บันทึกจากงานสำรวจวัตถุโบราณ

เพื่อให้ทราบปริมาณ การเปลี่ยนแปลงชื่อสถานที่ ประเภท และสถานะของโบราณวัตถุได้อย่างรวดเร็ว และเพื่อรวบรวมฐานข้อมูลสำหรับการจัดการ คุ้มครอง และส่งเสริมคุณค่าของโบราณวัตถุ ตั้งแต่เดือนมีนาคม พ.ศ. 2562 ถึงเดือนเมษายน พ.ศ. 2565 พิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัดได้ประสานงานกับกรมวัฒนธรรมและสารสนเทศของอำเภอ ตำบล และเทศบาล เพื่อจัดทำบัญชีโบราณวัตถุใน 111 ตำบล ตำบล และตำบลทั่วจังหวัด มีโบราณวัตถุ 1,658 ชิ้น (ยังไม่ได้จัดประเภท) ที่ทีมจัดทำบัญชีได้บันทึกไว้

หลังจากการสำรวจเสร็จสิ้น จังหวัด ฮานาม มีโบราณวัตถุทั้งหมด 1,888 ชิ้น เพิ่มขึ้น 104 ชิ้นจากการสำรวจในช่วงปี พ.ศ. 2545-2547 โดยอำเภอบิ่ญลุกมีโบราณวัตถุมากที่สุด 463 ชิ้น ขณะที่อำเภอกิมบ่างมีโบราณวัตถุน้อยที่สุด 196 ชิ้น ประเภทของโบราณวัตถุมีความหลากหลายและหลากหลาย ได้แก่ บ้านเรือน วัด เจดีย์ ศาลเจ้า พระราชวัง โบสถ์ประจำตระกูล บ้านเรือน สุสาน บ้านเรือน บ้านเรือน บ้านเรือน แท่นบูชา ศาลเจ้า วัด พระราชวัง และอื่นๆ

นายโด วัน เฮียน ผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์ประจำจังหวัด กล่าวว่า จากสถิติพบว่า จังหวัดฮานามมีโบราณวัตถุจำนวนมากเมื่อเทียบกับจังหวัดอื่นๆ ในภูมิภาคและทั่วประเทศ มีความหนาแน่นค่อนข้างสูง มีความหลากหลายในด้านรูปแบบ โดยมีบ้านเรือน วัด เจดีย์ เป็นจำนวนมาก และมีขนาดสถาปัตยกรรมที่น่าประทับใจกว่าโบราณวัตถุอื่นๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากการสำรวจภาคสนามและการสำรวจ พบว่ามีโบราณวัตถุและร่องรอยทางประวัติศาสตร์อันยาวนานที่เกี่ยวข้องกับยุคก่อนประวัติศาสตร์ ประวัติศาสตร์ยุคแรก ราชวงศ์ลี้ และราชวงศ์ตรัน โบราณวัตถุที่เหลืออยู่ส่วนใหญ่สร้างขึ้นในช่วงครึ่งหลังของศตวรรษที่ 17 ถึงศตวรรษที่ 19 ซึ่งก็คือราชวงศ์เลและเหงียนตอนปลาย ในจำนวนนี้ มีโบราณวัตถุที่สำคัญหลายชิ้นที่มีความเกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับประวัติศาสตร์การปฏิวัติและการต่อต้านของจังหวัด

บันทึกจากงานสำรวจวัตถุโบราณ — ***ข้อมูลเกี่ยวกับศิลาจารึกเจดีย์เจี่ยวที่พิพิธภัณฑ์จังหวัดฮานาม***

