตา พวกเขาให้โดยไม่ลังเล โดยไม่คำนึงว่าจะได้หรือเสีย เพราะสำหรับพวกเขา การแบ่งปันคือการได้รับ

การกุศลไม่ใช่เพียงการให้สิ่งของ แต่เป็นการมอบความเชื่อให้กันและกันว่ายังมีความเมตตากรุณาในชีวิตนี้อยู่

ภาพถ่าย: Duong Quynh Anh

ครั้งหนึ่งเราบังเอิญเจอขอทานชราคนหนึ่งบนทางเท้า บางคนแนะนำว่าอย่าช่วย เพราะกลัวโดนโกง บางคนกระซิบว่า "ช่วยวันนี้ พรุ่งนี้ก็หิวอีก" แต่หัวใจเรากลับบอกว่า ในชีวิตนี้ บางครั้งการกระทำที่จริงใจก็มีค่ามากกว่าความสงสัยร้อยเท่า เราเลือกที่จะเชื่อ เชื่อว่าแม้แต่เค้กชิ้นเล็กๆ ในวันนี้ก็อาจเป็นเสมือนห่วงชูชีพให้กับจิตวิญญาณที่กำลังดิ้นรนต่อสู้ท่ามกลางชีวิตที่ไร้ชีวิตชีวา ประสบการณ์เหล่านั้นสอนเราว่า ความเมตตาที่แท้จริงไม่จำเป็นต้องมีหลักประกัน แต่เป็นการเสี่ยงเพื่อเป็นตัวของตัวเอง

กล่องข้าวอุ่นๆ ช่วยเติมความหวังได้ การจับมือที่ตรงเวลาก็ช่วยบรรเทาความเหงาได้

ภาพถ่าย: Duong Quynh Anh

บางทีช่วงเวลาที่งดงามที่สุดสำหรับฉันก็คือช่วงเวลาทำอาหารเพื่อการกุศล หม้อข้าวเหนียวหอมๆ เนื้อตุ๋น เราแบกมันไปทั่วถนนราวกับนำความอบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิมาด้วย ดวงตาที่สดใสของคนงานเหงื่อท่วม รอยยิ้มไร้ฟันของหญิงชราผู้ขายลอตเตอรี สิ่งเหล่านี้คือ "กำไร" ที่งดงามและมีค่าที่สุดที่เราได้รับ

ในโลก ที่ผู้คนสามารถเชื่อมต่อกันได้อย่างง่ายดายผ่านโลกเสมือนจริง การกระทำจริงต้องจริงใจมากยิ่งขึ้น

ภาพถ่าย: Duong Quynh Anh

ทันทีที่แสงสีเหลืองสาดส่องบนใบหน้าของคนงานที่เปื้อนฝุ่นปูน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยน้ำตาขณะรับกล่องข้าวร้อนๆ ฉันรู้สึกหัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นเขารีบตักข้าวเข้าปากราวกับกลัวว่าความสุขเล็กๆ น้อยๆ จะหายไป เขาพูดตะกุกตะกักว่า "เด็กๆ ก็เหมือนลูกๆ ของฉันในชนบท..." ทันใดนั้น ฉันก็เข้าใจทันทีว่าการทำบุญไม่ใช่แค่การให้สิ่งของ แต่คือการให้ความเชื่อซึ่งกันและกันว่ายังมีความเมตตาอยู่ในชีวิตนี้

"รอยยิ้มไร้ฟันของหญิงชราขายลอตเตอรี่ นั่นแหละคือ 'กำไร' ที่งดงามและมีค่าที่สุดที่เราได้รับ"

ภาพถ่าย: Duong Quynh Anh

วันนั้นที่สวมเสื้อสหภาพเยาวชนสีเขียว ฉันก็ตระหนักได้ทันทีว่า คนรุ่น Gen Z กำลังนิยามความหมายของความเมตตาใหม่ด้วยการกระทำที่เรียบง่ายที่สุด เราไม่จำเป็นต้องรอจนรวย ไม่ต้องรอสิ่งดีๆ เราเรียนรู้ที่จะรักจากสิ่งเล็กๆ น้อยๆ กล่องข้าวอุ่นๆ ก็สามารถจุดประกายความหวังได้ การจับมือในเวลาที่เหมาะสมก็เพียงพอที่จะบรรเทาความเหงาได้

ในโลกที่ผู้คนสามารถเชื่อมต่อกันได้อย่างง่ายดายผ่านโลกเสมือนจริง การกระทำที่แท้จริงต้องจริงใจยิ่งกว่านี้ และบางทีปาฏิหาริย์ที่แท้จริงของเยาวชนก็คือความสามารถในการปลุกเร้าความเห็นอกเห็นใจ แม้ในยามที่สังคมกำลังค่อยๆ เพิกเฉย ฉันภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคนรุ่น Gen Z ซึ่งเป็นคนรุ่นที่ไม่เฉยเมยหรือไร้ความรู้สึก และเหนือสิ่งอื่นใด ฉันภูมิใจที่ได้เป็นเยาวชนชาวเวียดนาม

หนังสือชื่อ Gen Z: การเขียนประวัติศาสตร์แห่งความเมตตาในกาลปัจจุบัน เป็นวิธีของฉันในการยืนยันว่า ความรักไม่ใช่สิ่งที่ต้องรักษาไว้ แต่เป็นไฟที่ต้องจุดขึ้นทันที เพราะประวัติศาสตร์แห่งความเมตตาจะถูกเขียนด้วยกาลปัจจุบันเสมอ ไม่ใช่กาลอนาคต

ที่มา: https://thanhnien.vn/gen-z-viet-lich-su-tu-te-bang-thi-hien-tai-18525070211501115.htm