จากจำนวนโบราณวัตถุทั้งหมดที่สำรวจในช่วงปี พ.ศ. 2562-2565 (ไม่รวมโบราณวัตถุที่ได้รับการจัดอันดับ) มีจำนวนโบราณวัตถุที่ตรงตามเกณฑ์และเงื่อนไขที่จำเป็นทั้งหมดเพื่อรวมอยู่ในแผนการจัดอันดับในปีต่อๆ ไปของจังหวัดประมาณ 190 ชิ้น ซึ่งสามารถรวมอยู่ในแผนการจัดอันดับได้ นอกจากโบราณวัตถุแล้ว ยังมีโบราณวัตถุและสิ่งบูชาประเภทต่างๆ เช่น ศิลาจารึก ระฆัง ฆ้อง โต๊ะธูป เปล แท่นบูชา ประโยคขนาน จารึกขนาดใหญ่ รูปปั้น บัลลังก์ ลำดับวงศ์ตระกูล และพระราชกฤษฎีกาตั้งแต่สมัยราชวงศ์ลี้ ตรัน เล และเหงียน ซึ่งล้วนมีคุณค่าต่อการศึกษาประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ศิลปกรรม ประเพณี และประเพณีท้องถิ่น ณ เดือนกันยายน พ.ศ. 2566 จังหวัดห่านามมีสมบัติประจำชาติที่ได้รับการยอมรับ 3 รายการ ได้แก่ ศิลาจารึกซุงเทียนเดียนลิญห์ ศิลาจารึกเจดีย์เจียว และกลองสำริดเตียนน้อย 1 ในบรรดาวัตถุบูชาและโบราณวัตถุนับพันชิ้นที่รวบรวมขึ้นทะเบียนไว้เมื่อไม่นานนี้ มีโบราณวัตถุ 6 ชิ้นที่สามารถนำไปจัดทำแผนงานและวางแผนการวิจัยเชิงลึก และเสนอให้จังหวัดจัดทำเอกสาร ทางวิทยาศาสตร์ เพื่อเสนอให้จังหวัดขึ้นทะเบียนเป็นสมบัติของชาติในอนาคต ได้แก่ ชุดรูปปั้นเจดีย์ดอยเซินของกิมเกือง (ตำบลเตี่ยนเซิน อำเภอซุยเตียน); หนังสือสำริด "คำบันดงบาย" (ปัจจุบันเก็บรักษาไว้ที่หมู่บ้านวันอัน ตำบลบั๊กลี อำเภอลี้เญิน); เกี้ยวบ้านของชุมชนโทชวง (ตำบลเดาลี้ อำเภอลี้เญิน); ถาดมังกรบ้านของชุมชนวันซา (ตำบลดึ๊กลี้ อำเภอลี้เญิน); ระฆังหินเจดีย์ดิ่ว (ตำบลหวู่บัน อำเภอบิ่ญลุก); แท่นบูชาหินและแท่นบูชาเจดีย์ดังซา (ตำบลวันซา อำเภอกิมบ่าง)

นอกจากจะมีภาพรวมของโบราณวัตถุและช่วยให้ท้องถิ่นจัดทำรายชื่อโบราณวัตถุแล้ว การสำรวจโบราณวัตถุปี 2562-2565 ยังช่วยเผยแพร่กฎหมายมรดกทางวัฒนธรรมและเอกสารทางกฎหมายเกี่ยวกับโบราณวัตถุให้แก่คณะกรรมการจัดงานและประชาชน เพื่อให้มีความเข้าใจอย่างถ่องแท้เกี่ยวกับแนวปฏิบัติ นโยบาย และกฎหมายของรัฐที่พรรคฯ ดำเนินการในการคุ้มครองและส่งเสริมคุณค่าของโบราณวัตถุ การสำรวจโบราณวัตถุและโบราณวัตถุอันทรงคุณค่านี้จะช่วยให้หน่วยงานท้องถิ่นและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถระบุคุณค่าทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม สถาปัตยกรรม และศิลปะของโบราณวัตถุเบื้องต้นได้ การค้นพบโบราณวัตถุและโบราณวัตถุอันทรงคุณค่าเพื่อวางแผนการวิจัยและส่งเสริม การสำรวจโบราณวัตถุยังช่วยให้หน่วยงานท้องถิ่นเข้าใจประเด็นต่างๆ เกี่ยวกับคุณค่า สถานะปัจจุบันของโบราณวัตถุ สถานการณ์การบูรณะ การปรับปรุง และการส่งเสริมคุณค่าของโบราณวัตถุได้อย่างลึกซึ้งยิ่งขึ้น อีกทั้งยังเป็นการเสริมและให้ข้อมูลเกี่ยวกับโบราณวัตถุเพื่อใช้ในการบริหารจัดการของท้องถิ่นอีกด้วย ผลการสำรวจนี้ยังเป็นพื้นฐานเบื้องต้นสำหรับการจำแนกประเภทมูลค่าโบราณวัตถุ ช่วยให้คณะกรรมการพรรคและหน่วยงานต่างๆ ในทุกระดับสามารถวางแผนโครงการเพื่ออนุรักษ์และส่งเสริมมูลค่าโบราณวัตถุที่เกี่ยวข้องกับเป้าหมายการพัฒนาทางวัฒนธรรม สังคม เศรษฐกิจ และการท่องเที่ยว

จากผลการจัดทำบัญชีรายการโบราณวัตถุ และจากข้อมูลและบัญชีรายชื่อที่ส่งมอบ อำเภอ ตำบล และเทศบาลต่างๆ จำเป็นต้องดำเนินการรวบรวมสถิติและส่งมอบให้หน่วยงานย่อยเพื่อบันทึกข้อมูลเพื่อใช้ในการบริหารจัดการ คุ้มครอง และส่งเสริมคุณค่าของโบราณวัตถุ นอกจากนี้ จากบัญชีรายชื่อโบราณวัตถุ จำเป็นต้องตรวจสอบโบราณวัตถุที่ตรงตามเงื่อนไขและเกณฑ์การจัดอันดับ ประสานงานกับหน่วยงานเฉพาะทางเพื่อสำรวจ ประเมิน และบรรจุไว้ในแผนการจัดอันดับประจำปี ส่งเสริมการบูรณะและตกแต่งโบราณวัตถุให้สวยงาม ควบคู่ไปกับการส่งเสริมคุณค่าของโบราณวัตถุเพื่อให้บริการชุมชนและพัฒนาการท่องเที่ยว

ชู บินห์

แหล่งที่มา